Ludouici Zunti Parmen. iuriscons. Responsum pro vxore

발행: 1570년

분량: 263페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

esse debeat testametum,suaq; vltima voluntas.Omnia enim inita verba,licet aliqualiter in cortice diuersa tendunt adhunc ipsum rei

gestae finem, & in substantia,&eflectu istud ipsimi clarissuta mo

Ioa 7 nullus ex ipsis testibus se restrinin i ad verba formalia testat rissSed unusquisq; similia in ei u, & substantia recitet, Paucis

demonstramus: Nam D. Datia de verbis Qmialibus interronita I o 2 8 t non respondet per verba praesentis temporis primae personae: scilper verba praecili impersecti tertiae perioneD.Celsi. Inquit enim. Doppo resertisabstati M. Gio. Baula, ct M. Celpo, M. CHFisse a M. Gio. Battista, cte vota, chesi rogasse di quel tisamento, che b uera fatio deuo M. Cello qual'era mire mani vi dato suo Genero.& suae sequutur ab ipsa D.Daria semper prolata per verba pro riti imperfecti tertiae personae D. Celsi. Ex quibus manifeste d Ioas prehenditur lipsam testem non voluisse rintingere se ad verba

formalia testatoris: Sed eadem in substalla, & essectu commemorare voluisse: ut in terminis similibus perpendit Com. d. conc272. subnu. II. versquinimo potius exstae depositionum. lib. a. de quo stupra.nu. 98 . & nu. 98 3. loquuti sumus. At D. Paulus Io 3o &ipse interrogatusi de verbis Q alibus testatoris, non Qtum tacie se non restringit ad ipsam verborum M alitatem, sed e presse dicit. Io non ho in iste, Gefossero deue traloro attre pax ole, se non quella, che vi ho deuo, quale precedeuero formata te, ὸμ taete cosi,come ho deuo. Ex quibus verbis manifeste patet ipsum testem minime voluisse restringere se ad verba Q alia testatoris: Sed milia in esse tri, & substantia retulisse. Hoc enim, prae se sertzo II vem. illud, Osi timente. ut inspecie dixit Iacob. I eonis. d.conc.. sinu. I 4. inter cons. Matrimo.diuer. Doet .vol. 3. Similiter

IO3a D. Ioan. Baptista stiper hoc ipso interrogatorio i respondit Coli quium babatum intern celli , ct imum teste fuisse. prout fpra recitauit, per illa et verba formasa, vel sim ilia in egem. Ecce Io 33 quod pertia verba, Vel similia in essem, i patet ipsum testem n luisse restringere seia verba sermalia testatoris: Sed sit nilia in ectctu, &subsistia deponere voluisse. iux. tradita per Iacob. Le nis.d. cons. s. subnu. I . Quo fit ut iam sit exploratissimum no o3 obesse consultationem l Rolandia Valled. cons. 73. lib. 2. cim, vi sepra satis,superci; demonstratiimus nu. 97 3 .usq; ad nu. Ioo Doctores omnes ab eo allegati loquantur quando testes interr

