Petri Mosellani Protegensis, ... In M. Fabii Quintiliani Rhetoricas institutiones, annotationes. Ioachimi Camerarii In duos priores eiusdem Quintiliani libros, annotationes

21쪽

Vocabulum ab appellatione. Adbanssententia D--

genes Bahlonius ita finit nomen:Nomen spars, ixquis,orati nis ignificas propriam qualistem,utputa Diogenes,Socrates. Appellatio vero pars orationis, significas communem qualitate. ut homo,equus. Scaurus Grammaticus apud Diomedem uocabulum ita finis: Est,inquit,quo res nominales uocis ignificastoeuecie nominis enuntiamus, ut arbor lapis, en Asseuerationem.Astructionem. Complexum esse. Id est,connexion .complicationem. A pleriso. Scilicet a Palaemon qui Fabii aetate uixit. Non desiderat. Sed in contextu orationis. προσuγeρ α) Certe quod ad uocis originem vitiset, τυ ρογοερία appellatio est dicenda. Nam προσηγορεύω appello significat, unde derivatur προσηγορία. Sed π nomin,quod Donatos noster appellatiuum uocat,Graecis dicitur προσηγορ-.Fasceatim. Perfasces.

CAPUT VIII. Lib rhin id est iniudicatum. .i

Festinatione ambitiosa.Id est,arroganti. Compendio. Id est breuiore uia proficiscedo. , Vnde Syllae Ludi Apolli=rares bello Punico primo ex liIris Surilinis primum bunt instἡuti,suadente Cornelio Raso decivero qui propterea Si lia cognominas sest, et postea corrupto nomine primus S)lla coepit vocaret. Lib. 1.cap.ro.Macrobius. 'Burrhi. Burria dicebant antiqui,quod modo dicimus rufum unde rustici burebam appellant buculam, quae rostrum habet ruinfum:quomodo rubens cibo ac potιοne ex prandio,buratas appeia latur, a Graeco πυρροι, quod ignesi coloresonat. Festus Puerus. Galbae Dicti punt a colore auicularum,quet lam Salia,ta Italbulis appellantur. . a

Serani. Aserendo dicti bunt. Quod non minus.Id est,que voluntas disiendi.

22쪽

Rusus. A colore.

Longus. A proceritate corporis dicti sunt Longi. ubi erit Id est δε quibus originibus nominum. Plauti. ut d pedum planirie o latitudine dictisunt nimiarum origine Graeca. qua ampli s π latus πλοιτο appellatur. In

dicat idem alibi Fes M. Pansae .Qui Ludricatis atque disyessis sunt pedibus, proprie sunt dicti Pansae, quod ueteres Latini pansum dicerent pro eo, quod est expasum drlatatum. Scauri Traduntur dicti,qui emisentioribus fueritit talis. Agrippae . Sunt autore Plinio qui praepostero partu in prades nascuntur,ab aegro partu sic appellati, id est, dissicili.

Opiter. Qui patre mortuo b alio vivo naschur. Cordus .Qui fero b sentempestivo partu nascitur. Sic Plinius libro is foenum illud autumnale erotinum,cordum a rusti eis dici admonet. Post humi Qui post humationem patris in lucem nascatur, de quo lege caput apud Au.Gellium Itb.a capi.ια vopiscus. Si Plisto credimus Itbr. γ cap. decimolis Vopiscus dicebatur,qui recenti utero nasceretur, e seminis altero hilarempta abortu. Co itae. Quanquam expressum certi nihil δε origine Cotta,rum legere memini. tamen ex Suidae uerbis rem ipsam con cere propemodum licet: Is ait Cottam tam vehementes ictus facere folaum tragula ut non solum hostis pectos oe latera tra ceret, commetiam terrae adfigeret, Graeca nimirum origine appellatum fgnificans,qui ictim uehementiores,eodem Surda aurere.κρTrous nuncuparunt: nsifortassis alicui uerisimilii suideatur,vocis raerione a malis Cotoneis trabere, quora studiosius fuerit, qui prim*s

gnomentum hoc meruerit.

tir labradiendoscit hid est baculo, hi consecuerit.

23쪽

IN I. LIBR. Q INTILIANI M

Lenates.A veste opinor ampla o lata dictisunt. Serani.Aferendo dicti sunt.

Casu. Scilicet aliquo miranti

Hinc.Id est,ex hac et3mologia o Originatione nominum. Marcipores. Id est,puer hoc est,struos Marci. Septimi casus.Nam in Graecorum genisiuoinulare PrisAano ac Diomede,ut plurimusexti sunt casus d est,ablativi.Qua enim Latrui efferunt per ablatiuumGraeci ut plurimum per genitivum.Τum autem est uisbeptimi castus apud nos cum non ad ditur praepositio a uel aba uel ex,ac etiam de. Solent Graeci imstrumentalem constructionem facere per datiuum,quemadmoanos per septimum caseum uelut indicat Theodorus Gaza lib. . CAPUT IX.

