장음표시 사용
131쪽
Aurelii AUGUSTINI de Doctrina christiana libri N. eius demque de Fide N Symbolo liber I. N VINCENTII lerinensis
Commonitorium. Helmes adii Isss. iterum recensente atque edente Georgio calixto. Prior enim editio prodierat A. I629. in 3. Si vero Praefationi Oxoniensis editionis Vincentii A. 16sti in Ia. credimus, puriorem ea & emendatiorem non licebit reperire. Cui tamen non cedit, si non praevalet, Bataviana. quae Parisiis lueem adspexit A. 3669. in 8. S Cantabrigiae i687. Ia. Et Genim quidem P. I. A nimadvers. p. iis. coniunmonem istam mucentse eum Augustino, a
Calixto factam minus aptam eo putat ψ quod ille semipelagianismi suspectus sit; sed P. IV. ao8. faventior scribit, libros Augustini de Doctrina christiana aliquoties in usum ecclesiae a magnis viaris seorsum recensitos & editos esse, olim quidem a D. Sal. postea a D. Georg. calixio, qui & librum de Fide di Symbolo eius
centii Lerinensis simul aditι, disserat. Eodem in prooemio. quod ad Papae romani usurpatam in stiritualibus ae temporalibus potestatem, nec non omnes pontificias noritates superstitiones & errores eis vertendo ut in Resutatione Buscheri P. u.a6. dicitur, praecipue tendit Calix ui etiam loquitur de ambobus istis eccles doctoribus,
Augusti SV neentis, atque his eorum scriptis Admonitionem subiungens, in qua de occasione agit editi a se Commonitorii, S Symbolo apostolico, tanquam summa fidei christianae. P. a i. duo adsere Excerpta ex Pae Epistolis ,ut pateat, & quanti genuinam antiquutatem pristi doctores fecerint, di quod in rebus fidei genuinam non putaverint, quae posterioriblia temporibus coepit, &ad Christum at que Apostolos referri nequit. In Dedicatione autem ad D. Petrum Iuchrmannum, Aulae diditionis brunsvic. protecclesiasten di abbatem
132쪽
e necessitate eo ensis inteptheologos auli.
eos de Madermem, nee non de discrimine studiosorum theo oledi grainter disserit. Ceterum de libris Doctrinae christianis videmia randum de Preeib. veterum Christianon p. 7I. Tvimis Ostia summar. 28. εc Bratthan tum Program. IIX. I i. De Traditione aut ecclesiae molitae, quam Vincenti ad fidei munimen eorumnaereti m fraudes, divinaedis seu scripturarum auctoritati adis Iungit. sciendum. eum illam sumere significatu speciali. videlicet pro testimonio ecclesiae, quod de doctrina ab Apostolis di primis eius praeconibus & mystis accepta perhibet. 'm --, Tulli Leucorum natus, ex milite monachus &qiudem presbyter . in monasterio insulae Lerinae. ad litus inter
Ligur dc Massiliam in Italm & Galliae eonfinio sitae. unde St Leiarinensis Upellatus, neque confundendus cum Uineentio Gallia. nam oraesecto, vixit iaculo U. Aur. Aumastino aliqua parte aequam, obiitque ante annum 4 . discripsit nitido satis, uti Gou: sindicat. & aperto sermone Commonitorium suum, sub nomine latitans, quod eius modestiae tribuendum tertio , ut ipse ait, post Concilium ephesinum anno, aerae videlicet christianae 3 hoc est, quarto post obitum Augustini. Duo equidem composuit Commonitoria; sed cum posterius maximam partem intercideiarit, quid opus est eius rationem haberet Hoc potius notamus, sie- ut Io. cistoriau & Barthol. Pinur Lintrensis, nee non Steph. Bri iam breves in eum Notas scripserunt, ita Dominicum μου -- commentario eundem illustrasse, it Seraph. eice uind- studuisse
