M. Tullii Ciceronis opera

발행: 1768년

분량: 548페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

ficus is partium studiosus ac desano honarum qui nune leviter inter se disiadent. Sed vereor ne hoc, quod infectis est , serpat longius credo enim te ars disse, quum apud Caesarem pro populi fieret, venisse e muliebri vestitu irius adaue sacrificium quum virgines instam Tassent , mentionem a Q. Cornificio a senatu factam Cis fuit princeps ne a forte aliquem nostrum putesn postea Esex senatusconsulto ad pontifices relatas iidque ab iis nefas esse decretum de ae senatusconsulto consules rogation promulgasse uxori Caesarem nuntium rismisisse. Ita hac causa Piso , amicitia δήlodi ductu , operam dat, ut ea rositio, quam se sere, M stit ex senata consulto, de religione, minuetur Messalla vehementer adhuc agit severe ea vis preessius Clodii removentur a caetra operae comparantur nosmetipsi φῶ eurgei a principio fuissemus, quotidie Amitigamur instat, urget Cato. Quumulta vereor, ne haec neglecta a Boinis , desens ab improbi , magnor reipublicae malorum causa sint. Tuus a.

etem ille antacus Oscin quem dieam tu quo tu ad me scripsisti , postea quas

non auderet reprehendere , laudare o,

pisse isos, ut ostendit, admodum dili. t, amplectitur, amat , aperte laudar

52쪽

ie Ith, sed ita ut perspicuum sit, invi- ω nihil come , nihil simplex , nihil. in πιλβικεῖ honestum, nihil illustre . aihil sorte , nihil liberum. Sed haec ad tasexibam alias subtilius nam neque adhue mihi satis nota sunt S huic terrae filio nescio eui committere epistolam tantis de

rebus non maeo Provincias Praetores nondum soriiti sunt res eodem est lavi, quo reliquisti. ποιεσων, quam postulas, whni, α Puteolorum , includam orationi meae. A. d. a Non. Decembr. mendose fuisse animadverteram. Quae laudas ex orationibus , mihi crede, valde mihi placebant sed non audebam antea dicere: nunc Merb, quia a te probata sunt, multo mihi ἀνῖα Hea videntur. In illam orationem Metellinam addidi quaedam ruber tibi mittetur, quoniam te amor nostra

φιλουτοea reddidit. movi tibi quidnam scribam i quid i etiam Messalla consul Amironianam domum emi Η-S XXXV D.

quid id ad me , inquies t tantum, ubde emptione, nos hene muta iuvicati

sumus ex homines intelligere coeperunt,lioere amicorum facultatibus in emendo ad dignitatem aliquam pervenire Teucris

illa lentum negotium est, sed tamen estis spe tu ista confice. nobis liberiorem epistolam exskecta. VI Kalend. Febn

53쪽

nosti iam in hac materia sonitus nostros tanti fuerunt , ut ego e brevior sim dqub eos usque istinc exauditos utenta Romanae autem se res sic habent. Senaiatus ἄροι- --: nihil constantius , nita severius , nihil sertius : nam quum dis venisset rogationi ex senatusconsulto serea dae eoncursabant barbatuli Iuvenes, metante grex Catilinae, duce filiola Curio M& populum , ut antaquaret, rogabaties Piso autem consul, lator rogationis hi erat disssuasor operae Clodianae pantad occuparantra tabellae ministrabantur . latnt nulla daretur UTI ROGAs. Hi fili Rostra Cato advolatra convicium Piso rconsuli mirificum facit id est eo dacium, o plena gravitatis, plena auru ritatis , plena denique salutis e accedaeodem etiam noster Hortensius , mea praeterea bonici insignis ver opera F

vonii fuit. Hoc concursu optimatum imitia dimittuntur senatu vocatur. Quum decerneretur frequenti senatu , contra P

gnante Pisone, ad pedes omnium in latim accidente Clodio, ut consules pia pulum cohortarentur ad rogationem ae piendam homines ad xv Curioni nullum senatuscontatum facienti assenserunt eis altera parte facile CCCC fuerunt Acta eis

est. Furius trib. tum concessit Clodius eo

ciones miseras habebat, in quibus Lum, tum ν

54쪽

lum Hortensium, C. Pisonem, Messaltim consulem contumeliose laedebat me tantum comPerisse omnia criminabatur. Senatusis de provinciis praetorum, cde legationibus is de ceteris rebus de- eernebat, ut ante, quam rogatio lata esset, ne quid ageretur. Habes res Romanas

