M. Tullii Ciceronis opera

발행: 1768년

분량: 548페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

sus esset, nos secum , ut consueramus, isqvis, non se omin etiam, Miam ab firmoae nostro verasses , minua miser, essem, Nam cave pures hoc tempore plus me quemquam eruciari , quia aem , quem ante me dilis , ideo in coinfulatu quidvis p titu esse, quam consulem. Quod si et i, tueri obtemperare , O nobis de caesa e νε-dere, O consulatum reliquum Romae per δρον , incipiam sperare , etiam coasila seia tua , auctore te , illo relatore, Pompeium

caesarem eonjungi p. e quod si clum eru, me satis vixisse utabo. Factum caesaris de

Corfinio totum te probaturam scio e quo modo in βψω modi re , commodius cadere non suis, quam vi res sinesanguinaco eris. a Dri mei euique adsensu dele tum re maddem in

deo Issaeaeumque xibi de caesare dixis . ροα-que caesarscripsis,scio , reaihi robabis, quin cumquefortuna ejusfuerit, verissimὸferipsisse. CICERO ATTICO SAL. 16. OMNIA mihi provisa sint, praeter occultum tutum iter ad mare superum hoc enim mari uti non possumus hoc tempore anni. Illuc autem, quo spectat animus, 'ub res vocat, qua veniamicede dum enim est celeriter; ne re quare impediar , atque alliger. Nec vero ille me ducit, qui videtur quem ego homi

392쪽

Non me igitur is ducit, sed sermo hominum, qui ad me a Philotimo scribis sis enim me ab optimatibus ait conscindi. Quibus optimatibus , di bonici qui nune

quo modo occurrunt, quo modo autem se

venditant Caesarii Municipia ver Deum: Me simulant, ut quum de illo aegroto vota

faciebant sed planh, quidquid mali hic

Pisistratus non fecerit, tam gratum est, quam si alium facere prohibuerit : hunc propitium sperant illum iratum putant. Quas fieri censes παντι νω ex oppidis et os honores tmetuunt, inquies credo; l mehercule illum magis. Hujus insidiosa clementia delectantur cillius iracundiam lamidant. Iudices DCCCL, qui praecipvh aeo nostro delectabantur , ex quiuus Lotidie aliquem video , nescio quas ejus .ucerias horrent. Itaque quaero, qui sint isti optimates, qui me exturbent , quum ipsi domi maneant. Sed tamen, quicumque sunt, αἱ εομαι Πώας Etsi, qua spe proficiscar, videori conjungoque me cum .homine magis ad vastandam Italiam, quam

ad vincendum parato et demum , quem e

. Φesto ri quidem, quum haec scribebam xv Nonas, iam exspectabam aliquid a Bru disio. Quid autem aliquid i quam inde tu piter fugisset, & victor hic opaa se reserret, MDb: Mudubilauditam si illa Ap tv niret, ego Arpinum cogitabam.

393쪽

CONTINENTν item o libro Cnaei disium , atque inde in Maeedoniag. sis , qua Die Idibus Martiis , prae consulibus L. Cornelio Lentulo ,

Marcello , eum omnibus pene maicunctoque senatu astis animi aegritceronis , Attacum consulentis, quuδὲ

Lalia cesserit, quid sibi faetendum itemque casarem a Brunditii , ubfuerat persecurius, exspectarene abemaxam in loco , quo vultu sermoapere denique congressus ipse eum utriusque disessus. Quae omnia accibus paulo plus iginti. Nam quotheos erant litterae. MALAsPINA.