gaudela alitatevcihorum, restringunt suam responsionem ad

252쪽

RTs P. PRO UXOR T. 1 o a s ipsim verborum m alitatem. In suibus teminis i necesse est Vede ipse Rotandus loquacitae: tum quia Doctor est intelligendus cundum Doctores, quos allegat : ut supra dixi nu. 2oo. tum quia aliter intelligendo, Rotandus ipse pessime loqueretur: ut supra di Ioa 6 cebam nu. 99 I. cum seq. Cum ergo in casu nostro testes: non se restringant ad verboriim formalitatem: sed de Eisdem, vel laesis eiu similibus deponant: & in ectetu ipi verborum concordent. iux. trian d.c.nihil obstat. deverb. sign.& in d.l. qui sententiam. I o 3 7 de pumis. Nec pars ipse i articulai: erit verborum formalitate :sedis mim simpliciter proposuerit, cu claus Noo astringens, ocilix. tradita per Alex.d.c s. o. nu. 3. &nu. 7. lib. 3.Barbat. inter minis d. cons. I. m. 3.7 .lib. I. re alios, de quibus sepra nims a. Concludimus testes omnes plene, ac permile probare D Celsi testamentum, prout ex supra traditis luce clarius apparerre censemus. in . Quibus addimus pulcherrimam, ais; ad causim phrimum smio 8 cientem Alexandri de Noto distinctionem,qua decisio mem rata Antonii de But declaratur,& cause nostra is, magisci; ab omnibus impugnatioibus defenditur. Hac igitur in re Alex.de Ne Io 39 uo cons I r. t cluOdcons mutatis tantum nominibus ,redaetiam filii inter cons Matrimo.diuos Doct. cons. 3 s. vol. I. p stquam retulit intellectum Antonii, & Abbatis ad rex. in Sc.nihil ob G de verb. sign. subiugit in haec verba,videlicet. Ego sic distinguerimio o aut i est probanda fomastras.verborum: o tunc reqi riivir quod testes acordent in cortice verborum, alias non valeret renon te Io i R. monium. Aliquando i non est necessarium quod probetur fomasitas verborum, tcses discrepant in verbis formalibita ,stu is cortice verborum, no tamen dicunt illa esse Ῥerba formasa: hoc casiu vitet testisnonium eo hoc modo loquitur d.c. vilal. σ ita etiam loquis Io a tur D. Abb. Aliquando i testes dicunt verba,de cludus testimantur,

esse τι rba formalia, quae fuerunt prolata a partibus: O hoc casu sdiversificant, vitiatur eorum testimonium, oe hoc casu loquitur But. qui hoc exprem firmat in d.c. nihil. Et patet ratio, via ex quo . runt illum ese corticem Norbornm non potin negari, qum inser ij μ rccintrarietas, O per co/sequens vitietur testrionium. lux. pusu D. V. de testib. Nise praefatus D. considens rem Hugain But. ctiam italoquisur. Hactenus Alex. de Neuo. Cuius consemanauit

ad simscriptionem cons praecedentis, quod est Anoe de Cas. A 1o 3 .plicantest igitur hanc distinctionem Nem ad carum nostriun,

253쪽

Dicimus Primum caput distinctionis eius ad causam nostram inia, tnime pertinere: in qua non est probanda verborum testatoris sernialitas: Sed si lex dispositionis ipsius testatoris sibilanti Io Tum quia testamentum patris i inter liberos nullam exquirit verborum Q alitatem: tal qilibuscunq; verbis, vel indiciis susti- inetur: ut dicit rex. ad literam in .l. filii. ibi. Veru quibuscumvum bis voluntas eius declarata sit, dic. &in .l. sin. Ibi. busiunii; verbis, vel indiciis, σc. C. se l. hercisc. cuius testamenti patris inter liboos priuilUia, fauores, & praeminiuas supra late explicauis :IO43 mus nu. s. usq; ad nu. 8o. Tum quia inter partes t nulla oritur controuersia de Qrma, & cortice verborum: sed de dispositione tantum testatoris: quo fit ut nihil ossiciat, quod testes in ipsa verborum Hrmalitate, & cortice non concordent, postquamin ipsi testatoris dispositione,& dispositionis substantia omnes conii

Io46 hir. Secundum vero caput i distinctionis Nevit ad caiisam nostra proprie pertinet,in qua no est necessarium ut iam dixi nu. Io o quod B alitas verborum pmbetur. Et licet testes quoquom do discrepent in verbis Q alibu' seu in cortice verborum: non tamen dicunt illa elle verba M alia testatoris: sed similia esse illa

asserunt in essestia, & Libstantia: ut iam demostravi nu. I O 2 7. usq; Io47 adnu. ror . Vnde leorum valet testimonium l.c.nihil. secundu Abbatis intellectum, & Neuti sententiam, multorrum etiam D ctorii testimonio supra comprobatam nu. 9 3 8. usq; ad nu. I O 3 8. I 8 Tertium autem Caput i distinctionis Netaij causam nostram non attingit, in qua testes non dicimi quod verba de quibus testifcantur sint verba λ alia, quae prolata Herint a testatore, sed in se stantia & essetii similia: ut clarissime perspicitur ex eorum inspectione,iuncta declaratione nostra quam supra posui inlita nu. I 2 7. usq; ad nu r o 3 Quo fit ut procul omni dubio probent,iux. imclusonem, quam supra firmauimus nu. Ioo I. Nec osticiat intello-λου ctus But in d. c. nihil. qui loquitur ' quando testes asserunt verba, de quibus testificantur,cte verba H alia, quae Berint ab eo prolata, de cuius agitiu' dispositione: ut inquit ibi Neuius. Et isto c Ioueo se procedat etiam responsiun t Rolandi. d. cons. 3 p. lib. a.&omnium Doctorum decisolare locum sibi vendicet, qui verborii larvilitate nituntur ad impugnandas testium depositiones. iux.

