Ant. Quaerengi Hexametri carminis libri sex. Rhapsodiae variorum carminum libri 5. Ad serenissimum Vrbini ducem Franciscum Mariam 2. Feltrium de Ruuere

발행: 1629년

분량: 244페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

I18 Hexam. Carminis

Ingenuus mei itis auctum potioribus ornant. Hunc tibi perpetuo addierum , velumq; tuarum Admiratorem laudum , me absente benignus Praesidio ut tueare tuo, cupioque, precorque . Sic laetum properante diem Sol aduehat axe , Qua rutilos Tyrio crines splendore nitescas, Et Pylij per terna senis tibi saecula vitam Aurato ducant felicem stamine Parcae.

AD PETRUM VRS IN VIM

Spoleti Episcopum.

ΙAm nitidum bis luna iubar pleno extulit orbe

Lucida sidereo fraternae lampadis igne , Rursus & abiunctis per caelum cornibus errat sEx quo mi iecore in medio , gracilesq; per artus Insolita caepit sanguis feruescere bile ,

Aridaq, aeterno pruritu exurere membra s

siue quod attactus mollis me corporis aegri Incantum misere violento infecerit aestu , Diraq; per teneras ierint contagia fibras . Sive sub insueto caelo, & procul urbe paterna Dum moror, indomiti spumantia pocula Bacchi Largius exhausta intulerint crudele venenum. Quicquid perniciem morbi hanc inuexit , ab illo Tepore me innumeros memini perferre dolores . Ac primum ulceribus sparsim concisa minutis Informis labes humeros se estudit in alios , Et summam perlapsa cutim seruore perenni Abstulit optatos curarum obliuia somnos. Tum geminos circum paulatim amplexa lacertos Pectoraq; , & curvam confecti corporis aluum Inuisum arripuit femora inter turpia gressum , Et vim serpente genu per utrumque cucurrit.

132쪽

Liber Sextus. Ia P

Illa etiam vetitas auso prouecta nefando Irruit in latebras , & quam natura, pudorque Obtegit, arcanam populata est improba sedem. Quid vero loquar ut misero suror additus aegro

In proprios saeuire manu crudeliter artus, Et latera, & scapulas ungui lacerare cruento Haec animum studia exercent , ea cura fatigat, Interea coetu vitam feci eius ab omni

Infelix agito , ac torpore absumptus inerti Non domino praesente frui non verba loquentis Ex0' ere, aut fidis valeo committere chartis . Quid faciam λ abstinui dudum flagrantis Iacchi Nuneribus , parcaq; manu tenuissima sempsi Fercula , & insulsis assueui accumbere mensis e Nec dubitaui etiam taetra me sulfuris unda Abluere ,& succo liuenti obducere membra , Aspera quem folijs Rhododaphne effudit amaris .

Sed labor in ventos , atque irrita cura recessiit. Iamq; mihi tanto spes in moerore reIictus Unicatu patruae vera o virtutis imago ivrsini columen generis, quem tempora mitra

Cingentem bifida bellator suspicit Umber.

Tu mihi , si quis adhuc veteru tibi sensus amorus, Affer opem, tantosq; libens auerte labores . Nec tibi rere humiles curas, medicumq; parari Forte mluisterum,laribus tibi iunctus in ijsdem Diuina celeber Podaliri est Catius in arte, , Cui soli intrepidus caram concredere viam , sum solitus patrio postquam procul amne relicto ibindoaci flauas accessi ia Tibridis undas . Hunc doctae foecunda iube penetralia mentis Excutere, & scriptis celerem mandare tabellis, Quae ratio tentanda mihi, quae certa salutis Exploranda via est, omnis depulla rόpente Tam dira ut misero decedat corpore pestis. Sic tui, quem colere aeternos meditallar in annos

133쪽

33o Hexam. Carminis

Quod Romet extuleris me,& clara in luce locaris

Nox geminum mihi numen eris, semperq;fatebor Fortunam tibi me, ac vitam debere receptam .

THIunensum Episcopum .