pelagianismi maculam ab eo ut abstergeret. denique sub iudice litem esse an Obiectiones adversus Augustini scripta, it doctrinam de P estinatione ac libero arbitrio nostri s1nt Vincentii
Praedestinati vero auctorem esse Vis risis moram, cui libros IV de origine aniniae Augustinus opposuit. Vide G. sint . in Pto--m. p. zo. qui et pag. V. subiungit veterum 6c recentiorumae Vincentio, eiusque scripto testimonia dc iudicia, Missem. Tri. P. 228. Pis cis de pseudon. 49α de homon. 6 o. ΜΗ - in Dissere. hist. III. Saluiora Bibliotherit. Τ. III. 474. in Dedicat. Salviani de Vincentii nostri ad illustrissi abbatem Iae. Nicol. Coibertum, rasevωρ -- Detineat
133쪽
Paeuimur, hisbanus , epiImpus harem nenias, cauigatae vio-ouentiae , & tam vita, quam sermone clarus, scripsit varia opuscula, videlicet contra Novatianos Epistolas III. quas librum contra N vatianos vocat Hieronymus Paraeneticum ad paenitentiam libeIIum de baptismo , & κερβον, Cervum sive Cervulum, i. e. librum contra luateri cuiusdam genus, quod apud Paganos S Christianos in Gallia, forsan & in Hispania. usitatum erat, qui quidem liber interiit) subque THEODOSIO Imp. admodum senex est moris tuus praeter propter anno Christi 38'. Paciani editio omnium optima, romana est, a Petro usinio ει Paulo Mauutis curata. Neque hoc praetereuiaum, H. Dextrum eius fuisse filium mersumus desti iptorib. eccles e. Ios. caοι IN. Coum us 7 . ODarius P. II. n.
Ioaehim Iusti B R EI T H RUPTII Institutio hermeneu meo-homiletica. talonii Is8s. Hoc in opusculo praecepta interpretari di Seripturam sacram et concionandi ex Ariaψιαι de doctrina christiana libris IV. conquiruntur, illustrantur, atque ad usum accommodantur. Et in Praelatione loquitur auctor de praestantia Et seopo illorum sensit patris librorum, ostendens, nihil ei aliud propositum fuisse, quam monstrare viam it adminicula scripturam sacram tractandi, intelligendi videlicet ae docendi doctrinam ctristianam, id est, hermeneuticae sacrae de homiletitae sontes aperire. ut antea nemo secerit; non igitur res ipsas, sed modum inveniendi eas atque eloquendi praecipue tradere: se autem, ne discentes tanto thesauro carerent, libros illo verbis auctoris plerumque retentis, in nucleum quasi contraxisse. . Iam haee Institutio hermeneulieo-homiletica, sed sine Dedicatione ad Christianam Aua heredem Nor vagiae, postulatum eoadiutorem episcopatus Iubecensis, Ducem Stesvici di Hessariae, est appendix Institutionum eius theologicarum, ut discentes compendium haberent theologiae non modo dogmaticae ec moralis, sed etiam homileticae.