254쪽

conclusionemd nobis sipra firmatam nu. Iooo. Quare tum Ceros I Gmnibus praedictis siniit, ' tum etiam ex sela Neiiij distinctione . concludimus persectissime probatum fir isse per testes D. Celsi te- .stamentum: exactissimeq; sublatum,&dissipatum esse decimum

Octauum contrarium. t

Nox obstat dei iiq; quod Decimonono, & postremo loco dicebam In dubio tenendam esse illam opinionem, quae s et testa mento,etiani ad exclusionem filioriun. quia R espondeo istud apti sIosa sime retorque i. t& Grammat. Decis Ioῖ. nu. I s. ac Neutra. consa 6.nti. 7. usq; adnu. I 6. quos in oppositum allegabamus, pro nostra parte viriliter pugnare, & illam optime defendere. Si--: Iosa quidem in dubio tenenda est illa opinio i quae fauet testamento, etiam ad exclusionem filiorum: ut inquit Grammat. d.decis i o 3. nu. I s. & ad hoc plurima climulat Neui Z. d. cons 26. nu. 7. v. sit;

ros lib. a. illa inquam, opinio i quae fauet postremo,& vltimo test mento quale est illud in quo D. Martha testatoris filia est haeres instituta: non illa, qtiae ctuet priori, & antecedenti testamulo quale est illud,in quo D.Deo lata ipsius testatoris neptis est hares substituta: vi in terminis dixit II oma.d. cons. I 79. AmplissimeDin. col.pen .versvltimo non potest negari.& S .Iun. l. ias. rq nu. Iosue et t. & a . lib. 2.Maxime si in ultimo testamento i agatur deuiastia . tutione ipsius filiae,quemadmodum in casu nostro agitur, ut inquit Romanus eodem loco, atq; etiam Socinus nil. 66. Qui causam fi-Ios 6 liorum i adcolumna,&fauorabilem elle arbitratur: ne scilicet,c xcindantur ab haea editate paterna sibi iure quodam naiticiae debita, iux.l. cim ratio.ff. de bonis damnat. ex communi, & naturali voto parentum . iux.l. scripto. in fin. s. unde liberi. qua Latione biros ipsi filiae lita voluntiatis fauendum esse censuit etiam Dilvis Iosia cons o.nu. s. ut sibi perstradere non possit Iudicem 4 tam im pium reperiri. qui etiam data aliqua dubitatione, velit aduersus Glios iudicare. Praesertim clim etiam sectandiunturis regulas in fauorem eorum ciarissima appareat iustitia: ut ipse Socinus ibi consiliationem s am claudens concludit. Quint quidem nos quoq; Ioues ' eisdem rationibus una climSocino in causa huius filiae, quam de- . isendimus, nobis persuadere non possiimus Iudicem aliquem Iz6o esse Beliarum. Cum praesenim deternainatio ad fauorem 1 ipsius filiae Domini Celsi ut verbis utar Pauli Castr. in cons mox citando pia sit, &. lam illa, m quam veritas sustinetur, de vo

