M. Tullii Ciceronis opera

451쪽

gia ne reprehendo; ifippe quum Baastam reprehensionem non iugerim. Sed exspecto tuas fitteras; neque iam sane video quid exspectem sed tamen ellam si nihil erit , id ipsum ad me velim se has Caesar mihi ignoscit per litteras , quod vi, venerim seseque in optimam a tem id accipere dicit. Facile patior quod seribit , secum ullum rvrim que tos esse, quia non idem sibi, quod mihi , remissiet. Homines fidiculos , qui quum

filios misissent ad Cn. Pompeium Circumsidendum, ipsi in senatum venire, ita rent. Sed tamen exemplum misi ad te Ca saris litterarum. CICERO ATTICO SAL. 4. MULTA a te accepi epistolas eodem die, omnes diligenter scriptas: eam .ein, quae voluminis instar erat, saepe' Rendam , sicuti facio; in qua non ustra laborem susceptistici mihi quidem pergraeum secisti. Quare ut id quoad licebit hi est, quoad scies ubi innus, quam sa Pissime sextas , te vehementer rogo. t deplorandi quidem , quod quotidie lac mus , si jam nobis aut finis omnino , si potest, aut moderatio quaedam, quod pr fect potest non enim jam quam dignitatem, quos honores, quem visae statum amiserim cogito, sed quid consecutus sis,

452쪽

quid praestiterim, qua in laude vixerim;

- deniqua in malis, quid intersit inter mera istos, mos propter omnia amisimus. Hi sunt qui, nisi me ei nate expulissent . . inere se non posse putaverunt1 emiam eupiditatum suarum; quorum s cietatis es scelereta consensionis fides Dberi erit, vides. Aher ardet rore S seelere, nec remuti aliquid, sed in dies ingravescit modo Italia expulit; in aliae Parte persequi, ex alia provincia spoliare comatur; nec jam recusat, sed quodam modo postulat, ut, quemadmodum est, sic etiam appelletur tyrannus alter, is mi nos sibi quondam ad pedes strat ossi evahat quidem, qui is nihil contra hum voluntatem aiebat facere posse, elapsus emeeri manibus ac reo , bel- mn Mera, mari comparat, non in Geum ille quidem , sed quum tum , tum

etiam necessarium suis tamen civibus ex tiabilo, nisi vicerit calamitosum etiam , a vicerit. Horum ego summorum impe

ratorum non mod res gestas non ante

pono meis, sed ne fortunam quidem iriam , qua illi florentissima, nos duriore eo ictati videmur. Quis enim potest, aut Marea per se patri , aut oppressa e

tus esse', si , ut nos a te admonemur,

revi in illi libris diximus , nihil esse honum, nisi quod nominum; nihil malum,

453쪽

rus quod turpe sit certe uterque isto.. rum est miserrimus; quorum utrique semper patriae salus. dignitas posterior sta dominatione, & domesticis commodissint. Praeclara igitur conscientia sustentor, quum cogito me de republica aut meruisse optinae, quum potuerim , aut certe numquam,

nisi divine cogitasse; eaque ipsa tempe tale eversam est rempublicam, quam ego AI annis ante prospexerim. Hac ignis conscientia comite proficiscar magno equidem eum dolore, nec tam id propter me, aut propter fratrem meum , quorum iam in aetas, quam propter pueros, inbus interdum videmur praestare etiam rem Nicam debuisse : quorum quidem alter non tam quia majore pietate est, me mirabiliter excruciat; alter a rem miseram lnihil enim mihi accidit in omni vita Cesebius Dindulgentia videlicet nostra depravatus e progressus est , qu non audeo dicere , exspecto tuas litteras; scripsisti

enim te scripturum esse plurima , quum ipsum vidisses. Omne meum obsequium in illum fuit cum multa severitate ; --que unum eius, nec parvum, sed multa magna delicta compressi patris autem lenitas amanda potitas ab illo, quam tam crindeliter negligenda. Nam litteras ejus ad Caesarem missas ita graviter tulimus , ut

te quidem celaremus; sed ipsius videmus

454쪽

vitam insuavem redditasse. Hoc ver ejus

iter , simulatioque pietatis Qualis fuerit non audeo dicere tantum lato inmitistium Conventum, arcessitum ab Caesare reum eo de meo animo ab suis rationibus

