M. Tullii Ciceronis opera

461쪽

nos scribendi fieri tempus esse sed quum ad me saepe mea Tullia scribat, orans in quid in Hispania geratur exspectem 'semper adscribat idem videri tibi, idque

ipse etiam ex tuis litteris intellexerim non puto esse alienum, me ad te, nudde ea re sentiam, scribere. Consilium uia tunc esset prudens , ut mihi videtur, si nostras rationes ad Hispaniensem casum accommodaturi essemus; quod fieri die, iis oportere: necesse est enim aut, id quod

maxime velim , pelli istum ab Hispania;

aut trahi id bellum aut istum , ut comfidere videtur , apprehendere Hispanias. Si pelletur, quam gratus , aut quam honestus tum erit ad ompeium noster adventus quum ipsum Curionem ad eum transiturum putem ρ si trahitur bellum

quid exspectem , aut quam diu e Resinquitur, ut si vincimur in Hispania, quiescamus. Id ego contra puto istum enim victorem magis relinquendum puto, quam victum,in dubitantem magis quam fidem tem suis rebus nam caedem video , si Dcerit, impetum in privatorum ecunias in exsulum reditum, tabulas no-Vas is turpissimorum honores , regnum non modo Romano homini , sed ne Persae quidem cuiquam tolerabile Tacita esse poterit indignitas nostra tiatii terunt oculi, me cum Gabinio sententiam

462쪽

dicere is quidem illum rogari prius praesto esse clientem tuum Cloelium C. Atei Plaguleium t ceteros Sed cur inimicos colliges qui meos necessarios a me defensos nec videre in curia sine dolore, nec versari inter eos sine dedecore potero. Quid si ne id quidem est explor tum , fore ut mihi liceat scribunt enim ad me amici ejus , me illi nullo modo sitisfecisse, ub in senatum non Venerim tamenne dubitemus, an ei nos etiam cum periculo Venditemus , quicum con- uncti ne cum praemio quidem voluimus esse Deinde hoc vide , non esse judicium de tota contentione in Hispaniis nisi sorth, iis amissis, arma Pompeium abiecturum putas cujus omne consilium Themistocleum est existimat enim , qui mare teneat, eum necesse rerum potiri: itaque qui numquam id egit, ut Hispaniae per se tenerentur, Halis apparatus ei semper antiquissima cura fuit. Naviga-hit igitur , quum erit tempus , maximis classinus, ad Italiam accedet in qua nos sedentes quid erimus nam medios

esse jam non licebit Classibus adversa-himur igitur Quod malum majus scilicet tantum denique quid turpius t Anqui ejus absentis solus tuli scelus, ejusdem cum Pompeio, cum reliquis principibus non feram Quod si jam, mi

463쪽

ossicio periculi ratio habenda est, ab illis

est periculum , si peccaro ab hoc , si recth secero nec ullum in his malis consilium periculo vacuum inveniri potest ut non sit dubium, quin turpiter iacere cum periculo fugiamus , quoc sugeremus etiam cum salute. o simul cum Pompeio mare transierimus t omnino non potuimus exstat ratio dierum. Sed tamen fateamur enim quod est ne condam quidem, ut possumus' sesellit ea me res, quae fortasse non debuit, sed sesellitis cem putavi sereri quae si esset , iratum mihi Caesarem esse, quum idem amicus esset Pompeio , nolui senseram enim quam iidem essent hoc verens in hanc tarditatem incidi. Sed assequor omnia, si propero si cunctor , amitto Et tamen, mi Attice , auguria quoque me incitant quadam spe non dubia , non haec coli

gii nostri ab Appio , sed illa Platonis de

tvrannis nullo enim modo posse videossare istum diutius , quin ipse per se etiam languentibus nobis, concidat; quippe qui florentissimus ac novus sex septem diebus ipsi illi egenti ac perditae multitudini in odium acerbissimum Venerit ;qui duarum rerum simulationem tam cito amiserit, mansuetudinis in Metello divitiarum in aerario. Iam quibus utatur vel

sociis , vel ministris , si ii provincias, si

464쪽

AD ATTICUM LIB. . 4 3

rempublieam regent, quorum nemo duos menses potuit patr monium suum guber

nares mon sunt omnia colligendari quae in acutissime perspicis sed tamen ea pone rami oculos iam intelliges id regnum vix semestre esse posse. Quod si me tefelleis

sit, . feram, sicut multi clarissimi homi-- , in republica excellentes , tulerunt :

