Historia principum Langobardorum quae continet antiqua aliquot opuscula de rebus Langobardorum Beneventanae olim provinciae quae modo regnum fere est Neapolitanum. Camillus Peregrinius ... recensuit atque carptim illustravit

발행: 1751년

분량: 378페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

de competit, non diminuto. Ad hujus itaque causae terminationem , hujusque controversiae Iudicii memoriam in posterum faciendam, ne, quae superius gesta siunt, oblivi uni tradantur , praesens nostrum ei exinde judicatum emittere curavimus . Quod tibi praememorato Philippo Notario praesenti in Actili deductum commisimus.

Ego qui sup. Tolomeus Judex. Ego qui sus'. Petrus Iudex. Ego qui su p. Ioannes Iudex. Ego qui sup. Leo Iudex .

Ego Rogerius Not. dc Curiae Advocatus. Ego Guillelmus Not. di Advocatus intersui. Ego Ioannes Not. insersui. Ego Gervasius Not. intersui. Ego Petrus Not. intersui. . Ego Guillelmus Not. interfui. . Ego Pandulsus Not. intersui. Ego Landulsus intersui. iEgo Ioannes de Burgenti interfui. , Ego Iegolinus de Rocca interfui. , nEgo Ra . . . . . intersui.

. i.

292쪽

LIBELLUS JUDICII

NOTITIA IUDICATI

De triosam aquae decursu , pro urbe , s eivibur Suessams. nomine Domini nostri Iem Christi. Anno ab Incaria natione eius MCLXXI. Regni Domini nostri Secundi u lielmi Dei gratia Magoifici Regis Siciliae , Ducatus Apuliae . & Principatus Capuae anno VI. mense Iunii Indict. IV. In praesentia Domini Comitis Roberti Castratae , Apuliae , α Terrae laboris Magni Comestabili , dc Magni Jullitiarii , qui apud Magdalonum Curiam tenebat . Nobis Alexandro , Ioanne , & Bartholomeo civitatis Capuae Iudicibus, & Valeriano Aversanae civitatis Iudidice, & Ioanne, & Donato Iudicibus Magdaloni in Iudicio residentibus: praesentibus Ioanne Caccavicario , qui ex mandato Domini Comitis, ut Iudex , in Curia sede-hat . Atenolso de Patricio , Petro Fratre , Pandulfo de Marcgano , Disolso filio eius , Riccardo de Citro Regio

Comestabile, Ascitino, Riccardo Notario, & aliis quamis pluribus e Petrus venerabilis Teanensis Episcopus cum Iu- uicibus, ca) Militibus, & civibus Teani proclamaverunt adversus cives Suessae, qui in Curia aderant, quod ipsi furtive quandam aquam invasierant, &eam ad civitatem Suessae derivabant; quam aquam tam lonao tempore pos. sederant, quod hominum memoriam exCedebat. Herous

vero venerabilis Suessae Episcopus , Judices , Milites, &alii quam plures cives Suessae, qui pro parte civium Sues Tom.IIL M m sae

G Iestibus Langob. saneitum est, Aonoribus suis hominibus o c. Lib. II. in Episcopi , Comites uniri sint tit. 33. I. Iace , ἐν salvatione in omni

293쪽

LIBELLUS IUDICII

De ad respondenduma venerant , aquam illorum se surtiisve non invasisse; se aquam, quam se qua si possidere dicebant, ex dono, ct concessione, & ordinatione Domini Regis Rogerii beatae memoriae se possedisse dixerunt . Super quo produxerunt testes Anneum .de Rivomatricio,& Landonem Burrellum; quosis nationi , concessioni, di ordinationi Domini Restis Rogerii interfuisse dicebant . Item istud aliud allegabant': tempore Simionis Senescalchi de hoc fuisse ortam controversam inter cives Teani, di cives Siressae , ct testificatum fuit in praesentia Simionis Senescalchi per Evulum de Mallano , Anneum de Rivomatricio , ct per eundem Simionem Mnestalchum , quod praedituus Dominus Rex huivit nodi aquam civitati Suensae concessit. Item dicebant , quod ex praecepto ipsius Comitis Roberti, quidam ex civibus Suessae , Si quidam ex civibus Teani cum ipso Petro Teani Epistopo mper

