Fragmenta

11쪽

- PRAEFATI EDITIONIS PRIORIS dum integro polagi, sed data occasione, quum illos de nausis uocissem , fragmenta Hestiuites in iis reperta enotant Omni que operain dedi, ut appareret, me nullo modo defendere velle meos errores, neque tantum aequo auimo laturum esse virorum do,

utor a muniaversiones, sed gratiam adeo iis tur u

12쪽

Haec sera ripseram Lipsias adhuc degens, anno 1787. Eo enim anno primum edidi Hellani a Te bii operum reliquias. Atque hac odition usus vir

quidam doctus in disputations nisse etain ardi Grais Historians, mentionesia b Dio sitis of Halicarnasma, quae inserta Iegitur Muso Critico . or Cambriam Classical Res earches, r. V. Iuue 1815 p. 90 107. Omnia, quae ego collegeram, sed sero sine ulla annmatione, repetiit, mihil vero, quod non ipse

attulissem, asperre potuit, neque omnino quicquam mutauit, nisi quod interdum fragmentum aliquod ad aliud Hellanici opus retulit, quam ego. Et sane multa fragmenta, quae ex quo Hellanici libro desumta e sent non consta et, quia scriptores, a quibus seruata sunt, id indicare omiserunt, possu ut nonnullis videri ad alia opera pertinere, quam mihi. a vero de re, quum ut incertissima, et de qua nunquam sperari possit omnium eruditoruma ominum consensus, cum nemine pugno, atque dissensiὀnem sicile sero. Accipe etiam alia. Illius librarii, qui primae illi editioni sumtus suppeditaverat, filius anno 1796. quo sacilius vendorentur Demetrii Craoni opusculum de contemnenda morte, Morinii resis Transi in xionum congeries, Aesopi et Batrii sabulae nonnitulae, et seu Synopsis legum, ellanicum meum agmen ducere iussit in collectione scriptorum, quψε

13쪽

Et hanc in ipsa liuini fronte videor mihi recte dixisso non tantum emendatam, id quod per se intelligi poterat, sed etiam auctam. Accesserunt enim fragmenta circiter viginti, et annotationes multo quam in trima editione uberiores. Praeterea ut scire ni ectores, qui

bus scriptoribus ris enia Hellanici deberentur, adjdidi hic statim eorum catalogum, quod ipsum de re

,ScRIPTORUM VETEnu Me quibus vel ea, qua ad vitammellanici perti nent, vel ipsorum eiusdem operum reliquiae

depromine sunt: Agathemerus.

Anonymus de mulieribus bello claris. Antigonus C. Mius. Aristides. Arriani Dissertationes Epicteteae.

Avieni descriptio orae maritimae. Behheri Anecdota Graeca. Bibliotheca colisiniana. Chronico Paschale.

Cicero.

Clemens Alexandrinus .

Gustauiiuus Porphyrogenitus de Thematibus. . Cirilius contra Iulianum.

14쪽

EDITIONIS ALTE RIVS. Damascius περὶ ἀέγχων. Diodorus Siculus. Dionysius Halicarnassensis. Donati Commentarius ad Terentium. Etymologicum Magnum. Eudociae Violarium. Eusebius in Chroni O. de raeparatione euangeliea. Eustathii ad Homerum Commentarii. Fulgentius. Ge11ius. Seorsius Cedrenus.'ncessio.

Harpocration. Hermogenes. Hesychius. IosephuS. Iustinus artJr. Lucianus.

Misit Sehos ad Statium. Marcellinus in vita Thucydidis.

Pliniit Bibliotheca.

Lexicon. Plinius maior. Iutarchus.

Procius in vita Homeri .dinesiodum.

1esiastes Aeschyli. Apollonii Rhodii.

Aristophanis.

15쪽

Sophoclis. Theocriti Sotion de suuiis. Stephanus Iaantinus.

Theodoretus. Theophylactus Simocatta. ThucydideS. Teteuis dominentarius ad Lycophroneni. 'Posthomerica.

Zenobius. Indices item adieci et scriptorum in annotationibus. emendatorum, et rerum a verboriun memor Nilum

Auxi vero hanc ineram Hellanici editionem etiam alio modo. Comitem enim ei esse iussi libellum et rarissimum et viilissimum. GVLΙΕLM CANTERI de ratione emendandi Graecos auctores Syntagma, cuius nouam editionem iam olim ad Hellanici Fragm. Promiseram, quae quibus de causis tam diu inie missa et in hunc usque diem dilata sit, in hac altera Hellanici editione ad eundent locum pag. 42 indiCandum putaui Iam quanquam mea anteriani libelli editio nunc ob easdein causas minus, quam olim mente

conceperam aucta apparet, tamen vel sic eam viris doctis non ingratam suturam esse sperabam. Nam Graterus Syntagma suum primo quidem suae Aristidis versioni Latinae, quam Basileae 1566. sol publicauit, et, nisi lassor, etiam secunda Nouarum Lectionun editioni, quae eodem anno exiit, subiunxerat, sed

Hiatis Stophanus in Gi,aeco' Latina eiusdem Aristi-ctu editione, quam anno 160 I. curauit, omiserat.

