Jacobi Wallii e societate Jesu Poematum libri novem

311쪽

Pieriis catulos ferarum Celatis antris 3 Heu miseras vices,

Casusque flendos i Omnia Thracius Habet tyrannus , nec fugatis Barbarus hospitium Camoenis Ullum reliquit. Tantum Aquilonibus, Saevisque rauci turbinibus Noti Parnassus impulsus remugit, Et madidis quatit Auster alis Impune lucos, quos Aganippides, Et ipse quondam verticis arbiter

Nunc voce mulcebant acuta,

Nunc fidibus , citharaeque cantu. At non Dearum Mars quoque barbarus Subvertit artes. Qualibet exules In parte terrarum resigant, Inveniunt Helicona Divae. Sunt, Atticarum quos amor artium, Dulcesque cantus, & citharae iuvant,

Quos docta secerisit profano

Frons ederis redimita vulgo. Et L eta Musas, & pater amnium Scaldis virenti margine devias

Excepit, & festas dicavit

Carminibus, choreisque ripas. Florete ripae, Pieridum domus, Sacrique colles , antraque Cynthio Dilecta , quantum non Cithaeron , Non viridi nemorosa lauro

Secreta Pindi. Vos mihi Thespio

Ripas sonantes carmine, vos specus, Umbrasque Cirrhae, vos amoenos Castaliae simulatis amneS.

Hic Tollenari Musa potens lyrae, IOANNES Rerumque pruden ,sese homines supra TOLLE Curatque mortales inerti NARIus

312쪽

LYRICORUM LIB. II.

Tollit humo, populumque vanis Regesque falli nominibus vetat. Consulta magnae quid sapienti ae Moramur evicti Θ quid umbras

Persequimur, tenuesque tantum Captamus auras , ut canis irritos Spartana morsus in vacuo aere

Exercet , Elapsamque praedam Non tenet assimilis tenenti Hic te magistro sparsit Amor suas, Hermanne,taedas: hic gemitus dedit, Caeloque transini sit querelas, 2 Quas Libanus , Solymaeque valles, parva Bethle rettulit aureo Percussa plectro , seu quibus exulem Solata quondam Musa regem Hermonias pepulit cupressos. Non sola nuper Musa tuis, Hesi, Vocata votis ; ipsa eiam Fides Immota veri, dum canebas, i Adsuit, ingenioque laetos Afflavit ignes. Haec fidibus dedit Aptare nostris , quae Superum Pater Celavit aeternis minores Consiliis, voluitque creJi. Τe vate non me cassa fugacibus Spes fallat umbris. Tu vacuum jubes,

Rerumque contemtu beatum ,

Astra super rapidosque mundi Fulgentis orbes, prima in origine Haerere pulcri. Tum nebulis procul Et luce rigressum maligna, Principium juvat usque & usque Finemque herum , quantum acies sinit, spectare tecum. Non mihi tunc nitor illudat auri, non voluptas

313쪽

Attalico speciosa cultu. Non, non amoris tunc ego sim potens Evolvexe aestus. Ah l penitus mihi Puris inardescunt medullae Ignibus, absiliuntque flammata Nec pulsa non est ardua vatibus Orchestra nostris. Tu quoque grandium Fies tragoedorum, Libene: Tu nova Cecropio theatra Τundis cothurno. Non tibi flebilis Orbusque Theseus relliquias legit Et ossa nati: non feroces. OZdipodionio furore Ad arma fratres, & solium vocas, Thebasque terres. Vidi ego fabulis Majora fictis , cum parenti Creditus ingluviem ferarum Explesse natus pulpita miscuit

Turbata luctu. Scena stetit nefas Mirata, fraternaeque tantum

Invidiae licuisse flevit. Non hujus est vis dicere pectoris; Tui, Libene, est, quid patrius dolor ,

Amorque, mentitaeque mortis Indicium potuere Vestes.

T ui, Libene, est dicere pectoris , Qκo clausa motu fabula : quo minas Vultu remisit, quae rependit Oscula, quos odiis amores

ille, ille quondam venditus , & suis Toga invidendus, Niliaco puer Regi secundus , cui salutem Debuit & Cererem Canopus; Cui Luna, cui Sol praescius imperi Augur futuri subdiderant jubar, Visaeque per noctem serenas

Pleiades

314쪽

LYRICORUM L I B. II.