Ea serte me Sardanapali vice in suo lec- 'vetulo mori malle censueris , quam exsilio memistocleo : qui quum fuisset, ut ait ma dides, των μὲν πα-νων Ἀλαχ ησ

a vim lasellisset Etsi is erat Cui ait idem

ea, ἄμεινεν , καὶ τὸ κειρον εν ω ἀφανει ἔτι Metalliati μιλες. tamen non Vidit . nec quo modo Lacedaemoniorum , nec quoianodo suorum civium invidiam effugeret, e quid Artaxerxi polliceretur. Non fuis illa nox tam acerba Africano, ratissimo viro non tam dirus ille dies alium callidissimo viro C. Mario , si utrumque eorum fefellisset. Nos hoc confirmamus illo augurio, quo' diamus nec nos sallit, nec aliter accidat cormat iste necesse est, aut per ad- -rsarios , aut ipse per se , qui quidem est adversarius unus acerrimus riduivis nobis fore quamquam tem-

465쪽

pus est nos de illa perpetua jam non deha exigua vita cogitare : si quid ace derit maturius , haud sane mea multum interfuerit, utrum factum videam, an futurum esse est,ante viderim. Quae quum ita sint , non est committendum , ut iis

Pareamu , quos Contra me senatus , ne

quid respublica detrimenti acciperet, a mavit. Tibi sunt omnia commendata; quae

commendationis ineae pro tuo in nos amore

non indigent. e hercle ego quidem reperio , quod scribam sedeo erum πλου -κῶν etsi nihil umquam tam Messeribendum, quam nihil mihi umquam ex plummis tuis jucunditatibus gratius accidisse quam qub meam Tulliam suavissime dia ligentissimeque coluisti valde eo ipse delectata est ego autem non minus: Cujus quidem virtus mirifica. Quo modo illa fert publicam cladem quo modo domesticastricast quantus autem animus in discessu nostro sit 'o νὴ sit summa σι ει tamen nos recte facere in bene audire Vulti Sed hac super re nimis ne meam ipse συμπαιμαν jam evocem si quid de

Hispaniis certius, .si quid aliud, dum adsumus , scribes , ego fortasse discedens dabo ad te aliquid ebis iam magis, Fbd Tullia te non putabat hoc tempore ex Italia. Cum Antonio item est agendum , ut cum Curione , Melitae me velit

466쪽

velli esseri huic bello nolle interesse : eo velim tam facili uti possem,in tam bono in me , quam Curione cis ad Misenum VI onas venturus dicebatur, id est hodie sed praemisit mihi odiosas litteras hoc

exemplo: ANTONIO TRIB. PLEB PROPRAET. CICERONI IΜP. S. IV Is te valde amarem , O muti quidem plus, quam tu putas , non extimuissem rumorem , qui de te prolatus es , quum

praesertim falsum esse existimarem sed quia re nimis pius diligo , non possum dissimulare , mihi famam quoque, quamvis sit DL. fa , magni esse. Te Iurum trans mare et dere non possum , quum tanti facias Dolabellam , o Tulliam tuam, feminam Iectissimam, tantique ab omnibus nobis fias ;quibus mehercule dignitas, amplitudoque tua pene carior est , quam tibi ipsi sed iamen non sum arbitratus esse amici , non commoveri etiam improborum sermones atque eo feci studiosius , quod judicabam duriores pamus mihi impositas esse ab ossensione nostra , aure magis a ζηλοτ- me , quam ab in- Pgria tua , nata est. Sic enim solo te tibi persuadere, mihi neminem esse cariorem te, Oxcepto caesare meo a meque illud una judicare, Caesarem maxim in suis M. Cieeronem reponere. Quare , mi Cicero, ne ro-

