M. Tullii Ciceronis opera

111쪽

recusante, ad facultatem agrariam Bibullautem ista magnitudo animi in comiti rum dilatione , quid habet , nisi ipsi iudicium sine ulla correctione reipublicae nimirum in Publio spes est fiat, fiat is bunus alebis : si nihil aliud, ut e citrua

tu ex Epiro revertare. am ut illo tu a reas , non video posse fieri praesertim

si mecum aliquid volet disputare. Sed id quidem non dubium est , quin, si quiderit ejusmodi sis advolaturus. Verum ut hoc non sit tamen seu ruet, seu eriget rempublicam, praeclarum ectaculum mihi Propono, moab te confestore spectare ID Ceat. Quum haec maxime scriberem , eem tibi Sebosus. ondum plane ingemueram. Salve, inquit Arrius. Hoc est, Roma de cederes quos ego homines augi, quum in hos incidi s Ego ver in montes arios , O adcincunabula nostra pergam D nique, si solus non potuero, cum in cis potius, quam cum his perurbanis ita tamen, ut , quoniam tu certi nihil scribis, in Formiano tibi praestoler usque ad III Non. Maii Terentiae pergrata est assiduitas tua, & diligentia in controversia Mulviana. escit omnino, te communem causam defendere eorum, qui agro Publicos possideant. Sed tamen tu aliquid publicanis pendis haec etiam id recusat. Ea tibi igitur. Κικέρων, os sueHικωταΤωπαιε, salutem dicunt.

112쪽

CICERO ATTICO SAL. rL in NAT mihi, & jam dormitanti, prid. A. Maii epistola est illa reddita in qua de agro Campano scribis. Quid quaeris primum ita me pupugit, ut somnum mihi ademerit , sed id cogitatione inagis , quam molestia. Cogitanti autem hae sere succurrebant: primum ex eo , euod superioribus litteris scripseras , ex umiliari te illius audisse, prolatum iri alia quid, quod nemo improbaret majus alia quid timueram hoc mihi ejusmoὸ non

videbatur deinde , ut me ego consoler , omnis exspectatio largitionis agrariae in agrum Campanum videtur esse derivata; qui ager, ut dena jugera sint, non amplis nominum quinque millia potest sustiavere reliqua omnis multitudo ab illis a alienetur necesse est. Praeterea , si ullates est, quae bonorum animos, quos jam video esse commotos , vehementius o sit incendere, haec certe est, is malis, quis portoriis Italiae sublatis, agro campano vivis , quod vectigal superest domestiuum, praeter vicesimam i quae mihi videtur una conciuncula clamore pedis- sequorum nostrorum esse peritura cnaeus quidem noster jam plane quid cogitet nescio.

113쪽

qui quidem etiam imi adduci potuein rnam adhuc hoc σοφοβο , se leges a saris probare actiones ipsum praestare debere agrariam legem sibi placuisse , potuerit intercedi necne . nihil ad se peristinere de rege Alexandrino placuisse sibi aliquando confici Bibulus de coelo tum

servasset , necne , sibi quaerendum non

fuisse de Publicanis , voluisse illi ordies commodare quae futurum tuerit, si Bia huius tum in forum descendisset, sera vinare non potuisse. unc ver , -- Psiceram , quid dices t vec tigal te nobisi in monte Antilibano constituisse , agri Campani abstulisses quid , hoc quema modum obtinebis i oppreM Vos, inquit,

tenebo exercitu Caesaris. on mehercule me tu quidem tam isto exercitu , quam ingratis animis eorum hominum, qui appellantur boni qui mihi non mod praemiorum , sed ne sermonum quidem umquam fructum ullum, aut gratiam retulerunt. Quod si in eam me partem inc larem , prosecto jam aliquam reperirem resistendi viam. Nunc prorsus hoc statui, ut, quoniam tanta controversia est Dicaearcho familiari tuo, cum Theophrasto amico meo, ut ille tuus τὼ προίικον βών longe omnibus anteponat, hic autem νον 9sau ine os, utrique a me mos gestus esse videatur Puto enim me Dicaearcho ει-

114쪽

iis satisfecisse respicio nunc ad hanc fa-asiam , quae mihi non mod ut requies. eam permittit; sed reprehendit, quia non Φmper quierim. Quare incumbamus is noster Tite , ad illa praeclara studia ise , unde discedere non oportuit, aliquando revertamur. Quod de Quinti se tris epistola scribis, ad me quoque fuit

