Collegium theologicum de sensu sacræ scripturæ, inclusum sex disputationibus, et publicè propositum in alma universitate Jenensi. Auctore Christiano Chemnitio, ss. theologiæ doctore, professore publico, pastore & superintendente ibidem, ac h.t. Facul

발행: 1654년

분량: 23페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

11쪽

tradicunt, non habent Do NuM I N.F A L LIs I L I T A et Is, quia eo ipso dum dicunt contradictoria, verum simul ac sal sum necessariodicunt& pronunciant, & necesse est alterana partem errare , ut cuilibet prudenti patet. Quod a. Patres stabi contradicat, viderunt apud mirum S uem in Histor. Concit Trid.p. 173. ipsi nonnulli Patres & Theologi,dum monu

runt: In Patrumscriptis, non modo magnam opinionum di versitu. te verum contrarietatem quoque conspici spe qua cum arnis ma Haritate Id conjuncta. Et in specie Dominicus Soto dixit, p. 1 . In diser sis expositionibus vete*m Patrum reperiri contrari tates; quarum una an ire Metur. Ubi prius de contrarietura

est verissimum. Sed posterius hic admitti non potest. Nam quamvis Personae arctissima charitate sint conjunctae, qua docent contradictoria : tamen ipsae sen tentiae, quae sibi conmtradicunt, in tantum dissident, ut, quamdiu stet contradictio, in aeternum non possint conciliari ; cum INOObile fit, Lae mulesse aut non F. Aut; Duo contradictoria simul esse venis. Quamdiu igitur aliqui docent contradictoria: non

iunt quoad illam doctrinam, arctissima charitate coiij uncti

Sic de loco,i.Amb.v. . Oportet Episcopum unius uxoris esse maritum,contrariae fuerunt Hieronymi & sugusini sententim

Et sexcentis id um comprobari possit similibus exemplis, inquit

Grebardus ccii. p. s Inde Hierom inpraefat. ad Hostam Prophetam, postquam recitasset, quorum A uetorum expositi nes legistat, quae in eundem Prophetam essent commentati, nempe Apollimarii,Laodicent, Origenis, Pierii,Eusebii CaesariensisDidymi Alexandrini,subjicit: Haec dico, ut noveris, quosis ejus Propsera eampo habuerimpraecurseres, quos tumen, ut sim-pnciter non superlὸ sicut quidam amicorum meorum per insibilatὰ tua prudentiae sarear non in omnitus su ecutus, ui deae potias eorum operis,quam Incerpres ex Cy remdicerem quis

12쪽

iidem Hirronymus & Augustinus. Ac a caeteris sanctis Do ctoribus discordat Augustinui, in opere sex dierum ,& ponit mnia simul facta, numerans dies non seeundum successionem temporum, sed secundum distinistionem cognitioni;

Angelicae rerum in proprio genere & verbo. Dcm d Augu- sinus omnium Psalmorum auctorem facit Davidem': negat autem hoc Hieronymus. Hieronymus se per Epistolam ad Ti- tum tenet: angesos permulta secula ante visibilem mundum eae

titio, re D se iis . Alii uitem id negant. Sanctos, quos

dies extremus deprehendet,non morituros vivos assumen

dos, dicit Hieronym , scribens de quinque quaestio hias ad Marcelli m: omnes autem tunc morituros, assii mat Augustianus in libris de Civ. Dei. Dictum Psalmi: In omnem ternam eximit sexm eorum. Et illud C A RI smi: Praedual. iur Eva gessum hoc in uninverso mundos completum esse per Apostolos, scribit super Matthaeum Hieronymus.Nondum liocesse ira festum tenet in Epistola ad Exitium, & super Matthaeum Origenes. Uti haec & asia docuit domesticus Pontificiorum stre pior, Picut Minandula iri apolaom. i. p. r . qui videndus. Quis

igitur Patribus tribuere velit infallibilitatem in interpretandis Scripturis λX. Minor probatur III. Guia ipsi Pontificii Scripta Parrum sub inittuntjudicio Ecclesiae o quod facere non possent, si Patres ta busfint immediatam is υς ει DONUM INFALLIBILITA, A. 1 Iinc ita Pe arm. Lil.a. de Romano Pontifice,ca a7.f.HL. Pontifex non habet ultis in Ecclesia Patres, sed omnes filio. id vero mirum eri, sinon Pater sinis ,sid misyatri I subici tur '

papa nec Patribus, nee eorum canonibus cogi tin. Quemadmodum igitur de modernis scriptoribus,p 29I. Breritarit iensi, scrib ir,Phuriisti, Reverendus, Mn. D. Iohaames Hupem