467쪽

go , vi tibi omnia integra serves ejus fidem improbe , qui tibi , ut beneficium daret priis iniuriam fecit: eontra eum ne profugias , qui te, etsi non mali quod aeeidere non orem tamen salvum amplissimumque esse cupiet. Dedis opeia ad se cabpurnium, familiarissimum meum, misi pia mihi magna eum tuam intam ac dignitatem

Use scires. Eodem die a Caesare Philotimus litteras attulit, hoc exemplo. CrisAR IMP. CICERONI IMP. S. Exsa te nihil emerἡ, nihil imprudenter factum judicaram; amen permotus iam, ---mά, seribendum ad te exi mari , O pro Ura benevolentia petendum , ne quo progredereris p ocli ιά jam re quά ἐπι- νά etiam progrediendum tibi non exis masses. Namque O amicitia graviorem injuriam feceris i tibi minus commode eo sulueris , si non fortunae obsecutus videbere omnia enim secundissima nobis , adversissima illis accidisse identur nec e-sam secum eadem enim tum fuit, quum

ab eorum consiliis abesse judicasti sed meum

aliquo actum condemnarisses quo mihi gravius abs te nil accidere potest. Quod ne facias , pro jure nostra amicisi a te peto. Postremo , prid viro bono O quieto, O bono civi magis convenit, abesse a civili-

468쪽

minis quam infula. ει quam sepe Pro anhelo mentientis lo----vit. --nes, qui mecum erant : nam ipse Oh - , Pulbitabat nost an nemo, . ficta sar itinera repressisset; volane dicitur: se iseius cum intr/nio conjunxisset seri nihil

aiar ejusmos. Quid quaeris Detiam illud

ea a persitasem Pompeium ream magnis copiis iter in GermanMun per Illyricum fecista ic enim αυνιέικλ nuntiabatur. Μelitam igitur Minor tapessamus , dum quidia Hispania quod quidem propemodum rideo ex Caesaris litteris ipsius bluntatefacere pose, qui negat neque honestius, neque tutius mihi quidquam esse, quam ab omni contentione Aesse. Dices, ubi ergo tuus ille animus , quem proximis trieris λ. Adest in idem est sed utinam meo solum capis decernerem Iacrymae meorum me interdum molliunt, Precamtium ut de Hispaniis inspectemus M. Caelii quidem molam , ι tam aruserabi-

469쪽

liter , quuiis ot kh- Dbsecraret . ut exis

spectarem , ne inrtunas meas . ne unicumtilium, ne meos omnes tam temerε pro

derem , non sine magno flem legeirimi pueri nostrici etsi meus quidem est lartior, eoque ipso vehementilis commovet; nec quidquam nisi te dignathone laborat. Melitam igitur , deinde qu videbitur. utamen etiam nunc mihi afiduid litterarum,& maxime si quid ab Afranio. Ego , si cum Antonio ineuius ero, scribam ad te, quid actum ita ero tamen in credendo

ut mones , cautus nam occultandi ratio

quum dissicilis, tum etiam periculosa est. Servium exseecto ad Nonas & adigit ita Postumia Servius filius. Quartanam leviorem esse gasideo. Misi ad te Coela etiam litterarum exemplum. Cottii a CICE RONI S. Ex ANIMATν tuis litteris quibus te nonnihil triste cogitare ostendisti l neque id quid esse , perscripsissu neque non tamen , quale esse quod cogitares , apertis has ad te lite littent seripsti Per fortunas

tuas, Cicero , per liberos oro , obsecro , ne quid gravius de salare, incolumitate tua consulas. Nam deos . hominesque , amicitiamque nostram testificor , me tibi praedixisse , neque temere monuisse ised , postquam casarem convenerim , sentenMam Ge