sed tamen etiam illud , quod non speratam , audi Messalla consul est egregius, sertis , constans , diligens, nostri laudator, amator , imitator ille alter uno vitio miniis vitiosus; qud iners somni plenus, quod imperitus, ub απρακτονδο , sed voluntate ita κακώκΤης , ut Pom- ierim post illam concionem , qua ab eo enatus laudatus est, odisse coeperit: itaque mirum in modum omnes a se bonos alienavit neque id magis amicitia Clodii adductus facit , quam studio perditarum

rerum, atque partium sed habet c. similem in magistratibus neminem praeter Fufium , bonis utimur tribunis plebis, Cornuto ver pseudo-Catone. Quid quaeris ρNunc ut ad privata redeam, ευκει promissa patravit : tu mandata essice , quae

recepisti. Quintus frater , qui Argiletani aedincii reliquum dodrantem emit -S

DCCXXV , Tusculanum Venditat, ut, si possit , emat Pacilianam domum. Cum Lucceio in gratiam redi video hominem valde petiturire: Habo operam. Tu quid

Tomus XIII. C

55쪽

N E PISTOLAE

agas , ubi sis , cuiusmodi istae res sint . fac me quam diligentissime certiorem.

Idibus Febr. C1c Esto ATTIC, SAL. x s. AsiAM Quinto , suavissimo fiatri obtigisse audisti: non enim dubito , quin

celerius tibi hoc rumor, quam ullius nostrum litterae nuntiarint munc quoniam& laudis avidissimi semper fuimus , Iraeter ceteros φιλέRηnsin sumus, a emur, & multorum odia, atque inimi citias reipublicae causa suscepimus; --

ab omnibus & laudemur is amenruri His de rebus plura ad te in ea epistola scribam , quam ipsi Quinto dabo. Tu me, velim, certiorem facias , quid de meis mandatis egerisI atque etiam , quid domo negotio nam ut Brundisio prosectus es , nullae mihi abs te sunt reddita litterae Valde aveo scire quid agas Idibus Martiis.

dicio , quod tam praeter opinionem Omnium factum sit; simul vis scire, quomodo ego minus, quam soleam, proeli tus sim respondebo tibi ςερον νώτερον , Ο,ηeinωε. Ego enim , quamdiu senatus

56쪽

aectoritas mihi defendenda fuit, sic acriter, vehementer proeliatus sum, ut clamor concursusque maxima cum mea laude fierent. Qub si tibi umquam sum visus in republica fortis , certe me in illa causa admiratus esses quum enim ille ad con-eiones confugisset in iisque meo nomine ad invidiam uteretur, dii immortales quas ego Pugnas, inuantas strages edidi i quos impetus in risonem , in Curionem, in totam illam manum feci quomodo sum insectatus levitatem senum

libidinem iuventutisci saepe , ita me dii

iuvent i te non sollim auctorem conbiliorum meorum, Verim etiam spectatorem pugnarum mirificarum desideravi. Postea vero quam Hortensius excogitavit , ut

legem de religione Fufius tribunus plebis ferret in qua nihil aliud a consulari rogatione disserebat, nisi judicum genus Cineo autem mant omnia' pugnavitque, ut

ita fieret; ubdin sibi , Waliis persuaserat, nullis illum judicibus etagere posse: contraxi vel , perspiciens inopiam judicum; neque dixi quidquam pro testimonio , nisi quod erat ita notum , atque testatum , ut non possem praeterire. Itaque , si causam quaeris absolutionis putiam, eo το πeότερον revertar Legestas u- direm iuit is turpitudo : id autem ut accideret, commissum est Hortensii con-

57쪽

3 EPISTOLAE

silio; qui dum veritus est, ne Fufius ei legi intercederet, quae ex senatusconsulto ferebatur , non vidit illud , satius esse illum in infamia relinqui ac sordibus quam infirmo judicio committi sed ductus odio properavit rem deducere in mdicium quum illum plumbeo gladio iugulatum iri tamen diceret. Sed iudicium, si quaeris , quale fuerit, incredibili exitu;

sic , uti nunc ex eventu ab aliis, a me

tamen ex ipso initio consilium Hortensii reprehendatur : nam ut rejectio facta est

clamoribus maximis quum accusator , tamquam censor bonus, homines nequi simos rejiceret reus, tamquam clemens

lanista, frugalissimum quemque secem retra ut primtim judices consederunt valde dissidere boni coeperunt: non enim umquam turpior in ludo talario consessiis