Vide Acta erudit. A. I6'S. 8a. Ioachim Iustus Breuhaupt, northemus, natus anno 16π. primo
eontector scholae molsenbuitelensis, deinde homileticus in araiademia kiloniensi prolatar, postea ecclesiastes aulicus meiningensis, mox assumtis Doctoris honoribus, prolatar ac Ministerii euania
134쪽
pHiei senior in rivitate resuriesili, nune autem princeps in Mademia ensi theologus, paritemue supefintendens geheratu ecclesiarum in Ducatu magdeburgenu, eomiliarius eonsistorialis, abbas Eensis magdebuisiem. & Seminarii theolosici sacrorumque hil-deralebienuum director. pietatis studio, eximia doctrina, elegantiorum litterarum ac poeseos cultu, it praesaris seriptis, quorum eatalogus typis tamen exstatu lytus sicut ipse stilo usus est contra unum& alterum ita adoriarios expertus est Io. Frid. b. Io. Fecis π, Val. m. Loescheraem, directorem Relationum , ut vorantur. innocuarum. & Io. Christoph. Seripta autem eius ab Iuuntur Systematicis, Homiletieis. Disputationibus'. Programmatibus, Praefationibus, Apologiis, Epistolis. Orationibus ει Carminibus. I : . . : -
Aurelii AUGUSTINI& aliorum quorundam ad ipsum scriptae Epistolae CCLXXIIX. cura Lucae Frid: mini ri/ seorsum editie. Altdoini 1668. Alii illi sunt Mincessimω,
tempore Innocentii L Papae INNOCENTIUS, Euodisu, Audax, rabaraia, Pascentim, Bois faeim, consent , AI' , Gerase, Nectaris, Theodorem. In Praesitione loquitur auctor de modestia Augustini, qua sua scripta aliorum censurae exponit, de praestantia Epistolarum Augustini, utpote de quibus Masm-hi Praefati scribat,non auo in vara maris erucescere sanctissimι viritatem, caritatem, studium erediti veru, -ν - eanea Aa, ct Olum δε- mm Dei. Paucis: ex aliis Augustini libris p teste licere, qualis fuerit adhue infans in Christo; ex aliis, qualis fuerit iumenis, quaru senex, ex hoe uno violuminε semel rasum Augustinum te .unis. m. His rationi-hus se impulsum ait mi.hart-, opus hoe ut seorsum, in Fratiam studiosae iuventutis. prodire iuberet; neque tantum dedisse Epistolas ab Erasino olim editas, sed S eas. quae ex istieana bibli theca accesserunt. S a s, a nemine adhue inter Augustini epistolas relatas, in ceteris tamen operum eius Tomis, pro rerum similitudine, relictis. D. quae in margine conspiciuntur, continent allegationes S. scripturae, Iuris canonis, Lombardi. Codicis
135쪽
Theodosiani, &-cium alii multas implerent paginas. . Denique sub foem volutaris exhibentur IV. India ces. quorum ultimus ita est theologicus, ut Historico- gnomois Io ei titulo simul dignum facile sis deprehensurus. Ad Epist lam XC. quae est Patrum son carthaginensis. & ad Emolam XCII. quae in Augustini.& ceterorum episcorerum Coneilii miis Imitanu linenda est ita Notas Ga merii in Epistolas synodes
Per probabilem rationem S. Pater probam ct 'nisim seu valiis dris intelligit a sicut explicant F. U. CHoram in Append. reis sponsion. ad Theses aistismis cietisticas V, & Grais ad Regii: F om. caute Ioq. '. . XIX. p. 63. Sosis eis scriptu. rarum libris, qui iam cano-- nici appellantur, didici hune timorem honoremquς deserre, ut nullum eorum aues orem scribendo aliquid errasse firmissime credam - alios autem ita lego, ut, quantalibet tiri are doctrinaque prae .l polleant. non ideo Vprum Pu m. . . ii rem. quia ipsi ita senserunt:I: sed quia mini vel per illos a
. ctores eanonicos, vel probabi- D ratione, quod a vero nonu abhorreat, persuadere. potu
. Quoscunque inveneritis. e M. P. 177. Vides Iam, ut opinor, Mon esi* con-
. siderandum . quod quisque cogitur; sed quale sit illud,
- . quo emitur, utrum bonum. an malum. Mea primitus . sententia erat, neminem ad
136쪽
λ non contradicentium verbis, sed demonstrantium supera-- batur exemplis.
. facile anetibι scripturaram inserorum nomen positum inv nitur in bono.