ipsa aqua convenerant, & ex utriusque partis conventione sic statutum est: in ex macerie supra liceret Suessanis aquam labere , t a macerie infra Teaneues aquam haberent .a Et de his omnibus Suessani se testes habere

dicebant . Pars vero Τeanensium ordinationem , ct concessionem Domini Regis in dubium revocabat. Item nec mandato Ganensium, nec pro aqua controversia finiem da , ante praedictum Senescatcbum venerant , &' ipsam conventionem, eis suit, ut asserebatur , mandato , vel

voluntate Teanensium factam fuisse, negabat . Pars itaque Suessanorum ad probandum, quod dixerat , in pri. Hiis produxit coram nobis Anneum de Rivomatritio , cti andonem Burretium , qui unus post alium sunt nobis te- iij ficati, dicentes, se intersuilla , vidisse , di audisse , quando praedictu Dominus noster Rex Rogerius, praesente Evulo de Mallano, in Palatio Castri Suellae stans ad se. hestram ordinavit, concestit, dc donavit Suessanis, ut a partibus Roceae Monfini, ει ab eis pertinentiis aquae ca- perent suestani, di ad civitatcm suam aquam ducerent;

S p ecepit Evulo de Mallano , ut illud eis assignaret ;dixerunt , quod ex tempore praedictae concestionis

294쪽

PRO SUESSANIS:

ipsam aquam Suessani usque nune ad civitatem suam duaxei urit . Item produxit Suessanorum pars Risbnem Iudicem Suessae, di Philippum Notarium Graecum , qui unus post alium nobis testificati sunt, dicentes, se vidisse, di audivisse pracdictum Evulum de Mallano, di Anneum de Rivoma tritio in praesentia praedicti Senescalchi , praeis sentibus Teanensibus,& praedio o Teanenst Episcopo, te. stificatos fuisse concessionem ipsius aquae a memorato Da mino nostro Rege Rogerio sectam , & ipsum Senescalchum id ipsum filo testimonio confirmasse, & Petro de Ravel- Io iniunxisse, ut concessionem Domini Regis Rogerii Suensanis adimplere faceret . Demum pals Suessanorum Produxit coram nobis praefatum Suessanum Episcopum , jam dictum Anneum, & Memundum Suessae, qui unus post alium nobis testificati sunt, se vidisse , ct audivisse eo tempore, quando Episcopus non Episcopatus honorem suerat adeptus , eri mandato praedicti Comitis Roberti Suessanos cum Teanensibus de aqua ad praedictam conis ventionem venisse , ut a macerie sit pra aqua esset Suesisanorum e a macerie infra Teanensum . A nobisclautem piae fatis Iudicibus iam dictoruin testium verbis propalatis, pals Teanensium praefatum Anneum de Rivomatri. tio, dc Landonem Burrellum falsum testificatos suisse per pugnam se probare velle dicebant. Ncs vero praefati Iudices ex praecepto Domini Comitis cum Joanne Cacca- vicario , &:. . Joanne Bello, Riccardo C tri Repio C me stabulo, Atenolso de Patricio, Petro Fratre, Pandulis sis de MarcZano, Ascitino, Riccardo Notario , in partem ivimus; & habito consilio, reversi judicavimus , pugnam in hoc castu locum non habere , tum.quia ineter Lane

hardos erat quaestio, ἰ9 tum quia de his, quae non M a videri

Q Sus ectus mihi locus t certe

obscurus. An antiquata lex suerat Δ2. it. s. Lib. II. Leg. Lang. Quam lex et . tit. s. Lib. I. propter α -- udinem vetare non potuιι ρ

b Et quidem ex iure Langob.

oui diserepantes testes Monomachia. decertare constituerunt Lib. I l. titis r. lege Ir. Admiserunt tamen, posse imbecilles, vel aetate , vel mo

bo , vel sexu , Campionem pro se subrogare Lib. II. tit. s s. l. 4I. α seq.

