M. Tullii Ciceronis opera

발행: 1768년

분량: 548페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

pauca degustes nam cetera non chabere neque vim , neque venustat remoto illo studio contentionis , ἄγων Ο appellatis. Nam , ut Maii in senatum convenimu , mego sententiam , multa dixi de summpublica , atque ille locus induc tus

est divinitus ne una plaga accepta tres conscripti conciderent , ne derent : vulnus esse ejusmodi, quod nec dissimulandum , nec pertimescervideretur; ne aut metuendo ignavis

aut ignorando stultissimi iudi aremui absolutum esse Lentulum, his Catili hunc tertium jam esse a judicibus in publicam immissum. Erras, Clodi te judices urbi, sed carceri reserva

neque te retinere in civitate , sed e privare Voluerunt. Quamobrem , conscripti, erigite animos , retinete tram dignitatem manet illa in repahonorum consensio : dolor accessit viris virtus non est imminuta nil

damni factum novi ; sed quod eras

ventum est in unius hominis perdidicio plures similes reperti sunt. Secago pene orationem in epistola it Redeo ad altercationem. Surgit pullus puer objicit mihi, me ad Baias

Falsum sed tamen quid hoc simili inquam, quasi dicas in operto fuisse.

62쪽

sequit, homini Arpinati cum aquis ealdis' Narra , inquam, patrono tuo, qui Arpinates aquas concupivit nosti enim ma

rinas. Ouo que, inquit, hunc regem fer aetiis Regem appellas , inquam , quum Rex tui mentionem nullam feceriti ille autem Regis hereditatem spe devorarat. Domum , inquit, emisti. Putes , inquam, dicere , judices emisti. Iuranti, inquit ,

ubi non rediderunt. Mihi verb, inquanni, xxv judices crediderunt XXXI , quoniai nummos ant acceperunt, tibi nihil crediderunt. Magnis clamoribus afflictus conticuit, concidit. Noster autem status est hic apud bonos iidem sumus

quos reliquisti apud sordem urbis is

faecem multo melius nunc , quam reli

quistici nam, illud nobis non obest

videri nostrum testimonium non valuisse: missus est sanguis invidiae sine dolore atque etiam hoc magis AEub omnes illi fautores illius flagitii , rem manifestam illam redemptam esse a judicibus confitentur. Accedit illud , ub illa concionalis hirudo aerarii, misera ac jejuna plebeculari me ab hoc Masno unice diligi putat: hercule multa jucunda conluetudine conjuncti inter nos sumus, usque e , ut nostri isti comissatores conjur tionis, barbatuli juvenes , illum in sermonibus naeum Ciceronem appellent:

63쪽

itaque cludis gladiatoribus mira

da ἐπιρρομαμ sine ulla pastoritia fistula auferebamus. unc est exspectatio combliorum et in qua omnibus invitis trudit noster Magnus Auli filium atque in eo neque auctoritate , neque grata pugnat sed quibus Philippus omnia castella expugnari posse dicebat, in quae mod alerulus onustiis auro posset adscendere. Comst autem ille morerionis histrionis sim iis , suscepisse negotium dicitur, Mom divisores habereri quod es non credo et sed senatusconsulta duo iam facta sunt

odiosa sub in consulem facta putantur , Catonei Domitio postulante unum, ut apud magistratus inquiri liceret alterum , cujus domi divisores haberent , adversus

rempublicam Lurco autem , tribunus Pl

bis, qui magistratum simul cum lege Elia iniit, solutus est, AElia, & Fufia , utlagem de ambitu serret quam ille honom*kio claudus homo promulgavit ita comula in ante diem v Kal. Sext. dilata sunt. Novi est in lege hoc , ut, qui

nummos in tribu pronuntiaris, si non,

derit, impune sit; sin dederit, ut, quoad vivat , singulis tribubus Η-S cI cIoc I debeat. Dixi hanc legem P. Oodium jam ante servasse pronuntiare enim solitum esse , non dare. Sed heus tu videsne consulatum illum nostrum , quem

