장음표시 사용
141쪽
Et fruitur pleno diuini l uminis haustu . 'Nec fouet interea sacra secius otia doctae Palladis, aut Pindi assiletas viridantibus umbris Felices animas arcto sibi iungere nexu Dulcibus aeterni ossicijs non certat amoris. Iamq; animi quacumque nitor, pietasq; fidesque Laude vigent merita, immensum quacu*per orbzzpectanda incedit prisco capientia cultu
Est hominum communis amorinomenq; merentis Nuncia virtutis verae lati aequoris undas Fama volans, latas terrarum personat Oras .
Sed celebranda magis benefacta ingentia nulli, Quam tibi, si paribus,quae pectore concipis alto, Maxima dent superi praeconia promere dictis Nunc rerum numerus iuxta, & praestantia vires Exsuperant fandi infirmas, nec , si omnia possis, Huc memorare satis valeas,quo amplissimus ordo Herois magni auspicijs te assecit honorem . Quod si promeritis tantis sequare i cultasse tua dicendi frustra haud conatur, di ipsum Fre vetat aerra magis multo id tentare senectus Grati animi saltem memores, pia supplice vota ore lacras superum plaui sendamus ad aras Invitus procul esse diu caelestibus oris& sceptro insignem trabeaque niteati inspiciat longos Oenotria terra per annos Reddentem laetis felicia saecula terris.
iterum pulchris in collibus arces Baslani, & proauum soboles te clara meorum Hospitibus coget laetum succedere tectis
O quos inuidiae stimulos mihi mente sub alta Absenti tua subijciunt nunc gagdia Flaui
142쪽
Quae cuperem concessalmeis talaria plantis Aerias cursu ut properans volitante per oras
Felices subito vobis mirantibus aedes Ingrederer dulciq; fiui sermone loquenmm, Vosque inter possem iucundae accumbere mensae
Proseem possem cupidos de turribus altis
multiplici oblectare oculos , lateque vagar tem Flumine Medoacum nitido , camposque tueri, Et valles procul , & montes, quos numina iuris Cuncta fouent, Pindiq; sacrae viridantis at Lmnae Has ego cum prima florens aetate iuuentus vix teneras flaua umbraret lanuaine malas Vt vigiles studio curas cedante leuarem Formosas memini me saepe inuisere sedes.
Insignes has ille suis natalibus olim Reddidit, unde mihi nomen, patriaeq; tibiq; Cardellina decus partum immortale propago, Quem saeuo Hesperias bello flagrante per vi bris Vis animi excella ingentis, probitasq; fidesq; Inuicta, & magnis prudentia cognita rebus Caesaris in summum merito adscripsere Senatum ,
Et regere imperio populos docuere potenteS. Sin mea discerpunt rVidi vota irrita venti Nec mihi quas vellem ruperi dant sumere penas , Nente tamen celeri, superest quae sola voluptas Laetitiae simulacra volans sectabor inanis. Tu vero, permissa quies dum grata laborum, Exple auidum sensu pectus, pariterq; vi rentes Corporis atque animi pulchris a collibus urbem In patriam vires ad munera magna reporta.
DIuitis excellas domini cum fugimus aed sHortatu Quaerenge tuo, vilemq; subire Maluimus rhedam, molli quam vellere Serum
143쪽
Pertrahere insignes ostroque auroq; quadrigas ,
Credidimus fugisse simul quae multa superbis
In laribus procerum nocte intoleranda, dieque Iam senio coguntur equi perferre propinquo a Dum ne quod superest aeui per inertia segnes Ocia traducant metus est, tectisque sub altis Pauca superuacuo consumant pabula sumptu. Ad tua propterea propere nos limina laetos Spes tulit, optatae dudum male praescia sortis Nam grauior miseris moles imposta laborum , Dumq; oleum trepidi feruens horremus in ipsis Incidimus flammas. sed sit fatalis equorum Quem patimur labor aeternus, num ridera turpi Esurie nos dura iubent occumbere letho
Et certe in stabulis qui nos ingentibus ante Curabant famuli furacibus hordea dextris Parca ministrabant, strigiliqi , & saepe videntis Nos oculis domini pinguescere posse ferebant. Sed tu pollicitis cuius largissima victum Suffectura fuit feno bona copia cornu , Pro nitidae frugis, laeti pxo graminis esca Aspera limosae vix pabula suggeris herbae Quam superinfuso corrupit flumine Tibris . Quod si conqnerimur,diuuque hominussiciemus Ingenti clamore fidem , quosque adfore nullo
Iurabas segetis non tempore pinguis aceruos Poscimus, iratus minitaris flagra, vqcasq; Annonae immemores pactae n/m comoda quavis
Multa palam nobis te promisisse fateris Haec tamen esse eadem dicis quae munere magni Urbani a fido sunt expectanda ministro. Qui sacra si nondum segnis mandata peregit , AEquius esse illum crebris vrgere libellis Quam te culpare immeritum. Sic nulla labori e Pausa datur, nulla exhausto solatia ventri.
