M. Tullii Ciceronis opera

341쪽

pressi videmur nec quid consilii e piam , scio nec mehercule; de aeriis rori de pueris quid agam , non habeo .i Capuam tamen proficiscebar haec soritiens a

quo facilius de Pompeii rebus cognos A

Cic ERO ATTICO SAL. go. BREVILOQUENTEM iam me tempus ipsum incit pacem enim desperavi; bellum nostri nullum administrante cave enim

Iutes quidquam esse minoris his consul us quorum ego spe audiendi, gnoscendi nostri apparatus, maximo imbri Capuam veni pridie Nonas , ut eram ju

sus illi autem nondum venerant , sederant ventur inanes, imparati Garus autem Luceriae dicebatur esse in adire coinhortes legionum Attianarum, non firmi simarum. At illum ruere nuntiant, jamjamque adesse, non ut manum conserat

quicum enim sed ut fugam intercludat.

Ego autem in Italia και συναπερανει nee

te id consulo : in extra, quid ago Ad manendum hiems, lictores, improvidi negligentes duces Pad fugam hortatur amicitia naei causa honorum , turpitudo. conjungendi cum tyranno qui quidem incertum est Phalarimne , an Pisiuratum sit imitaturus. Haec velim explices, & me juves consilio Detsi te ipsum istic jam ca

342쪽

lere puto sed tamen, quantum poteris. Ego si quid hic hodie novi cognoro, scies: am enim aderunt consules ad suas c- s. uas quotidie litteras exspectabo: ad has autem , quum poteris , rescribes Μulieresin Cicerones in Formiano reliqui. CICERO ATTICO SAL. ax.UE malis nostris tu prius audis, quam ego Distinc enim emanant isoni autem

tunc quod exspectes, nihil est. Veni Callamad Nonas Febr. ita ut jusserant con-iles is die Lentulus venit seroci alter consit omnino non venerat VII Idus. Eo enim die ego Capua discessi, mansi Calibus Linde has litteras postridie ante lucem dedi. Haec , Capuae dum fui, cognovi , nihil in consulibus , nullum usquamaeleinam nec enim conquisitores φαι προ--ῶν audent , quum ille adsit contrari Prum noster dux nusquam sit, nihil agat nec nomina dant deficit enim non voluntas , sed spes Cnaeus autem noster

o lem miseram Mincredibilem ut totus iacet inon animus est, non consilium, non copiae , non diligentia. Mittam illa, uagam ab urbe turpissimam, timidissimas in oppidis conciones, ignorationem non sollim adversarii, sed etiam suarum copiarum hoc cujusmodi est vii Id. Febricapuam C. Cassius tribunus plebis venit,

343쪽

attulit mandata ad consules , ut RVenirent , Pecuniam de sanctiore auserrent, statim exirent urbe relictdeant quo praesidio traeinde ex quis sinati Consul ei rescripsit, ut ipse in Picenum Dat illud totum erat

sum sciebat nemo, praeter me extis Dolabellae Mihi dubium non erat

ille jam iamque foret in Apulia , c

noster in navi. Ego quid agam magnum neque mehercule mihi quilum, nisi omnia essent Et turpis neque ego ullius consilii particeps tamen, quod me deceat. Ipse me ad pacem hortatur sed antiquiores r.e, vam ruere coepit Dolabella lius , me illi valde satisfacero ini-oeta torquet Iuva me consilio, si s tamen ista , quantum potes, PriΝihil habeo, tanta rerum perturbati

quod scribam. Tuas litteras exspecto Cic ERO ATTICO SAL.aa.ΡEDEM in Italia video nullum qui non in istius potestate sit. De peio scio nihil ; eumque , nisi in

se contulerit, exceptum iri puto oritatem incredibilem Phujus autem n sed non polium Sine dolore accusare de quo angorin crucior. Tu caeder sine causa times: non qud minus quid

344쪽

AD ATTICUM LIB. VII. 33s

Caesari expediat ad diuturnitatem victoriae& dominationis ; sed video, quorum a bitrio sit acturus. Recte sit. Censeo cedendum de oppidis his egeo consilii quod optimum tactu videbitur , facies cum Pnilotimo loquere Datque adeo Terentiam

habebis Idibus. Ego quid agames qua aut

terra , aut mari persequar eum , qui ubi

sit nesci, etsi terra quidem qui possum mari quo Tradam igitur isti me Mae posse ut multi enim hortantur : num etiam honeste nullo modo. Quid i a te petam consilium, ut soleo λ explicari res non potest. Sed tamen, si quid in me tem venit, velim scribas,in ipse quid sis

acturus.

lotimo litteras accepi ; Domitium exercitum firmum habereri cohortes ex Piceno, Lentulo & Thermo ducentibus, cum Domitii exercitu conjunctas essera Caesarem intercludi posse, eumque id timere; bonorum animos recreatos Romae , improbos quasi perculsos. Haec metuo equidem ne

sint somni sed tamen M'. Lepidum, L. Torquatum, C. Cassium tribunum plebis hi enim sunt nobiscum , id est in ommianes philotimi litterae ad vitam reV caverunt. Ego autem illa metuo ne e

