장음표시 사용
11쪽
s ANNO T. PETRI MOS ELL ANIEt Lael si filia. C. Laelius imprimis eloquens fuit, ex culas orationibus Cicero aestimari postulat de ingemis oratora, cui odicendi laudem caeteris illusὶriorem tribuit in Bruto. Et Q. Hortensius. Hortensim omnium oratorum siuae aetatis,nsi M. Tullio clariorfuit iud cuius a Gellio lib. i.Quem Cecero in Bruto socium o consertem gloriosi laboris appellati non tame in honore flexus uera multo magis in honore artis oratoriae.
l 'puerum signiscat, ο ασω dum. Interim saeuientes. Saepius Interim apud Falisi pro aliquando ponitur. Imperiosi. Id est, abutentes imperio sibi cocisso in pueras. A Babylonio Diogene. Diogenes hic Stoicus philosophus fuit,ex Seleucia Ciliciae urbe oriundus. At Babylonius dictus est ob vicinitatem: siquidem Bahlon confinis est Ciliciae. Autor est Laertius libro G. Non rationi desuerit sed oneri. Id est, nihilominus tamen haec erit ratio optima lalthuendi,etiamst per nonnullis stet,
Alsino. Id est,eoque educandu ο instituendum suscepit. Id quod prius. Vipaedagogi int docti,Vnutrices recte
loquantur. A sermone Graeco. Aduertendum tamen est,hanc ratAnem ad nostra tempora no omnino quadrare, propterea quod F L, aetate uernaculus Romae Latinus fermo fuerit, nobis non hisdem:quanquam Erasmus Fabi, praeceptam et id nostra secula feruandum existimet. Ante Grammaticum Aristophanem. Aristopbanes laetantius primus, Apellis ducis cuiusda filius fuit: audiust later caeteras praecipue Eratosthenem,qui C3renen' primus Ambrosum quendam patrem habuitiis in omni distilisara renere tam
12쪽
suis absolutus ut secutas Plato diceretur.Sunt s adeo huius rem mentaria de Astronomicis sepe a Pliuio citata,de Sectis philo
Qui minores septem annis essent. Cum sextumseptimum ue annum attigerint, tum et pueros o puellas literatoribus tradere oportet.benignis quidem illis humanis siqui cu patia animi siecuritate doceant, quandoquidem animι relaxatio ad uegetam corporis educationem plurimum confert. Duodecimo iam exacto anno,ad grammaticos rhetores q: mittendi,ais ad corporis exercitationes cogendi Aunt. A decιmoquarto ad primum refecundum uicesimi anni,matbematicae farrentiae, studio iucunt.bant, re ad fortiores exercuationes pro corporis robore ducatur. Paulin Medicus lib. i.rei medicae. Praemrjs etiam quae capit illa aetas. Declarat hoc ratius dum stribit: . Pueris olim dant crustula blandi Doctores elementa uelist ut discere prima.
Et nunquam non se fecisse gaudeat. Id est. doleat ρ non fecisse.
An Philippus Macedonum rex. Extatsuper hoc ex plo Nilippi regis ad Aristotelem,cum apud Plutarchum,tum et Gellium epistola bis uerbis: Philippus Aristoteli salutem. Filium mihi sciso quod equidem diis babeo gratia non perinde quia natus est,quam pro eo quod eum nasci coligis temporibus visae tuae. Spera enim fore,ut eductus erudisnues abs te,dignuis existat et nobis o rerE istarum fluccessione.Vale. Lib.s.cap.3. . At eo magis.Scilicet no improba e qui minora praecipit obstat hoc. Numemo nominaliserarum. Ductus. Figuras.
ded quod in literis obest. Vt ahreastilicet doceamus ba
13쪽
Non exeludat.Scilicet a ratisne optima instituessi pueros. E b u ria eas. Id est ex ebore sectas velfκctas. Tabellae. Ligneae uel Uptae insculpi. Vbiq;. Id est,in omni argumenti genere. Ne hoc quidem. Scilicet recte scribendi laborem. Tardior stylus. Id estwonfluetudo scribendi. Syllabis nullum compendium. Id sinulla brevis ra
Temere. Id est,frequenter. In offensa. Non laborens, titubans. Suppeditare .Li hceleritate et cὀtinuatione submisiistrare. Hinc. scilicet ex festinatione legendi. Intermissio. Scilicet uerbi alicuius uristitubae. Coniuncta. Id elisontinuata. Emendata uelocitas. Scilicet a mendis o uisib. Per γλ ωducs Et interpretationem linguae flecretiorisfamiliarem istellige. di quotidianum hermonis Uum, cuiusmodi esse debet uosecretiores ρο bublimiores autores exponimus. rsum enim mouent doctis, quι glossas eius generis scribunt, ut mimori negotio durerem ipsum istelligere lιceat. quam quist explicationis gratiasu ni annotata.