fuit maculosi senatores, nudi equites tribuni non tam aerati, quam , ut appellantur, aerarii pauci tamen boni inerant, quos ejectione effugere ille non potuerat; qui moesti inter sui dissimiles,

moerentes sedebant, contagione turpitudinis vehementer permovebantur. Hic, ut quaeque res ad consilium primis post lationibus referebatur, incredibilis erat se- Veritas, nulla varietate sententiarum nihil impetrarat reus plus accusatori dabatur,

quam postulabat triumphabat quid quae-

58쪽

ῶ Hortensius se vidisse tantum nemo

erat, qui illum reum , ac non millies condemnatum arbitraretur Me ver teste producto , credo te ex acclamatione Clodii advocatorum audisse , quae consurrectio judicum facta sit , ut me circumsteterint ut aperte iugula sua pro meo capite P. Clodio ostenta intra quae mihi res multb honorificentior visa est , quam aut illa quum jurare tui cives Xenocratem testimonium dicentem prohibuerunt; aut quum tabulas Metelli umidici, quum hae , ut

mos est , circumferrentur, nostri judices adipicere noluerunt multo haec, inquam, nolim res major. Itaque judicum vocibus , suum ego sic ab iis , ut salus patriae detendere , seactus reus, una patroni omnes conciderunt ad me autem eadem frequentia postridie convenit, qua quum abiens consulatu sum domum reductus. Clamare praeclari Areopagitae, se non esse venturos, nisi praesidio constituto resem tu ad consilium una sola sententia praesidium non desideravit : defertur res ad senatum gravissime, ornatissimique cernitur laudantur judices : datur negotium magistratibus : responsurum hominem nemo arbitrabatur. Vae de νόν μοι Μῆσαι, ππω δὸ πρωτον πον ἔμπεσε. osti

Calvum, ex anneianis illum , illum laudatorem meum, de cujus oratione erga

59쪽

me honorifica ad te scripseram biti

per unum servum , Meum ex gladiatiri ludo, consecit totum negotium 'icessivit ad se , promisit, intercessit, odi ci iam ver o dii boni, rem perdiam L etiam noctes certarum mulierunatque adolescentulorum nobilium intraductiones, nonnullis judicibus pro meredis cumulo fuerunt. Ita , summo disces bonorum , pleno foro servorum , XX judices ita fortes tamen fuerunt, ut, sin m proposito periculo, Vel perire malurint , quam perdere omnia. XXXI runt , quos fames magis , quam famicommoverit quorum Catulus quum

disset quemdam Quid vos, inquit, prisidium a nobis postulabatis Dan, ne nurmi Vobis eriperentur, timebati. Habe ut brevissime potui , genus judicii causam absolutionis. Quaeris deinceps, qnunc sit status rerum,' qui meus. Republicae statum illum, quem tu meo msilio, ego divino confirmatum putabanqui honorum omnium conjunctione auctoritate consulatus mei Lixus , fui datus videbatur , nisi quis nos deus et

spexerit, elapsum scito esse de manibuno hoc iudicio Psi judicium est , triginhomines populi Romani levissimos nequissimos , nummulis acceptis, jussas omne delere quod omnes ni

60쪽

modo homines, verum etiam pecudes fac

tum esse sciant, id Talnam in Plautum, Sponsiam in cetera hujusmodi quisquilias intuere , numquam esse factum. Sed tamen , ut te de republica consoler non is, ut sperarunt mali, tanto imposito reipublicae vulnere , alacris exsultat

improbitas in Victoria : nam lan ita putaverunt, quum religio , quum pudicitia quum judiciorum des , quum senatus auctoritas concidisset , fore , ut aperthvictrix nequitia, ac libido poenas ab optimo quoque peteret sui doloris , quem improbissimo cuique inusserat severitas consulatus mei. Idem ego ille non enim mihi videor insolenter gloriari, quum de me apud te loquor, in ea praesertim epistola , quam nolo aliis legi' idem , in

quam, ego recreavi amictos animos honorum, unumquemque confirmans, exci

tans e insectandis ver , exagitandisque nummariis iudicibus , omnem omnibus studiosis, ac fautoribus illius victoriae ανα - ..ia eripui Pisonem consulem nulla in re consaeere umquam sum passus desponsam homini iam Syriam ademi senatum ad pristinam suam severitatem revocavi , atque abjectum excitavici Clodium praesentem fregi in senatu , quum oratione perpetua, plenissima gravitatis, tum altercatione ejusmodi, ex qua licet

SEARCH

MENU NAVIGATION