장음표시 사용
421쪽
quod crudeliora etiam cogitari is parari videbam. Μ , quem nonnulli eo servatorem istius urbis , quem Parentem esse dixerunt, Getarum,in Armeniorum, QColchorum copias ad eam adducere tme meis civibus famem , vastitatem i ferre Italiae 8 Hunc primum mortalem esse, deinde etiam multis modis posse exstim mi , cogitabam urbem autem, populum nostrum servandum ad immortalitatem, quantum in nobis esset, putabam; tamen spes quaedam me obtentabat fore, ut aliquid conveniret Potitis, quam aut hic tantum sceleris , aut ille tantum flagitii admitteret. Alia res nunc tota est,
alia mens mea Sol, ut est in tua a
dam epistola , excidisse mihi e mundo Miletur. Ut aegroto dum anima est , spes cse dicitur sic ego , quoad Pompeius in Italia fuit, sperare non destiti. Haec, haec me fefellerunt in ut Verum loquar, cetas jam a diuturnis laboribus devexa iaotium, domesticarum me rerum delectatione molliit. Nunc , si Vel periculo experiundum erit, experiar certe , ut hinc avolem ante oportuit fortasse ; sed ea quae scripsi, me tartarunt, est auctoritas maxime tua. am quum ad hunc locum venissem, evolvi volumen epistolarum tu
rum , quod es sub signo habeo, servo-
422쪽
que diligentissime. Erat igitur in ea, quam -x Kalend. Febr. dederas , hoc modo , Sed inviamus inaus quid agat, O illius rutiones quorsam fluant. Quod si ista Ita tiam resinqvi ; Iaciet omnino mali , O , ut ego existimo , λενι-ε. Sed tum demum consilia nostra commutanda erunt. Hoc scribis post diem quartum , quam ab urbe discessimus. Deinde m kalend. Febr. Tantummodo inaus isoster, ne , in urbem -- ως aliquit , si Italiam relinquat. Eodem die das alteras, quibus mihi co Alam planissime respondes : est enima , Sed venio ad consutiationem tuam. Si maus Itali cedit , in urbem redeundum Puto et qua enim finis peregrinationis ' Hoc mihi: plane haesit & nunc ita video , infinitum bellum junctum miserrima fugari qua tu peregrinationem ποιωριζ . Sequietur eis μ. VI Kalend. Febr. . , si Pom ius manet in Italia, nec res adia tionem venit , longius bellum puto fore si Italiam relinquit , ad osterum bellum
ἀ-νλ strui exsimo. Hujus igitur belli
ego particeps in socius, Madjuto esse cogor , quod, σπινλν cum civi--hus Deinde VII Idus Febr. quum jam iptura audires de Pompeii consilio , con- cludis epistolam quamdam hoc modo Ego quidem tibi non sim inor, si Pompeius Italiam relinquit , te quoque profu-
423쪽
gere summo enim periculo facies , ne reipublica proderista cui quidem posteria pοιeris prodesse, si manseris. Quem φιλο-- 'eιν , ac πολιῖκον hominis prudentis . amici tali admonitu, non moveret a toritas λ Deinceps tertio Idus Februarias iterum mihi respondes consulenti sic, abdquaeris a me fugamne dam , an moram deserendam utiliorem putem , ego vero iaprasenita subitum discessum , O praecipium profectionem quum tibi, tam ipsi cnaeo iam ridem , O peri lasam puto ; O sarius esse exi mo , vos di penitos , O in Oeensis es e. Sed medius dius turpe nobis puto
esse de fixa cogitare. Hoc turpe naeus noster biennio ant cogitavit, ita sullaturit animus ejus, proscripturi diu. I de ut opinor, quum tu ad me praedam νενικήτιμ scripsistes ego mihi a teruaedam signincari putassem, ut Italia ce-erem detestaris hoc diligenter x K lendas Martias , Ego vero nulla e soldairnificavi, si natis hali cederet , ut tu una ederes aut si significari, non dico fui inconstans , sed demens. In eadem epistola alio loco , Niti relinquiis nisi δε- γ cui te socium neutiquam puto esse por
tere , nec umquam putavi Totam autem
hanc deliberationem evolvis accuratius in litteris VIII Kalendas Martias datis : Si M' Lepidus , O L. Volcatius remanen ,
424쪽
