Filomathias ta sporadin. AG Miscellaneae doctrinae liber primus tertiusDaniel Wyttenbachius Liber secundus

발행: 1811년

분량: 274페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

cuivis paginae subjectis, non modo signiticatio. nem locorum ex Auctoribus citatorum , sed etiam animadversiones illustrando Platoni eiusque scripturae emendandae; ut speremus, Scriptorem ip hoc studio progredientem. idoneum allis quando socium & adjutorem edendi Plato iis, Eleusdio magistro, futurum.

X. D IS P UTATIO Iuridieo- Literaria de M. TULLII CICERONI s Oratione pro Aulo Cluentio Auito,' quam ζ D. B. V. praeside HENRοῦ

Duo sunt ossieta studiosi iuvenis, progressuum

suorum sp*pimen edituri: primum omnium, ut habeat veros erogressus, eosque perspicue ex plicet, atqp .adeo hoc ipsum, quod vult, Prae

Q stet,

242쪽

stet specimen, quo ipsius progroessus , mr: viIterum , ut argumentum deligat hominum doctorum cognitione dignum , quo tractando ipse discat, quodque nondum ab aliis ita perint tactatum sit, ut nullam porro novitatis partem gratiamque habeat. Sunt vero multa argumen torum genera. Nam aut cujusdam disciplinae vel

caput, vel singularis quaestio, vel universa ratio, proponitur: aut principis alicujus Scriptoris res, doctrina, locus, liberVe tractantur: aut. perinditi Λuctoris memoria & reliquiae colliguntur r& alia multa. sunt genera , quae recensere longum sit. , Quae quutu omniae eiusmodi φsse pomsnt, ut progressum scientiae adserant tractanisti; tamen aliud alio, & ad aliud genus, magis va ei. Veluti, 'qui' Ciceronianum argumentum optavi , smub provinciam Hscepte Totius Ciceronis legendi, unde ad doctrinae copiam re scri liendi facultatem prinidiata ct qui perditi Auctoris memoriam & 1 Iiquus illustrandas sita delegit. is continuo necessi tem sibi imp uit omnes& veterum ci receptiorum libros evolvendi &legendi, in quibus aliquid idoneum suo proposito exstare putet; qua ex opera recte instituta naseitur cognitio protrita di parma universae Historiae Literarum , ejusdemque locus adhuc acans Opere consecto expIetur. Neque vero ita sunt disjuncta genera, ut alterum alterius

243쪽

fructu carere necesse sit; siquidem & in Ci-deroniana commentatione Historiae Literarum cognitionem , ct in perditi materia Auctoris me inditanda scribendi facultatem , & in omni alio

argumento utrumque consectari licet. Sed plurimum ad eventus diversitatem , in utramquct partem, valet diversitas ingeniorum ; unde saeispe videmus in similibus argumentis dissimilem operam poni et alios de rebus obscuris dilucide, de tenuibus copiose, de horridis suaviter.

de veterigus nove, scribere : alios contra. Iam

hujus Disputationis scriptorem utrique edendi speciminis ossicio satisfecisse censemus. Nam& ostendit se progressus habere veros e & eos non solum perspicue , sed etiam docte explicuit: &, clarissimi Praesidis sui exemplo, Iuris- prudentiae studio cognitionem eleganssorum Literarum adjunxit e & auctoritati ejusdem virtobsecutus argumentum sibi sumsit Ciceronianum , dignum notitia doctorum hominum, necdum satis explicitum. Est enim oraclo pro Cluentlo una in primis, ex qua oratoris facultas admirabilis eluceat, qua is in caussa dissicillima omnia sibi adversa solerter expedivit, &in adversarium convertit. Sed est eadem legentibus hodieque ad intelligendum minus facilis& expedita; quia continetur rerum, personarum,

244쪽

tosque per annos continuata serie scelerum ab adversariis commissorum, quorum narrationi de .