E ς ςxi in . Qq ηδε uidelicet verba alioqui propemodum

neutra, in tertia persona passive Uurpantur um in prima no sunt in usu.nes enim temere dichur,currosio navigor,ρο habitor. Pransus quot. Nam uocem passivam indicant tamen active accipiuntur.

CAPUT X.

DL uixxuxibus orationis. Virtus orationis ea est,qua

Oratio honestatur,attollisur s supra vulgι permonem. Emendata.Ide' mendis cares*recta grammatices regula castigata. Ornata. Picturata Iumilaitas suris am verbora suam ferientiarum. Apte. Accommodareo ad remo ad tempus dicere. Regula.RUO ο amusps.

Εὐφων α) Vocatior sonns felixβnhM.Asci adverbis,quod hi compositione semper bonitatem significat. et φωνὴ,quod sonum significat. Priscianns bona bonortatem laterpretatur. Gellius autem iam simpliciser sonum iam vocabiliore fοηum veri de lito

24쪽

apudeundem.

Quod melius sonet. Valerius Probum hi buc modum praecipis: Si neu st,aut uersum pandis,aut Orationem solutam struinis,o uerba dicenda sunt non finietiones illas praerancidas eroe. rudisas prammaticorum lectaveris sed aurem tuam riterroga, quid quo loco conueniat dicere: quod fluastris d profecto erit re et gymum. Lib. u. cap. 2 . Prima barbarismi. vitium hisingulis dictionibus contin. gens barbarisimus uocatur.soloecismos, inquit Minius apud Gellium libro quinto,capite uicesimo est impar o lacoueniens comidio itura partium orationis quam uetustiores Latini istribiligine appellarunt. Asinins imparilitatem uocat.Gellius certe neque barbarismi,neque soloecismi nomen apud idoneos autores reperiri dictit . antiquos.Nam tui ut βαρζαρον antiqui sic π -οι

dixerunt.

Promissor. Allusit.nisi fallor ad hoc Horatii Quid dignum tanto feret hic promisJr hiatu

Vestibulum.Caecilius Gallus apud Au. Gellium libra decimψexto,capis. s. uestibulum esse locum uacuum ante iustu, aedium ingresbum dicit sic dictum autore Sulpitio,quod Olim qui δε- misos aedium salutandos opperirenturi eo loco consistere magna multitudiue solerent. Persius. Sat=ra quintur Vertentem fest frustra fictabere canthetin. Sicut Catullus. QMod expressi ila epigrammate quodam de Aemilio hoc uesu: Gisgiuas vero Plixeni habet ueteris. Exponis partim incisione capsaru partim eii a capsam ipsam. illud prius. Scilicet ut tu barbarismi quod scribenti sit. Hoc secundum .Scilicet uitium quod loquenti sit. Diuisone rerum. Quae debent coniunctim efferri.

Ced ut parua Putemus esse parua eique non sunt

25쪽

IN I. LIBR. QVINTILIANI.

ta illudens scilicet M. Antonio. Nastruga. ior purpura regalis non commutauis. ἔ r dorum mastrusa mutauis. Cicero pro Scauro. Ruit omnia later. Pro eruit. Vergilius. Reetum. Id est uerum: sic loqukur Cicero. In iactationem Ii est ad ostentationem. Adsiciat literam. Qvuniam poetae aliquoties noli itu gestnecessitate cogente id genim uma in versibus ex industria comistunt quod alias uerba forsan in arctam metri legem non coirent. Sic Vergilius Relligiore dixis, appostat Istera, necessitate duinctus.alioqui quum Repraepositio breuem faciatBllabam, in uissum non quadrasset haec dιSo. Sic alibi Vergilius Testor chara deos o te germana,tuum, Dulce caput. agicas inultam accingier artes. Sed ada. Scilicet grumatici,ut sunt Donatus o Diomedes. Eruditionis.la est uariae lectionis. Tinca Placentinus.Μemisit buti Τlacae Placentisi Cecero in catalogo clarorum Oratorum,ubi facetissιmum homiuem dicit fuisse, ut qui cum praecone Granio dicacitate bothus fueris

certare.

Pergula. Locus est columnis sustentatus ante aedes,vel omnibus uel pluribus laterib s liberae aurae expositus in quo deambulare veteressolebant hoc est,persertiunde o nomen facta. uticvν eo Plinius 3s. libro.

Ne tieo Stisfecieo. Coniecturis assequi possumApud uete res Metius in prima Bllaba scribi sothum per ae diphthongum e Euffecius kidem perae is flecunda Itas hac ratione in dativo discendum fuisset Ennio Maelio Suffaecio Sed quoniam uersum beνοicu 3llaba niter duas longas psita no ingredisur,coactos est Ennius o mutationem Iaerarum et transimulationem facere. ηεα mutauis,pψιπs GEt e quod ex dirbibongo relisua erat ratis . tulis in renultimum lacum.