h. manendum puto , ita ut, si salvus si Pom- peius , O constiteri alicubi, Mne νεανιαν relinquas , O te in certamine vinei eum ilio facilius patiaris, quam cum hoc , in ea qua perspieitur situra , colluvie regnare. Μulta disputas huic sententiae convenientia. Inde ad extremum Si, inquis , Le- pidus , O Volcatius discedunt , plane αππω. Quod eveneri igitur , O quod egeris , deaρὐιον putabo. Si tum dubitares , nunc certesnon dubitas, istis manentibus Dei de in ipsa fuga v Kalendas Martias Lltina aro; dubito , qui in Formiano mansurus sis commodissim enim το μία. ibi κἀροδοκήσεις. Ad alendas artia quum ille quintum jam diem Brundisii esset, Tum poterimus deliberare , non scilicet integra re, sed certὸ minus infravi , quam si una projeceris te Deinde IV Non Martias, υπὸ την ληψιν quum breviter scriberes , tamen ponis hoc, Cras feribam plura , O ad omnia me tamen dicam , non poenitere me consilii de sua mansione , e , quamquam magna sollicitudine , tamen , quia minas maι puto esse , quam in illa profectione , maneo in sententia , O gaudeo te mansisse. Quum ver jam angerer timerem ne quid a me dedecoris esset admissum III Nonas Martias , Tamen te non esse uia cum Pompeio non fero moleste. Postea si opus fuerit, non erit di*cile o illi, quo-
425쪽
auo tempore fiet, eris ἀσμένων. Sed hoe uadis , si hic, quά ratione initium fecit , e
dem etera aget, sincere , temperate , rudenter valde videro , O consideratius alia
litati nostra consuluero. VII Idus Martias scribis Pedueeo quoque nostro probari, qubd quierim , cujus auctoritas multum apud me valet. His ego tuis scriptis me consolor , ut nihil a me adhuc delictum putem. Tu mod auctoritatem tuam defendito adversus me nihil opus est sed consciis egeo aliis. Ego , si nihil peccavi, reliqua tuebor. Ad ea tute hortare, me omnino tua cogitatione adjuva. Hic nihil dum de reditu Caesaris audiebatur. Ego his litteris hoc tamen profeci; perlegi omnes tuas,in in eo acquievi. CicER, ATTICO SAL. II. LENTULUM nostrum scis Puteolis esse : quod quum e Viatore quodam esset auditum , qui se diceret eum in Appia quum is paulum lecticam aperuisset, nosseri etsi vix verisimile , misi tamen uteolos pueros , qui pervestigarent, cad eum litteras Inventus est vix in hortis suis se occultans , litterasque mihi remisit, mirifie gratias agens Caesarici de suo autem consilio C. Caeicio mandata ad me dedisse Eum ego hodie exspectabam, id est xvii Kal. April. Venit etiam
426쪽
ad me alius Quinquatribus, homo meherces , ut mihi visus est , temperatus prudens existimatus quidem est sen per auctor otii. Quam ille haec non pro-hare mihi quidem visus est i quam illam νεκυών, ut tu appellas , timere imuic ego in multo sermone epistolam ad me C saris ostendi , eam, cujus exemplum ad te antea misi rogavique, ut interpretaretur, quid esset quod ille scriberet, consilio meo se uti velle , grati , inritate , ope rerum Omnium. Respondi , se non dubitare quinin opem & gratiam meam ille ad pacificationem quaereret. Utinam at quod in hac miseria reipublicae πολιτικον opus efficere,in navare mihi liceat. M tius quidem illum in ea sententia esse confidebat in se auctorem fore pollice-hatur pridie autem apud me Crassipes fuerat, qui se pridie onas Mart. Bru disio prosectum , atque ibi Pompeium reliquisse dicebat quod etiam qui VIII Idus illinc profecti erant, nuntiabant illa verbomnes, in quibus etiam Crassipes inuat Prudentia, potes attendere' sermones minaces, inimicos optimatium , municipiorum hostes, meras proscriptiones , mer
Sullas : quae Lucceium loqui quae totam Graeciam ξ quae ver Theophane. Et tamen omnis spes salutis in illis est ;
ego excubo animo , nec partem AZ-
427쪽
pio quietis ut has pestes effugiam, cum dissimillimis nostri esse cupio. Quid enim tu illic Scipionem, quid Faustum,
quid Libonem praetermissurum sceleris p tas quorum creditores convenire dicuntur. Quid eos autem , quum Vicerint, in
cives effecturos t quam ex μακροψο-Cnaei nostri esse ξ untiant AEgyptum ,