senso Cluentii implicatur. Et, ut editores Ciceis ronis, Manutius, Victorius , Lambinus, Gruisterus, Graevius, Ernestus, alii, verba & scripturam curaverint; qui hanc orationem separatim illustraverit, aut qui ei uberiorem rerum interis pretationem impertiverit, scimus neminem prae ter Franciscum Antonium Sylvium Ambianum,& Franciscum Luschum. Quorum commenta. riorum hic rhetoricus est, ille autem grammaticus , ideoque repetitus h Graevio in Notis huic orationi subjectis: uterque vero exstat in Enarrationibus orationum Ciceronis apud Tornaesum Lugduni editis fol. a. MDMv. Sed omnis adhuc & emendatorum & interpretum Opera, quamvis egregia, ejusmodi fuit, ut multa posterorum industriae agenda relinquerent. Igitur bene meruit de Literis scriptor hujus Disputationis, qui locos a prioribus illis aut praetermis sos aut levius tactos haud paucos opportune animadvertit, & ex Antiquitate & Iurisprudentia Romana illustravit. Quod universe nobis monuisse sussicit; quando singularia exempla promere longius est, quam pro institutae hujus commemorationis finibus. Caeterum scriptor juvenis , edita ac disceptata hac Disputatione Franequerae, Leidam venit, nostros etiam An

tein

245쪽

svMMARIA, EPITOMAE, IUDICIA. a stecessores & Prosessores auditurus. Quo in stu. dio quum jam alterum annum cum laude verissaretur, sibique Aeschinem oratorem delegisset tractandum , cum aliis oratoribus & Scriptori-hus antiquis comparandum, & ad editionem inis struendum; novissima civilis nostri status comis mutatio , eum impulit ut Hagam abiret, & caussarum patrocinio Operam navare institueret. Quae migratio , ut & rebus ejus prosit, nec studiis obsit, optamus.

XI. GVLIEL MI IOANNIS ZIL.

L E SE N O R ATIO de accurata

Linguae Graecae Latinaeque viscipliana ad formanda puerorum ingeniatin aeeommodatissima, publice habita Arnhemiae d. XXVI. Februarii a. MDCCCX, quum Scholarum Recto ris munus solemni ritu auspicaretur. Arnhemice. 8. piau. 37.

S i die,mus hane esse Orationem Latinam, mul- iis videamur nil dicere, nisi quod ex titulo Il-hri sponte appareat: & tamen plus dicimus, &Scriptori haud vulgarem laudem tribuimus; siquidem vulgo feruntur orationes Latinae, quae neque orationes, neque Latinae, sint. Quod

246쪽

st 6 NARRATIONES, ET LIBRORVM

hujusmodi est negotium. Nempe oratorium &omnino eloquentiae opus est Oratio: cujus ossi clum cernitur in eo, ut de argumento audientium cognitione digno dicatur perspicue ad intelligendum , suaviter ad delectandum, graviter

ad commovendum: tum vero accedat Opportet,

immo vero jam antea adsit, & illi ossicio tamquam iundamentum subsit, sermonis linguaeque puritas , debita illa & necessaria , ut in omni scriptione, ita magis etiam in Oratione ; ne quid orator adserat verbi, dicti, constructionis, alieni ab usu & ratione linguae , qua utitur, quod audientium aures sensusve offendat, effectuique eloquentiae obsit: quae puritas in Latina lingua dicitur Latinitas, in Graeca Hellanismus reontraria ei vitia , barbarismus & soloecismus. Deinde in argumentorum delectu vulgo laboratur. Orationes Latinae sere habentur , publice constitutis Doctoribus, Disciplinarum, & Literarum et & habentur vel auspicandis docendi muneribus, vel paucis aliis in caussis solemni. bus, sive ordinariis , sive extraordinariis. Horum plerisque dissicile est aliunde argumentum sumere, quam de sua arte. Et licet in sua ipse arte . quod ait Cicero, nemo non dissertus esse possit , tamen aliud est disertum , aliud eloquentem esser ab illo non nisi puritas & perspicuitM exspectatur, & id quod opus adieri,

247쪽

non Oratio, sed disputatio aut acroasis ab hoc etiam suavitas & gravitas postulatur: quam postulare ab aliis, quam Literarum & Eloquς

tiae Doctoribus, iniquum sit nisi si sorte illi alii sponte provinciam dicendi ambierint. Proinpositae autem hujus Orationis argumentum , quamvis saepe ab aliis tractatum aut adsectum, ab hoc Scriptore sic expositum & ornatum est, ut novum videri possit. Est enim materia, quae Getes repetita placebit, si Opportuno tempore, Ioco, auditorio , repetatur . viro , qui Et quentiae vim animo conceperit, Veterum lecti ne linguae scientiam aluerit , Literarum honestatisque amore, quo ipse ardet, auditores iniscendere studeat: hic quodvis argumentum, deincies etiam saepiusque repetitum , suo ingenio versans, suo expectore sic effundet, ut ad hujus ingenii pectorisque indolem formatum, propriam

