Vasorum lacteorum atque lymphaticorum anatomico physiologica descriptio

91쪽

voluissemus, nee operae pretium neque depingendis vasis spatium relictum fuissct.

TABUL. IV.

In hacce quarta tabula simam ostendimus hepatis superficiem . ita depictam, vi in aperto cadauere nec ex sede sua dimoto viscere omnia apparent, nihilque mutatum est, praeter hoc, quod anteriorem marginem sursum reclina una, contemplantis oculum in altitudinem spithamae super umbilicum col-lccatum nobis finxerimus, quam quidem posituram sibi quoque imprimere debet lector, si iconis nostrae partes recte intelligere et distinguere voluerit. Sic. que ei, qui olim vel semel haecce vidit, non dicticile erit primo iam obtuitu iudicare, quod liti.

B. B. min0rem C. C. ventriculUm tantum non penitus collapsum

D. duodeni fere dimidiam partem E. dextrum renem significent. Superius autem ad F. se dicta hepatis fossa conspicitur. Quod maioribus truncis dissubctum est inter duos lobos atque paruam fieXuram ventriculi cona. prehensum triangulare spatium G. G. distinguunt, aliud vel eodem nomine dicendum, ad dextrum vesicae felleae colli latus locatum, quoque triangularem hiatum liti. H. H. indicant.

M. Diadum in hoc subiecto non ad marginem usque procedentem diis stinctum reddunt, quae vescula praeterea quoque collapsa est, unde I a venit,

92쪽

a. a. a. a. a.

b. b. b. b. venit, quod vasa i nea recta super eam decurrentia cernuntur, quae in expansionis statu ad latera potuis arcui formant.

Venam cauam

membranam i gamentosam reni, venae cauae, et duodeno inte iectam denotant. Dextri lobi lymphaticorum autem duo genera nominari postunt, quorum aliud super hepatis superficiem, aliud super vesiculam felleam deeurrit, cuius truncos n0s in secunda tabula fg. I. separatos, ex alio subiecto desium tof) exhibuimus, in hac vero eoru In cum reliquis combinatio melius ostenditur. At vero quoque, quae superficiem hepatis alluunt, vasa non eundem habent exitum. Nam dexter aliquis satisque conspicuus truncus prope surculis tenuis limis prope acutum margin in oriens descendit ad obtusum marginem ibique in nostro schemate eius exitus ab dextro rene tegitur, ut igitur truncus ipse in inferiori coronarii ligamenti Iam a versus capsulam supra rena- Iem exporre 'tus non conspiciatur- Hoc primarium vas surrulum aliquem dimittit quoque ad medium maximumque dextri lobi concauae superficiei lymphaticum truncum Principia ramulorum, quibus etiam simae superficiei lymphatica anastomoses cum superioribus habent, exprimunt, ipse truncus vero satis conspicuus versus vesiculae collum flexuoso modo procedit paullo ante accessu in vero divaricatus insulam aliquam format, ut

arcus aliquis ex eo

super veni in cauam progrediatur, hic truncus h. b. 'a vero prope cystidis collum sub liti.

cum primo trunco d. m

93쪽

d. parallelo modo progrediens ulterius in glandulas diuiditur, hic non

cernendas.

f.' Truncus lateralis dexter cynicus dicendus, qui tribus trunculis, e. e. e. quibus ab acuto margine incipit, collectus ad latus vesiculae descendit, et super eam ipsam largissimorum ramulorum copiam spargit. Litt.

insulas intercipientes anastomoses, confluxus denique ad collum et ductum cysticu in ex secunda icone lectoribus iam cognita sunt. Litt.

super fossam progredientibus crebram communicationem habet, ad liti.

mus subiecto, cohaerebant hepatis lobi per substantiam ipsam hepatis, cum in aliis vel duntaxat per membranam vel nullo plane modo, vel salieni prosundius cohaereant. Sinister lobus unum principem truncum constantem illum in dextro suo latere habet, cuius exordium littit. l. ostendunt, liti.

m. n. O. p. denotant.

In illa ligamentosa membraua, quae triangulari spatio G. G. inserius praetensa est, et omentum paruum in progressu suo essicit; posthac vero mutato nom ne sub capsulae Glissonianae nomine vasa maiora, truncum nempe venae portae arteriae hepaticae, cysticum et hepati cum ductum colligit, septem fere parallele modo exeuntes trunciq q q.

94쪽

q. q. q. q. ete. conspiciuntur. Hi vero ad nostram contemplationem labia pertionent, cum profundiorum ex ipso paren chymate visceris exortorum lymphaticorum, per superficiales ramos iniecti, trunci sint, qui in ipso paren chymate secretam lympham ex hepate educunt, et qu rum progressum in nostra icone pyloius, vcntriculique minor extremitas obtegit. Quae in oculis exposita parte horum vasorum exeuntium haud ita crebrae sunt anastomos es, maiores et minores inferius frequentiores sunt, et magis laterales. De eorum per glaim dulas pancreati eircumiectas diuisione alibi dictum es , hancque partem lymphotomiae sequentis fasciculi iconibus ies eruamus.

Porro non opus est ea repetere, quae iam in antecedentis tabulae explicatione circa continuas et rete sormantium ramulorim exosculationes, de dissicultate eorum denominationis atque Ser litteras factae distinctionis annotauimus, praecipue cum minores rami fere ut venosi vix unquam constantes sint, neque ad medicam utilitatem vel tantillum conferre possint. Celerum si nullam aliam haud sal -

iem habebit nostra icon utilitatem, quod ex innumero vaserum lymphaticorum in hepate numero de eius visceris nobili ate, vasorum. que lymphaticorum in bilis et nutritionis negotio summa utilitate prona fiat conclusio.