Theophili Christophori Harles Introdvctio in historiam lingvae graecae

발행: 1792년

분량: 391페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

PLATO eto 5

Eusebio 1'. E. I. pag. 24 supplementa ac

Lud Horsit et Bruri suiE. 795. . Consi lium auctoris fuisse, inclicat Ilo ei stel defensionem et duplicem demonstrationem, X 1istoria aeque ac ingenio et natura duCtam . pro bonitate et veritate reipublicae latonicae,

hunc neque errores , De J II fictiones, neque nouitatis notam contiDere, Cons. ephem litt-LiPs. R. I 97. Plag. . pag. O sqq. - Abi seine Heliae , ionSlehre de Plato. Den Ariachedes Phocylides etc. Non Ludisi Ho,st ed Mari NON. 1 93 8 V. supra ad pag. 25. de Phocylide. - The Theologyi Plato, compare With the Principies of Oriental and Grecian Philosophers. y Io in Og Cie, . R. . diriburg 1793 8. Cons. Critical Rivie for Ian. 794 Pag. 5 sqq. - . A. GJrenet. r. de dialogistica arte Platonis interpreti huius rite cognoscenda. Wittent, Comment. . 1794. 4. - . Nam Gottite Linde disp. de solatiis aduersus mortis horrores in Platone et . . obuiis Lips 179 p. 4. Primum persequitur auctor solatia in scriptis ΡJatonis obuia, eaque in IV classes digesta quo facto eodem modo illa in . . Proposita

212쪽

ne . uri Gebe etauri der ersiten Nier Eucher. Lips. Ioo. . Cons. Hoe Ineri censur in ephem liti. Erfurt. 8ΟΟ. r. v. et Irahrbiich. Her neue iter Litteriat Lip I 8OO. T. 46. P. 371 sqq. - Platon ' Rey oderiti terre-Hung oyra Gerechtera, in zeliri Lia cherri Geber- senti Non rid. Car. IVOlff. Alcon. I 799. II. volt. . . Olf CUm Morgetist existimat, consilium Jatonis fuisse, non, ut optimam regiminis formam describeret, sed ut notationem formamque iusti explicaret. DoctaaCutaque utriusque tam olitanae, Mam Faelisianae interpretationis recensi atque comparatio est in Jeri A L. . . ISO O. m. Iul. m. Io 6. , add. nou. bibl. 3Diu rim.

213쪽

tur in Ien. A L. Z. a. 1795. T. 267. m. Sept.

Ailarabe comment in Eulyphrona, in emis dea Institu nation deficie ac tona. I. PariSP an VI. r. 7. Our an IV. de la Repubi Litterat. etc. Is considerat hunc dialogum tan1-

quam apologiam philosophorum et philosophiae atque Platon opinionis de superstitione ac religione populari. - Sapientiae Platonica flores legere instituit e Eutyphr D.

Ch. Grimm Annaberg. 1786. 3. --odem do ordine et nexu dialogorum latonicorum, auet quali statuendo epimetrum sapientiae Plata norilegiis P ΙΙΙ. interponendum. II. Sap. plat sorilegium ΙΙΙ. Liper Socratis apologia c. L IV., cui praemittituri epimeti dodiat plat ordine et nexu iudicando particula reliqua III sapientiae plat flori leg. IV su

214쪽

de proposito Symposit Platonis Psorten. 1797.4. Consilium fuisse putat latoni, ut defenderet Socratem a calumnia illicitae cum AI- cibiade consuetudinis, in fida amoris, qui animum philosophi ad hunc iuuenem duxisset, piCtura. - Ueber toti ira in Platons Gef rrich, das Ga inrahi, Non F Schleget,

in Berlin Moriatochr. a. 795 m. JUI o. q. et IIII. P. 15 4 sqq. Cum Proclo in Po- Iit. lat. pag. AO lin. 9 sqq. d. Basil. 1534. sol numerat eam inter Pythagoreas feminas,

