Musæ Etonenses: sive, Poematia in duos tomos distributa ...

발행: 1755년

분량: 361페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

Sutorumve casas, es parra mapalia, donec Pulchra Aurora ciem majestatemque reducat. in tenebris eadem plerumque iterare videmur,

Quae studia insemnes sequimur. Quatit oppida miles. Et capiti metit laurus. Quid semnia vatum, Et tacita rinram tot ficta Poemata nocte tVenator, cum membra iacent prostrata pore. Sylvarum latebrM devia lustra fatigat. Taygetique Canes quonitum nibus quoque nostros Vita tulit easus in molli e quiete

Crura movent, noto nares tinguntur odorei

Ardentesque, ac si leporem vestigia certa Jam teneant, magnis latratibus omnia complent. Vera etiam ad Cotilum mittunt insemnia ines: Scilicet haec porta fugiunt, quae cornea ferturi incustique alant mysteria pandere fati. Astyagi sic olim aderant Ρhantasmata : Natae Ex utero ramis felicibus exiit alta

Vitis, Eponmem Asiam vina circumdedit umbri.

322쪽

Ac mox occulto crevit velut arbor in aevo

Cyrias, Megregiam Virtutem aequavit Olympo. Certior haud adytis vates Phoebea reclusit Ventura, aut habitae Graiis oracula quercus.

Hinc Italas inter gentes divina Sacerdos Sollicitans responsa Deum, sub nocte silenti Pellibus incubuit stratis, semnosque petivit. Clarior hinc nobis praesaga sesentialatris Supremi apparet magno quo numine desti Fata sciunt Genii, atque etiam mortalibus aegris Somnia dant divina, non ignara futuri. Sidera

323쪽

MUSAE AETONENSES. Ia ISidera excantata Voce Nessalae

Lunamque Gelo deripit. UΜΟSUmhybemi trepidans ad Liminis

Indiga sub tecto paupere sedit Anus. Sulcarunt Anni faciem, & mussantia Labra

Assidue magicas visa movereFreces. Hanc circa Felum dum Grex numerosus oberrans, Jam dominum queritui Murmure, jamque Famem; Ite, ait, ignavum Ρecus, hinc excedite, Nostrae amosa tabes opprobriumque Domus. Vobis acceptum refero quod Saga per Urbem, Quod digito dipuli praetereunte notor. Ferreus hinc omne ad Limen dinotur orbis, Straminaque oblique acta morantur iter. mon

324쪽

1 et 2 MUSAE AETONENSES.

Non cribrum, baculusve iacet mihi sub Lare, quo' Aerias credo saepe secasse vias. ressentiu frustra si siccis Uberalalmis, s minuriu vicor Causa fuisse doli. me damnat Juvenis duros expertus Amores, Et premit inmeritum non mea culpa caput. Invisam me agitant Meri, fugiuntque Puellae,3 Atque explorantes saepe minantur Aquas. Non tulit ulterius clamantem de grege Felis, Causaque jam questus cui magis aequa, refert 'M Servire infami est Infamia pinguior essem, Vitaque jam nulla Labe notata foret,

Si nunquam agicis laccessem sedibus Hospes mi Caput hinc nostri venit origo ali. minc coniuratis saxis petit improba Turba,

Quod nos posse serunt Fata novena pati.

Feles, Bacus, Rugae, Faciesque Senecta suspectam Sceleris lurida reddit Anum. At magica incedit La Apesselicior Arte, Imponit

325쪽

Imponit pretium Dotibus Ille suis. Cum libet, obscuro deterget Nubila celo, Cum libet aestivo convocat orbe nives. H in securus se Tempestate tuetur Navita, nec trepidat perfida terga inris. Venalis proflat Boreas, Eurusque Notusque, Et parent ussis cuncta Elementa Viri. Datur

326쪽

Datur in mundo continuus Entium ordo. PIRITUS A a1. qui regna ignava fatig

metis, exerces luctantia semina remam, sequor, ex Nihilo facilem seu stadisinerti interiam, spargisque agilem circum indique Vitam: Seu brutas Terim exuvias, elementaque tarda Igne foves Animae sacro, raptimque potiris Numine Maetherei praetendis Lampada Sensus: Immodicum donec tandem subsistis anhelans Exceptare Deum, refugusque fatiscis in astris. Vix exors Nihili, primoque in limine rerum Μateries jacet informis, somnoque silenti Longum bruta stupet quamquam corpuscula passim Ambiguo motu salientia Succinus humor Allicit ad coitum: agnesque fidelis in axem Emicat Arctoum temereque per oscula serri

