장음표시 사용
41쪽
3. Auctor delicti dicitur, causa delicti essiciens, a cujus voluntate & facto istud profectum est. . Sed ante omnia dispiciendum, utrum quis dolo, i. e. ex intentione &proae reli mala, an vero culpa, i. e. per imprudentiam, perperam egerit.
3. Utroque quidem casu delictum ita perpetratum in poenam imputatur de linquenti: sed in graviorem tamen ei , qui dolo, in leviorem vero, qui culpa deliquit. 6. Requiritur ergo, ut quis doli, vel culpae sit capax, si quis Auctor delicti censeri, delicitamque ei in poenam imputari , debeat. 7. Cum autem doli vel culpae capax esse nequeat, qui vel non intelligit , quid agat, vel non gaudet facultate eligendi ac arbitrandi, quid aut quomodo agere, velit: patet, nec delicti reum ,
nec poenae obnoxium censendum esse,
qui vel intellectus integritate sive rationis usu, vel libero voluntatis arbitrio, destituitur.
42쪽
8. Hinc Infantes, Amentes, Furiosici pro renata summe Ebrii , itemque Dormientes , uti, Ob deficientem, vel cestantem rationis usum, proprie non delinquunt, ita nec poenae regulariter subja
s. Impuberes dero, praesertim pubertari proximi, stupidi seu fatui, ignorantes, vel errantes, itemque modice ebrii, aut affectu turbati, uti rationis usu & voluntatis arbitrio, non semper prorsus carent,3ta regulariter nec a poena prorsus sunt immunes: quamvis excusatius, ob concurrentem intellectus imbecillitatem , aut labefactatam voluntatis libertatem, Plerumque peccent. Io. Ceterum nec delicta ab invitis, Per vim, aut casum fortuitum , ad massa, eo quod vera delicita non sint, in poenam imputari possunt. II. Delicta omissionis autem tum demum imputantur , ubi quis ad factum omissum speciatim obligatus, neque Occasione ac viribus agendi destitutus fuit. 12. ΡΟ-
43쪽
TiΥ.V.DE IMPUTAT. DELICTI IN POENAM. rs
Ia. Potest autem alicui in poenam imputari non solum delictum proprium, quod quis ipse immediate patravit, secletiam alienum, ad quod quis mediate committendo quid, vel omittendo, concurrit.
alienum probe secernendi sunt actus, quibus quis, tanquam complex, realII opera aliquid ad istud contulit, ab illis, qui in nuda scientia aut Doluntatis approbatione subsistunt. I . Prioris generis actus iterum clive si sunt, prout quis vel antecedenter, con Alio , mandato, iussu. aliquando & permiμ su, ut delictum susciperetur, effecit. i . Vel etiam, auxilium, proximum aut remotum, sive ante delictum, sive in ipso actu, praestitit. 16. Vel denique expost facto receptum patratoribus praebendo , fugam proin movendo , aliamve operam praestando,
I7. Atque tales actus utique puniuntur, sed diverit mode,prout plus minusve ad delicti perpetrationem conserunt. B a I 8.
44쪽
ao Lis. I. DE DELMTIS EORUMQUE POEN)s.1 8. Interest quoque, utrum quia ut causa ρrincipalis , an Uero ut causa minus princiρalis, an denique ut causa Iocia: utrum praevia csnviratione, an Veso cstra conspirationem, ad delictum concurrerit.
io . Siquidem his casibus delictum quidem omnibus in poenam imputatur, sed itidem diverit mode, ita ut pro diversitate influXus, modo gravior, modo le-Vior , modo aequalis poena locum habeat.
ao. Alia est ratio actuum posterioris generis, ubi quis delicti perpetrationem tantum optat, Uidet, scit, reticet, excusat, approbat, laxiat: quippe quales in foro humano rarius puniuntur. ai. Sicuti autem plures ad idem delictum, ut Anguli, concurrere possunt, adeoque pro ratione concursus poenam merentur: ita di tota Universitus delinquere potest. ra. Sed ut Universitati, qua tali, de-llistum in poenam imputari possit, unanimis omnium & singulorum requiritur
45쪽
Tin VI. DE IRROGATIONE POENAE. 22eοnfensus: isque vel ab initio, eommuni eato consilio , in delietum conspirans, vel ratibabitione istud probans. 23. Consensus vero majoris partis haud sufficit: quippe quo casu singuli duntaxat de suis factis tenentur. TIT. UL
Quando de delicti perpetrati & ve
ritate. & auctore . ex sum cientibus indiciis & probationibus constat proximum est , ut de poena promerita, Auctori delicti irroganda. dispiciatur. a. Modo Poena 'adhuc locum habeat, neque extincto delicto, cesset: quod variis modis fieri potest. 3. Nimirum i) Praescriptione temporis, modo longioris , modo brevioris, lege definiti; r) Poena redditione; 3 solutione reis q) Morte rei.