quod idem Schleget uberius tractauit in Iibror

215쪽

tom. I. eustretitet. 1797. . . ddein tetigit M. Henr. Lud Harimarinias, Conrect in prolus. de Erote Socratis in Symposio Plat. Glibera. 18O . . Png. . not. 9. In ipsa autem pro-JuS. Ostendit Harim amorem a Platone sensu spectari latissimo , ita omnino de cupiditate spectari, qua homines ad ea Omnia, i quae virtutibus Auibusdam excellant feruntur. Cons. Lech conam so C. philol. Lips. ΙΙ. . . 12 29 sqq, Ibid. pag. 49 sqq. et 16. sqq. ex Olsii prolus excerptae leguntur obseruati Criticae in Jocos quosdam Platonis. Apollonii Rhodii, etc. - Ibid. I. 1. P. 162. q. uberius recensetur Harimarini, ConreCt.

prolusio s. disput. critica de loco Symposii

Flatonis cap. VII. . . . Gubenae I 8ΟΟ. 4. Praecipue contra Bastium docere studuit, totum idum Iocum a Platone non profectum. atque PIane . e ordine elicienduna esse. Ibid. p. 166 sqq. TeCensentur heius d. Hart-ruanni prol. in qua tractatur Cliron ologia Sympos Platonis, 1psiae 1798 4 Docet V. D. tempus quo pollodorus societati cuidan

omnia narrasse fingitur, non multo ante necem Socratis esse ponendium, Olymp. 94 4. ipsum autem sympositan a Platone coeptum esse scribi non ita multo ante Socratis imor iem, et quidem eo tempore, quo Apollodoxus narran fingi videbatur. Platonem vero non Viuo Socrate , absoluisse libellum sed plures annos ei expoliendo impendis e eum

216쪽

qiue adeo enitim post Mantinensi in calamitatem libJici iuris fecisse: u eiusd. Hort-m in prollisio de mytho Aristo hanis in fum-Posio Platonis, Guben. 1799 4. Imrim agit 1 de argumento et considio mythi abde eius indole atque natura; 3 de caussis, Cur intextus sit; 4 de fontibus, et illum mythum iis accenset, quos lato ipse confinxerit et quem ad hoc symposilina Ornandum de industria composuerit. - Ιbidem voL III pag. 19. sqq. Xltat Frid. Astii comment de Platon Cratylo, et de Platonis consilio in il Io dialogo conscribendo. Negat, Garriterium in em. de Litteraturo Om. XXXII pag. 19 O sqq. et

Ten remannum in Gefcliichte de Philoso lite,

tom. II pag. 54O sqq arbitratos, latonem voluisse more suo sophistas carpere ac deridere, omnino adsequiatos esse Platonis consi-Ιium hunc istos quidem ludere concedit, at interius, ut ita dicam, subiicit ei consilium. Hinc, Cratylus, ait, est Comoedia philosophica deridet Heracliteos, ct tacite tangit Parmenide os illos, qui omnia fluere et inconstanter ferri putarent, hos, qui totum quoddam et num ponerent, constans illudet aeternum et stabile. Comparatio igitur est

Cratylus Heracliteorum et armenideorum

disciplinae, quod nos diceremus : in ara telisnus de Dunlis nus ian Realismus etc. Sic multa alia ad rectum de Platonis ingenio eiusque philosophandi ratione iudicium

ferendum atque de argumento huius dia

217쪽

PLATO 11gitur Frid. Astii emendationum in Politium

Platonis specimen; - et pag. Icto sqq. Varietas lectionis in fini typhrone Platonis, notata e Cod. J ΙSto Zittav. qui continet XXII dialogos, Poatoni partim recte, partini male adscriptos, ab A. F. . Luciolyho, gymn. Zitta u. Directore, pag. 55 sqq. Obseruata, a Vieliando in opere Aristiρ undein ge einer eligenosi eri , Lips. 18OO. . De Platone eiusque placitis varia ratiotae disputari saepius atque multis Iocis interdum be-xius examinari atque varia e parte spectari cum primis eius symposium et potissimum li

apud Graecos eXplicare tentauit F. IV Gru-lieli Neostadii ad OrIam. 1792 4. - rast comm de notione philosophiae in Platonis