Pleiades , Hyadesque flammas. At vos meorum prima sodalium Pars , flosque vatum, cum quibus Aonas Errare per lucos, diὀmque Saepe mihi licuit morantem Explere cantu , dicite, quo pede Collem subistis : dicite, qua sitim

Levastis unda, quo scatebrae Lene caput reperistis antro. Vos verba puris aemula fontibus,

Cultusque simplex munditiis , capit Qualesve Apelleis decebant

In tabulis venerem colores.

Assurgit omnis Sidronio choruS, Volensque lauru sertaque porrigit Seu plectra sumst, sive totum Ipse aliis Helicona pandit. Et te per illos hoc duce vidimus Colles vagantem, qui modo caelites Inter Poetas, Aloysi, Elysia spatiaris umbra. Becane , dulces te gremio Deae

FoVere vatem : te puerum sacra Texere lauro , mox daturae Promeritam capiti coronam.

Tibi ora Pitho finxit, & aurea Liquente succo nectaris imbuit. Narratur & cunis in ipsis Te Pietas praetisse cantu. Rerumque inanes Simplicitas tibi Odisse fucos & strepitus dedit, Illimis, & nusquam fragosus

Vt Supexum canereS amores. Frrantem & illo vertice Cieinium Per omne duxit Calliope nemus:

Totaquei Gqiuardi receptus

315쪽

Ηρας Drus rapuit calentem COIVARDus. In antra vatem , Lotolidas ubi, Et arma gcntis, factaque sortia, AEuoque venturo legendos Fatidicus cecinit triumphos. Et te, Catoni, saepe agitat Deus, IACOBus Divisque miscet. Nec Frisius sonat CALONI M. Mortale quidquam, dum faventem IusTus Sollicitat, patiturque Phoebum. FRISIus. His , o Camoenae, vatibus, & mihi Virente lauro , si mereor , caput Velate. Sic vobis ademtum Restituant Helicona Belgae.

O DE XII.

PETRUM CLA SENIUM

IN ACADEMIA LOVANIENSI

IURIS UTRIUSQ UE DOCTOREM.

cum ad L. Vinum, Q . de rebus creditis, i cubratiunculam suam evulgaret.

FX vetere fori consuetudine oratores causas are uri assignatum sibi tempus aqua metieban- tWr ad cleps ram. Dectavit hue Ciceronis iocus in dicaces nescio quos ct voluptarios ganeonei Fumo ipse ad aquam pro M. Calio peroraret. In lustris quippe ct conviviis , facundos inter immanesque

calices , cum garrire semper , numquam tacere censuessent, atque e popinis postea in lucem forensem extracti causarum magnitudini imparem et quentiam adferrent, eos festivὸ dixit 'ad vinum

316쪽

LYRICORUM LIB. II. 2 9d; sertos. Nimirum ut ipse loquitur , alia sori vis est, alia triclinii: alia sublelliorum ratio , alia lectorum : non idem judicum , comessato: umque conspectus : lux denique longe alia est solis, Alychnorum. Atque adeo fi plerumque , ut ad unnum diserti , ad aquam infantes frigentesque titubent , ac sinistris auspiciis causas suas clientUque destituant. Sed mittamus Romani oratorio

iocum.

CLasent, Themidos togate Mysta,

Nae tu, dum faciles paras libellos, Qui lites dirimunt, superque vino

Partes conciliant, supεrque vino Legum discutiunt, secantque nodos, Ad vinum merito disertus audis. Attentas alius fatiget aures, Et causas ubi fessus ad statutam Exsudavit aquam , tulitque palmam , Monstretur digito, audiatque passim , Hic est , quem colit, ille, quem clientum Stipat turba frequens ; hic acer ille, Et subtilis , & ad brevem disertus Declamator aquam , forique princeps et Haec laudum quota pars erit tuarum, Claseni, Themidos togate Mysta Patroni tibi namque , quotquot isdem Haerent in tabulis , superque vino Partes conciliant, superque vino Legum discutiunt, secantque nodos,

Tantum cedere se fatentur omnes,

Quantum frigida cedit ipsa vivo. At non te faciunt in his di sertum Facundi calices. Olet lucernas Hoc quodcumque tui ferunt libelli,

Praeclari, faciIes , boni libelli.