46쪽
. Quod si Poena adhuc locum habeat, praecipua Iudicis cura erit, poenam, ex Praescii pio legum, atque indole delicti,
1. Quocirca primo videndum , an rem sa poena, & quaenam , in delietum , quale praesens est, legibus sit statuta. 6. Deinde natura delicti curate inspicienda, ejusque qualitas & quantitas ex
circumstantiis recte metienda.
7. Denique ex his, probe subductis
rationibus, Pama, praesenti delicto conveniens, legaliter ac prudenter definienda est. 8. Quod si Poena certa lage definita est, haec ipsa ceu ordinaria, regulariter irroganda, nisi justa causa aliud suadeat aut exigat. s. Ab ordinaria poena receditur, dum ea, arbitrio judicantis, Vel mitigatur, vel exasperatur, atque adeo arbitraria poena injungitur. Io. Iusta vero causa ab ordinaria poena recedendi eX qualitate & quantitate delicti. utraque vicissim eX circumst auritiis, colligenda. II.
47쪽
II. Ceterum regula tenenda ; quoties veri perfectique delicti definitio & requisita in factum quadrant, toties poenae ordinariae; quoties Vero haec cessant, arbitrariae locus est. ia. Quod si poena certa lege non determinata est, eadem arbitrio quidem Iudicantis itidem . sed analogiae iuris, &circumstantiis facti, attemperato, determinanda erit. I 3. De poena denique Universtatis tenendum, vel talem irrogari posse, quae totam universitatem , qua talem assiciat, Vel singulos puniri posse. I A. Posteriori tamen casu, antesignais nos & seductores , vel rectores, plerumque gravius puniri par est, quam seu ductos & ceteris obsequenteS. 13. Nonnunquam & Decimatio adhi- . betur: quae tamen aliis iniquitate vix carere videtur.
48쪽
4. Quod si Poena adhuc locum habeat, praecipua Iudicis cura erit, poenam, ex Praescripto legum, atque indole delicti,
1. Quocirca primo videndum, an cersa poena, & quaenam , in delictum , quale praesens est, legibus sit statuta. 6. Deinde natura delicti curate inspicienda, ejusque qualitas & quantitas ex
circumstantiis recte metienda. 7. Denique ex his, probe subductis Tationibus, Poena, praesenti delicto conveniens, legaliter ac prudenter definien- Ea est. 8. Quod si Poena certa lege definita est, haec ipsa ceu ordinaria, regulariter irro. ganda, nisi justa causa aliud suadeat aut exigat. 9. Ab ordinaria poena receditur, dum ea, arbitrio judicantis, vel mitigatur, vel ex peratur, atque adeo arbitraria poena injungitur. I o. Iussa vero causa ab ordinaria poena recedendi ex qualitate & quantitate delicti utraque vicissim eX circumstanettiis, colligenda. II.
49쪽
TiT.VI. DE IRROGATIONE POENAE. 23
II. Ceterum regula tenenda ; quoties veri perfectique delicti definitio & requisita in factum quadrant, toties poenae ordinariae ; quoties Vero haec cessant, arbitrariae locus est. ia. Quod si poena certa lege non determinata est, eadem arbitrio quidem Iudicantis itidem sed analogiae iuris, &circumstantiis facti, attemperato, determinanda erit. 13. De poena denique Universitatis tenendum , vel talem irrogari posse, quae totam universitatem , qua talem assiciat, Vel singulos puniri posse. I . Posteriori tamen casu, ante signaω nos & seductores, vel rectores, plerumque gravius puniri par est, quam seductos & ceteris obsequente S. 1 F. Nonnunquam & Decimatio adhibetur: quae tamen aliis iniquitate vix carere videtur.
50쪽
FUndamenta mitigandae poenae partim ex natura delicti, partim eX doctrina de Imputatione, petenda sunt.
Quo minus veri perfectique delicti definitio & requisita in factum admissum quadrant, eo mitiorem istud merebitur Poenam: a) Quo minus delictum alicui, ceu Auctori, potest imputari, eo mitiori is assiciendus erit poena.
ob imperfectionem delicti, eamque vel ratione intentionis; vel ratione executionis, spectatam.
haud dubie censendum delictum, quod non dolo, sed culpa, patratum est: atque adeo mitius regulariter & arbitrarie coercendum.