13쪽

rumsub Papatu in chartas venientium est, demon nutu facile freto Esse ins gulis Provinciis Papistarum, in hanc trirue dis , qui publies idems ibant re doceant. Ut pluribus ibid.fo.osteri-ditur: Sic etiam Scripta Patrum non tantum Ecclesiae judicio submittunt: sed etiam mutilationis& immutationis saepe non sine causa postulati &accusati fuerunt. Nam admodum suspectum est, quod Sirius Senensis in Q s. Duncupa ο-ria, veris praemisia ad Pontificem Pium V. scripsit: Expurgari cunum, Beati e Patre,omnium Cinrhoncorumseriptoria caem

e ue Heterum Patrum scripta.

XI. Pr batur Minor IV. Ema Par essest me errarura. Errare autem, & DONuas I N FALLI Bi LiTΑT Is habere sunt incompossibilia. Ernusse autem, non Elum mnfitent Pontifici idit multis ipsorum testimoniis, in Cons rhol .cit, Part. .psi . probat P. Gersardus si unde Epistopas Roffensis

in specie S rores quosdam Praestantis sin is Patribus de Histori cis adscribunt. Ut de Justino Martyre, Irenaeo, Tertulli no, Cleniente Alexandrino. Origene, Cypriano,Dorotheo Tyri Episcopo, Laetantio,Eusebio Caesariensi, Basilio, Epiphanio , Cujus factum auferentis velum, in quo erat ima o CHRisTi in loco sacro , quando opponitur , respondet Sixtus Senensis lib. stilliouec.annot. in 7. Una ί:rcndo non facit vers Ambroso,Phil astrio, Amphil0chio, Hieroi mo, Gregorio Nysieno, Rustino, Prudentio, Chrysostomo, Auctore imperfectior eris, Augustino. De cujus dura jententia de parvulis, D misicus a So de Natura Sc grati lib. cap. dicit : Angustiniuplus justo videtur torqvcre parvasis non baptizatos, unde qui ejus senteistissubscrilunt, perpauci seunt, is tortores parvulorum nuncupauiuri Theodoreto, Cassiano, socrate & Sozomeno,

14쪽

procopio,Gregorio, Damasceno, Oecumento, & aIiis , evia denter ac cum stupenda industria, ostendit desiderati simus noster Gerbaraeus. ubi etiam simul demonstrat,p. FI6. memb. s. quod non istumseparatis . sed etiam colunctim & mulim, uno eodemque puncto errent, ut pluribus ibi potest videri. XII. Cadit ergo Erru Giu M illud, quod quaerit Gregorius de V t Anal. Catho L lib. g. c. I. dum scribit: auod adiuunt barrasti ; Patres interdum erravisse,ac inter stepugnare id nihilnobis obsat, non enim vulorum auctoritatem, ut m Pil, lem asserimus, omnium. Expaulo ante seri p serat: Ex defini.

tisne Concitu Tridentini concordem Patrum tentiam verisi,mam cae in stibile emper esse ὀabitam e cum Iure et Gez Sci i Ela ram exponere contra UNANIMEM CONSENS&M Patrum, δει

iprorsus si INFALLISILD. Nam : Aut intelligitur ComsENsus omnium Patrum in aliquo dogmate asserendo : &hic non potest monstrari,ut confitetur ipse Ob roco . cum consensus omnium,ue unum statiatur excludi r Ecclesiae autem ,

Doctores ubique fuerint diffusi. Aut intelligitur Co XsEN-sus Grium,&ita etiam plures in uno dogmate errasse; ips metiterum Pontificii confitentur. Aut intelliguntur mi νυ : Et ita eos quandoque errasse dicunt, quandoque nor .