317쪽

Qui pro pignore creditisque rebus Vocem sollicito locat clienti, Quandocumque tuos leget libellos, Praeclaros , faciles, bonos libellos Dicet lampada, non olere vinum. At, si laus tamen est locusque vero, Ad vinum merito disertus audis , Claseni, Themidos xogate Mysta.

LYRICO

318쪽

LYRICORUM

LIBER TERTIUS.

O DEI. AD

BEATAM VIRGINEM,

Quae non procul a Bruxella colitur in celeberrimo monte , qui ab absinthio nomen ducit,

Belgis Alsembergh dictus. Cum Leopoldus Guillelmus , Arch dux Austria, Belgii Gubernator , templum illius subiisset. STROPHE

CONTRA ABSINTHIUM.

E colle dulcissima inrueni dicato absinthium exstirpandum esse. OUae te beato colle consevit manus,

Saporis austeri frutex ZTe flore pallidaque liventem coma, Et tristibus succis graVem Horrent propinquis excitae silvis ferae, Horrent capellae tangere. Non terra, non hoc convenit caelum tibi. Te Pontus Arctoa rigens Alat pruina : te Tomitanus Geta, Te Tauricus messor legat,

Immitis, asper , stirpis ingenio tuae, Suoctu

319쪽

JACOBI V V ALLII

Suoque non dispar solo. Hic Diva sedem fixit, hic implet suo

Benigna collem numine.

Hic mella fundit, ipsa melle dulcior. Nullique non mitis favet. Tu me colonum, Diva, tu me fronIbus Vestire te dignis sine Tibi dicatum verticem. Miris tibi Nostrisque lenimen malis Assurget olea , balsamumque cortice

Sudans odorato fluet.

Nihil hic Idumae palma decedet, nihil

Hie uva decedet Cypro. Sionis alto pulcra cyparissus jugo

Libanoque certabit cedruS. Non hic Sabaea virga, non Arabum cIoc Eoa tantum sidera Primoque tactos sole montes expetet,

inantum illa quae colis juga, Illumque solem, luce qui tepens tua

Clementius terram fovet.

Quodcumque demum noster hic seret labor, Tibi crescet, atque aliquid tui Stirps quaeque referet:nulla non dulcem exprimet Promtamque misereri indolem. Fons purus, intactusque , nec frustra advenis Habere numen creditus opima leni culta percurret pede, Seriemque dispositam arborum Humore dulci nutrieta Quin & cava subinde libatus manu Maculosa morbis corpora & pestem eluer, Salubrium undarum pater, Hic , sive magnete i Virginis gremio tuas, Leopol de , lauros inseres, Sive in propinquo nemore frendentes apros

320쪽

LYRICORUM LIB. III.

Cervosque lassus figere Captabis umbras, collis intonsi jugum Te Martis & rerum procul Strepitu remotum , teque redditum tibi Umbra hospitali proteget. Nunc alta cedrus , nunc triumphalis tibi Placebit arbor , seu magis Amica pacis olea. Te capiet, scio, Augusta majestas loci, Locique praeses Diva, Diva balsamo, Et flore pubentis croci, Palmaeque baccis, & Sabatis frugibus , Dulcique oliva dulcior.

ANTISTROPHE

Absinthium , malorum hἴc depulsorum indicium, retinendum esse. AMaxa messis, non ego, quamquam tibi Flos livet, & pallet coma, Graviterque spirat, non ego, non te Velim Cui nomen imponis jugo

Ferro recisam eruere. Quo crescis solo Secura perge crescere. Sacrumque late verticem & collem tene, Futura tot discriminum, Totiesque pulsae testis aegrimoniae Quoties laborantum annuit Votis clientum Diva , nutu pellere Amara morborum efficax. Non occupabis, perge, perge crescere, Inutilis solum frutex.

Bene ominatum stabis hoc signum jugo,