Filomathias ta sporadin. AG Miscellaneae doctrinae liber primus tertiusDaniel Wyttenbachius Liber secundus

발행: 1811년

분량: 274페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

Chrysostomus , Aristides , Lucianus , & haud scio an Themistius, Iulianus, Libanius, Syna.

sius, tamquam testes purae dictionis rite laudari Possint ; pertinuit tamen ad auctoritatem hujus Grammaticae in testimoniis adserendis se intra fimes primae illius aetatis plerumque continuisse. Dicimus plerumque; nam est etiam ubi aliquid ex hac severitate legis remittitur: velliti p. I 53 cl- tantur Polybius, Plutarchus, & Herodes Atticus: quorum duo priores, ne Voluerunt quidem elegantiae studuisse videri. Ultimo loco accedit

Appendis de Quantitate & Accentu, brevis quidem sed diligens & perspicuar in qua illud etiam

recte monetur & apposito diagrammate musico ostenditur, Accentum pronunciationi melodiam adferre syllabis variandis acutis, gravibus, circumflexis. Ex toto deinceps opere titulos cais pitum reserre quum infinitum nec opus sit, sententiam paucis complectamur. Igitur in priore volumine omnis materia Mementaris , Nomina, Verba, caeterae orationis partes , per Declinationum , Conjugati senum, Dialectorum, variam formam. dilucide explicatur, per tabulas etiam oculis quasi subjicitur: in altero volumine, eadem materia, eodem ordine , recensetur eo consilio ac modo . ut ratio Ostendatur, qua ad sententiae declarationem construatur & componatur et itaque non solum ordinaria & comma

232쪽

nis, sed etiam exquisitior proprietas Compositio nis , quos vulgo idiotismos vocant , ellipses , pleonasmi, anacoluthiae , Particulae, aliaeque formae explanentur: in utraque autem tanta sit S praeeeptorum diligentia ac subtilitas, & v ro exemplorum ex optimis Scriptoribus collecto. rum copia, ubertas, perspicuitas, &, quod addere non dubitamus , suavitas , quantam iaalia Graecae linguae Grammatica, quod quidem sciamus, nos non deprehenderimus.

VIII. DISPUTATIO Philo Da , A

historicis Pobhii laudibus , quam s. D. B. V Praeside V. G. PHL

Ling. Gr. Professore,.ad publicam Hsc rationem proponit, auctor

ANTONIVS VAN GO O VER , Rheno - Trajectinus, die nMartii, a. MDCCCIX. Projecti ad

Rhenum. 8. piau. I 28. Quam nos antea percepimqa volupt)tem di

233쪽

percipimus, de hoc & proximo libro dicere

ingredientes. Fuit enim prior illa , quamvis magna, voluptas ex uno Heusdio : haec & ex , ipso , & ex ejus discipulis, venit. Et vero necessitudo inter magistros ac discipulos , pietati parentum di natorum, per ipsam naturam similis quodammodo & cognata est. Ut enim boni

parentes bonos natos numquam quidem non dis ligunt , sed tunc novo affectu prosequuntur, quum per eos bonis nepotibus aucti fuerint:

se fideli hus magistris probati discipuli cariores etiam fiunt, si disciplinam suam ab iis propa. gari , probatosque ex ea glumnas produci viderint. Sed haec hacteyu z veniamus ad propositos libros : eorumque item materiam & am plitudinem reserendis partium titulis uno in conspectu lectoribus nostris ponamus, tum ratiouem explicationis verbo attingamus. Capiat

Primum: de opportunitatibos, quas habuit Polubius , ad rei, de quibus seri ι, bene cognoscem s. g. I, M tempore, quo vixit. S. II, de muneribus, quibus functus s. l. III, de piris in rebus publicis versmis , quibuscum consuet dinem habuit. S. IV, de peregrinationibus ejus. S. V, de hi rica ejus fide. Caput Secundum, de acumine F judicio, quo valuit Abbius ad rerum causas investigandas, imasque res perspiciendas. S. Ι, de Abbii solertia in rerum

234쪽

eaussis indagandis. II, de interiore notitia , qua valuit, cum naturae humanae , tum gentium, rum etiam singulorum hominum. S. III, de politica ejus prudentia. Caput Tretium, devia F ratione, qua Historiam conscripsit. S. I, de consilio , quod in conscribenda risoria sibi propositum habuit. S. II, de legiflus, quas in conseribenda risoria sequendas sibi duxit S. III,

Ee orationis forma F ratione , qua usus est. Fuit sane magnus auctor Polybius, gravissimus, dignissimus etiam cujus historica laus proprio Iibello separatim descripta exstaret. Quae deis scriptio sane ab hujus Disputationis auictore docteae diligenter consecta est, ut argumenta illorum titulorum appositis testimoniis & exemplis ex Polyblano opere sumtis confirmentur: ipsa autem scriptio cum jucunditate historico argumen. to propria , adserat congruam eidem orationis Latinae bonitatem, perspicuitatem, facilitatem. Quo magis & Scriptori interea delatam praesect ram Gymnasii Zwollani, & Gymnasio talem Re .ctorem gratulamur. IX.

