M. Tullii Ciceronis opera

발행: 1768년

분량: 548페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

haherem nec me Lepidi, L. vola si , Ser. Sulpicii comuum poeniteret: quorum nemo nec stultio est , quam L. D mitius me inconstantior , quam App. Claudius. Unus Pompeius me movet, is neficio , non auctoritate : quam enim illa habeat auctoritatem in hac causa , qui, quum omnes Caesarem metuebamus ipse eum diligebat postquam em ipse me tuere coepit, putat omnes hostes illi opo tere esse ρ Ibimus tamen Luceriam nec eum fortasse delectabit noster adventus dissimulare enim non potero, mihi, quae adhuc acta sunt. , displicere. Ego, si simnum capere possem, tam longis te epist Es non obtunderem tu , si tibi eadem gausa est, me remunerere an velim.

CICERO ATT1co SALx Mini ver omnia grata ;-iri dscripsisti ad me, quae audieras , quhdmon credidisti, quae digna diligentia me.

non erant Qquod monuisti, quod semtiebas. Ego' ad Caesarem unas Capua limteras dedi, quihusi ad ea res IPsi, quae mecum ille de gladiatorinus suis egerat breves , sed benevolentiam significantes, non modo sine contumelia, sed etiana cum maxima laude Pompeii id enim illa se tentia postulabat, qua illum ad concordiam hortabar eas. si quo ille misit, in

352쪽

publico proponat velim. Alteras eodem alie dedi, quo has ad te non potui non

dare, quum cipis ad me scripsusset,AE

Balbus. Earum exemplum ad te misi. Mhil arbitror ore, quod reprehendas Aiqua erunt, doce me quo modo ea esstr-gere possim. ihil, inquies , omnino scripseris. Qui magis effugias eos, qui volent fingere t verumtamen ita faciam, quoad fieri poterit. am ub me hortaris ad memoriam factorum , di tum , scrip-etum etiam meorum facis amice tu qui--dem, mihique gratissimum sed mihi videris aliud tu honestum , meque dignum in hac causa judicare , atque ego exist mem Mihi enim nihil ulla in gente uinquam ab ullo auctore reipublicae ac duce turpius factum esse videtur, quam a nostro amico factum ex cujus ego vicem doleo: qui urbem reliquit, id est patriam ;Iro qua, cin qua mori praeclarum fuit. gnorare mihi videris, haec quanta sit clades Des enim etiam nunc domi tua sed invitis perditissimis hominibus esse diutius non potes. bc miserius , bc turpius quidquam vagamur egentes cum conju gibus B liberi in unius hominis, quotannis periculose aegrotantis , anima positas omnes nostras spes habemus , non

expulsi, sed evocati e patria, quam noti servandam ad reditum nostrum, sed diri

353쪽

3 4 EPISTOLAE

piendam in inflammandam relictuimus ita multi nobiscum sunt, non in suburbanis, non in hortis, non in ipsa urbe; ω, si nunc sunt, non erunt. Nos interea ne Capuae quidem, sed Luceriae Lin oram quidem maritimam jam relinquemus; AB . nium exspectabimus Petreium nam

in Labieno parum est dignitatis. Hic tu in me illud et Dei, id seras. Nihil de me dico : alii viderint. Hic quidem quae est domi vestrae estis,in eritis omne honi. Quis tum se mihi non ostendit i quis nunc adest hoc hello sic enim iam appellandum est Vibullii res gestae sunt adhuc maxima : id ex Pompei litteris cognosces ;in quibus animadvertito illum locum, ubi erit διαλη : videbis de Cnaeo nostro ipse Vibullius quid existimet. v igitur haec spectat oratio trago pro Pompeio lube

ter emori possum facio pluris omnium hominum neminem sed non ita, uno in eo judico spem de salute reipublicae. Significas enim aliquant secus, quam solebas , ut etiam Italia si ille cedat, putes cedendum quod ego nec reipublicae puto

esse utile, nec liberis meis : praeterea neque rectum , neque honestum. Sed C ..... Potensne igitur videre tyrannum ' Quasi intersit, audiam, an videam aut locupletior mihi sit quaerendus auctor, quam Socrates, qui, quum XXX tyranni essent,