Aurelii A vGVsΤINI libri II. de adulterinis coniugiis ad
Pollentium, eum notis eeleberrimi ICti. lanae 1698. aetus hie diciatur esse Io. Ωhinorus. Controversia autem inter Augu um de Pollentium, ' qnae hie tractatur, reduci potest ad duo capita, quorum prius est de iure diuortiorum, alterum de iure iterum nuis hendi post diuortium. In priori, Augustinus negat ius diuortuorum, regulariter, excepta caussa adulterii et Poluntius assima regulariter.. In posteriori, Augustinus ius iterum 'nubendi, via ente altera parte, nullo modo admittit, neque in caussa adulterii: Pollentius vero in hae caussa admittit. Denique ficut Augustiis
nus in priori quastione ischndia disputandi, quippe in eaus in meis Itori, optime utitur; ita Pollentii scripta in posteriai m onarion immerito desiderantur
Io. Pegavio- saxo, IClux, primum fer. meis saxo niae Bemhardi a consiliis aulicia dc consistorialibus lanae, dein consiliarus Reip. argentoratensis, dc professor honorarius. in Praeis fatione huius tractatus encomio viri celebris, et divinarum litte. ratum, omnisque iuris ει humanioris doctrinae cultu excellentia honoratus, secundiam Conradum Siseerom sive Io. Georg Καδαμ- in Dissertat. epistol. de German. legum veterum, ae rom. luistis in Rep. nostra origine autoritateque praesenti p. vet. singulari elogio appellandus, di, iudice Schara su Dbis Epp. selectar. p. 1 3. ordinis sui S Aulae saxonicae ornamentum, immo summus vir. Et omni cura pro republica, & amplificandis bonis littesis nitens. edidit Insitutiones Iuris canonici, Responsionem ad Dissertatio nem Conradi de quo iam diximus, Praxin iuris romani in foro germanico, Institutibnes iuris ex principiis iuris naturae, sentium
137쪽
Augusto m. Dasa lium & civilis, Commentarium in Herennii Mod in Fragmenta libri πυι ευρηματικων sive de cautelis, Introductionem ad iusseudate utrumque. germanicum S lansobardi m, Codicem iuris alemannici seudaus cum commentario 8c dissertationibus, Obseruationes historicas in Chronicon Iacobi δε-Heme in iurisprudentiae totius, tam romanae quam germanicae privatae, Librum de pace religiose, Tractatum variorum de renunciatione cum praefatione de notis. Institutiones tui is publici roniano is germanici. Eπινιγωον rhythmo leutonico LUDOVICO regi acclamatum eum versione latina & commentatione historica, Diatriben deS R. I. Comitum praerogativa ac iure inter ipsos di Ordinem equestiem immediatum controverso, Notas ad G. A. Struvia Synta naturis laudatis, & plura. quae recensentur in Tomo II. Novae bibliothecie p. 868. laboribusque histe ac pluribus aliis defunctus eo abiit ubi quies atque otium est ab omni labore, idque contigit A i oti Quum annum aetatis ageret ' Vide etiam is cindisiuder eorraponderi Rycks-Vomen p. 3o. G. W. μῶυ- In sun. Georgii Schubarti, A. 3. B. σαφφstium Epp. select. p. I s. co7. B. G. Siramiam Disp. de Synodo stantica p. 32. S Io. Guil. Murara
De turam. A. ITI . Non Mart. p. 22.
Aurelii AUGUSTINI liber demeresibus, emendatus &eommentaria illustrum a Lamberto Da αν. Helistadii 16 3. edet te Geta Theod. sed vitiose admodum. Prior editio eu nevensis A. Ism. cui pii cuiustam viri tractatus de Melesia
erat additus. In praesenti opere adiunxit Danam haereses ab Au-
eustino omissas, usque ad institutum papisinum & minumedi- - astorem etiam eoniscit haereseon, ex qua, quo modo aliae ex
Lais Danaων, aurelianensis, viso tristi spectaculo, quo An-fi, iCtus doctissimus S senator sanctissimus, praeceptor i-osius Lutetiae propter euangelii doctrinam strangulatus cremaba- u ita commotus est, ut in Veritatem illius d rinae quam dii isentissime sibi inquirendum iudicaret: quo facto ni us dubit
. sicut studium iuris theologico, ita patriam religionem reforismata permutare. Calvinum igitur & Boam audivit, seque totum Reri, litteris tradens, summa industria, nocturna diurnaque auisnorum lactione, dist9penda memoria id consecutus est, ut theo-- logorum
138쪽
'luein. με - ri Iogorum sui temporis praestantissimis accenseretur, variaque Ioca eius domina gaudere S illustrari possent: docuit enim Gene'.