ΙNsgnes candore niues, quibus improba longe

Etatis me aspersit hiems fortasse merentur Vt mihi Cygnaeam tribuas Lolline senectam. Sed nitor excelsae te purus mentis, & omni Labe carens probitas, haustaeq; e fontibus undae Permessi , & faciles in dulcia carmina musae Ante alios tanto dignum testantur honore. Ne vero , immeritis posthac ne laudibus ornes

sat fuerit Cyrrhae magnos vos inter olores Euganeae raucam siluae appellare cicadam . Nec tame hinc decus exiguu mihi surgere credes si memor in mente reuoces, quae maxima quodaAudijt ingentem Platani felicis ad umbram Formosus reserata sibi mysteria Phaedrus. Scilicet ut mundi per saecula laeta recelitis Eximia virtute viri de semine claro Tettigis Aonias sic detexere sorores, Vt seu nox tenebris orbem velaret opacis , seu terras nitido radiaret lumine Titan Perpetuis tererent hilares in cantibus horas Iamq; cibi immemores prorsus, blandaeque quietis Egra dabant duro per siluas membra cubili. Pieridum cum grata cohors miserata iacentes Exuit antiqua forma rurisque canoras Fecit aves , certaqi fibi sub lege sacrauit . Omnis ut oblitae somni , victusq; per agros Errantes de more agerent noctem. dicemque Mulce

134쪽

Liber Sextus. I 3I

Mulcerent numeris indeficientibus auras , Dein facilis post sortem obitus sublimia Pindi Ad iuga felices animae laticesqrvolarent Castallos,coleretq; pius quam quisque Camoenam In terris vates fido sermone referrent, Promeritos placido ut spectarent numine diuae.

AD COMITEM

Pomponium Tauriatam . Ovid mihi tot calamo tecum mirare silenti

Transactos Taurelle dies quid saeuus amaras Fundis in immeritum ficta sub laude querelas λRn potuisse meo forsan tua maxima reris Elabi benefacta animo , atque ingrata repente Nominis immemorem subi jsse obliuia vestri Scilicet ante suos sistent vaga sidera curius , Ante pater verso Eridanus petet agmine fontes, Quam vultus simulacra tui , quam mentis imago Excelsae, probitasque , & summis cognita rebus Excidere a nostro valeat tua pectore virtus. Quod si belygerae postquam nos moenia Parmae In patrios misere lares, Latonius axe Transmisit rapido inflexum duo sgna per orbem, Nulla tamen nostris te assata est pagina dictis, Id moles curarum ingens, obiectaq; menti Congeries rerum effecit confusa mearum. m cum tot patria infelix procul urbe per annos Absuerim, tot amore mihi, vel sanguine iunctos, Proh dolor, ante diem tulerint crudelia fata, Tranquilla pro pace animi, pro munere laeto Felicis studi j saeuo excepere labore Innumera ingratae redeuntem incommoda vitae. Adde salutantum coetus, & inania verba,

135쪽

y3 2 Hexam. Carminis

Adde immesi operis podus,quod te auspice nuper Invalidi subiere humeri. Gid templa precesque

Assiduas memorem, niveae quas tegmine vestis induti in septem distinctas fundimus horas λHaec quoque ut inuito genio musisq; sinistris Condita testentur nostros tibi carmina sensus , Exiguam nocti partem blandoq; sopori Surripere , & vigiles cogor Producere curas . Quod si caelicolum iustis pia numina votis Annuerint , si sponte mea me ducere vitam Fata volent, omni quamprimum compede liber Ninc celei i aufugiens cursu me ad limina vestra Pr9ripiam, vestris adero congressibus istis, Quos sacer Aonidum princeps, doctaeq; sorores , Quos celebrat placido Tritonia numine virgo . Tum querulo tecum dilecti funus amici Illacrymans cantu repetam , promissaq; caro Iam pridem capiti ornabit pia naenia bustum Tum litui grauiore sono sera praelia condam Magnanimi Herois, cuius longo incIyta bello. Inchi a iustitiae studijs exempla secutus Insuetam super alta viam Ranutius astra Nolitur tanto soboles nunc digna parente. O utinam properans felici affulgeat ortu Expectata dies, quae tristis nubila cordis ρ tra figet λ laeto interea te prospera vultu Aspiciat Taurelle salus, longosq; per annos Dulcis amicitiae nos inter proroget usum.