235쪽

s MARIA, EPITOMAE, IUDICIA. assIX. DIZTRIBE in Politices Platonicae principio, quam, Q. D B. V. Prae.

De V. CL PHILIPPO GVI. LIELMO VAN HEVS DE,

Bist. Antiqv. Eoqu. N Ling. Gr. Professore, ad publicam disceptatio. nem stroponir auctor IO HAN NE S

DE G E ER Rheno - Trajectinus die XIV Februarii. a. MDCCCX. 8.pota. I 87. Doctrinae laudem quidem hic liber similem habet ac prior, genus autem diversum, historico genere minus stequens, philosophum, ex hujus adeo parte dissiciliore , quae est de principiis: quam tamen Scriptor hic ita tractavit, ut appareat , eum ex Platonis lectione non modo ad materiae cognitionem, sed etiam ad ejus digerendae explicandaeque rationem Socraticam proinfecisse, quae di obscuris rebus lucem, & horis ridis nitorem , & asperis suavitatem conciliat. Hoc vero argumentum Philosophiae Platonicae breviter ac summatim attigerunt ex Veteribus

qui superstine Cicero Acad. I, 4, sequ. ΑΙ- binus , Appulejus , Proclus et ex recentioribus Script

236쪽

ε16 NARRATIONES, ET LIBRORUM

Feriptoros de Historia Philosophiae, Bruckems, quique ab eo citantur T. I, p. 726, & alii a

tum novissime eruditissimus vir Carolus Morgenis sternius, tunc Philosophiae Doctor Halensis, nune Professor celeberrimus Universitatis Livonico Russicae Dorpathiensis, proprio Iibro separatim perscripsit , cui titulum fecit - de Platonis Republica Commentationes νres: I, De proposito atque arguinen o operis disquisitio. II, Doctrinae moralii Platonicae ex eodem potissimum opere nova adumbratio. III, Civitatis ex mente Platonis perfectae descriptio atque examen. malis Saxonum MDccxCIv. 8. para. 3I4. Cui libro quum dudum in Bibliotheca Critica , postea in Philomathia, mentionem destinassemus, eam adhuc excluserunt cum temporis I eique angustiae, tum aliorum librorum se no

his ingerentium quasi flagitatio. Caeterum libro hoc , quamvis eruditissimo , auctor celeberrimus operam Heusdiani discipuli minime supervacaneam reddidit. Nain interest inter utriusque & propositum, ut vel tituli declarant e &viam tractandique rationem , ue legentibus apparebit. Hujus autem, de quo nunc agere instituimus, haec est materiae distributis, haec partium inscriptio ac recensio. Caput Primum:

de perversa, cum opinandi in rebus philosophicis, tum agendὴ in rebus posisicis ration , quae Pia' tonis

237쪽

ronis aetate in Graecis, maxime Athenis , obistinebat. Sectio Priori Adumbratur ex mam.

Alis siententis, per rsa philosophandi ratio, qui e sius aetate in Graecis, maxime Athenis, fimbebatur ; 3. 4, philosophandiae dorendi ratis Sophissarum e g. st, Sophissarum opiniones de ro F Dilio: g. 3, Sophissarum opinioner de Diis, de virtute ac fustitia : 3. 4, sophissaru

opiniones de visu .heat . Sectio Astera': --.firatur , ex Haronis sententia, dubia ae fluctuans 'erum eisilium ratio, ' quae per populi remenhoatem F demagogorum libidinem, ipsius aetate , Athenis obtinebat. S. I, Corrupta est prorsa post bella Peria, Reipublieae Athenisnsis comuitio. I. a , corruptae reipublieae Atheniensis eo ae fuerunt gravi mae, rei nauticae, mercturae F divitiarum studia. S. 3, Sic omnia exstiterunt in republica popularιs regiminis intia. g. 4, Noxia Sophistarum S Oratorum in populum Atheniensem cloacia. f. 5, corrum

puerorum educatione , nulla supererat emenda

ιιonis Des. S. 6. in tam perturbata rerum comestione , irrita erant F contemnebantur prindentum Virorum I philosophorum monita. C put Secundum e de doctrinae Platonicae cum moralis, tum politicae, priscipiis N fundamen ris. Sectio prior: quaeritur de ris, quam inivis Plato, ut opinandi illam dubitandique suo tem pore