Quid superestὸnisi dira prius qua glabat lyult
144쪽
Liber Sextus. I IStrigosa nos pelle fames, vel prisca relicti
Tecta fuga ut repetamus heri, vel numinis alti Dum terimus tremulo angustas in mar ine ripas Praecipitem rapidas ut te emundamus in undas .
Inclyta multiplici referat modulamine Muse, Non tamen innumeris usqua tua nomina chartis
Promerito ad caelum tolli indignaris honore , Scilicet ingenij quo te sublimior alti Mobilitas, rapidaeq; vehit vis incita linguae, Hoc mage virtutum vereor decora ampla tuaru Exiguus tenui vates includere cantu. Quod licet Aonijs uni mihi fontibus unda Deflueret, dulces uni adspiraret Olympi Uranie numeros, nondum contingere landes Voce tuas trepida auderem, nc sorte procaci Arguerer proceres versu laesisse potentes . Nam meritis hos deesse tuis quis perferat aequo Te celebrans animo λ ignavas quis carcere condi Diuitias taetro dominis patiatur inultis λInterea cum tu indigeas, cui voluere fluctus Ruriferos Hermum decuit, si gratia factis tu plebis in umbra Abditus obscura magnorum limina Regum Mente subis, retegisque altis arcana latebris, Unde vices rerum pendent, unde aspera surgunt Vrbibus excidia. aeternae tu pacis amore MInitruis euentis dubias instantibus aures, Et monitu Hesperias urbes tutaris amico. Non
145쪽
Non secus ae triplici amplexus si moenia muro Arceres tectis diros ciuilibus hostes Non tamen angustis laribus depellere tristem' P uperiem tibi posse datum est,non digna laboruPraemia longaeuae solatia serre senectae. Quin potius duri per mille pericula lethi Ingrediens , cineriq, premens supposta doloso
semina flammarum ingratae conuitia mentis Frustra expectata dudum mercede reportas. Ouod nisi tam saeuo te gloria concitat oestro, Ut tibi lartunas, vitamq; insontis amici Exi rure fas esse putes postponere laudi, Turpis ab interitu fati te vindice tuta δε nostris patiare absint tua nomina chartis .
146쪽
ANTONII QUAERENGI, LIBER PRIM VS. MARITIMUM LUMINVM
spectaculum Simo V. Pont. Max.ὸxhibitum ad Centumcedas.& cassum fuscis amplexa ant ignes nubila sidereos. polum condi, tua maxime fixte faces pelago sustulit innumeras. Ardebant liquidae flammis radiantibus undae Ardebant Tusci littora curua maris. Ipsa videbantur, propius te ut sidera possene Aspicere, aeternas deseruisse drimine
Certabant prius astra solo,nunc certat OIvmnue Et mare te obsemitis ' υἷΠpus rrtabant prius astra solo,nunc certat c
Et mare te obsequijs demeruisse suis.
