장음표시 사용
61쪽
in itum sugitum, unde sugitare, fugitiVuS 3 um etc. Scabitum e substantivo scabitudo Petr. 99 coniiciendum videtur. Praesentia et Infinitiva plerumque tertiam coniugationem Sequuntur, quattuor inSerta n ante sinalem radicis consonantem s.fodiS i etc. et odere, vulg. etiam sudere cis
62쪽
0sudiet Pard. 361, 3. sagis, it etc. et frigere. odere et oderem p. Charis. . . I, 257, 16; 19 et 2 li dilius in direm et odire mutavit.)Scabo, i etc. et Scaber etc. inserta n sundo IS etc. et undere, Vulg. sidere f.
insidit insundit Berii. Val. Max. 138 25 Η3. cf. insidibulum Cato r. r. 10, 1 1l 2 13, 3; all. 7, 7, 2 Vitr. 7 8 33), 2 cici, at insudibulum.
linquo, is etc. et linquere. rumpo IS etc. et rumpere, Vulgo etiam in supinorumptum L
corrumptum l. r. 116. dirrumptum l. Bacch. 306. cs etiana corrumptor l. r. 240. Vinco, is etc. et vincere, Vulg. etiam encere L
Saepius 1 elisa est L provicia Mon. Ancyr. 5, 11. Vicenti Mai . Chr. 409 6 etc. C0ntra in participio pers pass. ii exstat in forma exvincti victi Verg. Aen. 8, 285 R).
Incohativa forma non reperitur, nisi in refugiscere Commod instr. 23. In primam coniugationem transiit sodare s. sodalites nil ann. 496 Fest.); in secundam video, es etc. et videre Vulg. etiam edere Luedens Sang. d. oth. 27, 18. velletur Vind. iv. 44, 38 4 Mar. Pard. etc.
63쪽
vedirent viderent Mon MeSS. cs invedemi ut 928, 1. invella e Blant a Chr. 373 Α. prove ius ibid. 428 etc. cs. t. edere, Sp. g. Vel , pr. eZer etc. v. Schuchardi II, 1 et III, 166. in quartam fodio iunt etc., cs etiam
sugio, iunt etc., s. etiam sugire estu gire Sess. Aug. Speci Saepius).sugirent ibid. 7, 24. sugire Amand Euseb. 199 a. quaeritur qua de causa iugere et non sugire dicatur Prob. G. L. IV, 85, 20.essugiri C. L. Tr. Sent. 15.
cs ital suggire. odio, is etc. et odΙre p. fricanos tin, sed iam C. Gracch. 3p. est. 20 l. cf. dies et t. adv. Marci 4, 35.
Odientes ibid. 4, 16. Odiendi put dogm Plat. 3.odire, odΙrem Charis . . . I, 257, 36 etc. Prisci G. L. III, 28, 2.
64쪽
64 vidis Pal. v. 283 Q. vidit Amiat. Cap. 0 h. 35 bis); Form Balug. vidimus Ver Plin. 216, 15. vellimus Mar pap. dipl. 96, 7 42 vidite Fuld Joh. , 40 Ephes. 5, 15 Phil. 3, 2 ter); Ebr. 3, 2 Bub Aug. Serui. 45, 2 57, 13; 0ne
Mess. Pard. 25, 20 etc. pervidire Arc. l. Grom. 84 5 etc. PaSS. Veditur Mar pap. dipl. 6 decies etc., Pard. 33, 14 etc. vellimur Mar pap. dipl. 96, 34 etc.
