장음표시 사용
51쪽
54쪽
AD SUMMOS IN PHILOSOPHIA HONORES AB AMPLISSIMO PHILOSOPHORUM ORDiΝΚ
RIT IMPETRANDOS SCRIPSIT MAX VON HAGEN. MARBURGI.
58쪽
Romanas, quae post Caesarem occisum gestae sunt, consideraI1ti Illi ruit quoddam specur ulul Ossertur. Credores enim, patre illo patriae sublato, Omnes bonos nihil antiquius habuisse, quam ut in ununi congregati omnibus rebus postpositis a nefariis illis poenas repeterent sceleris perpetrati. Sed longe alitor res evenit. Ei enim, qui rem illam puerili, ut ait Cicero, consilio egerant, una cum eis, qui iam de percussoribus suimplicium sumpturi erant, Antonii in ommunem salutem impetus represserunt, qui tyranno sublato tyrannidem manere voluit. Quo lactilia est, ut rei publicae, quae vix ex terroribus tenapostatibusque belli civili recreata erat, recentia nec minora subeunda essent pericula. Neque inde a Capsare interfecto prius res pacatae sunt, quam summi illi viri, Antonius, clavianus, Lepidus, inimiciliis depositis, tres viri fierent rei publieae constituendae. Quarum rerum conexus ei temporum series quoniam parum adhuc constant, haud alienum visum os paulo diligentius in
eas incumbere et nunc quidem, quae de actis Caesaris et bello uti nongi invenisse mihi videor, proferam. Ac primum quiden videamus, quinani inles illaru in reruti nobis se praebeant, et quid cuique tribuendum esse videatur, breviter e 'mamus.
59쪽
Atque omnium sontium earum rerum, quas percurrere mihi in animo est, longe praestaniissimas esse tectonis et Oratioties et epistulas compertur laabeo. Etsi enim concedendum est Ciceroni, honi in nec sorti ne animi firmi, aliis temporibus multa visa esse alia, tamen ad tempora desinienda optimo auctore utimur illo. Ex operibus autem Ciceronis haec ad nostras quaestiones
perlinent quattuordecim orationes illae Philippinae sive Ant nianae epistulae ad lamiliares lib. 1 12, ad Mileum lib. i is, ad M. Brutum libri duo.
Hae ad nitum epistulae, utrum genuinae sint necne, adhuc alite viri docti dissentiunt. Ac primuli quidem de earunt origine genii in dubitaverunt hinstat V et Markland j. Usuutent spurias esse variis scriptis negavit K. F. Herniatinus'. Contra Zumptius j eas spurias esse contendit. cinius' autem
secundum Nipperde dictum illud maiorem pariem epistulariungenuinam iudicat, L 16 eiu spurias censet. Idem sere videturo. g. Selimidito' et L surtillio'. F. Becher' autem ex rati
Brutus to Cicero, London T453 Vindietas Italia, uitia pretularum Ciceronis ad M. Brutum et Bruti ad Giesronon est lingen 184 .
Vindiciarum Brutinicium epimetrum 1845.
atulis, quae vulgo seruntur. Isertiner Programmo845. Idem Bertinerub deher s. Wissenseliasti. ritik4 845 II, no si M. 5 Quaestionum dum Tuuii Ciceronis et M. Bruti mutuis epistulis
capita duo. et prag 187n. 6 D pili tulis et a Casgi id i 'assium post Caesarem occisum datis quaestiones chronologicae Leipti l 377. 7 De M. Tuli Ciceronis epistulis earumque Pristin collectIOne,
60쪽
nibus graitimaticis et ex genere dicendi censet epistulas spurias esse, historicani earum iidem non in suspicionem sita venisse se ibit et G. Cobes' omnes opistulas Ciceronianas esse vult.
Idein fere censont L anilius' et Boissier' .F. HosmannuS J mortes libri epistulas genuinct is Se posse dicit, allorius negat. Quae auleni eus ullus Romische Literatui
geschiclite , . Aust. S. 329, ea de re dixit, digna mihi videntur, quae etiam atque etiam legantur: In de That is das, Wasmari egon die Samnilun mitent gemachi at, in miggines,lieli in emndem die mors labe ton cineros verim lichen Urtollen bor sersonen mi minen ossenilichen fium
Postrum P. Meyer' omnes epistulas illas contendit esse Spurias, o quod in odicibus perverso tradantur libor nimalier priori est anteponendus, interpositum si proelium Mulinensii, et quod eum rebus ab aliis historicis traditis discrepenue quod genus dicendi, quod in iis usi, a reliquo Ciceronis usu dicendi volimonior abhorreat; et conflatas quidem osse has opi
stulas ad fana X-XII, denique multos sontes, de quibus nihil sciamus. Sed quidem ad Teussuli potissimum senisentiam me pacem Epistulas autem Ciceronis recte intellegere dissentimum est, eum in eis multa leviter attingantur, quae ei, ad quem data erant, nola erani quod epistulae, quas Atticus ad Clemi Ad epistuli, eiceronis et Bruti Mnemosyne nova series via. II.l879, p. 262ff. Ibidem: Adnotationes historicas et criticae ad Plutarchiritati M. Britti ff. p. 254 ad ciuemnis Philippietis, ibid. p. 113 ff.
2 Ronii sch Aliseri itiner III. 3 Ciceron et aes anu , p. 322 adnot.