345쪽

victi, oppressi, capti plane sumus tamen , Philotimi litteris lectis, consilium de mulieribus; quas , ut iram ad te, Romam remittebam esse venit in mentem, multum fore sermine iudicium jam de causa publica se; qua desperata, quasi hunc gradireditus esse, ub mulieres revel De me autem ipso tibi assentior, dem incertae, periculosae fugae reipublicae nihil prosim, nihil Por Pro quo emori quum pie potam, thenter Manebo igitur etsi Vivere.. quaeris hic quid agaturri tota Capomnis hic delectus jacet desperata ii fuga omnes sunt nisi quid ejfuerit, ut Pompeius istas Domitii cum suis conjungat sed videbamur biduo triduove scituri Caesaris littexemplum tibi misi ; rogaras enirnos valde satisfacere multi ad me

346쪽

AD ATTICUM LIB. VII. 337

CICERO ATTICO SAL. 24.ΡHILOTIΜ litterae me quidem non nimis, sed eo , qui in his locis erant, admodum delectarunt. Ecce postridie Cassu litterae Capua a Lucretio , familiari ejus, Nigidium a Domitio Capuam venis. ω eum dicere, Vibullium cum paucis militibus e Piceno currere ad Cnaeum, confestim sequi Caesarem, Domitium non habere militum III millia. Idem scripsit consules Capua discessisse. Non dubitoris naeus in fuga sitra modo effugiat. consilio fugiendi, ut tu censes, silium. CIcER ATTICO SAL.asMouM dedissem ad te litteras tristes metuo ne veras , de Lucretii ad Casiasium litteris Capua missis Cephalio venit a vobis, attulit etiam a te litteras hilariores, nec tamen firmas, ut les omnia facilius credere possum, quam quod semitis Pompeium exercitum habere nemo huc ita affert; omniaque, quae nolim.

rem miseram i malas causas semper obtinuit, in optima concidit quid dicam nisi illud eum scisseri neque enim erat difficile hoc nescisse ; erat enim ars difficilis recte rempublicam gerere. Sed jamjamque omnia sciemus, d scribemus ad te statim.

347쪽

tibi scribis, quoties exorior: Paulum exorior, α, litteris, quae Roma asserunt tio , de Picentium cohortibu facta hoc biduo laetiora ita Parabatur, repressa est Caen

Si te secundo lumine hic stur Bona de Domitio , pranio fama est. Quod me ami.

nes , ut me integrum, quoavem gratum est: ub adpensior ad turpem causam

videri possum. Ego me duι bello , quoad de pace agessera non quin rectum equod muli rectius fuit, id tulit plane eum, cui noster lsulatum deferret, triumphbus verbis ξ pro suis rebus Emis inimicum habere nolueri quem metuam, quam erit bellum, ut video rore non desiderabuntur. De ΗΔ Terentia tibi rescripsit. Dior

existimabam vagos nos fore, tus esse : tibi autem crebro

henti de ejus officio nihil res diem ex die exspectabam , u

348쪽

quid esset faciendum nunc, ut ideo pueri certe in Formiano videntur hiematuri num, ego , nesciora si enim erit bellum, cum Pompeio esse constitui. Quod habebo certi, faciam ut scias. Ego bellum foedissimum futurum puto, nisi qui, ut tu scis, Parthicus casus exstiterit.

349쪽

EPISTO AE

AD ATTICUM

LIBER OCTAVUS.

Scarpra sunt libri huius vi lac consulibus irem L. Cornelio Leneulo, O C. Claudio Mamcello continentque Moriam dierum UT, Pompeii videlice , Pompeianorumque ervidationem ram in delectu habendo uessa a Camsare in ieeno O in Pelignis ad Goniam; Domisi; Domitianorumque deditionem : Duia citudinem Ciceronis , aut potius sum , et cum consulentis, si Pompeius Italia exeadae , quid sibι faciendum sis naνigandumne eum iu , an in suis praediis manendum Do multa in utra que partem disputantis. MALAsPIAE A.

Cic ERO ATTico SAL. 1. QUUM ad te litteras dedissem, re ditae mihi litterae sunt a Pompeiora cetera de rebus in Piceno gestis, quae ad se Via bullius scripsisset de delectu Domitii, quae

sunt vobis nota nec tamen tam laeta erant

in his litteris , quam ad me Philotimus scripserat. Ipsam tibi epistolam misissem; sed subito fratris puer proficiscebatur cras igitur mittam sed in ea Pompeii epistola erat in extremo, ipsius manu : Tu censeo

350쪽

EP. AD ATTI c. LIB. VIII. 34 rL--am venisso nusquam eris tutius. Id ego in eam partem accepi; haec oppida , atque oram maritimam illum pro derelicto habere nec sum miratus, eum, qui caput ipsum reliquisset, reliquis meis is non parcere. Et statim rescripsi , hominemque certum misi de comitibus meis, non me quaerere , ubi tutissim essem est me vellet sua aut reipublieae causa L curiam venire, statim eue venturum momtatusque sum , ut oram maritimam retineret, si rem frumentariam sibi e provinciis suppeditari vellet. Haec me frustras here videbam essediti in urbe retinenda tunc sic nunc in Italia non relinquenda testssicabar sententiam meam : sic enim parari uideo, ut Luceriam omnes copua contrahantur ne is quidem locus -- huic sed ex eo ipso, si urgeamur, a retur ruga minus mirere , si invit in eam causam descendo, in qua neque Pacis, neque vict*riae ratio quaesita sit umquam, sed semper flagitiosaevi calamitosa iuga cliundum; ut, quemcumque ora tulerit, casum iubeam potius cum iis , qui dicuntur esse boni, quam videar a bonis daemine: etsi propediem video bonorum, id est lautorum, & locupletum, urbem refertam fore ; municipiis ver his reli tu, refertissimam. Quo ego in numero essem, si hos lictores molestissimos non