295쪽

1νε LIBELLUS IUDICII M.

viderant Teanenses pugnare non debebant. Et quia prae tu ictus Comes volebat, ut haec lis rationabiliter finem a ceptaret, nostro praecepto praedictus Anneus, di subpostae persbnae, di jam dictus Lando propria mauu situm testimonium jurejurando confirmavere . Quo facto de possessione juditavimus r in cives Suessant , icut memoratu Rex Rob eritis ordinaverat , aquam ad Sues nam civitarem ducerent, S in possessione aquae essent; ita quod Teanenses exinde aliquod impedimentum eis non fallaxi, usus sanctissimae Regiae donationis, eonces nis, s ordinationis confirmatione Domino nosm glorio Vsimo Regi reservata . ut dictum, quod gestum est , memoriam non estugiat , pro securitate quoque civium Suessanorum , nos qui supra Alexander, & Joannes Capuae Iudices haec omnia in seripto redigenda tibi Petro nos commi simus ca . . . . Ego qui supra Alexander Iudex . Ego qui supra Barth Iomaeus Judex . Ego qui supra Ioannes Iudex . Ego qui supra Ioannes Iudex. Ego Valerianus Judex . Donatus Judex . Ego Adenolsus de Patricio interfui. Ego Riccardus Citri Regius Comestabulus interfui.

, lacet , substitue . A. IV. hoc

296쪽

DE CHRONICO

. FRANCISCI MARIAE PRAT ILLI

AD TECTOREM

Admonitio. Aracenos pluries Provincias hasce n uras Regni Neap. incursionibus, populationibusque replevim, & penitus infestasse apud omnes exploratissimum . Africa enim ab iis, perinde. atque Hispania , Sardinia , Creta , aliisque ad

maritimam oram occupatis locis , Insi lisque praeterea Τyrrheno mari finitimis . tum demum Sicili 1 ineunte seculo IX. potiti, non Graecarum modo, sed dc Langobardicarum classium auxilio invadendarum nostrarum regionum rationem rati , cuncta suo imperio subiuganda animum induxerant . Ac profecto inter Remularum Pntium contentiones, quod

ipsi machinabantur , confeci at Ludovici Pii Au-pusti primum , A eorum I inceps , qui si in imperio siccesserunt, ad Othones sit hue Irim: si tum , ac Bllicitudo adcessisset; quiV, Deo Opt. Max. annuente, nemdum illorum audaciam fregerunt, sed omnino debellatos rofligarunt. At sicuti barbaros hoste Christiani nominisostes sub Principatuum Beneventi, ac Salerni divisione huc evocatos esse certo scimus, nempe a Radelchi Benev. Principe primum A. circ. CMXL. transmarinos ut eos adpellat Ignot. Cass. scit. Sicilia , Creta, aut aliunde invitatos ; a Siconuiso perinde Salernitano ex Hispania alios, ad auxilium sibi praestandum abductos , itaut Saraceno

297쪽

ii Saracenis obi jcereni et Ostiens Enchem p.

testati sint : ita omni ho trice tum . an ante hanc temporis epochem huc aliquando Saraceni adventarint . Equiisdem A. circ. DCLXVI. aut DCLXVI H. ut alii putant

Saraceni primum in Siciliam irruperunt post mortem Constantis Imp. ac Syracusas subegere , qua in urbe Augursus idem occisus fuerat, ibi , raedam mamimam , s om ne id quod Imperator Roma obtulerat , in Alexandriam ad-θortarunt. Neque usque ad A. DCCCXX. posteriorem

Siciliae invasionem legimus, qu1 Panormum, Syracusas, aliasque aeco Imperio ereptas urbes recepere I ac proinde multo post subjugandam Calabriam eos excogitasse fatendula est . Scrinores omnes s-hroni, quos hahemus, m de Saracenorum in nostrum Regnum irruptione loOuntur, anno circiter DCCCXL. eam accidi cse adstrum; & cum Calabriam ab iis captam memoranr, consulam narram , cumque aliis Provinciarum nostrarum, Brutiorum nempe, & Apuliae irruptionibus confundunt. Apud Ostiens. Ianotum. & Anon. Cast. Chronographos, Erchemp. aliosque, pass4m Saracenorum excursiones naris rantur ; paucaque de Calabriae damnis ab isdem inlatis. verba iecit Lupus Protospata, α Barens. Anon. Chronicon desiderabatur, quo hujus Regionis monumentum aliis quod peculiare innotesceret, loca nempe istae Saracenis subjecta aliquando fuerint L quaeve ab eorum iugo erepta, aut, restituta ἔ quaenam Calabiorum virtus , cum iis