238쪽

as 3 NARRATIONES, mr LIBRORUM

pore licentiam ac temeritatem Tinciariter , impudinaret , ac certum aliquid oc firmum inveniret. Ducuntur ex Aae disquisitione doctrinae: PIM

nicae moralis principis: S. I, de via, qua PM-ro ad doctrinasiis se moralia principia pervenit. s. a. Ex idearum doctrina nerisatis eatissaruo versui Sopissas propugn-is Plato. 3. 3, Ex deorum doctrino virtutis causam adversus G- istas tropugnaris Haist. S. 4ι tres esse animi humani pauer, r rionem , iram , cupiditatem. s. hominia perfectionem quatuor conIineri vi iuribus , sapiensis . fortitudine , temerunti , oussisi . S.. ετ nullam . eme hominis felicitatem, nisi quae e m 'ir Me et eo unctia. Sectio a cera. Quaeri re tu . quam inivit Ptai vit e dubia S sic a ii rertim publiearum suo sempore condisione . Gd firmam F beatam Umtionem civitatis adduceret. Ddicuntur ex haedisquisitione Platoniciae Politicae principia. S. I, de ris , qui Plato ad doctrinae suae politicae principia pereenit. L a, moralis doctrinae strin.

evita Positicam suam superstruxis Plato. g. a. ex ipsa hominiae naiuaed F indole societatem reis

perindam ero. civilem. g. 4 , civitatem , unius

instiar hominis , simplicem esse F unam debere: Ae demum eam stabilem F immortalem futuis

ram. s. s ,.cirium ad ciyitatem rationem per patriae amorem eamdem esse debere, ac mem

bro Jisiti eo by Cooste

239쪽

isarum ad corpus 3 6 , in homini mentam , ita eisitati praeesse artem cisilem debere ; hQ- autem ortis primorium e se propositum, ut . e sima, tamquam homo, cd virtutem instituatur. S. 7, ut tres sint animi 4umani parara, mens, ira , cupiditas, sic totidem.esse in civitate eisium mera, regale, militura, populum. g. 8, prouuisominis, sic etiam cisumis , perfectionem eum scor eoptineri rirtutibus , sapientia , sortiaud Me, temperantia justui g. . nullam esse,

quibusdam Potitices Plinonieady para Oxis. Sera o prior. E Politices Hutonicae principiis para xa explicantur, quae ad civitatis regimen re eo' sum S I, imperaucra eas pialosophios oportere. a, imperantes non conseringendos esse legi. hus. S. 3, exponi r, quare in libris de Legi. bus ab his placitis recesseris Plato. φαιν viis tera. E Politices Platonicae. . Mincipiis D

doxa explicamur qua 'ad bonorem G foem narum in cisitate rationem referuntur. S I, bona esse communia oponere. S. a , Homus item communes asse , sci cisilia gerere munera

oportere. 3. 3, exponitur, quare in libris de Legibus ab his etiam placitis recesseris Plato. Ex

hac serie existimare licet de ubertate materiae et cui accommodata est ejus explicatio, perspicui

latea

240쪽

tate, diligentia , doctrina, testimonior i fi latate , quae auctoritatem eo majorem habent ;quod , ut par erat, e solo sere Platonb petita sunt: qpem iuvenis Scriptor ita co Itum habetvit in eo quasi habitare videatur Est autem hujus vrgumenti eiusqhe tractationis magnussi nomentum ad cognitionem Historiae, eum remum civilium Graecarum, in primis Atticarum di ipsius. Platonis: tum adversantium Philosophis Sophistarum: & Oratorum e tum omnino Philosophiae, maxime Moralis et do cujus aput Graecos origine nondum satis explicita est quae

ino. Nam quod vulgo fertur, Platonem Phil sophiae partem Moralem h Socrate stimssse ,& ipsum Socratem eam primum Jocuisse, habes: hoe nonnihil temeritatis; siquidem jam ante So-eratem Pythagdrei illam partem ad quamdam, rationem c systema redegerant, eosque in hac, - ut in reliquis philosophiae partibus , frequerisseeutus est Plato; ut ex illorum reliquiis apud

Stobaeum servatis, eorumque cum Platone com

. paratione, intelligitur. Et Socrates solam Ethiis Cae partem παραιν κυ, quae est de ossietis, tractavit; quum Plato alteram etiam partem, ' δογματικν', quae est de Principiis, a Pythagoreis acceptam tradiderit: quae postea ab Ari.

stoteIe, denique 1 Stoicis amplificata & eonstl- tuta est. Habet vero etiam hic liber in Notis

SEARCH

MENU NAVIGATION