147쪽
OVid fremit insolito Tyrrhenus murmure
pontus Fracta quid aequoreis cautibus unda gemit psiit maris ni gemitus trepidi, sunt signa pavoris , Quo timet aduentum maxime fixte tuum . Nepe timet,latus ne accedat ad aequora Princeps, Vt sua captiuas sub iuga mittat aquas . Pone metum pelagus, no Xerxi hic aemuIus arma Apparat in fluctus barbara caeruleos, Sed mitis, placidusque venit, bona vi aurea pacis , am peperit terris, nunc serat ille mari.
t A Diistunt tibi magne pater,dum consulis orbi, Hinc illinc comites Gratia, Iustitia. Plaescribit rigide seruandas altera leges, Fert placidum miseris altera subsidium . Illa parem Mosi tabulas e monte serenti, me similem summo te facit ei h Deo.
Nnopus est sanctas populis praescribere lages,
Ne Latio improbitas erret inulta solo. Praecipe virtutum spectent exempla tuarum , Haec seret ad mores semita certa pios.
148쪽
Ιxte nouas iam sterne vias, iam collibus, unda suifice , lata frequens occupet arua domus . Scilicet egregijs sub legibus aucta repente Urbs populos dudum non capit alma suo .
Obeliscus ab eodem collocatus ante
aedem Vaticanam . Latens eaducae ignoto in aedis angulo
Tegebar alta ruderum Iam mole, & atras longa sordes pristino AEtas nitori induxerat, Cum iumma docti Principis benignitas Decentiore p erfrui Ne cultu , & urbis in beatae nobilem Prodire iussit aream. Hinc arte mira fixte cunctis indicas Te reddidisse lumini Longa sepultam noctium caligine Virtutis almae gloriam, Cuius decoram me vetusta imagurem vovere Phoebo saecula.
mutato nomin .QVaeritis in sacro Hippolytus qui fulserat
c e summo Clemens dictus in Imperio .
149쪽
Thesiden rara integritas evexit Olympo, sed rigidis idem inor IH asPS terat. Scilicet assiduus siluis venator in altis Duritiem a trucibus traxerat ille feris Hic mitis probitate pari per nomen utrumque . Persecti ostendit Principis ingenium.
De eodem impudicitiam proscribent i l
SAncta pudicitiae virtus redit exul in urbem , Quid miru est urbi praesidet Hippolytus .
accubante a. OVid mirare inopum vili conuiuia turbae . Principis insueto structa ministerib λ. Inuuies taetra haec, miserorum & squalior egenta , Phoebaeum sirpera vincit in arce iubar.' Vincit, & aeternis raro cum diuite mensis Accumbens larga vescitur ambrosia. Felices inopes, quos arbiter orbis uterque . . Alternum meritos pqscit in hospitium . . Tu quoq; Pierio felix qh; nectare tanti Accumulas epuli munera Castalis .
is eumdem Patauinae Vrbis nomin .
Audiera Latias Clemens tibi magne per urbes Plurima munifica dicita dona manu.
150쪽
Audieram, tacito inuidiae & perculsa dolore 'Fundebam querulas sidera ad alta preces. Numinibus cur sola pijs contempta relinquor Illa ego progenies inclyta Dardanidum λ γErgo nihil miseram doctae me Palladis artes, Nil numeris iuuit Cynthius Aonijs Permovere preces superos, & nostra repente Tu cumulas plena pectora laetitia. Nam mihi caelestis doctrinae laude, pijsq; Moribus eximium tradis ad astra ducem . Hoc utinam cunetas ut munere vincimus urbes, 'Sic liceat meritis reddere digna tuis .
poni. Ma X. MVneribus sacrae quamuis ingentibus arae, Celtaq; Mygdonio marmore tepla micent, Non tamen intextas humili sibi flore corollas Maximus aetherio spernit ab axe pater. Tu quoque , diuini Princeps quem numinis instar Vtraque ab opposito cardine terra colit ,
Quae tibi parua inopes ferimus ne despice dona , Nil potuit maius qui dare, magna dedit.
Pacis Templo eiusdem Pauli V iussu in Exquilinum
translata. V Asta Columnam mole, quae stetit diu Pacis profana in aede, Paulus transtulit In Exquilinum Quintus, & sanctissimae, Pax unde vera est, dedicauit Virgini. G a