1 CER, AT Tico Ebr. F. sa, quum tu has litteras

putabam fore, ut scirem iam, quicsi aestum esset nam Canusio . prosectus erat naeus haec aute

394쪽

nihil allatum esse ne rumoris cresdem iam erat mirum sithmum: Sed nae fortasse . -ν, δα sunt P quae tame jam sciamur

inecesse est. Illud molestum, ni adhucci vestigare non posse , ubi P. Lentulus noste sit, ubi Domitius Gnino autem, qub facit us serpe possim , quid acturiam Lirii Tine ad Pompeium '&, i sunt, qua , quam v ituri sunt. Vrberi didem jam referiam esse primatium audio Δόsium& Lupum, quos Gnaeus n6ster an e puta ha Brundisium venturos esse Oam se Ius dicere. Hine ver,vulg vadist etiam Μ' Lepidus , quoeum diem conterere solebam cras cogitabat. Nos autem in Formiano morabamur, qu citius audiremus: deinde Arpinum volebamus cinde iter

qua maxime ἀναπαντα Τον esset . ad mareri Perum , remotis , sim omnino missis

lictoribus. Audio enim bonis viris, qui &nunc, saepe antea magno praesidio reipublicae fuerunt, hanc cunctationem nostram non probari, multaque in me , 'severe in conviviis tempestivis quidem disi putari. Cedamus igitur ; &, ut Doni cives simus, bellum Italiae terra marique inse- ramus; odia improborum ursiis in nos ,

quae jam exstincta erant, moendamus ;inccei consilia ac heophani persequamur. Nam Scipio vel in Syriam proficisci--tur sortem vel cum genero honesteri vel

Tomus XIII. R

395쪽

Caesarem fugit iratum iMarcelli quidem, nisi in sium LaGristinuiussint, ma*em Appius & eodem timore , inimicitia.

rum recenilum tamen praeter hunc

C. Cassium, reliqui legatici Faustus

proquaestor Dego unus, cui utrumvis lis ret. Frater accedet quem socium huius sortunae esse non erat aequum. cui magis

.etiam Caesar irascetur sed impotrare non possum t maneati Dasumus hoc Pompeio, quω debemus. : nam me quidem alius is movet i non sermo bonorum, qui nulli sunt ncm causa, quae acta timidhest, agetur improbe. Uni, Mi hoc damus, ne id quidem roganti, nec suam causam

ut ait agenti, sed publicam. Tu quid

cogites de transeundo in Epirum , scire sane velim. CICERO ATTICO SAL. a. C. TsImonis Mart. die tuo , ut op nor , exspectabam epistolam a te longi rem; tamen ad eam ipsam brevem, quam IIImona υπο τήν λαληψιν dedisti , rescribendum putavi. Gaudere ais te , mansisse me in scribis in sententia te manere mihi autem superioribus litteris videbare non dubitare , quin cederem, ita, si cCnaeus bene comitatus conscendasset, consules transissent. Utrum hoc tu parum commeministi, an ego non satis intellexi,

396쪽

an mutasti sententiam λ sed aut ex epist la, quam exspecto , perspiciam , quid se tias; aut alias abs te litteras elisiam Beu disio nihil dum erat allatum. O rem di ficilem, planεque perditam i quam nital Iraetermittis in consilio dando quam nil tamen, quod tibi placeat , explicas. 4Non esse me una cum Pompeio gaudes: ac proponis quam sit turpe me adine, quum quid de illo detrahatur, nec fas e approbare Certe contra igitur tib ,Ἀ-T, Verruncent. Quid ergo fiet, si in o scelus est, in altero si licium Impetrabis, inquis, a Caesare, ut tibi' esse liceat , 6 esse otioso. Supplican is igitur imiserum i quid si non impetraro Et de triumpho erit , inquis , integrum.

Quid si hoc ipso prema Accipiam quid foedius megem t repudiari se totum, magis etiam quam olim in x-v ratu, putabit ac solet, quum se purgat, in me conferre omnem illorum temporum

culpam cita ne sibi suae inimicum, ut ne honorem quidem a se accipere vellem. Quanto nunc hoc idem accipiet asperitis tant scilicet, quanto & honor hic illo est amplior in ipse robustior. am quod negas te dubitare, quin magna in offensa sim apud Pompeium hoc tempore , non video causam, cur ita sit, hoc indem tempore mi enim amisso Corfinio data-

397쪽

388 E PI STO LAE

que certiorem me sui consilii secit, is queretur Brundisium me non Venisse , quum

inter me Brundisium Caesar esset' deinde etiam scit απαμ--is esse in ea causa querelam suam me putat de municipiorum imbecillitate , de delembus, de pace, de urbe, de pecunia, de Piceno occupando, plus vidisse, quam se. Si quum potuero,

non Venero, tum erit inimicus quod ego

non e vereor , ne mihi noceat in lenim faciet

sed quia ingrati animi crimen horreo Con- fido igitur adventum nostrum illi quoquo tempore fuerit, ut scribis Ἀσμ- fore:

Nam quod ais, si hic temperantius egerit, consideratius consilium te daturum ;qui hic potest se gerere non perditer Vita, mores, ante facta, ratio suscepti negotii , socii, vires bonorum , aut etiam

constantia. Vix dum epistolam tuam legeram, quum ad me currens ad illum Post mus Curtius venit, nihil nisi classes loquensin exercitus et eripiebat Hispanias tenebat Asiam , Siciliam, Aisicam , Saseiuniam : confestim in Graeciam persequebatur. Eundum igitur est, nec tam ut belli, quam ut fugae socii simus nec enim ferre potero sermones istorum, quicumque sunt non sunt enim certe, ut appella

398쪽

tur, boni. Sed tamen id ipsum scire cupio, quid loquantur idque ut exquiras ,

meque certiorem facias , te vehementerrogo. Nos adhuc , quid Brundisi actum esset , plane nesciebamus Quum sciemus, tum ex re,in ex tempore consilium c ipiemus sed utemur tuo.

currens ad matrem eapolim, mihique: nuntiari jussit , patrem ad urbem esse quum de eo curiose quaesisset servus noster, Dionysius. Nos autem audieramus eum profectum, sive ad Pompeium , sive in

Hispaniam. Id cujusmodi sit, scire sane velim jam ad id, quod delibero , pertinet, si ille certe nusquam discessit, intelligem

aeum, non esse faciles nobis ex Italia exitus, quum ea tota armis, praesidiisquae teneatur, hieme praesertim : nam, Si comet modius anni tempus esset, vel insero mari

liceret utici nunc nihil potest, nisi supero. transmitti; qud iter interclusum est. Quaeres igitur tae Domitio,in de Lentuloo Brundisio nulla adhuc fama venerat M. erat hic dies v Id. quo die suspicabamur, aut pridie Brundisium venisse Caesarem : nam M. Arpis manserat. Sed sέ Postumum audire velles , persecuturus erat Cnaeum transisse enim jam putabat, con-

399쪽

39 EPI STOLIE

jectura tempestatum ac dierum. Ego a

ta eum non putabam habiturum: ille confidebat in eo magis , qud audita navisculariis hominis liberalitas esset. Sed tota res Briandisina jam quo modo habeat se, diutius estire non possum. Cic ERO ATTICO SAL. 4. EG etsi tam diu requiesco , quamdiu aut ad te scribo, aut tuas litteras legoritamenis ipse egeo argumento epistolarum est tibi idem accidere certe stio quae enim soluto animo familiaine se isolent, temporibus his excluduntur quae

autem sunt horum temporum, ea j-ή-- trivimus. Sed tamen, ne me totum aegritudini dedam , sumpswmihi quasdam tamquam ιι εις, quae, politisa sunt, estemporum horam; ut Mabducam animum is queselis, Misi eo ipso , de quis agitur, exerceat. Eae sunt huiusmoda. -

400쪽

hii his ego me eo-ltationibus axme is , de digerens mutramque piatem tum Gram instumi Latine AE abduco parumper an - a molestiis, &-ς αμιν τι deliber sed vereor ne tibi ἀ-νω sim et si enim recte ambulaverit is, qui hane epistolam tulit, in , iplum tuum tam icidit.

s. N A TALI diae tuo scripsisti epulatim

ad me lemam: eo illi, summaeque quum henevolentiae, tum etiam prudentiae: eam

mihi Philotimus postridis quam a te -- ceperat, reddidit. Sunt ista quidem quae disputas didicissima, iteria ruperum , n vagatio lasero . discessiti' Arpinum, ne hune isses,mansio Formiis, ne obtigisse nos Ratalarim videarinis sed miserius hil , quam ea Vidire P a 'ae tamen jam, Iam , inquam, videnda erimi Fuit apud

SEARCH

MENU NAVIGATION