M. Tullii Ciceronis opera

발행: 1768년

분량: 548페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

me honoris, per unum serio ludo , O cessivit ad se

di ci jam Verbiam in Etiam natque adolescen ductum es, non indis cumulo fuer bonorum , le' judices ita sortes m proposito e rint , quam per runt , quos far

Commoverit

disset quemdam: sidium a nobis mi vobis eripere ut brevissime p. causam absolutio, nunc sit status publicae statum it silio , ego divinc

qui honorum rauctoritate consu datus videbatur

spea erit , elapsu uno hoc ludi io homines populi

nequissimos , re

fas Omne delere

122쪽

ram hi duo ex gladiat

triginta ii N

123쪽

declinatio periculi: sed ego hoc nune pudio. Quid ergo ex pugnare ma

nihil tamen certi. Iterum sic , utis adesses Sed tamen', si erit necesse ,

eessemus. Quid aliud i quid i hoc opitCerti sumus perisse omnia. Quid ei ἀκκι μεια tamdiu Sed haec scripsi

perans in mehercule timide posthaete , aut , si perfidelem habebo , cui describam plane omniari aut , si obsscribam , tu tamen intelliges. In iis etolis me Laelium, te Furium faciam: tera erunt ἐν iam ιι Hic Caeellium mus is observamus diligenter. Et Bibuli audio ad te missa iis ardet lore , Mira noster Pompeius. CICERO ATTICo λα2 . ANICAT , ut te velle intelleram, nullo loco defui. Numestium exteris tuis studiose scriptis libenter in acitiam recepi. Caecilium , quibus repossum, tueor diligenter Varro satis

nobis. Pompeius amat nos , carosque

hel. Credic inquies. Credo prorsus a persuadet. Sed quia, ut ideo, Pra tici homines omnibus historicis prae iis, versibus denique cavere jubent

vetant credereri alterum facto , ut Veam alterum , ut non credam , is,

non possum. Clodius adhuc mihi den

124쪽

riculum Pompeius assirmat non esse itum adjurat addit etiam , se prius in iri ab eo , quam me Violatum ractatur res Simul & quid erit certi. m ad te. Si erit pugnandum, arcese id secietatem laboris; si quies dabis

ab Amalthea te non commoVebo.

publica breviter ad te scribam jam

charta ipsa ne nos prodat, perti- . Itaque posthac, si erunt mihi plura scribenda , απινκι- obscurabo. quidem novo quodam morbo civi-ioritur ut, quum omne ea quae icta improbent, querantur, doleant, in in re nulla sit, aperteque loquan- ωjam clare gemant, tamen medi- nulla afferatur. Neque enim resisti internecione posse arbitramurri nec nus qui finis cedendi praeter exitium us sit. Bibulus hominum admiratione enevolentia in coelo est edicta ejusoneiones describunt legunt novolam genere in summam gloriam ve- populare nunc nihil tam est , quamn popularium. Haec ub sint erup-

, timeo : sed , si dispicere quid

iro , scribam ad te apertius. Tu amas tantum, quantum profecto

125쪽

te Furium scripturum , nihil necesse est

tuum nomen mutare: me faciam Laelium te Atticum neque utar meo

Pho, neque signo; si mod erim ei modi litterae , quas in alienum inci unolim. Diodotus mortuus est reliqua nobis Η- sertasse centies. Comitia rubulus cum Archilochio edicto in ante diem XV Kal. Novemb. distulit. A Vibio his

accepi. Poeta ineptus nec tamen in

nihil ' est non inutilis. Describo ,

remitto.

Cic ERO ATTICO SAL. II. UE republica quid ego tibi subtiliter tota periit atque hbc est miserior, quam reliquisti, quod tum videbatur juin a dominatio clivitatem oppressisse, quae ΝΘ cunda esset multitudini bonis autem ita

molesta , ut tamen sine pernicie et nune repente tanto in odio est omnibus, ut, quorsum eruptura sit , horreamus. Nam

iracundiam atque intemperantiam illorum sumus experti , qui Catoni irati omnis perdiderunt sed ita lenibus uti videbana, tur Venenis, ut posse videremur sine do lore interire nunc ver sibilis vulgi, stris monibus honestorum, fremitu Italiae, eis reor ne exarserint. Equidem sperabam , .ut saepe etiam loqui tecum solebam , sic orbem reipublicae esse conversum, ut ia

126쪽

ille amicus noster , insolens infa- semper in laude versatus , circum- gloria , desermatus corpore , fractim , qu se conferat nescit pro-m praecipitem , inconstantem redi- ridet honos, inimicos habet im- ipsos, non amicos. Ac vide mol- animi non tenui lacrimas , quum ante III Kal. Sext. vidi de edic-buli concionantem, qui antea soli-- iactare se magnificentissime illom, summo eum amore populi, cunc-

ventibus. Ut ille tum humilis , ut is erat i ut ipse etiam sibi , non vim , qui aderant , displicebat liaculum uni Crasso jucundum , cete- in item l am, quia deciderat ex lapsus , quam progressus, potitisature, ut Apelles , si Venerem , Protogenes Mysum illum suum

oblitum videret, magnum, credo ,

127쪽

hat propter Clodianum negotium, me illi amicum esse debere Priamen tantus fuit imo , ut exhauriri nulla posset injuria.