uti haec omnia latissime ibi deducit B. Gerhardus : ad quem

benevolum lectorem remittimus. Unicum exemplum Erroris de Anti liristo ex tribu Dannascituro, nos ex B. L. titί- comment.in cap.XLIX. Genes p. 566 addimus: Caesertim vulgata viuio eni , inquit, a d omnes auctores Ecclesiasticos, quo ex tribu Dan sit venturus Amicόrasin, quem per colubrum insessigunt, tanquam principalis arriciam fidei recepta cr a

ma. Unde orta sil nscio, verum in antiqu/oribus etiamscriptoribus

15쪽

commentum omnes Ecclesiu, adeo At saepe optarim majores no os

a diligentia caestudio potius ricctrinam de CHRISTO inc asse Aeputo Diabolum humu D u auctorem fuisse, crsinxisse hane

glossam, ut nostras cogitationes a vera σpraesente richristo ab- uceret. Nam ex omnibus Scholis re doctoribus Papsicis 'nemo .H, uisntiat Papam esse Anti bristum, omnes spinantur eumex Babylone venturum. Interea vero dum illum somniant f ex 'sciant, a vero Antichristo, Romano Pontife, opprimuntur σ absorbentur. Concludimus ergo u m 'Gerbaris crat p. r. &dic t mus Non minus omnes, quamsinguli 'el aliqui errare possunt, .mutas i orum habuit immed aram Spiritus Sancti in sentiano, nutas eorum fuit Propheta, vel Apostolus, immeriatὸ a S ritu sancto i Iuminatus. Solis araem Prophetis σ Apostolis De comperit, quod Oct acceptum Pirisum Sanctum nec Omnes, nec singuli errent,vel errare potuerint. Patres autem istomne mia .ri e Gulistorsim cousiderati vonerrant, quatenus Scripsuram ducem S lucem pluuntur, quae sola non errandi 'crilegium M.t t. Hanc veritatem etiam agnoscere coactus est jobannes mantu quod tamen fictum nomen est,u t ex praelatione patet in Methodo cena , Pacem religionis in Europagae veras diu. nitatem consequenae,caps. g. r. dum scribit: Statuo L. Sacra Scripturam rectὸ intellactans exmente videliset Spiritus Sancti, majoris omnino auctoritatis esse,quam' u sintentias, conci foues,atque interpretationes coras Cridentes Parrum quorum-

ιυ GP quantumlibet Sanctarum. Ratio manifesa in. )ditam certo cost tesse DEI verbum P dumituι instisatum, adeosnbii is Albio: ανοῶ ut dixi, rem ejus tentia percipiatur : Moero Patrum omniumscripta, aevinitus is ta esse non rensat,

cum hominum verba sint, errores quandos compsecten

tia. Et g. .scribit: Ressondes r. Patrum Uulatim acceptorum

16쪽

aximi ba Ma . Ω . Quamvis in reliquis idem Semana Ps tribus plus tribuat, quam aequum est. Dicit enim Res set.

Parrum an verssim Iu tri mavorem metiorem sivorum riem a

cepiorum quos cap. 7. f. i. inprimis restringit ad quatuor aut quinq; a CHRisaeo secuta auctoritarem,humana esse certiorem, iam in Scriptura HAI,aesententia a ticusim taetruso quemaris ac sine errandi perichosqui posse. Quam auitoritatem ibi- .dem Directioni Spirisus Sancti adscribis, s Resp. 3.vocat in azitaem ; auctoritate tamen Scriptura re e percepta, minorem. XIII. Saepissime autem in Expositione Scripturarum, venerandis Patribus errandi occasionem dedit ignorantia linguarum. Quia enim excepto reon mo & Origene, pleri ΦΕbrcae Linguae fuerut ignari: ideo,interpretes quandoq; non bene fidos secuti; gravissime sunt hallucinati. Uti vel soladocere potessi Augustiniexpositio in Psalmos. Certe enim si ille habuisset cognitionem Ebraeae Linguae, ut Hieronumus e sui similem in expositione Scripturarum non habuisset. Sed quia eam non habuit : ideo ignotantia textus authentici saepius eundem secit denare. iSic etiam parvam a mercatoribus in- ait gratiam CD sostomus,dumstri it T. .n. Edis. Parisiensis, commentau Matth MomiGδp.su.*d verba cap.XXI. v. Date- frient vendentes umentes de templo. Significans, quia homo mercator vix aut nutauam n Iolen placere. Et ideo nullus