Lugduni Batavorum, Gandavi, atque Orthesii in regno navarre. nor quo ultimo in loco, vel potius in eius vicinia, finem vivendi in his terris secit anno Is96. aetatis M. Postquam non minus calamo. quam ore masnam sibi famam acquisiverat: multa enim
seripsit ediditque, videlicet Henchum liaereticorum. Ethicam. Po-: Hiram & Physicam christianam. Aphori sinos politicos . Geosraphiam poeticam, de Amicitia christiana, ludo aleae, & venesta. Explicationem orationis dominicae, in Salomonis Proverbia fletaelestasten, in euangelium Matthaei, Marci . di Ioannis, in I. ad Timotheum, epistolam ad Philemonem, atque in epistolam I dae, Polemica denique adversus Guillelm. . Martita
Ciamauiam, quem vindicavit Frid. Patri, Iac. Andream, Lue. --drum, Stephan. Geria ebium, Nicol. Setioecerum, ae Roberti Me ris num, defensum quidem ab Andrea Euda-- - D ne. Vide, si iubet. Acadamiam uid em , p., Melch. Adamum in Vitia meologor. exteror. p. I T. Minis. 2ss. & Creuiam P. XL Animadinior. ae P. ML ror. Α Π πο ad A. Is'6. vocatur magnae eruis dationis inter Protestantes theologias. ' . .
Christoph. PELARGI Epitome universae theologiae, sive
explieatio IU. librorum Da asceni de orthodoxa fide. Franeofurti ad Uiadrum iso . Io. Christ. μαε-- in Noti'.Vniversit. Dan . iure. p. ita. licationem hane vocat egregiam. γεηια Exeris citat. III. de Libris salptor. Numis p. 37. optimam, di Witteber ea a D. Frid. Bia ius desenta est per Castigationem Censurae calis vinisticae, A. icia. 8. sicut ipse aucior in praefatione huius operisse & loel nes ab ipse adhibitas tuetur contra anonymum quendam calvinisticum. Christoph. 'lau- , germanke Strech, quidam enim ex eius maioribus. vir magnae staturae, et in cuius domus earumine quotis annis eteonia nidificabat. δεν -ga Morc. i. e. Procerus cimma fuit dictus in academia franeolanam primum organi aristotelici, doinde graecae ling ac postea, quum honores docioreses consecuistus ent, theologiae prose si praeterea generalis superintendens marchicarum ecclesiarum, nec non pastor franeolarianus & speciis alii inspector illius dibeceseos, in hoc honorum culmine, quam rara In δεν 4, in a muti Disitigod by GOoste
139쪽
nia gis. σαι a multis variisque Principibus & Maostiatibus expeteretur. totos XXXVII. annos ad finem usque vine stetit; nee tamen fuit sine fastidiis fit adversis, atque calamitatibus, praesertim; quum ad partes Reformatorum, quos non amplius tondemnare audebat. transiisset, iccirco passim proclamatus apostata. ut qui fidem Christi abnegasset. Vidit etiam luctuosum illum diem quo urbs Fran- cofurtum expugnata in manus hostis incidit, si supellex ipsi a milite rapta; hoc tamen beneficii a praepotente accepit victore, ut bibliothecae suae, quae postea Universitati cessit, eustodes adderentur. atque ita hie thesaurus ab interitu liberaretur. Scripsit bene multa, Exegetica videlicet, in Pentateuchum. Matthaeum di I annem Piciactica, e quibus est Compendium theologiae A. igi6. Polemica contra Catholicos, Lutheranos ut Conr. ium , Dan. cramerum, qui Zc sub nomine Dan. G-μι latuerit, icFrid. Baldu-- et Arianos, denique Particularia, in quibus sunt Orationes,Conciones Poemata,&Bibliotheca theologica, laborun que si vita finem, quum rediisset a visitatione scholae Uallis io chimicae. secit Mino aetatis c8. Laurus ei tanquam insigni poetae. domum missa est; sed ille qua erat modestia, honorem istum recusavit, gratulationibus pariter missis ex tempore subscribens:
Idem in domo sua adseriptum habuit: '
Plura de eo tradunt Io: Christoph. Breman.- Notititiae Universit. franeolari. p. vet. 8t iri Catalogo librori biblioth. franeolari. arin atque menti p. 6l6. Vide etiam A Bruas in Atheismo p.