ἐρασταις obuia Lips. 736. . Platon 's

218쪽

t1 PLATO. I. Iac. H. Hi analysis Iogica in dialogiim

Platonis, Menora is nomine ins 1iptum Stilit-gard. 793. 4. - Ιn bibl. Vaticana sunt codd. IO 29. O31. 1353. et 354 membr. saec. Circiter XI tum Codd. 1376. 461. et 1467 Ω-rioris aeui, in quibus epistolae et opp. Platoni continentur de quibus diligenter egit Angelus Maria Quirini, pater Purpurctius, in Epistola ad reuerend. patrem praesidem generalem Congregat Benedicianae . auri. Romae. 742. . Specimina dat ex illis ad

contextum emendandum, et obss. criticas. Idem inquirit, Dum amειν - ἐυχαίφει le-1rendum sit, et num lato primus usurparit illud vocabulum Arbitratur, Platonem in ep. VI adtigisse arcanam de trinitate doctrinam, et prouocat ad testimonia Clementis Alexandrini atque Origenis Epistolam XIII., quam Aretinus, Marsilius Ficinus et Serranus habuerunt spuriam, ille, quoniam Theodoretus, Cyrillus et Clemens eam adhibuissent, censet esse germanum Platonis foetum. Notice dii Commentatre si d Hermias surΙ Phedre de Iaton, in bibl. pubI. Paris. auci. St. Croiae, in agas encyCIop. III. D. Dr. 9. - Antiqiiistinaum cod. Opp. Platonis membran. Cum scholiis minor litteris capitalibus scriptis, a. 396. manu a Joanni Cnl-1igraphi Xaratum, ex Graecia in Britanniam

adtulit Clarhe, Profi collegi Iesu Cantabrig. Clarii in scholiis reperit loca ex deperditis

219쪽

via bibi. Aia et Rom. cliolia in Iura Platoni opp. praesertim dialogos collegerat Siebothees, odit in libro tilici, Necdota grraeca, prestantissimis italicar hiibliothecarum codd. descripsit Io Phil. Siebenhees Edidit et prae

marin , Gymn. ISJebiens Sub conrect et ut partim nouam suam adnuntiaret edit partim

futuri Iaboris rationem quasi et formam redderet, Pro legomena ad Chionis e P graec futuram edit conscripsit ac piiblicauit in eo ii comm soc philol. Lips. ΙΙΙ. pari. . pag. 34. sqq. Vberius vero disputat V. . de Chione ipso, de probabili epistolarum auCtore, Philosopho quodam neoplatonico, quem saeC. IV. post h. at vixisse, et aequalem fuisse Iamblichi, Maximi Tyrii, et aliorum, Vessaltem non diu post illa tempora libellum conscripsisse, ex variis argumentis Odigit tunide consilio et fine, de virtutibus et vitiis et de Codd. sst atque edd. huc Vsque reperti Sillarum epistolarum: denique de ratione C

220쪽

methodo, quana sequiitum sit et de cod. Augustano Vind. ex quo specimen variar lectionum criticum Coronidis loco proponit.

Αdd. ad Fabr. . r. Vol. IV pag. 49a in Catal poetar epigrammatariorum. Ad g. 73. ISAEUS. Ad pag. 435. ecl. 6. De loco quodam saei in ed. Reishii p. s 6Ο. V. Augeri commentat in mem de Litterat de Acad. de Inscr. Vol. XLVI. Paris.1795 Ad DEMOSTHENES. Ad Mag. 4i 3 secit. 4 sub suem. De V inno v. Fabr. D. r. II pag. 8a 3. sqq. V laniam vero Gadneiarn et V iariuyri, fratrem Isidori non esse diuersos, sed unum eumdemque rucher in iist phil. critica eae Suida, et II ervidor in disses de Hypati p. b. do Cuerunt. V iani rhetoris obseruati. XXVIII Demosthenis orationibus, a Paullo Asya remnit: Ungaro, in Om V. ΠΟ-

SEARCH

MENU NAVIGATION