64쪽

cta antea αποι-- vocabat, si hic factus erit , fabam mimum futurum quare ut opinor, φιλοσοφη- , id quod tu facis & istos consulatus non flocci ..., Quod ad me scribis, te in Asiam statuisse non ire equidem mallem ut res ac vereo, ne quid in sta e minus commode fiat: sed tamen non possum reprehendere consilium tuum , praesinim quum Vomet inprovinciam non sim prosectus Episrammatis tuis , spem in Amaltheo posuisti eoatenti rimus , praesertim ouum & CH-tas nos reliquerit is Archias nihil detis seripserit et ac vereor , ne, Lucullis quoatam Graecum poema condidit, nunc ad Carvilianam fabulam spectet. Antonio tuo nomine gratias egi eamque epist iam Manlio dedi. Ad te ideo antea rarius scripsi , quod non habebam idoneum, cui darem , nec satis sciebam, quid darem. Me te vindicavi. Cincius si quid ad me tui negotii detulerit , suscipiam' sed nunc magis in se est occupatus in quo ego ei non desum. Tu si uno in loco

es tuturus , crebras a nobis litteras ex

specta ; in plures etiam ipse mittito. V lim, ad me scribas, cujusmodi sit μα

Mos ictum , quo ornatu , qua aetnatiσία ἔ

& quae poemata , quasque historias de

νεαλιοι habes , ad me mittas habet

niihi facere in Arpinati. Ego tibi aliquid

65쪽

de meis scriptis mittam : nihil erat ab soluti. CIc Euo ATTIco SALx7 1 1 A G, A mihi varietas voluntatis , dissimilitudo opinionis , ac judicii Quinti

fratris mei, demonstrata est ex litteris tuis, in quibus ad me epistolarum illius exempla misisti qua ex re, Wmolestia sum

tanta affectus , quantam mihi meus amor summus erga utrumque Vestrum asseris

debuit , admiratione , quidnam accidisset , quod afferret Quinto fratri meo

aut offensionem tam gravem , aut Ommutationem tantam voluntatis Alciue illud

a me jam ante intelligebatur, quod te quo que ipsum discedentem a nonis suspicari videbam , subesse nescio quid opinionis incommodae , sauciumque ejus animum insedisse quasdam odiosas suspiciones:

civibus ego mederi quum cuperem antea saepe is vehementius etiam post sortitionem provinciae, nec tantum intelligebam ei esse offensionis , quantum litterae tuae declarant; nec tantum proficiebam, quantum Volebam sed tamen hoc me

ipse consolabar , ub non dubitabam quin te ille aut Dyrrhachii , aut in istis locis uspiam visurus esset quod quum accidisset confidebam , ac mihi persuaseram ore , ut omnia placarentur inter

66쪽

vos non modo sermone, ac disputatione , sed conspectu ipso, congressuque Vestro. Nam , quanta sit in Quinto traire meo istas , quanta jucunditas , quam mollis animus ad accipiendam , ad deponendam offensionem, nihil attinet me ad te, qui ea nosti, scribere sed accidit e incommode, quod eum nusquam vidisti: valuit enim plus , quod erat illi nonnullorum artificiis inculcatum, quam aut ossi

cium , aut necessitudo, aut amor vester

ille pristinus , qui plurimum valere debuit. Atque hujus incommodi culpa ubi resi

deat facilius possum existimare, quam stria here vereor enim , ne, dum defendam

meos, non parcam tui : nam sic inte

ligo, ut nihil a domesticis vulneris factum

sit, illiu quidem , quod erat, eos certhsanare potuisse. Sed hujusce rei totius vitium, quod aliquant etiam latius patet, quam videtur , praesenti tibi commodius exponam. De iis litteris , quas ad te Thessalonies misit is de sermonibus , quos ab illo, Romae apud amicos tuos , in itinere habitos putas . ecquid tantum causa sit, ignoro sed omnis in tua posita est humanitate mihi spes hujus levandae molestiae et nam , si ita statueris, irritabiles animos esse optimorum saepΘhominum , eosdem placabiles in esis hanc agilitatem, ut ita dicam, mollitiar

67쪽

que naturae plerumque boniisti &, id

quod caput est , nobis later nos nostra sive incommoda , sive vitia , sive injurias esse tolerandas facile haec, quemadmodum spero, mitigabuntur quod ego

ut facias nam ad me, qui te unice diligo . maxime pertinet, neminem esse meorum, qui aut te non amet, aut abs te non ametur. Illa pars epistolae tum minime fuit necessaria , in qua exponis, quas facultates aut provincialium , in udibanorum ommodorum S aliis tempo.