alienissimo is consilio relinquendi Ita ham. Et haec ipsa timide sed nulla nostra culpa est natura metuenda est haec Curionem, haec Hortensii filium , non pa- rum culpa corrupit Iacet in moerore meus fiator, neque tam de sua visa , quam de mea metuit. Huic tu malo affer consol tiones , si ullas potes maxime quidem illam velim, ea, quae ad nos delata sint, aut falsa esse, aut minora et quae si vera alat; quid futurum sit in hac vitain fuisga, nescio. Nam si haberemus rempubli- eam , consilium mihi non ideesset nec adseveruatem, nec ad indulgentiam. Haec sive hacundia , sive dolore , sive metu Permotus, gravius scripsi, quam aut tuus in illum amor, aut meus postulabat. Si Vetra sunt , ignosces si falsa, me libente eripies mihi hunc errorem quoquo modo vero se res habeat , nihil assignabisain Patruo, nec patri.

Quum haec scripsussem, a Curione mihi

nuntiatum est , eum ad me venire : en

sat enim is in Cumanum vesperi pridie, id est Idibus. Si quid ejus igitur sermo eiu modi attulerit , quod ad te stribendum

455쪽

4 6 EMIS TAE L AEsat id in litteris adiungam. Praeinlli datam meam Curio, iussitque mihi mistiari

mox se venturum cucurritque Puteolos, ut ita concrinaretur. Concionatus asti m

diu. t fit ad me sane diu o rem adam nosti hominem nihil oecul avit Dina mis inii esse certius , quam ut omnes, aut lege Pompeia condemnati essene Maituerentur; itaque se in Sicilia eorum opis ea rasurium De Hispaniis non dubitalint cqui Caesaris essent inde ipsum cum exariseisu, ioumque Pompeius eum: Hus -- terim finem bel fore: propius factum Manihil Deum plane iracundia elatum votificio Himetellum tribunum plebis ; quod

si esset facturi, caedem magnam Braturam misera permultos hortatores in Medias ipsum autem non. Voluntate , aut natura

non esse crudelem , sed qubdiutaret mputarem esse clementiam : quod si populi dium amisisset, crudelem fore risum que perturbatum Nubd intelligeret si apud imam plebem offendisse de aerario Litaque ei quum certissimum fuisset anth quam proficisceretur concionem habere, ausam non esse, vehementerque animo perturbato Profectum. Quum autem ex eo .ererem

quid videret quod exemplum quam rempublicam plane fatebatur nullam spem in liquam Pompeii classem timebat quae si

esset, se de iudicabiturum. Quid isti,

456쪽

tnquam, sex mirustes si ab senatu, cur laureatu si ab ipso, cur set Cuperi, i ait, ex senatusconsuli surreptori nam

ter no poterat. At ille impendio nune magis odit senatum L me, inquit, omnia pro istentur sex antem, quia duo- cnn nolui; nam ito at Tum ego, Quam vellem, inquam, petivi ab eo quod a dis Philippum impetrasse sed veritus sum, cuia ille a me inhil impetrabat Libenter, inquit, usi concessisset verum puta ei intrasse ego ecim ad eum feribam, ut tu ipse volas , de ea re nos inter nos i cinos i quid autem iuris terest, quoniam in senatum non venis, ubi sis quintum ipsum minime offendisses erus a sim, si in Italia non ruisses. Ad quae ego , me recessumin solitudinem maerere, maxime quod lictores haberem. Laudabat comsilium. Quid ergo , inquam nam iucursus in Graeciam per tuam provinciam ex quoniam ad mare superum milites sim . Quid mihi , inquit, optatius t me ioco multa perliberaliter. Ergo hoc qui

dem est verum prosecto , ut non modo tut , verum etiam palam navigaremus.

Reliqua in posterum diem distulit ex quihus scribam ad te , si quid erit epmola

dignum. Sunt autem quae praeterii, intem regnumne esset exsperiaturus an , --

modo dixerit ille quidem sibi deferri conm

457쪽

sulatum , sed se nolle in proximum am num. Et alia sunt, quae exquiram. Iura ha ad summam, quod nullo nego Ἀ-ceret , amicissimum mihi Caesarem esse

debere. Quid enim , inquit, scripsit a me Dolabella tmico, quid e Srmabat,

quum scripsisset . quis me cuperet ad urbem venire . illum quidem gratias agere maximas , non modo probare, sed

etiam gaudere. Quid quaerisci acquievi: levata est enim suspicio illa domestici mali,c sermonis Hirtiani. Quam Dei illum dignum esse nobis: quam ipse me invito, qua pro illo sit suspicandum i ad opus fuit Hirtio convento est prose nescio quid ; sed velim quam minimo

Qtamen eum nondum redisse miramur.