Pugnando , suae it, ut quae ad hanc Historiam pertinent,

omnino cognosceremus. I Quod vero in votis omnino erat, assecuti sumus ex cora.

nico Saraeenito Calsibro . quod in calce operis sui de Settiptotibus Regni Neam Tem. II. duobus abhinc annisyrmio subdiderat V. Cl. Iohannes Bernardinus Tasurius P trie. Neritonensis , pluries hocce in opere laudatus ; sed mendis aliquot, ac mutilationibus scatens ex Typographii uria , qviod non ah tuo tantummodo autographo, sed ab alio. a P. Carolo Borrellio Cler. Reg. Min. viro olim excultissimo exscriptum multis in locis vel audium , vel e

298쪽

mendatum recudere curavi, adnmationibus quibuslam iuli adjunctis. Eius Auctor Arnu bas censetur, monachur, quidem aut Casinensis, aut Basilianus, quorum permul ta in Calabria, R Brutiis Coenobia fuere, ac in illorum seculorum barbarie ab iis tum literaria aliqua ex parte colebantur studia. De ipsius patria nec etiam dubitam dum . quin Calabria fuerit. H ic ipse Chronolom testatur

merit, penitus ignoratur . Res , quas ipse stilo pro seculi harbarie rudi, inculto, nimisque contracto describit, praeoculis profecto habere debuit, qui Chronicon suum ab ejus aetatis exordio usque ad obitum situm est pertincuturii. Nam nec quae ortum suum Saracenorum pra cesserant in Calabriam irruptiones . nec 3 quae illotum postmodum sequutae ruinae , ac damna af Langobaris

dorum , & Giaecorum ercitibus illata , ii ipse describit. Nec illorum expulsionem meminit , ii qui in Siciliam Insulam se recipere tandem coacti , ut sectis irent suppetias,quod ab Graecis ipsis oppugnari Provinciam illam sentiebant. ae omnia distinctim habentur in Cl.VJo:Bapti Carusii Bibl. Sicul. Tom. I. in Rer. Sara c. Epit. Aetas itaque , qua vixit Arnulphus , ex su p. dictis colligitur, seculo nempe Chr. X. eumque obiisse vel eodem anno C MI XU. ad quem Chronicon ium produxit, vel paulo post; ac ulterius quidem illud fuisset perseeutus, si longius mutilum prosty Chronicon hoc adparet, ς um is ea duritaxat omnia, qtne vivem. nrt, uri noverat, plane breviterque describat. Is enim si ea' arime e vivis non excessisset, siub Othone Magno quidem Gisecorum cum Saracenis acerrimos conflictus ah Ann.

circiter C MLXVlIL coeptos minime praeteriissct ; quos

vero tradunt Lup. Prol. e nostratibus Scriptoribus , Chronographus Saxo , & Albertcu' monachus cap. Leibnit. in Rer. Germ. Scii pr. aliique quam plurimi r a qui-- hus Q Otho l. Augustiis, quum se diniremue sensisset , quod adfinem

delusum a Nicephoro Phoca , pr suam Theophaniam coniugem Oth

299쪽

ago FRANCISCI M. PRΑΤ ILLI

hiis Saraceni e Calabria eliminati penitus adfirmantur: Neque ibi quidem sedem fixissent suam iterum Barbari , nisi impio quidem foedere a Graecis evocati, illisque adiungi Ann. CM LXXXI l. quo Othonis Iunioris,

ti Lannobardorum Principum in Calabria copiae protritae. Cur ergo haee tam praeclara historiae suae , . me morandaque gesta silentio praetereunda Amuli lius pu lasset , .cum ad suam Provinciam illustrandam quam maxime contulissent, & posterorum memoriae neces Iario tradenda 8 Utinam vixisseti Ex ipsius enim narratione , cer tum locum, in quo pugna illa accidit , plane sciremus ἰquo vel militarem pugnantium vii tutem , Vel indu Kriam artis singularem profecto admiraremur. Ut facem tamen huic Chronico praeseram , . brevis sme de aliis Saracenotum in cui sionibus , quac Arnulphiaetatem praecessere , aliqua degustemus, quas ex Script Oribus aliis tam Latinis, quam Graecis collegimus. IllOrum quidem primas adgressones, maritimosque insultus in Calabrosum litora contigisse Ann. DUCAM. Hegirae XCIII. ad se iit Chronol. Arab. ap. Calusium Tom. I. say. 3 3. cui tamen chronotaxi neque Carusius ipse adsentitur, nec epo libenter adstipulor ; ex ejus enim verbis multa sequuntur incommoda . Pharichius frius Sari ν per .