προσγε φων ε πιε, δ, Quid dicam nescio: nam ita deplorat primis versibus mansi nem suam , ut quemVis movere possit ita rursus remittit, ut me roget, ut annales suos emendem, Wedam. Illud tamen, quod scribit, animadvertas velim, de portorio circumvectionis ait se detonsilii sententia rem ad senatum ejecisse. Rondum videlicet meas litteras legerat; quibus ad eum, re consulta' explorata, perscripseram , non deberi. Velim, si qui Graeci jam Romam ex Asia de ea invia Venerunt, videas, , si tibi vid titur, his demonstres, quid ego de ea re semiam. Si possum discedere, ne causa optima in senatu pereat, ego satisfaciam publicanis PM δὲ ιιή vere tecum loquar' in hac re malo universae Asiae, ,eg

satoribus nam eorum quoque Veheme

ter interest. Hoe ego sentio valde nobis opus esse. Sed tu id videbis. Quaestores autem , quaeso, num etiam de cistophoro

dubitanta nam si aliud nihil erit, quum

115쪽

erimus omnia experti, ego illud ne u dem contemnam , quod extremum est.

Te in Arpinati videbimus , c hospitio. agresti accipiemus, quoniam maritimum hoc contempsisti. CICER ATTICO SAL. 17. PRORsus , ut scribis , ita sentio turbatur Sampsiceramus nihil est, quod

συσκευαζύαι Quid enim ista repentina amnitatis conjunctio, quid ager Campanus , quid effusio pecuniam signis anc quae , si essent extrema , tamen esset nimium mali sed ea natura rei est, ut haec extrema esse non possint. Quid enim eos haec ipsa per se delectare possunt nun quam nuc venistant, nisi ad alias res pestia feras aditus sibi compararent. Dii xmmortales liseriam , ut scribis , haec in Arpinati a. d. VI circiter Id. Maias non dein flebimus , ne & opera Moleum philologue nostram perierit , sed conserem

tranquillo animo. eque tam me εὐελπι- consolatur antea , quam Ἀλώφosia. qua nulla in re tam utor , quam in hacervili, publica. Quin etiam , quod est Bbinane in nobis,in non λam, cierulum est enim sua vitia nosse id assicitur

quadam delectatione : solebat enim me Pungere, me Sampsiceram merita in pse

116쪽

inam ad annos DC majora viderentur ,: t. satin nostra hac quidem cura certe ami aevum est jacet enim ille sic ut .lῶσα 3 tartana stare videatur. Sed haec coram. Tu tamen uteris mihi Romae ore ad nostrum adventum quod sane facile panar, si tuo commodo fieri possit sin,

ut scrinis, ita venies; velim e Theophan. 24 expiscere , quonam in me animo sit Al ' barches. Quaeres scilicet , ut soles κἀνὰ

- τε κηλ--εν - ad me ab eo quasi ι-- afferes, quemadmodum me ge- ω ram aliquid ex eius sermone poterimus

CICERO ATTICO SAL.is. ACCEPI aliquot epistolas tuas , ex ' euibus intellexi , quam suspenso animo sollicito scire vere , quid esset nomin Tenemur undique neque jam qu -- serviamus , recusamus sed mortem WHemonem, quasi majora, timemus quae multo sunt minora Atque hic status, qui una voce omnium gemitur , neque verbo cujusquam sublevatur. Σκοποι est, ut

suspicor , illis, qui tenent , nullam quam largitionem relinquere. Unus loquiatur, palam adversatur adolescens Curio. Huic plausus maximi , consalutatio serensis perhonorifica, signa praeterea benevolemiae perinulta a bonis imperiu-