354쪽

pedem porta non extulit in mihi praeterea praecipua causa manendia de qua utinam aliquando tecum loquar. Ego in Kalenci. quum eadem lucerna hanc epistolam seripssissem , qua inflammaram tuam, Formiis ad Pompeium, si de pace ageretur, Prosectus Psi de bello , quid eriti

turbatus, quum coram tecum mihi potestas deliberandi non esset, uti tamen tuo consilio volui deliberatio autem omnis

haec est si Pompeius Italia cedat, quod eum faetarum esse suspicor , quid mihi agendum putes in qub facilius consilium

dare possis quid in utramque partem mihi in mentem veniat, explicabo brevi. um merita Pompeii summa erga salutem meam, familiaritasque, quae mihi cum eo est, tum ipsa reipublicae causa me a ducit, ut mihi consilium meum cum illius consilio, vel sortuna conjungenda esse videatur. Accedit illud : si maneo, cillum comitatum optimorum & clarissim rum civium desero, cadendum est in unius potestatem qui, etsi multis rebus simincat se nobis eue amicum &, ut esset,

a me est tute scis propter suspieionem hujuscimpendentis tempestatis multo amhprovisum tamen utrumque consideran-

355쪽

dum est, inuanta fides et sit habendas

, si maxim,exploratum eum nobis am cum fore, sitne viri fortis, boni civis, esse in ea urbe, in qua quum summis honoribus imperiisque usus sit, res maximas gesserit, sacerdotio sis amplissimo praeditus, non futurus sit sui juris subeundumque periculum sit cum aliquo forte dedecore, quando Pompeius rempublicam recuperarit. In hac parte haec sunt. Vide nunc, quae sint in altera. Νihil actum est a Pompeio nostro sapienter , nihil sortiter, addo etiam, nihil nisi contra onsilium auctoritatemque meam omitto illa vetera , Dbd istum in rempublicam ille aluit, auxit, armavit ille legibus per vim is contra auspicia ferendis auctor ille Galliae ulterioris adjunctor ille gener illae in adoptando P. Clodio augur ille restituendi mei, quam retinendi studiosior ;ille provinciae propagator ille abselitis ire

omnibus adjutor idem etiam tertio consulatu, postquam esse defensor reipublicae

ecepit, contendit, ut decem tribuni ple- his ferrent, ut absentis ratio haberetur

quod idem ipse sanxit lege quadam sua;

Marcoque Marcello consuli finienti provincias Gallias, alendis Martiis relliti Sed , ut haec omittam, quid foedius, quid perturbatius hoc ab urbe discessu , sivis potius turpissima fuga tinitae conditio

356쪽

aeeipienda hi potius, quam relinquenda patri malae conditiones erant, fateor ; ed num quid hoc peius At recuperabit rempublicam. Quando aut quid ad eam spem est parati Z non ager Picenus amisissis non patefactum iter ad urbemi non pecunia omnis is Publica, privata adversario tradita denique nulla causa

nullae vires , nulla sedes, qub concurrant ,

Qui rempublicam defensam velint. Apulia delecta est, inanissima pars Italiae, ab impetu hujus belli remotissima et fuga,

maritima opportunitas Visa quaeri de1peratione. Invite cepi Capuam, non quo munus illud defugerem, sed sic, ne causam in qua nullus esset ordinum, nullus apertus privatorum dolor bonorum autem esset

aliquis, sed hebes , ut solet ut ipse

sensissem, multitudo, infimus quisque propensus in alteram partem, multi mutationis rerum cupidi Dixi ipsi me nihil suscepturum sine praesidio, sine pecunia : itaque habui nihil omnino negorei

rub ab initio vidi, nihil quaeri praeter

agam Eam si nunc sequor, quonam cum illo non ad quem quum essem prosectus, cognovi in iis locis esse Caesarem , ut tuto Luceriam venire non possem. Insero mari nobis, incerto cursu , hieme moxima navigandum est. Age jam , cum ire an sine i cum filio, aut quomodo t

357쪽

in utraque enim re summa dissicultas erit, summus animi dolor. Qui autem impetus illius erit in nos absentes , ortunasque nostras t acrior, quam in ceterorum; quod putabit fortasse in nobis violandis aliquid se habere populare Age jam has compedes, fasces inquam hos laureatos, inerre ex Italia, quam molestum est qui autem locus erit nobis tutus ut jam placatis ut mur fluctibus' antequam ad illum venerimus t qua autem , aut ques, nihil scimus.