26쪽

a 4 ANNO T. PETRI Mos ELLANI

Canopitarum. Canobos,autore Strabone libro tr. Olebat scribtrat Stubantu una cum Plinio Canopum vocati Eautem ciuiras centum uiginti stadijs ab Alexandria di istans,fortita nomen a Canopo quodam,qui illic sit mortui s.Ciues Canethae di.

cti sunt.

Praelegunt. Ad enarrandum fuscipiunt. Venia Ignoscentia,quo Gellius utretur. Thrasimenum. Sic legendum visor.ut' o literae v mutatio in i quomodo sepe scriptum deprehendim s. π adsit quos transimulatio,id est iterarum trant EO. alioqui no esset, quod

Fabius dicit, exemplum huic loco accommodadum. Porro loci est hoc nomen in Umbria Apuliae regione,ubi Romani quondam in feliciter pugnarunt. Sisenna. Lucius Sisenna doctus uir,o studijs optimis dedia tu bene latine loquensignari s reipublicae,non fine facetiis neque laboris multi,nec satis uersalm in ca s, interiectus s inter duas aetates Hortensi ο Sulpit inec maiorem costqui poterat, mianori necessum erat cedere. huius omnis facultas ex historia eiusP. stici potest .Haec Cicero in Bruto. Porro hanc historiam cum abs tum maxime citant Gellius o Pristianus. Assentiq.Marcus Varro lib. de lingua Latria a. ira ait: sentior nemo dicit, o id per se nihil est .assentior tame fere omnes dicunt.Sisenna unus,assentio,issenatu dicebatio eum postea multi pecuti,nes tame uincere minuetudine potuersit. Haec Varro.

Analogiam. Analogia est similis similium declinatio.quam quidam Latine proportionem uocant,qua probatur ut queadmo , cum dicimus,flentiridissentiοδοψentio,ita quoque ila compositum assentio dicamus. Gellius Itb.acap.as. Verum est. Marcus Cicero in Oratore perfecto illud uersi appellare sese quod regulastratis artis praescribis: se sum agi, Fod huic est contrarium.

27쪽

IN I. LIBR. QVINTILIANI is

Pinguis.Id est,impolitus. illic.la est,ia assentio. Hic.Id est, is absentior. Diuersoν geneist. Scilicet o immutatione et tetractione. Per numeros. Quaecu cadunt bub mensiura π pondus .no

habent multitudinis numerum. Varronu regula. Nessala.Marcus Μessala minor natu quam nos, nulli moti laus .ed non nimis ornatus genere uerbora prudens,acum patronis, is causis cognoscendis comportandii s diligens, magni uoboris,multae operae multaru causiarum. Cicero in Bruto.

vendicauerunt. Id est peculiarem sibi fecerunt. Similiter alia. Scilicet multabunt recepta. Nam siue est falsum.Contra artis o ana logiae rationem usurpatum. Sive illud. Scilicet pentior. Verum est.Cum ratione grammatica quadrat. Haec quo* pars . Scilicet quae assientio dicit. Consensu. Id est,consuetudine. Europai. Pro Europae quo modo vergilius dixit: Aului in medio libabunt pocula Bacchi. Μusta. Mala mulsa legere. Ompla aqua elixa in melle,mulsum conficit. Paulus Aeglaeta medicus. Exciderunt. Id es peccauerunt. Diuisio. Scilicet eorum quae debent esse coniuncta. συνάρεσιν ηm συναλοιφὸν) Coagmentatione o collisionem. Italiam. Nam is hoc uersu Vergilius primam nlusa Italiae extendis,cum ab Ut breuis. Hoc urium ille huc metariastum Diomedes lib.a. κτασιν id est,extensionem voca t. Praeterea. Hoc fecundum μcium agrammaticis veteribus συναλ.,id esticorreptio Bllabae natura togae.a ασελλω, κο conredo significat. Triumpi.Pesistanas Miscellineorum cap.io narrat ast hype

28쪽

ctatum aureolam ηumifima,cui insculptum fuerit ad hunc moist. Triti mpi. Era 'irationem .Inferebant a jurationem ueleres nostri plerisis vocibM uerborum=rmadis roborandiues ut fonns ea rum espct uiuideor uegetio Gliqua de re nonnihil ετ Marcus Cicero hi oratore intringit,ex quo Ioco Fabitu ferme haec uastriuit. Qua de re. De quo immodico usu ultrallonis.

Inde. Hac quos ratione. Decis nato. Derluat .