Non otiosas. Id est, memoria dignas. Proficiet. Id est,conferet. Affectatae difficultatis. Id est, dedisa opera quaestos. Constagosos. Cum fragore quodam fest collidentes. χαλεπή Difficilis illi uersus uocantur, quorum exempla
multa siunt in comoedijs veterum Latino*m, ut Plauti .plura vero in Graecis comicis,qui choris suis maxime affectantst quipodalia uerba: hoc est odissima o sectatae inuitutis. Nis. Id est,fl non. Eximuntur. Id ei Vur dent si xtorquentur.
14쪽
A Qvibur clarissimarum ciuitatum. Vs curis
so Lacedaemoniorum principi π Iegislatori,qui statvit in republica Lacedaemoniorum, pueros erudiedos himetu ο frequentia omnium, ut est apud Xenviantem in De republica Lacedaemoniorum. Fugiendo turbam. Nam si grex totus in agris unius scabie carit queadmodu hiluit Iuvenalis,fc uniuersns adolescentis coetus unius u his pueri cotactu inficitur ac deprauatur,quod itia aetas quaecuns uiderit aut audierit, gestiat imirari. Qui in purpuris repit, Purpura.piscis genus est apud Plinium ii. s. capi.as. florem illum tingendii expetitum uestibus. is med is habens faucibus liquores. hic est misimi is candida uoηa,unde pretio's ille bibitur, nigrantis rose colore ublucens,r liquum corp*s sterile. Iam coccum intelligit. Codices Ald laicocum babet,ut uidelicet referatur ad lautitiam ciborum. Verum mihi magis a ridet ex ueteribus libris coccum legere ut ad colore referatur utiniant,propterea quutana lium statim sequitur,et de palato in pisuendo deinceps sitfermo. Porro coccum scribis Pimnsrubens granum ese Galatiae. t etiam quod proueniat circa Ameriam Lusitaniae oppidum ubi in maxima e laude annicula Pario Iano guidus succus unde color colligaur, idem a quadrimo evanidanisa nec recenti,nequestenescenti uires. Libro nono,capite quadraismoprimo.
Nam conchylium poscit. Conchlium pistis quotmest testa laclusu cuivi fermes lixa collissetur,color non absimilis purpurae,praeterquam quod conchlium temperariusia et minus
Palatum. Id est,fensium gustus. Verba ne Alexandrinis permittenda deIlaris. AD
15쪽
luctu ramis corona.Illac palmam dare dicimus,pro victoriacon cedere palma auferre,pro eo quod est, uictorem abire. Non temere. rabissim negativa oratione temere dicere solit, pro frequenter,cum alias fignificet inconsulto π inconfiderat ut Erasmus annotauit.
CAPUT IIII. J Raecox in geniorum genus. Accius tragicus poeta
apud Aulum Gellium hanc Fabi1 translationem confini similitudine exprimit aptissime bis uerbis .Quod in pomis e. itidem e se aiunt in hisenq;:quae dura b acerba nascuntur,postfunt mirid ais iucunda jed quae gignuntur statιm .ieta π mollisant: in principio sunt uiuida non matura mox fiunt ed putria Relinquedum est ergo ingem,s,quod Aes baetas mitis cet. Libro u.cap x. Stat profectus. Us consistit. Exturidit.Id e,fragii cobum it vel potest lexocsat accipi.
Retenduntur. Id est.reaugentur. Est signum alacritatis. Id est, uiuacitatis ingenii. In hoc impetu. Cuptore lusus. Aemulantur. id est,aIter alui si conatur Aperare,uelsabiem aequare. iImpotenter. Id est imperiost. nam impotens non eusigntificat qui nihil posit,sed qui potetiasua in humiliorem abutatur. Sic uranni Aunt impoteres, puert nobiles maligna natura praediti,impotenter faciunt,dum probris uerberibus u aspiciunt pauperum . humilium liberos. Quauis receptu m. Id est, is usium acceptu seu assumptu. Vapulantibus. Id est, cum percutiuntur aut verberatur. Refringit animum. Id est,extinguit alacritatem animi.
Taedium dictat. Id estostadet. obnoxiam. Id est expostiam. CAPYT V. .
16쪽
i ANNO T. PETRI Mos E LL. Rs cte loquendi scientiam. Qitam parte Diomeser
libro fecundo ὁριςι- Graeco vocabulo appellat, quasi iudicas finitiuam: nimirum quod desinuiones et praecepta loquendi praebcribat. Poetarum enarrationem. Quam ide Diomedes O-cητικὸν appellat: id est expositivam fue enarrativam. Recessu. Ide I n penetralibas. Fronte. Id est n uelibuto. Emendata. Id est uis's carens o mendis. Mixtum his iudicium est. Id est, ratio prosectendi, quid in quolibet scripti genere probandum uel refutandum fit, quiderudrium,quid uulgare calicat, o reliqua id genu . Idcirco Marcus Varro grammatici officium bis quatuor constare dich.
lectionestoratione, emendatione o iudicio. Haec citat Diome des ex Varrone.