V. Schuchardi I, 258 etc. II, 10 III, 166. vincire Flor. Dig. 62, 7 o. Supersunt du0deviginti radices, quae perfectum simplex Sine ulla radicis mutati0ne sormant, scit candi cud, serid, id heud, is, an b, mand pand prandi Sali, ali scandi id, Strid, ell,
veri et veri e quibus canit sic posui propter candere, candela ei α), seu et lieni in compositis tantum reperiuntur igitur in simplici Statu reduplicato persecto uti potuerunt, quod analogia persectorum pependi et tetendi verisimillimum redditur s. etiam cicinitela, ae, apud Sid 0rum 12 8 6 cicendula vulg. candela et graeci κίχανda l. ip 268, Od. 96 pre-hendi; κεχανδει i. co192 pre-henderat Persectum alii sola grammaticorum auctoritate nititur psallo, psallere non antiquitus traditum, Sed graec verbo φάλλω, φύλλειν traductum est et persectum psalli ad analogiam verbi vello, velli sormavit; sidi, e reduplicato praesente Sido si Sedo derivatum, cum sedi confundebatur, quod vulgus SIdi pronuntiavit, et in c0mpositis rarissimum est s. residi Liv. 2, 29; resΙderat v. Met. 7, 7 V. S. I g. 56. Reliquae radiceS, brevi vocali praeditae, cum iis, quae reduplicatum praeteritum SerV3verunt, ita congruuns ut eas quoque in persecto olim syllabam repetitam habuisSe pro certo credere liceat L
65쪽
m3 Dd, and prandi scand lami, cum ponit, ton etc. vel cum all,
Quod Si quaerimus, cur tanta talium persectorum pars iam olim reduplicali in privata sit, o maiore radicum pondere id deducendum videtur, quae omnes duplicem in consonantem exeunt, quo actum est, ut syllaba radicalis praecipuam pronuntiandi vim in se verteret. AEodem modo duodecima othicae linguae coniugatio, cuius radices et ipsae nanos duplici consonante sua iuntur iam pridem reduplicationem abiecit, eo tantum a supradicti persectis latinis discrepans, quod in dualis et plurali pei Soni S gra' vioribus terminationibus oneratis, radicalem a in ii obscuravit s. goth. si a-hanc captivum duxi cum las pre-hendi,
goth. and nexui cum lat. pandi, bundum cum pandimuS; goth. na-tram irrui cum lat. lambi,
3n3-trumpum cum lambimus; et e vetere Germaniae superioris dialecto: Vet germ pi-Wal i. e. pi-Wal contaminavi c. at velli, pi-Wullumes cum vellimus; Vet germ. Scal i. e. scali, personavi c. lat. Salli,scullumes cum psallimus; Vet germ. 3r i. e. War impedivi c. l. verri,
Ex quinque radicibus, longam vocalem praebentibus, de Sidiam supra diximus; c secundum Caprum apud Prisc. . . II, 509, 23 0lim brevi vocali utebatur et in praesente una aucta est, ut dic deico a radice dic s. u-dex, cis dicare etc. Similiter lido e seido s. diseidens J. N. 4495, a radice id contractum videtur s. sides, is perlidus, a, iam etc. Quod si ita Si, radices c et id ad tertiam classem reserendae sunt. De LI Ido et udo nihil affirmare auSim.
66쪽
Nonnulla huius classis radices, praeter reduplicatum, etiam compositum persectum formaverunt s.
causi rara cand-si): incensit incenserit Fest. 107. cssi ud- si Diom. . . I, 369, 2; hoc. p. Prisc. G. L. II, 15, 1 etc. sis sid-si), veteres sec. Prisc. . . I, 20, 3. xiiis vell-si cs pulsi, perculsi etc., Saepius, etiam incompositis arch volsi s. avolsi Luc. h. 9 762. evulsi Flor. IV, 2, 38. praevulserat C. L. Laber. 46 etc. versi verr-si), Serv. ad Verg. Aen. 1, 59 s. risc. G.
aversit Varro Sat. 144. in uimandui, nonnulli seu Prisc. . . II, 4l9, 3 et 16. De persectis no malis in dedi v. S. Psallo, id et strido supino carent composita verbi Idere
supinum a sedere mutuantur, scit. Sessum loco Solum tum integrum Servat octum cs etiam ctus, is etc. tiam supina in itum rara Sunt:
senilitum coniiciendum videtur e glossa Philox. insenditor συνδικος. lambitum, unde lambitare, lambitus, S etc. verritum cf. converritor Catuli. p. pul. 3g. 277, 13. everritor est. 7, 18 al. Verriator). Reliquae radices supinum in sum sormant: cansum , in compositis censum cend-tum).c Sum ud-tum), Vulg. cuSSum s.
68쪽
SUSOV01 Sum V. Corss. de pron. II, 3. sus usum Fest. 290. cf. si c. SuS. cf. eli3m: advosem advorsarium est. M). controvosias controvorsias C. I. L. I, 99, 2. uno se univorse . . ac 2l3. Praesentia et clusinitiva plerumque tertiam coniugationem Sequuntur s. cando, is etc. et candere , in compositis cendere. cudo, is etc. et studere. sendo, is etc. et sendere), in compositis. sido, is etc. et sidere. hendo, is etc. et hendere), in composito prehendere vel prendere. Ιco IS etc. et Icere . c. cit Lucr. 3, 6 l. lambo, is etc. et lambere. mando, is etc. et mandere etiam deponens mandor eris etc., Prisc. . . II, 397, i s. s. masus, mi Suciu etc. pando, is etc. et pandere, in compositis rarius pendo, vulg. etiam peiano s.
dispendereo L. Pac. 19. dispennite Pl. Trin. 1407.