gitare, Hispaniam abiecisse Monstra nam rant; quae falsa esse possint. Sed certi& haec perdita sunt , c illa non salutaria. uas litteras jam desidero. Post fugam nostram numquam jam nostrum e rum intervallum fuit. Misi ad te exemplum litterarum mearii ad Caesarem ;quibus me aliquid profecturum Puto. CICER IMP. S. D. CAEsARI IMP. V legi tuas litteras, quas a Furnio nostro acceperam , quibus mecum agebas ut ad urbem essem te velle uti consilio dignitate mea , minus sum admiratus :de gratia, rae ope quid significares mecum ipse quaerebam spe tamen deduce-har ad eam cogitationem, ut te pro tua admirabili ac singulari sapientia de otio de pace, de concordia civium agi velle arbitrarer; ad eam rationem existim ham satis aptam esse Mnaturam 4e
sonam meam. Quod si ita est si qua
428쪽
de Pompeio nostro tuendo is tibi aereipublicae reconciliando cura te attingit; magis idoneum, quam ego sum, ad eam causam prosect reperies neminem qui sic illi semper,in senatui, quum primum Potui , pacis auctor fui nec sumptis a . mi , belli ullam partem attigi, judicari que e bello te violari, contra cujus honorem, populi Romani beneficio concessum , inimici atque invidi niterentur. Sed ut eo tempore non mod ipse fautor dignitatis tuae fui, Vertim etiam ceteris auctor ad te adjuvandum; sic me nunc Pompeii dignitas vehementer movet aliquot enim runt anni, quum vos duo delegi quos praecipu colerem, quibus essem sicut sum, amicissimus. Quamobrem a peto , Vel potius omnibus etiam precibus oro' obtestor , ut in tuis maximis curis aliquid impertias temporis huic quoque cogitationi , ut tuo beneficio honus Vir, gratus , p;us denique esse in maximi beneficii memoria possim; quae si tan-ttim ad me ipsum pertinerent , speraren
me a te tamen impetraturum. Sest, ut arbitror 6 ad tuam fidem, ad inmpublicam pertinet, me e paucis,in ad utriusque eurum,' ad civium concordiam,
per te quam accommodatissimum conse
Vari. Ego , quum antea tibi de Lentulo gratias egissem , quum ei saluti, qui mihi
429쪽
fuerat, fuisses tamen lectis ejus litteris, quas ad me gratissimo animo de tua liberalitate benencioque misit , eamdem me salutem a te accepisse putavi, quam ille: in quem si me intelligis esse gratum, Cura , obsecro , ut etiam in Pompeium esse possim. Cic ERO ATTICO SAL. 22. LEGEBAM Bas litteras III Kalena. quum mihi epistola affertur a Lepta, circumvallatum esse Pompeium; ratibus etiam exitus portus teneri mon medius fidius prae lacrymis possum reliqua nec cogitare, nec scribere misi ad te exemplum. --
seros nos L cur non omnes tatum illius una exsecuti sumus racce autem amatio' Trebatio eadem quibus Minturnis obvii Caesaris tabellarii. Torqueor infelix, ut iam illum Mucianum exitum exopintem. At quam honesta, at quam expedita tua consiba, quam evigilata tuis cogitationibus, qua itineris , qua navigationi , qua congressus, sermonisque cum Caesare ξόmnia tum honesta , tum cauta In Epirum m. invitatio quam suavis, quam li- heralis, quam fraterna I De Dionysio sum admiratus qui apud me honoratior fuit, quam apud Scipionem Panaetius : a quo impurissime haec nostra fortuna despectaeae odi hominem in odero utinam I
430쪽
eisci possem sed illum ulciscentur mores sui. Tu , quaeso , nunc vel maxime quid agendum nobis sit , cogita. Populi Romani exercitus Cn. Pompeium circumsidet fossa vallo septum tenet fuga prohibet nos vivimus, s stat urbs ista λFraetores jus dicunt aediles ludos paranti viri boni usuras perscribunt i ego ipse sede, Cone illuc ire, ut insanus t implorare fidem municipiorum t boni non sequentur leves irridebunt rerum noVrim cupidi, victores praesertimi armati,
vimin manus afferent. Quid censes igitur ecquidnam est tui consilii ad fines
hujus miserrimae vitae t unc doleo, nunc torqueor, quum quibusdam aut sapiens videor, quod una non ierim, aut felix fui se mihi contra numquam enim illius victoriae socius esse volui; calamitatis mallem suisse. Quid ego nunc tuas litteras, quid tuam prudentiam , aut benevolentiam implorem Adtum est: nulla re jam possum iuvari, qui, ne quid optem quidem , jam habeo , nisi ut aliqua inimici misericordia liberetur.ονα ε ἄτυμω λόγω, ut opinor, ille de ratibus: quid enim est, quod Dolabella hi litteris, quas III Idus Mart. a Brundisio dedit , hanc ευημseia quasi Caesaris scriberet, Pompeium in fuga essest eumque primo vento navigam-