luntas

255쪽

Iuiras D. Celsi testatoris non defraudatur, & esus animae lauti

protii latis, amputaturq; via malitijs Notatij, qui quantuin po- - rtuit voluntatina testatoris depressit, nec sinitur haereditas dictis testatoris per nesti,& sagitium ad neptem ipsius testatoris,& -- te ad personas penitus extraneas, prout euenia e potest, deuenire: cui omnino in oblitandum, ex quo constat per receptas attest tiones; quia ad ipsam neptem testator noluit haereditatem suam periimire, S militominus ad personas sibi prorsus extraneas, veluti ad Equitem Carolum Zobolum cum filijs, & illum quidem cura. : I t enere suo sbi inuisum ob ostensem ab ipso Equite acceptam, ut Iocli si adixinu. 86ue .usq; adnu. 888. ut per haec verba in t casu tam simili, qtiam lac lacti:vt dixit Tiraques. in Trin. de poenis,&c.cau- misa. I .nu. I o a. mutatis tantum nominibus, concludit Pau. Cassicolasque I. visis, & examiliatis attestatiotimus. in fia.hb.j. - ut Io6a appellant in Antiquis. Male enim, atq; impudenter t iacit filia, ac pari ratione neptis, quae testamentum Patris, vel Aui ob aliquas solennitates ona istas impugnat: cum non fraudata portione sibi debita, nempe legitima, no solum propter debitam reuerentiam, iudiciunt paternum, vel avitum impugnare non debeat, sed potius approbare teneatur: ut in specie dixit ipse Pali. Cast. consfli 3 .viso, & examinato suprascripto puncto in princ.lib. a. vel critosa aiunt in Nouis. Et in diibio iudicandum esset contra non haben-- ttem testatoris mentem, etiam si Piast causa, dixit Alciat. Resp.

I 64 s TO.ante nuχ.versEt ex his concludo. & quomodocimq; 'haeres insitutus non habeat voluntatem testatoris: quia, scilicet, ea naut auerit, quod exactu etiam inualido cognoscitur, succedere non potest: vi in terminis viaiunt terminantibus inquit Soc.Iu. I 26s cons. I S.nu. 7.&nu. Ia .lib. 2. In dubioq; eligendam lese illam opinionem, quae pro testamento iustinendo faciat, tanquam benigniorem, dicit Matthe. de Matthesin Trinde et G.Opi. nu. 3.

Io66 uerati opinionem unius Doctoris sauentem testamento praeserendam esse comuni opinioni: Quod &alij tradiderunt, de qui-Io67 bus supranti. 83. Qitibus accedat glosi not.&sing. in.l.gallus..S . quid si is. in 16. utilitatcm. ff. de liber. & pcsth. qua probatur Pubi lac inrcresse interpretari, ne testamenta reddantur inualida: :& ita in dubio interpretandum csse, propter publicam utilitatem, quae versatur in eis si istinendis. Quod sequitur ibi Pal. nu. a. Paru Casto

256쪽

Io 68 interest,&c.in praelat. nu. 76. Quo fit ut senaper i hanc unam lex

habeat intentionem, ut morienti uultime voluntates observentur: ut inquit Impan Autlide iureiur. amorier . praest. abi re. serua.

io G in princ. Nihil est enim,' quod magis hominibus debeatin

quam ut sipremae voluntatis, postquam iam aliud velle non possint, liber sit stylus, & licitum, quod iterum non redit arbitrium. Io7o l. i. C. de sacroian.Eccles. Publiceq; expedit i si inrema hominiuriiudicia exitum habere.l.vel negare. q. quemadae stam. aper. Hinc Io 7 I testantis voluntatem lueluti legem tauandam esse lexipsa statuit. IO72 .f.disponat. Atith.denupt. Propterea pietatis, l& humanitatis intuitu amplectenda est illa sententia, quae pro sustinendo secit tostamento.l.si pars iudicantium. F.de inossic. testamen. Et ideo v Io 73 niens contra i volt intatem testatoris, censetur iura pietatis vita re, qtiimuis ipse voluntas aduersetur Mori libertatis.l .contra voluntatem. C.de testamen. manu. Ipsaq; cause testamei iti sevorabiaior lis adeo censetur i ut duabus sententijs i duobus iudicibus ordianariis latis, quae sint contrariae, illa sit sequenda, quae pro actore iaciat, si agatur de testamento si illinendo: quamuis aliis illa, quae pro reo tacit, esset amplectendaci fin. de re iud. Quibus, & aliis

ro7s rationibus, i quas breuitatis gratia reticemus, Et voluntatem testatori enixe seruandam, Et cauam testamenti piam, atq; seu rabilem, Et in dubio pro ipsa voluntate, ac testamento itulicanduesse censuit praeter citatos Doctores in locis, de quibus supra nu. I os 2.usq; ad nu. Io 68. der. de Senis cons r 3 i. casus talis estiquidam testator &c.cui tres Theologi subscripserunt. Capra cos.