ribus,, meipse consule, praetermiseris: mihi enim perspecta est ingenuitas ,-gnitudo animi tui neque ego inter me, atque te quidquam interesse umquam duxi, praeter voluntatem institutae vitae; quod me ambitio quaedam ad honorum tactum, te aurem alia minime reprehendenda ratio ad honestum otium duxit vera quidem laude probitatis , diligentiae, religionis , neque me tibi, neque quemquam a tepono. Amoris Ver erga me, quum a

fraterno amore , domessicoque discessi tibi primas defero: Vidi enim , Vidi, penitu1que perspexi in meis variis temporibus' sollicitudines , laetitias tuas fuit mihi saepe claudis nostrae gratulatio tua iucunda , timoris consolatio grata. Quin mihi nunc , te ab1ente, non solum consilium, quo tu excellis, sed etiam sedi

68쪽

Nonis communicatio , quae mihi suavissima tecum solet esse, maxime deest quid dieam in publica res quo in genere mihi nefigerati esse non licet an in forenset labored quem antea propter ambitionem suae hamri nune , ut dignitatem tueri gratia possim; an in ipsis domesticis negotiis ξ in quibus ego quum antea , tum vero post discessum fratris te, sermoneseque nostros desidero postremo non labor

meus , non requies non negotrim , non inmins non forenses res , non domesticae, non publicae, non privatae carere diutius tuo inavissimo, atque amantissimo consillo, ac sermome possunt. Atque harum

rerum commemorationem verecundia saepe impedivit utriu'ue nostrum nunc a tem ea ruit necessaria propter eam partem epistolae tuae, per quam te ac mores tuos mihi purgatos , ac probatos esse

voluisti. Atque in ista incommoditate alienati illius animi, offensi , illud inest

tamen commodi, quod est mihi, ciet in amicis tuis nota fisit is abs te aliquando testificata tua voluntas omittendae provinciam ut, ub una non estis, non dissensione , ac dissidio vestro , sedis vitate , a judicio tuo factum esse videatur : quare cilla, quae Violata, expi huntur; haec nostra, quae sunt sanins-sime conservata , suam religionem obtia

69쪽

nebunt. Nos hic in republica infirma,

sera , commutabilique versamurra eredo enim te audisse, nostros equites pene a

senatu esse disjunctos qui primum illud

valde graviter tulerunt, promulgatum ex senatusconsulto fuisse ut de iis , qui ob iudicandum accepissent, quaereretur et qua in re decernenda quum ego casu non affuissem , sensissemque id equestremo dinem ferre moleste , neque aperte dicereri objurgavi senatum , ut mihi visus sum , summa cum auctoritate est in caus non verecunda admodum gravis me piosus fui. Ecce aliae deliciae equitum, vix ferendae , quas ego non solum tuli. sed etiam ornavi Asiani, qui de cens ribus conduxerant, questi sunt in senatu, se cupiditate prolapsos, nimium magno conduxisse : ut induceretur locatio Polt laverunt. Ego princeps in adjutoribus atque adeo secundus nam ut illi auderent hoc postulare Crassus eos impulit invidiosa res , turpis postulatio is confessio temeritatis summum erat periculum, ne, si nihil impetrassent, plane ali narentur a senatu. Huic quoque rei subventum est maxime a nobis ; perfectumque , ut frequentissimo senatu, Hibe

tissimo uterentur, multaque a me de ordinum dignitate ' concordia dicta sunt Kal. Decemb. postridie neque adhuc

70쪽

in consecta est , sed voluntas senatos e specta: unus enim contra dixerat Metellias consul designatus quin erat dicturus isdiluem propter diei revitatem perventum non esto heros ille noster Cato. Sic ego conservans rationem institutionemque nosti am . tueor , ut possum , illam a me conglutinatam concordiam. Sed tamen nuoniam ista sim infirma, munitur idam nobis . ad retinendas opes moit fruta ut spero , via , quam tibi litteris satis explicare non possum sagmtieatione parva istendam tamen D utor Pompe oumliarissime. Video quia dicas. Cavebo, a sunt cavenda : ac scribam alias ad te de meis consiliis capessendae uel publicae plura. Lucceium scit consulatum habere in animo statim petere duo enim soli dicuntur Petituri Caesar cum eo coire per

Arrium cogitatri in Bibulus eum hoc se putat ser Pisonem posse coniungi. Ridest non sunt haec ridicula mihi crede Quid latius scribam ad hest quides multa sunt: sed in aliud tempus. 1 si exspectari velis, cures ut sciam : jam illud

modeste rogo , quod maxime cupio , ut quam primum Venias. Nonis Decemb.

CicER, ATTICO SAL. 18. N HIL mihi nunc scito tam deesse,

quam omnem eum , qui cum omnia ,

SEARCH

MENU NAVIGATION