Sed haec videbimus. Tu Oppios Tere tiae dabis iam enim urbis unum periculum est. Me tamen consilio iuva , pedibusne Rhegium , an hinc statim in na

vem. Ceterum quoniam commoror, ego

ad te statim habebo quod scribam, sima ut videro Curionem. De Tirone cura , quaeso , quod facis, ut sciam quid is agat. CICER ATTICO SAL. S. D tota mea cogitatione scripsi ad te antea satis, ut mihi visus sum , diligenter de die nihil sane potest scribi certi,

Praeter hoc, non ante lunam novam. Cu-

458쪽

AD ATTICUM LIB. X. 49

rionis sermo postridie eamdem habuit isthsummam , nisi quod apertius significavit, is harum rerum exitum non videre. Quod mihi mandas de Quinto regendo, A αα -τ. Tamen nihil praetermittam et atque utinam tu sed modestior non ero Epistolam ad Vestorium statim de Tullia ac valde requirere solebat. Commodius tecum Vectenus est locutus , quam ad me scripseratri sed mirari satis hominis negligentiam non queo quum enim mihi Philo-ttarus inmet Η-S L emere de Canuleio deversorium illud polim, minoris etiam empturum , si Vectenum rogassem ro- avi ut , si quid posset , ex ea summaetraheret promisit ad me nuper, se Η-S xxx emisse : ut scriberem , cui vellem addici diem, cuniae Id. Novemb. esse. Rescripsi ei stomachosius , cum oco tamen familiari Νunc , quoniam agit libe- miser, nini accuso hominem , scripsia

- quo ad eum me a te certiorem esse sactum. Tu de tuo itinere quid, quando cogitas, velim me certiorem facias. A. d. xv Kal. Maiia

&R E adhuc nihil praeter tempestaternanoratur astut nihil sum acturus fiat in Hispania quidlibet. Et tamen retice Meas Cogitationes omnes explicavi tibi superi

459쪽

ribus litteris et quocirca hae sunt reves;&tamen, quia festinabam, eramque

patior. De Quinto filio fit a me φά- dem sedulo a nosti reliqua. Quod de me

mones is amice, prudenter munes sed erunt omnia facilia , si ab uno illocavero Magnum opus est mirabilia multa nihil simplex, nihil sincerum Vellem suscepisses juvenem regendum pater enim nimis indulgens, quidquid ego adstrinxi, relaxat si sine illo possem , regerem I quod tu potes sed ignoseo et magnum , inquam, opus est Pompeium pro certo habemus per Illyricum proficisci in Gabliam. Ego nunc qua, 'ub videbo. CICERO ATTICO SA D EG venis Apuliam , de sipantum tergiversationem istam probo; nec tuam rationem eamdem esse duco quam meam: non quin in republica rectum idem sis utrique nostrum; sed ea nona dux et regnandi contentio ex in qua pullus est mode tior rex, probior, integrior, cis , qui nisi vincit , nomen populi Romani deleatur necesse est sin autem Vincit Sullano more, exemploque Vincet ergo hac in contentione neutrum tibi palam sentiendum, Ctempori serviendum est. Mea causa autem alia est , ubd beneficio vinctus, ingratus esse non positim

460쪽

nec tamen in acie, sed Melitae, aut alio in loco simili oppidulo , futurum puto. Nihil, inquies, uvas eum , in quem ingratus esse non vis immo minus fortasse voluisset. Sed de hoc videbimus Meamus mod quod ut meliore tempore possimus , facit Adriano mari Dolabella, Pretensi Curio Injecta autem mihi spes quaedam est, velle mecum Servium Sulpicium colloqui ad eum misi Philotimum libertum cum litteris. Si vir esse

volet, praeclara συνο iaci sin autem erimus nos , qui solemus. Curio mecum vixit , jacere Caesarem putans offensione

populari, Siciliaeque diffidens , si Pompeius navigare coepisset. Quintum puerum accepi vehementer avaritiam video

finge in spem magni congiarii magmam e malum est me scelus illud , quod timueramus, spero nullum fuisse hoc autem vitium puto te existimare non nos

tra indulgentia , sed a natura profectum: quem tamen nos disciplina regimus. De oppiis Veliensibus quid placeat , cum Philotimo videbis Epirum nostram puta-himus; sed alios cursus videbamur habituri. CICERO ATTICO SAL. s. h. res ipsa monebat, tu ostende-- ,- ego videbam , de iis rebus, quas intercipi periculosum esse , finem inter