Chri ianua L t esse mercator aut si voluerit ese, pr0

ciatur ri Ecclesia DEI, iacente Pro erae Quia non cognovi

negotiationes, intrasso inpotentias Domini. Locus est Val. gr. qui prorsus non agens de Mercatoribus,nec etiam copulandus in unam sententiam. Sed ita legitur : v. IS. Os meum narraturum e ustitiam tuam, quotid salutem tuam e quan is ignorem numeros, ejus: v. I6. grediar omnimodam sortitudinem D MineJebovi, comemorato justitia tuastius ; ut reddidit Tremel

sius. Imposuit itaq; Chrysostomo ignorantia Ebraeae Linguae,

17쪽

& fides, quam habuit XII. Interpretibus, qui vocabulum

zz, quod numeros significat, reddiderunt, maeotiationes. Et hinc tam dura in Mercatores sententia ; eos projiciendos esse de Ecclesia DEI, dicente Propheta: iliata non cognovi negotiationes, introibo inpotentias Domini. Male e go secerunt Patres Concilii Tridentini, quod Versionem Latianam probarunt tanquam authenticam: in praefulum animos, ut refert Petrus Suavis ρ. 17 . vilementi inde impremonefacta,

quia iacebatur, ammaticos, Episcoporum ac Theolo rum instituendorumpotestatemsibi arrogaturos reum ,

quid tribuendum sit versionibus, vel ex hoc solo pateat ex em plo. Et haec aliquanto prolixius allata sunto ad confirma .

aionem argumenti P RiMI.

XIV. Argumentamur II. ad modum argumenti Di D I. ibe L propositi: Nusia ἰδία enprincipum,unde Sacrae Scriptura SENsus quoad nos dependet. Sed SENSus P trum en ιοια ita tim. E. Majoris & Minoris probationem ibi lege. Est enim hic eadem ratio SENsus EcCLEsia, & Sassus PATRuΜ. Unde de reliqua argumenta,quae ibi proposita suerunt, huc accommodari possunt. Xv. Argumentamur itaq; III. & ultimo: auorum SεNsus in ad Scripturam Sacram regulandis abiis nonpoteuSEmus Scriptura quoad nos, tanquam ab in assilia ab omin Lpis S auctoritate dependere. Sed Minus M HI ad Sacram Scripturam regulandiu. E. Minor supra thes V. suit probata,& ab ipsis Patribus,& Ponti iis c ceditur. Nam ita Augustino, Tom. 7. contra Crest. cap. r.3r. postquam dixisset: δε- eundum Prophetarum S A suorum Ebros de caeteris siteris vias Lum, via infidelium liberὸ nos debere jussitare: Ego Cypriani

auctoritate nou tenor, quia si eras ejus non ἀit Canonicas habeo, sed eas ex Canonicis considero, couod in eis Scripturarum aeriura

18쪽

exumi cum pace eius res o. Stat ergo concluso. Et ita ,

, quod quicquid auctoritatis:In fallibilis sit in Ecclesia, id i

tum sit penes Scripturam S. Doctores autem eatenus non e rent, quatenus Scripturam ducem sequantur. Ut ita falsumst, quod in Retula eradendis. M. scripsit Maserianus Magnus e SPIRITUM S. me ex Scripturae textu ataoquentem, non possuma

aere ostensium istius evere. Cujus ἀδυναμίαι sine dubio haec est causa, quod Pater Valerianus nimis superbus sit, nec a Spiritu S. doceri cupiat Inquit enim ρ.3m mirumω mea de, quaror tantoss viros re enerat, qui MADRA edunt miraeuia his, a patrarunt σJEJU ς, σ omnes APOST L. ut videri potest

apud Dn.D. Petrum Haber ornium, in praefati Anti . materia . Quomodo igitur IntellectusEjus a Sacra Scriptura illuminariquealycum quantus quantus sit, tenebrae sit &caecitas, usque ad immensitatem. Nos autem dicimus : Lucerna 'H-bus meis merbum tuum Domine, cs Amensemitu meo, Ps CXIV. versus.

XVI. Restat nunc, ut paucis expediamus: Ecq loco Lod s Stis cae TESTIMONINM, tam uni versalis,quantis particularis an com ; ut S SENSUS re TESTIMONIUM Patrum a nobis habendumsit Z De Parruvi dicit F. C. p. Fri. R liqua verssive Parru ve Neotericorum scripta, quocunque -- niant nominosacris furis nequaquamsunt aequiparanda, se unLλ HI sitas biciendaseunt, ut alia ratione non recipiantur, het tectium loco : qui duceant, quod etiam H Apostolorum tempora, ct in quibus partitus orbis,doctrina ilia Propheturum s ispos forum me serransere lusit Z Et in Deciaracp.6yr. thesi. dicitur : Sacras hierassetis, unicam es certissimam i iam Retulam esse