Itaque Archilochia in illum edicta Bibulla

populo ita funt jucunda, ut eum locum, ubi proponuntur, prae multitudine eorum, qui legunt , transire nequeantra ipsi ita acerba, ut tabescat dolore mihi meher acule molesta, qub Meum, quem sem per dilexi, nimis excruciant, Qtimeo ,

tam vehemens vir, tamque acer in ferro, Qtam insuetus contumeliae , me omni

animi impetu dolori, iracundiae pareat is Bibuli qui sit exitus futurus, nescio ut , nunc res se habet, admirabili glori est. Quin ciuum comitia in mensem Octobr. distulisset, ub solet ea res populi voluntatem ostendere , putarat Caesar ora tiones sua posse impelli concionem, ut siret ad Bibulum multa quum seditiosissim diceret, Vocem exprimere non potuit. quid quaeris i sentiunt , se nullam ullius partis voluntatem tenere eo magis vis nobis est timenda Clodius inimicus est nobis Pompeius confirmat eum nihil esse facturum contra me mihi pericul sum est credere ad resistendum me a rora studia spero me summa habiturum omnium ordinum ae quum ego laesia dero, tum Ver res ad tempus illud vocat plurimum consilii, animi, praesidii denique

128쪽

nique mihi , si te ad tempus videro te terit. Varro mihi satisfacit Pompeius luitur divinitus et spero nos aut certe flamma gloria, aut sine molestia etiam dessuros Tura quid agas, quemadmo-m te oblectes, quid cum Sicyoniis ego, ut sciam Cura.

,secto , si haec fore putassemus. Nam lchellum nostrum facillime teneremus ;certe , quid esset iacturus, scire posses. Nunc e res sic habet volitat su- . nihil habet certi, multis denuntiat: d fors obtulerit , id acturus videtur. lum videt , quo sit in odio status hielim, in eos , qui haec egerunt, impe-

a facturus videtiir quum autem rursus es Qvim exercitus recordatur , On-rtit se in nos nobis autem ipsis quum , tum judicium minatur. Cum hocmpeius egit, k, ut ad me ipse rese atri alium enim habeo neminem te vehementer egit , quum diceret summa se perfidiae , sceleris infa- fore, si mihi periculum crearetur ab , quem ipse armasset, quum plebeium

passus esset sed fidem recepisse sibi ipsum Appium de me hanc ille non servaret , ita laturum , ut romtis XIII. F

129쪽

i χχ EPISTOLAE omnes intelligerent , nihil sibi antiquius

amicitia nostra lauta. Haec is in eam sententiam quum multa divisset , aiebat illum prim san diu multa contrari ad extremum autem manus dedisse, Massi masse nihil se contra ejus voluntatem esse facturum. Sed postea tamen ille non dest, tit de nobis asperrime loqui quod si non

faceret, tamen ei nihil crederemus; atque omnia , sicut facimus , pararemus Mneita nos gerimus , ut in dies singulos cistidia in nos hominum, opes nostra augeantur rempublicam nulla ex paria attingimus in causis, atque in illa opera nostra serensi summa industria versamuri quod egregie non modo iis, qui utuntur opera , sed etiam in vulgus gratum esse

sentimus. Domus celebratur occurritur: renovatur memoria consulatus studia sim, ficantur in eam spem adducimur, uti

bis ea contentio, quae impendet, interdum non fugienda videatur. Nunc mihi& consiliis opus est tuis in amore, fide. Quare advola : expedita mihi erunt omnia, si te habebo. Multa per Vare nem nostrum agi possunt, quae te urgente erunt firmiora multa ab ipso Publio eluci, multa cognosci, quae tibi occulta inanon poterunt: multa etiam. . . . Sed a

surdum est singula explicare et tum ego

requiram te ad omnia. Unum illud t

130쪽

4ristiadeas velim , omnia mihi ore exsicata , si te videro sed totum est in eo, si ante, quam ille ineat magistratum. puto , Pompeium Crassis urgente , si tu aderis , qui per β:ώπιν ex ipso intelligere possis, qua fide ab illis agatur , nos aut

sine molestia, aut certe sine errore suturos. Precibus nostrisin cohortatione non indiges quid mea voluntas, quid tem

pus, quid rei magnitudo postulet, intelligis. De republica nihil habeo ad te scri

bere, nisi summum odium omnium hominum in eos, qui tenent omnia muta

tionis tamen spes nulla Sed, quod facile sentia , taedet ipsum Pompeium , vehementerque poenitet. Non provideo satis, quem exitum futurum putem sed certe videntur haec aliquo eruptura Libros Alexandri, negligentis hominis, non boni poetae, sed tamen non inutilis , tibi remisi. Numerium umestium libenter accepi in amicitiam & hominem graVem 2 prudentem, dignum tua commendatione cognoVi. CICERO ATTICO SAL. 13. NUMQUAM ante arbitror te epi totam meam legisse, nisi mea manu scrip

tam ex eo colligere poteris , qualita occupatione distinear. Nam quum vacui tem

poris nihil haberem, & quum, recreandae

SEARCH

MENU NAVIGATION