ni Caesari filio suo sponte obtulerat , moxDe Patriciis suis , c piisque in Calabria ad illam excuriendam 'bviam progressis dire trincidatis, indignatus , novis copiis statim collectis, in Calabi iam vεnit, raecosque . M Saracenos ex ilia penitus κxpulit , suoque subdidit

imperio Visichind. Lib. III. Sigon. Lib. VII aliique passim . Sed ab Imperii successore Iohanne ramistio

leophania Othoni II. in matrimonium dath, pax firmata suit ; quae t men vix biennium perduravit. Graeci enim Saracenis laederati Calabriam denuo vindicare tentantes ,

Othonem illuc ad marum vibium

defensionem revocarunt. ubi horribili confl ctu A. CVLXXXII. sve

C M LX X XIlI. Theutonicorum, atque Langobardorum copiae excisae, ac profligatae sunt, Othone Augusto vix incolumi ad suos, varios post casus , rei lituto . Quo factum est , ut Saraceni in Lanaota dos primum , in Graecos postmodum arama verterent; nec nisi sorte iis aliquando arridente, quandoque GraeciS, aut Langobardis propitia sub Northmannorum Apuliae Comitum Dynalitae exordio ex ea Pr vincia , proximaque postea Sicili

prorsus pulsi suere seς. XL ut alibi

300쪽

ster fretum Messenense in Calabriam πρHit, ubi pos s.

ctrones purimas , ementor eosimus fortiter tandem it, iam Provinciam subegit . Sed haec ad Ann. DCCCXXXI, vel ins uentem reponenda potius videntur et quippe eo anno Messanensi urbe potiti Saraceni , atque Liparensi Insula , ab iisdem locis in Rhegium classem expedite coma mode poterant, Calabriamque invadere. ut autumo . Neisque tunc primum ea regio armis impetita ab Saracenis fuerat, si Cedreno ad Ann. M CCXVII. in Basil. cr dan si ipse enim hoc anno non Siciliam tantum, sed di Calabriam, S plerasque Italiae regiones excursionibus imiestasse testatur . Quae nisi eo anno revera contigerinx, certe Ann. DCCCXL. circ. quo ab Aenm. Principe , ut dixi in eius auxilium evocatio e linore debuere ita serventitas illis aemulorum Benev. a Satami Princi contentionibus, cte quibus pluries sup. meminimus. Hinc permultis in Apulia , Calabriaque s. tili , universtahasce regiones Lucaniae , Campaniae , Apuliae , Cal briae , Brutiorumque vexare perpetuo coeperunt 'a tesd . I. quo adfirmat Protosp. in Chron. Defendit Abra Φam scit. Ebraimus ex Chron. Sarac. Rex Saracenorum

in Calabriam, s iBD in Cosentiam, e percussus es ictu

fula ris. In Cod. Ducis Andriae addituri cum pervenisset ad Eet fiam S. Paxeratii. Scriptor Abulseda ap. Carusium loc. cit. adsierit Ebraimum senteria mortuum, quod etiam credidit Pagius ad AM,CMII. n. Ir. Verum isthaec non Anno Cin. eontigin , ue ait Lupus; sed A. CMIX.testatur Arrit hus,cul reve ra magis adstipulandum . esse arbitror, quippe qui rerum Provinciae suae magis ex- pertus, et fort. etiam vidit . Lupias quidem hali inatus est . Εhraimi estpeditionem in Consentiam cum illa A, cla Elis A. CMIII. confundens contra Scillatium , scutidistinetim habet Arnulphus a qui utique ab hac in Cala-hriam expeditione Chronicon suum incoepit, quae prima fuerat as Provinciam illam debellandam , quum praec denti seculo eamdem, proximasque Apuliam, ac Lucaniam Provincias excursionibus , praedationibusque invasissent.

SEARCH

MENU NAVIGATION