117쪽

tur Fufium amoribus,in conviciis sibilis consectantur. His ex rebus spes , sed dolor est major quum vicivitatis voluntatem solutam, virtuteregatam. Ac ne forte quinas .... λε singulis rebus, universa res eo est ducta , spes ut nulla sit, aliquando modo privatos, verum etiam magistliberos fore. Hac tamen in oppresi sermo in circulis duntaxat , comest liberio , quam fili vincere is timorem dolor, sed ita, ut omnia sininissima desperationis. Habet etiam cpana lex exsecrationem in concione didatorum , si mentionem fecerint, aliter ager possideatur, atque ut ex hus Iuliis. on dubitant jurare ceteri. terensis existimatur caute secuta

tribunatum plebis petere destitit , nraret. Sed de republica non libet scribere. Displiceo mihi, nec sine imo scribo dolore : me tueor, ut Plsis omnibus, non demisse ut tantibus gestis, parum fortiter. A Caesare liberaliter invitor in legationem illi sibi ut sim legatus atque etiam legatio voti causa datur. Sed haecinsidii apud pudorem pulchelli non lsatis is a fratris adventu me abies illa & munitior est , non impequo minus adsim , quum velim. d

118쪽

ego teneo, sed usurum me non puto neque tamen scit quisquam. Non lubet fugere aveo pugnare et magna sunt homi-- studia. Sed nihil ammo : tu hoc bis De Statio manumisi is nonnullis aliis rebus , angor quidem , sed

jam prorsus occallui. Tu Vellem, egovemperem , adesses nec mihi consilium nee consolatio deesset. Sed ita te parari ut, si inclamaro , soles.

Cic Esto ATTICO SAL. ΜυLTA me sollicitant is ex rei- blicae tanto motu, ex iis periculis P mihi ipsi intenduntur is sexcentaleat. Sed mihi nihil est molemus , quam

Statium manumissiam me meum imperium pae misso imperium : non simultatem meam

revereri saltem 'mec, quid faciam, scio:

seque tantum est in re , quantus est sermo. Ego autem ne irasci possum quidem iis, quos valde amor tantum doleo , ac mirifie quidem. Cetera in magnis rebus; minae Clodii, contentionesque , quae mihi proponuntur, modice me tangunt etenim vel subire eas videor mihi summa cum dignitate , vel declinare nulla eum molestia posse. Dices fortasse, dignitatis αλα , tamquamses.s saluti, si me amas, consule Me miserum , cur non adeo nihili prosect praeteriret ego fortasse τω

119쪽

φλών, & nimium τω ἀλω προ- -υ a Scito nihil umquam fuisse tam infame itam turpe, tam peraeque omnibus gen iribus, ordinibus, aetatibus offensum, quam hunc statum , qui nunc est magi me ihercule quam Vellem , non modo quam putaram. Populares isti jam etiam modes tos homines sibilare docuerunt. Sthisis in coelo est nec quare . scio : sed ita laudatur, quasi Gnias homo nobis cunctanda restituit rem Pompeius , nostri amores ,

quod mihi summo dolor est, ipse se affixit neminem tenet Voluntate, an metu necesse sit iis uti , Vereor. Ego autem neque pugno cum illa causa propter illam amicitiam neque approbo, ne omnia im-Probem quae antea gessi utor Via P

puli sensus maxime theatro, spectae lis perspectus est nam gladiatoribus qu1 dominus , qua advocati sibilis conscissit ludis Apollinaribus Diphilus tragoedus in nostrum Pompeium petulanter invectus est. Nostia miseri tu es Magnus , millies

coactus est dicere Eamdem virtutem sam, veniet tempus quum graviter gemes , totius theatri clamore dixit , itemque cetera et

mis ejusmodi sunt ii versus , ut in tempus ab inimico Pompeii scripti esse

videantur. Si neque leges neque mores cogunt ' cetera, magno cum fremitu

clamore sunt dicta Caesar quum ve-

120쪽

omnibus : Rosciae legi, etiam fruia minitabantur San res erat perinia quidem malueram , quod eratum ab illis , silentio transire sed ne non liceat. Non serunt homi- pio videtur esse tamen serendum: iam una vox omnium, magis odio , quam praesidio. oster autem mihi minitatur, inimicus est im- ne otium, ad quod tu scilicet ad-ia ideo mihi nostrum illum conis

exercitum bonorum omnium

satis bonorum, habere firmissimum. Eius significat studium erga me non aere idem affirmat, verbum de me non esse facturum in quo non mellit, sed ipse fallitur. Cosconio mor-Bm in ejus locum invitatus id erat

in locum mortui : nihil me tu pud homines fuisset neque Verbim ipsam σφαλειαν quidquam alie- sitne enim illi anu bonos invidiosi:

라틴어 텍스트