Deinde idem Syntam Cantem Nouis Liationibus, tuerelae 1571. 8. teritum editis, recens a tum ad-

16쪽

' EDITIONIS ALrEMVS uididerat. Hae vero Lectiones, etsi ab Iano Grutero . mo tertio Lampadis artium insertae sunt, tamen, quod Minitatis Biblioth Urim Vol. I. pag. 33 l. II. p. 45 edit mriam iuro miratur, non additum habent nobile illud Syntagma, quod adeo ε

paratim non raro venditum 1 uisse scio. Nam tertiae Nouarum Lectionum editioni, quam emeram, non

additum inuehi, sed postea tanquam libelliun - -- lim vendi solitum, et summae raritatis, nactus sum. Samuel rabbius quidem eundem suae Aristiciis diutioni, quam toxonii anni 1722 et 1780 4 duobus voluminibus emisit, comitem addidit Vol. II p. 621631. sed pariun haec Arioviris editio non minus rara est, quam reliquae Cameri ni Syniagmatis ediii nes, partim hoc in ea legitur ex antiquio, illa editione, quam anno 1566 prodiisse dixi, hoc est, multo imperfectius et minus plene. Eximia libelli raritas es secus videtur, ut is anno repeteretur in Cis sines umes Nr. m. Marciui 203-214. et Nr. Iuno p. 361 - 371. At haec eius repetitio saltem no .

stratibus magno usui esse vix potest, quum ne istud Diarium quidem in multorum popularium meorum manibus esse queat.

Iani quid ego in hac noua Canterisui Syntam

tis editione vel spectauerim , vel pracsiiterim, paucis ostendendum videtur. Scilicet unice mihi proposita

fuit utilitas popularium, , quippe quos diutius carere libello illo nolui, quem certatim laudari a viris doctis

minime minii est. . Canter enim correo uesti raeque ita, emnae et euidentes visae sunt doctis Grae eorum scriptorum editorilms, ut eas reciperent tanquam genuinas lectiones. Eician magnam istarum emendationum partem odices manu scripsi, qui post mori aetatem consuli sunt, egregio confirmarunt. Quae fortasse causa est, cur melioris Iectionis auctor non ab omnibus, neque semper, sit nominatus. Quia

autem se uda vel initia libelli editio, quam diri an-

17쪽

editione deguntuir, pud deesset, addenda pu-imii, saltem ii Notis quanquam si ea omisissem, nemo me videtur repreliensurus fuisse, quum ea ab ipso mero, tanquam minus probanda, in ultima editio

ne omissa esse verisimile sit. Quoties editionem Ar audis memoratu, intelligi volui labb Nun, utpote quas sola mini ad manus fuit. Quae igitur in hac ad. dita sunt, ipse quoque addidi quae vero bmissa, non indicaui. . . Alia enim, inpirimis ex Aristi , ibi ad dita reportantur, alia vero maxime exalus scripto fiabus praeterinissa sunt Locos a Gnisi semendatos diligenter quaesiui, plerosque etiam inueni, et me adscriptis vel paginis vel capitibus et minoribus secti nibus, quibus recentioresteterum scriptoriam edi nes excessunt, lectoribus gratum fecisse mihi persua . sum est. Paucos ex in umeris locis inuenire nonio tui. Eos Deile addent, qui id curare per alias cau- sas coacti erunti Interdum me dubitare signi'caui, quemnamia intim vel etiam alius scriptoris locum in mente habus in Gαι-- Neque enim propter unius particulae emendationem totum aliquem librum lierlegere libuit Quibus locis si ciuis, Dinarchi,

ICHbonactis , Hesrodis, Gomiae, I Foum paginas simpliciter adscripsi, eos laudaui ex editione Hano utensi 1619. octonis vulgat In quibus laudandis

Relahiana editione usus sum, diserte id dixi. Locos Dem thenis et Lysias semper ex hac indicaui. -

Μωrum laudaui ex editione Commetiniana duplici: primum ea, quae anno 1596. deinde qua 161 1 prossit. God hae duas editiones paginis non ni tum in

ter se disserunt. Quum Crantorias non raro Nouas suas Lectiones citauerit, uti tantum potui tertia earum editione. an diu φ Aristidis Isibiana laudata illas sunt ex editione secunda, quae eodem quo Latina Aristidis versio anno prodiit. Sed in. hac oditione pa-