19쪽

omoibus tum doctrinis, tum D0 usus jussicare oporteat Antequam igitur sententiam nostram exponamus: praemittendum est,quid sit FIDES DIVINA,Qaid item sit FIDES Blim N a ZAd FiDEM itaque DiviNAM,recte docet ipse Belga misus,lib.VI.de Gratia & Libero arbitrio,1 p. requiri TRIA. i. Ut aliquid certo credatur ex parte Objecti, id est, tanquam 1 DEO revelatum, & quod nullo modo falsum esse possit. r. Ut firmiter credatur, ex parte Subjecti, hoc est, ut homo nihil dubitet, & mali t potius mori, quam articulum, fidei, vel id, quod ad fidem & mores pertinet, non crederi. 3. Ut pio affectu credatur, id est, ex quadam inclinatione pia erga DEUM;qua incipit Homo cervicem DEO flectere, eiq; se subjicere ad obedientiam fidei, etiam in iis rebui, quae r

tionem humanam superant. Contra autem FID E S Hu-MANI 1. Ex parte Objecti non nititur aliqua infallibili re-Iatione: sed vel in auctoritate humana, vel in humanis principiis fundata est,ac industria acquiritur humana. 2 Ex pa te Sobecti conjuncta est, cum formidine oppositi, propter imperfectionem nostram in cognoscendo. 3. Ac magis pr

sciscitur ex amore erga eos, quorum auctoritate credimus,

quam ex peculiari pie te erga DEUM. Deinde notamus etiam,certum esse, quod a nullius hominis auctoritate duci possit in fallibile argumentum. VERACrens enim includit duas Persectiones: SApi ENUAM in INTELLECTu 3 ut aliquis rem recte habeat cognitam: & BONITATEM in VoLuNTATE; ut quis non velit fallere. Quae ; quia in DEO infinitae sunt, ut nec errare possit nec fallere : In homine autem finitae, ut& errare possit & sal Iere: ideo solus DEUS est VER Ax Omnis autem homo MEXDAX. Uti haec de FiDE Divi A & HuΜΑ- etiam tradidimus in Prooemio Collegii Concionatorii.

XVII. Quod ergo his ita praemissis nunc I. TESTIMO

20쪽

OLIS ECCLESIAE, silve PARTICUIARIS: notamus I.quod ilia lud considerari possit dupliciter, I. ut alsecutit a verbo alvino,σα stus in Sacra Scriptura contentis ; sive quatenus non includit res D te monia Sacra Scriptura: & ita certum est, quod non possit gignere,nisi FIDEM HuMANAM. Ut enim de sese est testis monium uominum o ita etiam FIDEM *gmtHMMANAM, non m 1NAM. Unde &Ecclesiae AucTOR TAs non potest referri nisi inter argumentas dentia, non autem dcmonsinuntia &' convincentia. Si n. mihi dicatur vel ab Universti vel Particum Liri Ecclesia: vel ab hoc aut illo,aut multis Patribus d Haceu sententia Sacra Scripturae, quam debes credere o illi tantum habeo fidu' bumanam, & statim recurro ad Sacr. Scripturam, visurus,an res ita habeati ad exemplum Eerrfoesium, Actoo.v.D. Se quando deprehendo, rem ita se habere , aut testimonium Spiritus sancti INTEkNuM percipio: tum demum credo FIDE D/VINAE quae a sola dependet Sac. Scriptura. r. uecerbum DEI, sive res S tesimonia Sacrae Scriptura includit ; de ita Θεοπτευ ψαι habet mediatriquatenus videlicet habet, δή is suo testimon io producit Sacram scripturam. Et ita potest eius TEsTi MoNiuas gignere PDεM DiviNAM: sed dependentera Sacra Scrip ura. Quia gignit, non Mest Testimonium E ccΕsi , sed ut est TEsTiMONIura Sacrae Scripturae. sive nor Mai ster Micr ovis Ministeria ter,ut patet.vide F. Cl.or. σου Quia autem ignorat Auditor, an Ecclesia in suo Testimonio, Rrs Se TEsTiuos i A Sacrae Scripturae includat,sive non ;& an id faciat recte an secus y adeoque semper cogitur dubitarta ;& propterea ad ipsam Scripturam recurrere : Ideo patet, ab - . solute simpliciter loquendo, Testimonium EccLrsiae, non gignere,nisi FIDEM HMMANAM. D IVINAM autem FIDEM, sol1& unica niti Scriptura Sacra. Videantur ea, quae plurubus hanc in rem diximus, DispaLue . . oe XVI. II. Nota-

SEARCH

MENU NAVIGATION