At si restitero, & fuerit nobis in hac parte locus idem fecero , quod in Cinna d minatione Philippus, quod L. Flaccus , quod Q. ucius quoquo modo ea res huic quidem cecidit qui tamen ta dicero solebat, se id fore videre , quod factum

est, sed hoc malle , quam armatum ad Patriae moenia accedere. Aliter Thrasybulus,

fortasse melius. Sed est certe quaedam illa Mucii ratio, atque sententiari est illa etiam Thrasybuli δε quum sit necesse,

servire tempori in non amittere tem Pu , quum sit datum. Sed in hoc ipso habent tamen iidem fasces molestiam : sit enim nobis amicus , quod incertum est; sed si deseret triumphum. Νon acciperene periculosum sit an accipere, invidiosum ad bonos rem, inquis , di ficilem , Minexplicabilem l atqui explicanda est. Qui enim fieri potest is ne

358쪽

me existimaris ad manendum esse propensiorem, ud plura in eam partem verba secerim, potest fieri , quod fit in multis πstionibus, ut res verbosior haec fuerit, verior Quamobrem ut maxima de reae o animo deliberanti, ita mihi desino sitam velim. Navis, in Caieta est pa- ruta nobis, arundissi Sed ecce nuntii, scribente me haec ipsa nodis in Caleno, ecce litterae , Caesarem ad Corfinium Domitium Corfinii cum firmo exercitu & pugnare cupiente. Non puto etiam hoc Cnaeum nostrum commissurum, ut Domitium relinquat etsi Brundisium Scipionem cum cohortibus duabus praemiserat; legionem a Fausto conscriptam in Sicillam sibi placere a consule duci, scripserat ad consules esse turpe Domitium d serere erit, implorantem ejus auxilium. Est quaedam spes mihi quidem non m sna, sed in his locis firma Afranium in Pirenaeo cum Trebonio pugnasse, pulsum Trebonium , etiam Fabium tuum transisse cum cohortibus summa autem, Afranium eum magnis copiis adventare. Id si est , in Italia fortasse manebimr. Ego autem, quum esset incertum iter Caesaris, quod vel ad Capuam, vel ad Luceriam iturus Putabatur, Leptam ad Pompeium misi, &ntterasci ipse , ne M inciderem, reveria Formias. Haec te scire volui, scripsique se-

359쪽

datiore animo, quam proxime scripseram, nullum meum judicium interponens , sed

exquiren tuum.

Cic ERO ATTICO SAL. . Dio NYsius quid em tuus potius

quam noster, cujus ego quum satis eosnossem mores, tuo tamen potius stabam Iudicio , quam meo, ne tui quidem testimonii, quod ei tape apud me dederas ,

veritus, superbum se praebuit in fortuna, quam putavit nostram fore cujus fore nae nos, quantum humano consilio e poterit, motum ratione quadam guberna

pimus. Cui qui noster honos, quod quium , quae etiam ad ceteros contempti cujusdam hominis commendatio defuit ut meum judicium reprehendi a Quinto

fratre , Vulgoque ab omnibus mallem, quam illum non efferre laudibus , Cicero. nesque nostros meo potitis labore subdo. ceri, quam me aliumvis magistrum qua rere. Ad quem ego quas litteras , dii immortales, miseram ρ quantum honoris sugnificantes quantum amoris micaearchum mehercula, aut Aristoxenum dice. res arcessi, non unum omnium loquacis. simum,' minime aptum ad docendurm Sed est memoria bona. e dicet esse me liore. Quibus litteris ita respondit, ut ego nemini, cujus causam non reciperem seu

360쪽

Per enim, si potero, si anthsuscepιά causa

non impediar numquam re cuiquam tan humili, tam sordido , tam nocenti, an

alieno , tam praecise negavi , quam hic mihi plane sine ulla exceptione praecidit. Nihil cognovi ingratius in quo vitio nihil mali non inest. Sed de hoc nimis multa. Ego navem paravici tuas litteras tamen exspecto , ut sciam, quid respondeant con in sellationi meati Sulmone C. Attium Pelia gnum aperuisse Antonio portas, quum essent cohortes quinque; Q. Lucretium inde efffugisse scis AEnaeum ire Brundisium ;Domitium desertum. Confecta res est.' CicΕR ATTICO SAL. UUΜ ante lucem 3II Kal. litteras ad te de Dionysio dedissem, vesperi ad

nos eodem die venit ipse Dionysius au toritate tua permotus, ut suspicor quid enim putem aliud Detsi solet eum, quum aliquia furiose fecit, poeniterera numquam autem certior fuit , quam in hoc negotio. Nam quod ad te scripseram, postea a divi a tertio milliario tum eum in IIa

inquam, mala eum dixisse, suo capiti, ut aiunt. Sed o meam mansuetudinem l conjeceram in fasciculum una cum tua Venientem ad illum epistolam hanc ad me referri volo , nec ullam ob aliain causam

SEARCH

MENU NAVIGATION