18쪽

EDITIONIS ALTERIUS. xv tet non pauca ab metore posita suisse, quaesis Postea hi tertia editione resecuerit. Non ignia mirari licci,

in Aristidis editione passim nonnulla inerri e Nouis lectionibus, . quqe Dum in tertia limm editione non insint, a me reperiri non potuerint. Talia sunt ad

Pag. 21 et 22 et 43. Syntagniatis separatim editi ex Nouarum Lectionum lib. 1. cap. 7. ad pag. 26. X earundem sine libri primi ad pag. 38 ex lib. 3. cap. 5. et ad pag. 39. ex libro quarto extremo. Quoniam a F M o Murgio et M. Atim Ernos itu, aliisque

viris doctis Syntam Canterianum Iaudari solet nomeris paginarum editionis anno 157 1. factae adiectis, commoditati utentium eo consuIere studui, ut marginibus meae editionis adscribi iuberem paginas editionis modo dictae, quae est omnium plenissima. Phaetitiones Cameri duas praemisi primo eam, quam scripsit Syntagmati separatim et auctius edito, quod eodem anno ac tertiam Nouarum Lectionum editi

nem prodiisse os di deinde antiquiorem, hoc est, eam, quam primae Sotagmatis editioni praefixerat. Et haec qui Syniagmatis atque adeo praefationis editio prima repetita est in Iebbiana editione Aristidis. Quo factum est, ut multo ieiunior ista Syntrematis editio esset ac macrior, quam haec, ira, in quo, ut supra innui, he quid desiderari vel a sistidiosissimo lectore posset, ea quoque rursus Osui, quae Cian erus in ultumat editione mittenda putauerat, et

quae ego ad Hellinici si agm. II fortasse minus recte, dilitamenta nominaui Sed neque de sedibus talium

emendationum anxie quaesiui, et semper eas ex Ariauidis editione Iebbiana petitas esse monui. Haec ad recte iudicandam nouam Hellanici et Syntagmatis Canteriani editionem poterant sufficere. Quum vero temerarium foret sperare, tertiam fra- eo torum heroo , dis et emita editionem a me .curari posse, quumque me nonnulla talia in secunda editione male onlisisse animadvertissem haec ii sine

19쪽

m ad A creoni fragm. XXI p. 853. Inprunis huc pertinet locus 6 ni bis animm 7, 39. - Εἰ- est notus Ileruulis ex Auge Uiu,. Vid. Aous lai fragm. XXVI. ea Apollocor. 2, 7 8. um a cerua esse nutritum, docent idem AP quo 2, 7, 4. - var hist. 12 42. aliique cons Coin I M. Porridi disp. de θηριοτρόσοις, Lips. 1703. . . . Auctor heseidos sui Dipnitas, quod diserio dicit Soholiastes Pindari ad Olymp. 11, 83. Apud Atho- eum 6 p. 262. A. et 10 p. 451 haec Diphiticomoedia non hi id, sed O - , nominatur.

Sehesia stes Pindari Olymp. 7, 42 postquam Tlepolemi matrem narrauit mmoro Iliad ij, 658 3 Astyochen nominatam esse, haec addit: κα υσίοδος ει Ἀστυδάμεια αυτήν, ησι Φερεκυδη M 'Aστυ -

νειαν Ἀ δἐ Φυλαντος ω γάτηρ---rii aditionem sequitur Apollod 2, 7, 6 et 8 et in priore quidem loco dicit, hunc Phylantem fuisse regem Ephrrae Thesprotorum. Nolo autem plura de nis congerere. otium mihi fecit me tus

20쪽

Pro ἀναρπασθεισαν mallem αρπασθεῖσαν - untem, regeIn Eleo mim, non memini quis appellauerit. Olauntem urbem Ouimus e Strabones ,

p. 25. aliisque - modo niam dici Deucalionis ac Pyrrhae filiam, notum est. Vid ad Phere a. p. 155 edit. 2. - Valde autem memorabilis est locus e Schol. Pinae allatus Partim enim ostendit Pherecydea nonnunquam, ubi quulem rem non satis certam narraret, etiam aliorum scriptorum sententius memorasse, parum docet, quam vana quamque falso fuerit spes doctissimi Matthiae, de qua in praefatione ad Pherecydeorum editionem heram p. XIV. Sqq. dixi, se sola vi ingenii ac diuinando reperturum esse argumentum singulorum more dis librorum. Sabiem ille, nisi salior, sacile nunc intelliget Dagmem itum P reo is XXXVIII., ubi agitur de Endymione,

Deucalionis et Pyrriiae nepote non ad librum octarium, sed ad quintum esse reserendum. Nam nota numeri. apud SchesiaMen in ri, non suaserim

init mutetur. Haec de Pherecydeis. sequitur ut etiam curi Disragmenia augeamus.