69쪽
pr0peiado cs propessio L. Att. 255. pSall0, S etc. et psallere, vulg. pali etc. v. Schuch. II, 364. Salio, is etc. et allere, rarius L Diom. G. L. I, 375, 9; Prisc. . . II, 546, 9: sallere Varro , 10 Lucil. 8, 8
saltant Varro antiq. hum. 5.sallerent ali hist. 3, T. Scando, i etc. et scandere, in compositis scendere, sed superscando iv. 7, 36. Supra scando iv. 3, 32. SIdo, is etc. et Idere. strido, is etc. et Stridere Prisc. . . II, 443, 22, semper apud Verg. I 0rat. etc. Vello, is etc. et vellere 3rch. Vollere, s.convollere Charis C. L. I, 93 non apud eil.). Verro, is etc. et Verrere, arch. Vorreremi Pr init. rin. 95. convorram l. Stich. 374. convorret Pl. Rud. 45. revorram l. Stich. 389. Verto IS etc. et vertere, arch. Vortere, saepissime in libris. In secundam coniugationem aberraverunt prandeo, e etc. et prandere, etiam prandeor deponens, Beria. Cledon. 72, 4 L pransus sum prandi. Strideo, es et stridere apud Lucan. Juven. Statium etc. Pst stridui, nonnulli, sec. Prisc. . . II, 4l9, 16; in quartam
pandire e Blantra Chr. 503. sal l)i0, sal l Ivi sal l)Ιtum, sal l Ire saepius usitatum, quam
Sallere f. Prisc. G. L. II, 5Tl 4 et sal l lendorum L. Corn. Sisen hist. sal l ivi Prisc. l. l. sal l Itus Corn. Sever. VIII de statu suo Fabian causs. III. salliturus C. L. Nov. 1l T. cs salitura, a Col.
70쪽
Omnes igitur quattu0r classium, a nobis perspectarum radices, quae reduplicatum persectum aut usque ad florentissima latinae linguae temp0ra integrum servaverunt aut varie iam pridem mutilaverunt, numero exaginta octo sunt ), quum circa centum radices persectum cum si compositum exhibeant, oct0ginta vero sine vocali intermedia vi ut adsumant. Quas tres persecti sormandi rationes apud verba, non derivata, pariter admodum in usu quondam suisSe apparet derivata tertiam solam admittunt. Nec reduplicatio, in tanta verborum copia a nobis demonstrata, rara p0Sthac vel anomala dici p0test; immo insigni agnatarum linguarum consensu probatur, primitivam eam et unicam quondam apud Ind0germanos et ipso Veteres Latinos persecti 0rmandi rationem suisse. Quae sententia e confirmatur, quod inter initiales earum radicum literas, quae apud Latinos reduplicati0nem olim admiserunt, omne et
Ac saepissime quidem tenues reduplicati0nem retinuerunt, Scit. p pr, ps duodecies c octies, i sexies tum spirantes, scit si novies.s Sc, p, St, tr item novieS, V sexies reliquae non saepiuS, quam ter. Maxime labiales reduplicati0nem amaverunt, nam, additis tribus radicibus a m et una a b incipientibus, una et triginta radices labialem primo loco habent septendecim dentalem Stendunt ceterae literarum classes rarius in radicum initio reperiuntur. Quod si vari08 syllabae repetitae casus reserre iuvat triginta eam persecta integram Servaverunt, undecim repetitam cum radicas Syllaba 0ntraxerunt, viginti septem reduplicati0nem omnino abiecerunt, Scit omne eae radices, quae a Vocalibus i et o a consonantibus sinapiscibus h et , a c0mpositis props et Sti incipiunt; pleraeque a v et i ineuntes rarius quae , m et S Simplicem, rariSSime, quae , , t primo loco habent; nunquam Vero radice a vocalibus a et , a semivocalici et a mediis' et i incipientes, reduplicati0nem prorsu amiSerunt. Supra iam coniecimus, repetitae syllabae iacturam e gravi0re
' Curtius Temp. et 0di g. 218 octoginta octo numerat, additis viginti radicibus in v et v, quorum persecta equidem cum sui c0mposita esse alio l0c .