Censoria uirgula. Id est, castisatoria quadam nota. Notare. Id est, damnare. In ordinem redegerint. Id est, Iregarios o uulsares fecerint. Exemerunt. Id est, eximios fecerunt 'extra ingenii aleam posiverunt. Sic apud Graecos Art starchus GrammaticaηΗomeri uersus censoria uirgula iudicauis. ut alios maxime gemmanos Homero significaverit appositis aster cis, hoc est, stellulis: alios autem tanquam stuppost illos o Homero indignos. μbmouerit familia ds ad criptis obelis id e verubus quae hodie adis huc in quibus da codicibus uideri licet. Hoc studium Ort senes in re theologica non neglexit, nec eius aemulator Hieron=mus, velut indicant multae eius praefationes in sacros libros. Excutiendu m. Id esὶ, diligentispi me evolvendum.
Nec citra musicen. Musica costat ex consensu er dispensi sonorum ervocum.
17쪽
Metris.Dimensionibusθllabaruι.Sic verta Fabiuslib.s. R laythmis. Numm seno tu. Ortu occasul signoN.Astrologiam ignorare no debebit. Empedoclea in Graecis. Diogenes Laertius quinque versuum milιbus philosophiam ab Empedocle tractatam esse scribit. Unde b Ariιἱotel.in lib. de arte poetica hac no ta poetis 3 philosophis connumerat,dices uersus quidem esse pseM .materiam autem naturalis philosophiae. Ac Lucretium in Latinis. Extant huius Titi Cari Lu. cret sex libri de rerum natura,carnilae heroico praescripti. Attamen quoniam Epicuri decreta exprimu saepe impurus deprebedietur, ut qui animam mortalem dixit. Ohoc isn quilato libro. Praecepta sapientiae. Id e rationes philosophiae. Proprie. id ψr accommodatissime rectis uocabulis. Copiose. Vbertim. Dulcis secretorum comes.Q- videlicet siecreta ρο arcana nostraliteris mandare queam s per grammaticam.
Atalicum digamma. Id est,siplex gamma Mola,
qui popuIibunt in Graecia. Medius Ita est, utrius commixtus ocofusus.Hoc illud est.quod Priscianus libro primo scriptu reliquis, dicens:Et ire u literae mediae, alternis intersiesonos videntur confundere. Praeter illam aspirationem.Qlia ad cripta uocalibus,'gnificemus eas stirisu tenui pronuntiadas, quemadmodum inter apices numeraris fuam ψιλῶν id est,kMisationem,er ex aduerso δασύαν.Qirationem. Nota. Id est,signum.
Esse eius. Scilicet 'ecies ipsius. Species. Id est,forma. Obliquatia r.bi est quidias pronuntiatur,velybliquias red
18쪽
is ANNO T. PETRI MOS ELLANIditur scripta,cui restondet apud Latinos c. Itas perlicuum est,
Qq in nostro numero redundare. . Si no qussissem'. Id e, curiosie a Graecis assumpsissemiis. Nostraru ultima x. Priscianus apud uetustissimos Graecos tradit i non fuisse in Uu seu in numero literarum sed postea Mnuentam a quibusda quae valeat quatum cο s,uel gos. Hinc putat quod nec apud ueteres Latinos in numero fuerit theraru, sed postea a Gramaticis iuueta fit adhibita caeteris literis. Apice utebantur. Id est, nota lcnsae lilaeae, quam Graece vocant μακρὸνκ quae juprascripta uocalibus, indicat eas longas e sese, uod nulla scilicet in seipsam coeat. Litera sibi insidit. Id mis infest.prior consonans sit, alion coire no possent . qua de re extat caput apud Gel. lib. 4. c. tr. Et e. Diomedes de hoc studiosissimum Fabij lector inquis:Q consonans,muta excoli liceris constas siuperuacua.qua utimur quando u π altera uocalis is una hilaba iungisur ut: uirisus. Nota praenomi=iis Quintum significatisrem honoris Quaestorem
indicans rec miclus populum cum ea notamus Quirites. Tantum . Solum pro tribus nostrisfiguris, K.s π q: Nam duas accepis pro consonantibus.ut: i γ u,cum apud Graecos nubia voca is consonantis uim habeat. Hinc est quod ipsi pronuntiant Iacobus Ioanes, perquatuor ollabas, cum Latini eadem nominatrihllaba iuxta rationem Hebraeorum pronuntiare debeant uni enim origine Hebraea, quanquam poetae nostri vers*s gratia ali-.quoties Graecorum rationem imitentur,ut: iNe laceres versim si x Iacobe meos. Sie Claudianus. Si uetustis operibus. Sic is auri num matu ueter in
scriptione Angelus Pothiantia testatur hebe tectasse feelix.pro fe
lix cuiusmodi sculpturam εν nos in aere uidimus. Tum addit Pslisianus,la aereo Galbae priscipis monimeto vertus pro virtus,n
mirum ut rer e, ultima lanificetur lρην.