AD SIGIS MUNDUM

V Icisti: rupere meae vincla indita linguae

136쪽

Liber Sextus . . I 33

Iamq: manum calamo admoueo,tacit'q; latetem

Corde loquax hilarem depromit pagina sensiam . Debuerant multo ante quide me dulci. amici Expectata preces blandae ad responsa vocantis , Et precibus mistas iaculantia verba querelas

Exprimere alternas inuito a pectore voces . Sed mihi seu torpens annis, morboq; senectus , Seu miseris aulae mens vana exercita curis Desidiae ignauum taetrae offudere veternum Nec vero inficior, tua me praeclara legentem

Scripta, fluunt pura largi quae nectaris unda Iusto etiam tacuisse metu, ne ignarus, & infans Certasse eloquij tecum de laude viderer. Nunc obsistat idem quamuis torporq; meturi, Non tamen usque adeo praecordia vincta rigenti Caute ger', aut diras aequo fetitate leaenas, Ut mea te ulterius iusti inma gaudia caelem . Quin laudes super astra tuas nomenqs, decusq; Immortale, ingens ingenti ex hoste relatum Vsque feram , nec sancta patrum consulta silebo Quorum iudicio ingenium , doctrina, labor. Promerito tribuere tibi quem gratia multis Parta per indignas artes quaesivit honorem. Hoc agito, naec celebranda mihi: sic magna

Lycei

Atque Academiae te arcana audire docentem Fas foret , ac densas iuuenum spectare cateruas Te duce quos vitae captos caelestis amore Arduus ad summum callis perducit Olympum . Quod licet interea non frustra optaste, rogabo Vt me tam longae damnum sarcire parantem

segnitiae, crebro ut quondam sermone lacessas.

137쪽

A D FRANCISCUM

Ibi modicus linguae nuper lususq; procacis

Docte decus Beci Aonidum te incautus acerbo Asperius dicto pupugi, dum nomen amici Sector inurbanus lepidi risumq; lacesso Qui tua corripuit subitis praecordia flammis Sensi & iam tumido ultrices de pectore voces Promentem verbis lenitum dulcibus ibam.

Nequidquam, grauis ira tuas na clauserat aures. Nunc ubi, ni fallor, te mitior incitat aestus, Et ratio antiquas vires labefacta resumpsit, Da precor oranti veniam , dirumq; venenum Dulcis amicitiae tristes depone querelas. Peccaui, quis vero omnes delicta per annos Omnia vitavit sapiens p cui laesa sodalis Mens imprudenti nunquam ρ transaeta recense

Tempora , dissidijs aetas ingentibus urbes Invenies, mulamq; animos in foedera iunctos Post crudelia bella, & opertos sanguine campos, Nos quanto citius nostras componere lites Est aequum , rapidisq; Noti dare flatibus iras Parua quibus minimae tribuere exordia cause Te vero in primis animi documenta reni

Clara decet praebere, Deus quem tramite tuto Omnipotens caeli contendere iussit ad arcem. Scilicet aeternis superum nil coetibus aeque Auersum , ac tumidae immitis discoidia mentis . Sidereos pax alma choros, sedesq, beatas Semper habet, semper felicibus incubat oris Sanctus Amor , vincitq; sacro pia pectora nexu.

Illum diuina spirantes mente vicissim

138쪽

Hinc pater , hinc opifex ingentis filius orbis

Propagant pariterq; Deum, pariterq; reger tem Imperio caelum ac terras, & numine magni Flaminis aetherios animos in saecula iungunt .

Horum si adscribi numero, si pergere ad astra Celsa cupis pedibusq; polum calcare nitent eae, Pone supercilij fastidia, meq; vetustis Insere amicorum tabulis, unde improba bilis Iudicio immerirum propere deleuit iniquo.