nativamque novitatem, quam vulgo originalit tem vocant, inde reserat. Quae est laus propositae hujus orationis. Et quod Ueteres docuerunt, Oratorem, ut sapientem & artificem, non modo suam artem tenere, sed etiam ejus tractandae tempus scire, videtur Scriptor memor hujus praecepti suisse, qui brevem secerit orationem: quae magna est, eaqne haud frequens, dos ad animos auditorum tenendos. Nunc multi in dicendo minus exercitati, rationem temporis du-

248쪽

αι8 NARRATIONES, Rr LIBRORVM

re nesciunt e ad scribendum accedentes coispiam materiae quaerunt , quasi dubitantes se tantam inventuros quae orationis magnitudinem expleate materia cogitantibus adfluente , rursus ejus modum ac delectum facere nesciunt,

omniaque auditoribus apponunt: quod dum sa-ciunt, eos per duas horas & amplius obtundunt , & ab omni in posterum audiendi ossicio absterrent. Zillesenius autem dicendi cum his, tum caeteris conditionibus ita satisfecit, ut se Latinitatis & perspicuitatis compotem, & sua. vitatis gravitatisque minime expertem proba. verit. Itaque elegantis ingenti doctrinaeque virum, & bonorum proventu discipulorum spectatum, gaudere icti bene rem gerere optamus

XII. FRIDER. JAC. BASTII, Smrenissimo Magno-Duel Hassiaco a Consiliis in Legatione quae Parisiis est, ordinis Bene. Merentium Has Mei Equitis , Bibliotherae Aulicaei Darmstadiensi Praefecti designati, Instiruto Imperiali Franciso Episto-Dνum commercii caussa ad cripti,

EPISTOLA CRITICA ad Vi

249쪽

Boissonade, super AN PONINO LIBERALI, PARTHENIO,

ARISTA E NEro. Cum Auctois ris emendationibus S Additamentis manuscr*tis ὸ lingua Gallisa in Lais rinam versa, is CAROLO AGBERTO UE DE BURG, Amris medicae eultore , Instituti Philologico Paedagogici in Academia Bel adiensi Collega Cum tabula aeri incisa Lipsiae MDCCCIX, in

APPENDIX ad FRIDE R. ΙAC BASTII EPISTOLAM

CRITIC A M. Partim Larine ver-

in libraria mei annia. 8. piata. 64.

De hoc libro primum Francice scripto expo stimus Bibliothecae Cri icae Parte Undecima. Qui quum ea esset doctrinae praestantia, ut nemioni non Graecarum Literarum studioso cognitus esse deberet, exterique Latinam ejus editionem

250쪽

aso NARRATIONES, ET LIBRORUM

desiderarent, Bastius convertendi provinciam Wie-deburgio mandavit: cui sane hujus benefacti hahenda est gratia. Conversum librarii sic edere festinarunt, ut Bastii studium aliquid mutare &addere volentis praeverterent : isque illam appendicem Schaesero vulgandam eommitteret , viro Graecae linguae peritissimo, luculentiore satione, & omnino meliore fortuna, quam qua adhuc usus est, dignissimo. Magnam autem novarum animadversionum accessionem lactam esse

Bastii Epistolae vel diversus in utraque editione Paginarum numerus arguit, qui in priore est i , in hac st89 & 6 . De harum materia ae praestantia suspicari licet i similitudine i prioris

editionis r quae in eodem genere locupletata est Cum acutissimis Graecorum Scriptorum correctionibus , tum grammaticis observationibus partium orationis & compositionis , elegantiorum exquisitiorumque dictionum constructionumque docta animadversione, locorum corruptorum cum codicibus scriptis collatione, mentione Auctorum nondum editorum in bibliotheca Parisina servatorum , locorumque ex iis depromtorum Prolatione. Ejusdem eruditissimi Bastit mox aliud exstabit munus ortiandis locupletandisque Graecis Literis nova editione Gregorii Corinthi de Dialectis: de qua sic ad nos scripsit in episto. Ia, cum illis libris dono missis, data superioro

SEARCH

MENU NAVIGATION