19쪽
Placuisse Ciceroni. Antiquitatis scilicet gratia, ut autor est Priscianus gemisare solebat scriptura ij posita later duas u
cales ic Ma uis: suod ita accipiendum Aut prim i cum praeco dente vocali pronuntietur suosuo modo, osequens cum peluen te ina ut utras j consonantis fit loco. Nam ut valesii. Per mutationem s ira si cuius antiquitatis meminiis etiam Τitus Liuius in tertio primae decidis, contra haerationem Arelam popuICrum,qui ut tradit Cιrinibus de lissuarum varietate,ate: Prisciaηus noster)loco strationis digamma Aeolicum ponebant,suos ueteres Latimi in multis autores habet. Quomodo vero vηaquaq; liktra cum alia cognatione habeat, Cεcero im Oratore perfecto declaras: qui Bumbum o Bruges stria bis ueteres dixisse, pro 'rrhus et Hr3ges, nimirum quod Graecam ineram admistere nollente ex quibus uerbis manifestum est, hoc loco Burrbus legendum esse π Bruges. Literarum quaedam cognatio. Cognatio iterarum egassin has quaedum, qua alia in aliam transit oe mutatur, vel deriuatione,vel etiam composition quarum exempla exhibet Fabius. Est quos; autore Pristiano,ister metb magna cognatio, adeo ut
apud Graecos in praeterito perfecto pastiuo Irimae coniugationis ι pro β olivetur. Et magister. Nimira quod cognatio sit inter i is e vocales adeo ut aliquoties sonos laterse conbundant,quod sura admon ii Fabins. Et Belena. Indicante Pristiaηο pro Helena Hirata. quanquam O Aeoles,quosum multis autores babemnis, Belena per digamma Aeolicum dicebant. Vnde duellos. Ciceroηu haec fiunt ies Oratore perfecto, ubifc arti Quid vero licentius,quam quod homisu etiam nomina cootrahebant, quo essent aptiora nam ut duellum bellum o duis bis. sic Duelliu eum qui Poenos classe deuicis, Belliu nominarunt. dilatu. Festus Pompeii s fragmenhar. sic ah:Silatum nauis
20쪽
is ANNO T.T PETRI MOS ELL. enata parum altitudinis babens e dicta,quod veteres lacu filicum,cν lites 'ites dicebant. Sic ut uuanis1 Corinibus autor delinguarum varietate irat,quod Aeoles in dictionibns multis suae iuxta communem lisis suam per o paruum scriὸuntur oleant erscribere o pronuntia. re audiphthongo. Quid o at pu pernnuatae. V quoque multis Italiae populis in Uu non erat sed e contrario o:unde Romanorum quos uetust lymi η multis dictionibus loco eius o posivisse inventutur: ut,mblicum pro publicum polchrum pro pulchrum,colpam pro culpam dicentes, o I ercoles pro Hercules. et maxime digamma antecedente ut struos pro ferunticlauos pro clauus. Pro Duoui ρο veloui. Infici iptiones dedicationum tephtarum proculdubio flectauit Fabius de Iuue Victore. P6rro uete res Diiouem appellaruntdum Ennius Luceria uocat,apud Gellium lib. ς cap. in nimirum qui praefit luci die . fit adiuuan. dum propensior Nam o Iouem nocendi studiosium colebant,adiressatum Veiovem.
Heodectes. Hic Platonis Isocratis auditor primum
fuit, ex oppido Pamph)liae, Meselu a Stephano nomisa. tum extitit unus ex illis,qui ad Ila obeum dicendis epiatapbris'tras eiijs certarunt,ais autore Gelizo .uictor abluit. Scripsit cum alias multas comoedias,tum praecepta artis rhetoriacae per uersus. Haec uidetur ex syndesino. Nam Graeci hanc orationis
partem aconuinciendo συνδέσμὸν appellaruntliquidem Ilia uerbum Graecis ligo significater vincto. futurum eius est δωω,uit de δώμ. uinculκ dichur.συν aut praepotio consignificat. A philosophis maxime Stoicis. Vt a Diogene o Chryuiqui Laertiu quius orationis partes numerat: Nome, relutionem, Verbum,Coniunctionem π Articulum.