Juncta

327쪽

MUSAE ET ONENSES. Ias

Iuncta tremit, castosque Hymenaei imitatur amores. Quin age, flecte oculos, qua ema vividus aura Funditur in Plantas Deus: en ubi Sylva caducam liciat in vitam tenuique in semine ponit Phinta fidem trunci, genu eque elementa futurae: Donec vasa tument vegetis lactentia succis, Et Phoebo sudat geniali obnoxia ita Ductilis in folia, aeretes Φatiatur in artus. Quin, crediderim per amoenae arbustula struae Particulam tremere aetheream cum moesta sequaci Fonte petit Solem otis, spretamque selutis Flet Venerem soliis : Ietalis herba protervam Casta manum temere refugit, laesumque pudorem Decidua cervice, fracto germine luget. Usque adeo Succus per membra virentia plantae Ambiguos sinuat flexus. Juvat altius ire, Flumiat inlisa Sensus ubi percita luce interies, magnoque Animantum corpore mistus

rimanat mundum Deus. in circumflua vita Stillat

328쪽

Stalat ab Oceani gremio terraeque capacem inlem agitat Sensus tumet omnis turbidus humor

Indigenis saxi venis inolescit aviti Parvula progeniesa foliisque sub omnibus haerent

Eriles animae Dryadumque infantia r a. At neque ens tenuis pecudum sinulachraque Sensus Languida praeteritum reflua, nec luce futurum Praemissa reserant licet illis impete crebro Percussi vibrent Nervi, raptimque fruantur Impulsu, celerique agitent senseria cursu. Sed non corporeis orat Vigor ille superstes Exuviis simul extremo consecta dolore in rci ant sensus pallens extinguitur ignis emum, & lento terrena cadavera senino Inscecunda jacent quanquam genitale sepulchrum, Ut fama est, Myrrha moriens contexit Eoa Phaenix, praegnantique repet Nabathaea favilla.

Contemplator item, γ, se subtilior ther Insinuat membris,' vivida seminamentis

Temperat

329쪽

Temperat, indigerumque Animam sub pectore versat. ma, rides t agilis magni subterfluit undas Oceani, Terraeque plagas, librataque lustrat Sidera, rimaturive Deum per flamina venti, Ρraecipitesque nives, laetoque silutat in imbre. Merea dubiae juga per declivia vitae occidui trepidant Soles labat impete tacto

Sanguis corporeaeque, perenni attrita labore, Bruta ruim elementa Casae, terrenaque membra.

Quin Anima multi Dransque tremensque micansit;

.Hemum refugit Nihil atque in se ipsa residens Exercet mortem luctantem, atque imperat Orco. At neque per terram gemialem exuberat omnis Spiritus effusus vitae in sua Sidera norunt Indigenae Divi quos non torpentia tardant vincula interiae, concretaque semina leti. Pars Genii, ut perhibent, fidi per nubila furtim Caeca volat, stipatque virus, Manhela fatigat Pectora, dum Patriae stillant extrema cadentis Vulnera:

330쪽

Vulnera: ars animam complexu excepta inani Pulveris avulsam, dum pallida, nuda relicta, Invisit tacitos anes tum caetera turba Lampadathoebaeam librat, lunamque sequacem Circumagit, famulisque astris molitur habenas. Να circum interea caligans humida nubes Caelestes hebetat visus quin foedera rerum inma patent quae vis labentia corpora pronos Torquet in amplexus Centri ' qua lege Malem Mens agitat molem, dum ductilis errat in artus, Et tremit in nervis, celerique in sanguine manat. Usque adeo Divum sacras consurgit in artes Mundus, in massam premitur devexus ineriem. Ipse Pater diffisus ubique, virescit in herbis, spirat in aetherea vita, collucet in igne simplicis Aurai, donec circumfluus ambit Aerio magnam pendentis ab axe Catenae Compagem, rerumque ingens sese explicat ordo.

SEARCH

MENU NAVIGATION