Jacobi Wallii e societate Jesu Poematum libri novem

발행: 1688년

분량: 357페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

4쪽

JOAN. POSUEL, &CLAUD. RIGAUD. M. DC. LXXXVIII. CUM P RIUILEGIO REGIs.

I ACOBII I

E SOCIETATE IESU

POEMATUM

LIBRI NOVEM.

6쪽

ALEXANDRO VII.

PONTIFICI MAXIMO,

IACOBUS UVALLIUS.

ABI Tu R quidem adhuc, Sanctissimo Pater, Pontificatus tui annus primus : sed cujus dies segisloi singulas vitas reputare quilibet poisit. Ita multa, ac praeclara sunt, quibus nominis tui sanctitatem quotidie tueris , ac sustines. Vt s quis illa temporibus sejungere , ac dispertisi per atatem integram velit, habiturus sit, unde illam Pontificiis virtutibus impleat, is illustrat. Neque se tantum Roma Imperii tui sedes, o rerum a te gestarum spectatrix sentit, loquitur :sed hae est omnium nationum , quas ab oraculis is

nutibus inis pendentes e aereirinali monte circumspicis , consientiens is pervulgata vox. Non enim

ut odores , aut soni , qui , quo longius feruntur eo languidius sensus officiunt : ita secundus, de Pontiscatu tuo fama μή remotiores populos extenuata pervenit' Sed ut solis lumine ilia quἰ dem primum , apud quos oritur 3 de in alii atquis alii , toto etiam cito dissontes , illorantur, omis

7쪽

nes ex aquo et ita virtutum tuarum pari omnes luce perfundimur,o recreamur.Quia,quod ut oriantem solem prius e radiis , quibus opposta longe que submota montium iuga feriebantur ,observasse, regia felicitatis olim auspicium fuit : ita nunc latitia nostra pars magna es relucentem sanctia talis tua, splendorem prius conspexisse , qum ex hoc rerum culmine sese plenius jucundiusque diffunderet. Vidimus quippe, vidimus Septemtrionemn strum sapientia , pietatis , eruditionisque tua

Iuce collus ri , ex eoque communi praesagitione conjecimus id futurum , quod nunc publico terrarum bono evenisse gratulamur. Quocirca cum de suprema Deoque proxima dignItate consensu antehac inaudito tibi delata nuntius Ceni non quid tibi

Gbitum, sed quid perstatum esset, intelleximus.

Haeret 'adhuc infixus omnium animis vultus ille --,dignitatis modesta plenus:recurrunt veteres tuae ad religionis propagationem, temporumque

tranquillitatem intenta cura : absolutissima vita exempla , qua de te sumsit, perire apud se aut evanescere numquam sinet Germania. Habet sua verba sincerus animus, simulatus sua : aliud observantia , aliud sentationis ingenium es. At resis ipse es, quam integra minimeqae fucata

emiserent ex omnium ore , eorum etiam qui a Romanis sacris alienῖ erant, amoris in te , venerationisque segniscationes. aeuo minus speranda mihi es ab iis venia , in quorum manus hi libelli incident. Neque enim falli sese ferent, cum eosdem tibi videbunt inscriptos , in quibus nihil fere

deprehendent, quod cum animorum suorum sensu, o sanctismi nomInIs tui inscriptione conveniat. Luis eorum, si modo hujus opusculi vestibulum viderit. non continuo de materia iudicabit, quam tu

illi

8쪽

DEDICATIO. illi copiosissimam prabusi ' Id ego verusime diai

fateor : at omnium iudiciis sententiisque conviactus, quem praeter te appellem, haseo neminem. Arerum tuarum o meritorum magnitudine ad modestiam tuam provoco, qua Romam , qua D liam, qua orbem Christanum ad se convertit, is rapuis. -- credibilis omnium erat ad honores tibi deferendos voluntatum studiorumque consensio : gestiebant omnes erumpenti latissimeque redundanti latitia paria praestare : colamna , imagines, flatu a nulti satis magni a ct elaborata videbantur , qua in arcus triumphales assurgerent : ut easdem inscriaptionibus te dignis exornarent contendebant Iugenta : septem ipse colles , Da m amri gentilitiis tuis montibus altius attollendἱ esse submistere vellemidebantur : eum his Omnibus modesta tua nutus unus occurrit obstitit , ct in egenorum animis omnes t umphos , omnia ornamenta honoris,

laudis insegnia condi is collocari voluit. Hae faciet , ut Pontificatus tui gloria alatur memoria omnium , sermonibus e restati, literarum monumentis corroboretur. Hac igitur, non stium Ferdi nando Fursenbergio Cubiculario tuo , me deducente , illud mihi sum , ut auderem, quidquid hoc

libelli est , ad sacros pedes tuos venerabundus de- penere. Non quod uisem nescius , qu ι eferrem, sed quod exemplis o sapientium vocibus insitutus mihi persiuaderem nihil delibari de eujusquam gloria , si rem exilem benigno vultu animoque dignetur. Auxit potius, quam imminuit regum laudem benevolentia , qua aut aquam e propinquo fluvio exceptam , aut avulsum p terra legumen admiserunt. Nam I cui nihil ad augendum fastigium superest, hic uno modo crescere potest , si se ipta submittat, securus magnitudinis suae. Neque a 3 enimi Plinius in Panet.

9쪽

ab ullo periculo sortuna Principum longius, quam ab humilitate. In s remo te fastigio consisentem adorant ipse, quibus prater te unum n ιblImius , Reges : illi pedibus tuis figunt illi te communem patrem , discordiarum m aeratorem , belli pacisque arbitrum a Deo sbidarum iocant : illi potesatem tuam dicam , an

sanctimoniam 8 certe utramque reveriti coronas

sitas ct regna configaratis a se literis tibi tradunt, o consecrant. Regina ab ultimo Septemtrione sapientia tua fama excita te audire , tibi parere pu&crius ducunt, qtinam imperare. Nec me cum his libellis ad te accedere cogitantem majesatis tanta splendor a Ilione pr hsbuit ' Prohibuisset sine , ns, quanta illa sit, ex ejusdem remisone , qua rem tenuem, uti confido , excipies, clarius perspici vide

ratur.

10쪽

E s O CIETATE IESUELEGIA

EX EADEM SOCIETATE.

Vt poemata sua in lucem edat. FLri ct amor γatum, quo Cynthius ipse canente, Et menἱunt faciles ex Helicone Dea, Luando erit, ut magnis adiat te fama poesis, A tota dignum posteritate legi pSerta quidem , laurosque tibi properamus a DirMunera privati sunt tamen ista laris. Immensum tua Musa, nec arctius orbe theatrum Exigie: hoe statium laudis habere potes.stuis tibi non canit hac, o miscet plavsbus iras pIlla tibi irasci me quoque causa iubet. Luod potes , hoc igitur tantum te posse sciemus Z sola que stes de te votάque se per erunt ZVtilis interea , meliorque elabitur at s. Cefatum satis est : quo vocat ira, sequam. agee mihi vindicta est,quam non vereare fucuItas. Musarum eausa est: is Deus ora movet. Nec tibi, s causa victus vincaris is armis, Turpe puta culpε poenituisse tua. Inmidiam , o lauros, ct nomen, ct omnia vatum

Pramia Pierides iam meruere.tua. Sive gravi nixus canis arma virosque cothurno , Armis digna virum verba cothurnus habet. a 4

SEARCH

MENU NAVIGATION