Accentus. Lex accentuum apud Latinos res est perfacilis, modo quantitates ollabarum sint perceptae. Nam dictio monosyllaba si breuis Ut vel positione longa, acutum habet tenorem: stilli fueris longa natura. circum exum habebit: ut, res,les,mas,os. Porro Aldilaba drctro sic moderabituri. Utraque Ionga existeae, te uel ultima, solum est acutus accentus An pen*ltima: ac spenutitima longa natura fueritinultima breuis natura circumflectenda st penultima quod si ambae fuerint breues, aut altera positi ne longa penultima acutum habebit.Postremo, is pol)θllabis penultima semper erit stectanda: ea si est longa, o ultima breuis,

Omni modo accentus est in ipsa penultima acutus.atst eadem haec renultima natura existens longa sequentem breuem bubuer circumflectetur. penultima vero breui existent acuetur. Tertia a fine. Id est, antepenultima. Sonos. Scilicet corruptos uocum. Apice ad est, nota. Tenores .Quasi tensones, a Graeco verbo re, quod tendo

significat.

Si acuitur. Scilicet tunc grauis pro acuto ponitur. Quam. Mediam hilabam. Cogentes. Coagmentantes,ut si quilia in genriuo autorudica is enim penultimam. quae debuit esse grauis coagmentat duabus hilabis in unam et laturia flectit, quκ contractio non conciliet citrium 'exum accentum,nibi abera γllabarum inplicium

29쪽

IN I. LIBR. QVINTILIANI

ante habueritui constatur. Atreus. Nomina apud Graecos hi ini definentia lanum barent acutum iis ultima, quemadmoda testatur Theodorus hi tere., tiset Stephanus alicubi.Iam uero autor est Diomedes in fecundo artis Grammaticae libro, Graeca nomina Graecisquoque accenti spronuntiandasi eaedem maneant therae.Porro quae Graeci iis Mur,nos hiens sinimus.. Dicere solebant. Quum ueritas Graecae rationis iubeat circumflecti. Acuto sono finiant.Cum tame AsBllabum uerbum nullam finiri posset acuto tono, cocedentibus regulis,quado illud constat ita disdilabissemper lanum Hie is priori ollaba. Quantum o quale. Sessus est, quantum N quale in

terrogamus rea,erat ultima acuta at si coparumn ultima praui di est claudenda. Quod.Discrimen in adueclijs,ut in pene ferme, fereine Eultimae graui enuntientur tono,putentur esse genatui a fera fer ετ poena poenae. Conditionem.Legitimum licvm accentuum.

Quod idem. Vt scilicet uno accentu efferatur praepotio cum suo casiuali. Euenit.Id est, u uenis. Positione. S)llaba est linga positione quando postvocale breuemsiequuntur immediate duae consonatesiluods bae fuerint mutae cum liquida, reddunt uocalem praepostam communem, uturi corripi uel extendi possit. Cuius difficilior.Scillare legis accenti cularum. Διαλέκτουο Διίεκτο autore Corint bo de linguarum varietate,estproprietas quaedam peculiarem alicuius linguae particularis characterem struans .Harum praecipuas quatuor recesti Plutarchus in Homerusicribes, Atticam, sicam, Dorica Ioni

hena tu tonum, quo motoflexus tonus exacula et va

30쪽

is ANNO T. PETRI MOsELLANIbendet in una Graecae lingue disseretias ferme ullatiquatuor. Omnium voce. Accentiuncula quoniam etiam si flexa fueris, acuta esse merito Acir ur, quando flexus bonus componisur ex acuto o graui. Neu tra Id est,nes flexη nes acuta ollaba. CIaudet. Diss)llabam stilicet,uel polyinllabam. Per sonos. Scιlicet corruptos pronuntiationis. ωυιωμολ) Autore Diomede,est quii i plenioreβηο profertur. Addu Martianus Capella metacisimum, cum uerborum cono iunctio m literae assiduitate collidituri ut si dicas.Μamma ipsam amo. tum Martianin paulo diuersi uis a Diomede sinat. λαοῦ κινουo Cum scilicet i plurimum dissὸnet cuius fit exemplum: Ses,luna lucensialba eui actea. Iolaciosi,ut si enunties: Iuno Ioui iure irascitur. Postiremo pes1figma uocat. ubi s thera crebrius seminatur: ut, Sosia iis solario soleas sarciebat suas. Quae si uera sunt. adnuideo quid non potuerit visi, loco numera.

ri,quod tamen Fabius negat. ανοθάτο HGraciliores literarum em ntiationes,quibus Uu ventit ut fitemus,nec queamus celariter verba collauare,quemad

Recessu .Id est,is faucibus ipsis. Nec ultima unqua. Scilicet lardhollabis uel Alligabis.

Prior . Scilicet hilaba est acuta vi deus. Neu tra. Id est,nes flexa nes acuta.

Vocem. Scilicet disdilabam uel resing o