Hugonis GROTII de Iure belli ae paeis libri III. Cum
Annotatis auctoris it Excerptu annotationum variorum virorum insignium iri totum opus. edente illud Io. Christoph. Re manust. Francofurti ad Viadrum. i69i. Editio haec denuo impressa fuit A A99. de prima ipsius Grotu Parisiis A. postquam summus vir Pιiriciis do tissimum Gratiaem ad opus hoc scribendum excitave- Diqiliaco by Coo ite
140쪽
rat atque expugnaverat, de bono Publico hae ratione immotiali ter meritus. Viri autem illi instimes, unde Beς--α- excerpta sis petit. sunt Io. Ad. --der, Casp Iuris, Io. Henr. B etler . Io. Frid. Gro-υι- , Io. Geom. Henrisus Heu, ita: cernimus namque ait ille in Praefatione, in Genavia elegantem periphrasin vectorum auctoris, S adiuncta ex aliis scriptoribus verba & ficta parallela; in Ο -- sacrorum sedulum examen. variorumque. quae eirea quaestiones motas disputari possint, collectanea; in Βοι. alino altiorem ex iure naturae & factis veterum doctrinae di exemplorum Gratia indaginem , cautelasque ad id necessarias; in Zistisis ex iure civili pariter ac iure naturae rationum augmenta; in Siniane, praeter stricturas ex iure civili di publico, diligentem I eorum Scripturae collationem; in munita conarum cum aliis primcipiis confirmandi, saepe & defendendi Grotium. Neque inter' misit, ver - - Antonii Gunis./ in subsidium vocare. &quaedam ex ea inserere, quoniam enixo studio accurata verborum
auctoria paraphrasi mentem eius exprimendi commendare se se videbatur; suorum autem aliqua ut adiungere; religioni stibi duxit. Hune igitur clarissimi viri laborem, ut egregium S utilem Iaudat exquisiti iudicii eandidique animi philosophra ac theol gus, Io Fran. Raddam in Selectis iuris naturae & gentium p. s9. Quamquam CL. Strisvim Biblioth philosoph. e. 8. a. haud dubitet seribere, eum in contrahendis excerpendisque aliorum notis haud aequum ubivis iudicium exhibuisse. Ei dem in eadem pagina tuaieto inter commodiores ac meliores editiones habenda est Grenisti, qΗ prodiit A. i688. idemque de hagensi A. I68o. sentit creu Diuere. I. de libris scriptorum optimis p. A. Pertiustri Lib. Bar. a Isara in Felleri Monum. var. ineditu p. - . optima videtur esse Io. TU Mι , excusa Francolarii A. I696. f. sed ei palmam reddere dubiam videtur nova illa, quam curavit lo. Βω byrae, notasque suas addens publicavit hoc ipso anno I m. -- stelodami in g. maiori. proxime etiam in lucem producturus verissionem suam Grotiani operis gallicam, quae superatura est, ut aiunt. Curtinianam. Sunt & praeter supra dictos, comministatores, nominatim Io Georg. hi , Ut cus Oseecht, Gethardus
pe qui in suo opere Graιiam illustrat di supplet; minime vero