257쪽

I o76 gres f. 2 9. sub nim a I. ubi inter cetera Axit i A iustitia, de religi ne quicquam magis alienum iniiciatri non posse quam voluntati testantium aduersiri . Bal consa I 6. verba testamenti ita dicunt. io 7 in fin. lib. j. ubi scriptum reliquit 1 Tuciorem viam pro anima, de pro iustitia naturali esse semper iuuare testamenta in quantum est possibile: & maxime ad pias cauta μ consequenter etiam inter liberos, quorum causa non minus in fauorabilis: ut supra dixisse .s 9 s . in quibus non est de iuris apicibus disputandum. Ita inquit ipse Baldiis, cuius sententiam commendat Catel. Cotta in Memores.in ver. Apices iuris. ad fia.& in ver. stamentum c xo78 su Sc. Et vicum Barbat.tan e concludamus t ista est via aegra, , sancta, or iuri, nitati conformis: cam ratio inu nat resis filios, est filias ad parentum buereitatem vocaueri troe per co- sequens eq-ur,quῖd istud ecundum testamentum,seu siecunda dispositis Derit valida, ct emax ad tollendum primum testamentum perfecti . Ita in terminis terminantibus per haec ipsa verba se alia concludit Barbat. cons. q. sub.nu. I .col.9. in princ.vers Et ista est via inlita,&c.lib. 3. Atq; niterii cum ipso Barbatiale Io79 nem repetamus t Ponderet dilinenter Dc imu Iudicans, quia amtur de excludenda filia Gucce ne parentis, quod abhorrent omnia iuratam humana, quam diuina: er essessumma iniquitas eam exclu- ogo dere. Et ideo i partes si ae erunt in pronisciando, O declarando priamon testamentum ford reuocatum per illam sicundam di sitionem Ita in speciem l ' facti nostra: huic perquamsi ili, Pcr haec verba praxi ctrcpctit ipse Barba.d.cons. col. Io. in sui antenti. Isini Et ponderet diligenter, M. lib. 3 -

258쪽

AD LECTOREM.

TUmul triariam Responsi huius nostri impressionem dum Glinii th nereurre . nonnullos errorcsprqcipuos sigilaui, in suos nullus est Tupo Praphus tanta oculorum acie preditus, etiam si Lynceus ille soret, qui non facile incidat. Sei upulosam vero illam orthographi ε correctionem eis relinquendam este duximus, qui otio, quo nos prorsus caremus, tranquille pcrfruuntur . Responsum ergo in locis raptim collectis sic restitue. EX S VMM IS. Correcti.

Pag. Linr Errores III Σ

343 4 43 s49sIαι distictionem 26 daclaraturio sing. ii disponeudii a Tessamentum distinctionem declaratur sing. disponendi Testamentum Pag. Lin26 Circonseruntii r Circunserutur 3o testatoriss comesturisia destinguunt

I veniente

a a liberantar

38 banuitum 3 seq.3 declarat ris ab tellatoris coniecti iris distinguunt Quanquam

veniantes

liberantur ipsis balinitum seq. declaratur b

32 testarore

a 26 moderante a s conscentiant

Errores

a 3 apientiata dispo fitione 32 sit itinea ur

is Fulgonum I vel II constiruit 26 veta 19 resoluit a finia; alia 26 tame si Correcti. sapientia dispositione simineatur persectio persecto

nec constituit vera resolui. ssnt

aliqua tametsi dum: adhibitis

testitore

adsimul oblonga Ruanquam propositio

omnibus Aequus sine cons. 3 o7. posterioritaterciperpetuam omnibus Doctorum iuris prudentia. moderante consentiant

operatur.3 animaduerreduanimaduerto

3 8 post verb. Idem. restitue. si. 39 post ver alienigenis.deme.si

ipsi

manu

et iisq; siibstantia probandum tacitEses a b ς ipsis

7 eius',so b is stibantias a b au probandas b at tacie se EX INDICE.

In Verbo. Errores. Correcti Dissicultas. loquamur loquantur Geminatio fignicandu significandam Paulus vers. Ipsius conci .isio

fasti facti

Perfecta De linguitur. Distinguitur Schedula vers. Ipsa testamenti signi licanda. significadum Testamenti vers. Paterni a lteflamento testamento Testamentu. vers Patris inter . I. lucidenter incidenter Voluntas verL Ipsa autem rationem rationum

SEARCH

MENU NAVIGATION