IN ARGENNIDEM

Ioannis Barciat. AVdiit ut magni primum Ciceronis ab ore

Eloquij praestante Molon celeberrimus arte Aurea Cecroeto manantia riectare dicta Obstupuisse diu tacitus, dein fertur acerbis Aspera Graiugenum fata incusasse quen lis Quos decus oblitos priscae virtutis in armis, Oblitos doct ae studium immortale Mineruae, Ipsa etiam patriae insignis facundia linguae Desereret,dominamq; orbis migraret in Urbem Qiram mutat fortuna vices, nunc maxima rerii Roma dole. quibus en populis tras ardua claustra Italiae, non laude magis fera bella gerendi Quam vereris pure cultum sermonis ob vium Gaudebas merito quondam admiranda vid: ri Hos inter nunc moesta vides te verba sonante Barbara, & insecto Geticas ab languine vocas Antiqui dulces Latij florere lepores . Aspice ad Oceani exremos quem Gallica fiuctus

Ora Caledonij genuit de stirpe parentis Vt simul ingenio,& lingnae vernantis honore

Augusti

139쪽

a 3 6 Hexam. Carminis

Augusti reserat felix BarciatuS aeuum . . . , rAspice quot famae iam commendata perenni i Ediderit doctis pridem monumenta libellis . Et nunc ille animi certissima signa latentis, Et docet ingenitos poeulis deprendere mores Subij ciens oculis longe distantibus orbem . Nunc Regum innumeris exercita pectora curis Scissa inter procerum studia, insidiasq; clientuna, Semper & infidas sperantibus exprimit aulas Ille etiam aeratas in praelia saeua cohortes Ducit, & humano perfundit sanguine campos Aut fessae iucunda ciens certamina menti . Dissidijs placidos pupnacibus armat amores. Flexanimae o Cnarites fandi, o tanto inclyta ciue Dedecus in nostrum maris vltima terra Britanni, Parce tamen mea Roma queri. se se ille tuorum . In numerum iam sponte refert nomenq; Latinum Principis Ausonii donis ingentibus auctus Prouehit, & segnes post tempora longa Quirites Ad veteres scriptis insignibus excitat artes.

AD ALEXANDRUM

FOUinum. SI rapidos cursu Ladas dum praeterit Euros, Iamq; refert populo insigne plaudente corona Se tardum, claudumq; vocet ; si viscera terrae Intima luminibus Lynceus dum lustrat acutis Se lippum ferat, ac talpam, quis sanus Vtrumq; Non multo iuste cum risu exclamet ineptum Quam te igitur laudem censes Polline mereri Carmina qui condens musis, & Apolline digna iTe tamen Aoaios soates, Pindiq; recesius

140쪽

Liber Sextua . 137

Iauricomos nouisse negas, necdum excutis alto Corde nimis trepidi crimen iuuenile pudoris 3 Ah caue ne bladis metuemare credulus aures Vocibus, inuidiam culpae grauioris iniquam Incurras, teq; insensis lingua improba dictis Immodicae votum tegere ambitionis inane '

Forte sub exigui contemptu iactet honoris. '

Fratris RSI qua tuis olim , siaui , praestantibus aequa

Spes meritis caelo affulgens se ostendit ab esto Optatos nunc crede dies prosperrima laetis Astra ferunt radijs, & gaudia certa propinquant, Cum tibi tot curas inter terraeq; marisq; Nobilitatis honos Italae veneranda senatus. Maiestas Veneti sacrorum a Principe summo Debita virtuti eximiae ornamenta poposcit. Quaquam etia si nulla preces euenta sequatur Fortunata pias, fuerit memorabile semper

Ne tecum mea quandoquide nec parua relinqui Obsequia illaudata Patres voluere benignio Ad tantum euasisse decus. Sed reddere dignas Principibus magnis grates quae culta disertae Nectareo queat eloquio facundia linguae λQuae volucris tanta ingenij vis praep te penna Nagnanimi in caelum Molini attollereaaudes Rusit, & Icarios non exhorrescere casus λIlle quidem vasta quamuis sub mole laboret Imperij, populosq; vigil tueatur, & urbes

Mente tamen celsa non immemor aetheris alti Unde ortus, quo tendit iter templa ardua crebro

Ipse suis nitens alis percurrit Olympi

SEARCH

MENU NAVIGATION