Lepidi comici veteris philodoxios fabula ex antiquitate eruta ab Aldo Manuccio

21쪽

Pot. Habeo virum qui olim conservuus ut suit, nunc amicus est optimus, a quo facilius quaeque et si grandia sint, impetrem. Is, viden, isthanc statuam ostiariam aedes illas inhabitat: hominem conveniam: et dicam veIIe ex eius horto, aliquid dicam. r. Et ego una tecum. Pot. Minime. Volo enim te mages iaciat, oretque, ut in gratiam se accipias tuam. r. Lepidum caput ergo l. . . Pot. Ergo deambulato: ego ingrediar, jam cum fores patent. r. Optume.

μι. Heust heus t et quis hie est Τ et quid lares patent 7 at domesticus sum, mihi semper patent: ingredior:

salveto lares.

PHL Haec mihi commeatis pro triumpho est : hoc totum iter meum pras gaudio est. Non possum memetipsum continere: quidquid video iubeo salvere ac si velim omnia, hoc meo gaudio impartirier. Salveto, etsi mihi satis iniusti sorte sitis , salvete lares optumi, quibus persaepe liceat divam et videro et audire hanc: salvete vos superi, tuque alme divum pater, gratias vobis habeo; et mi frater hoc tanto nuncium exultas gaudio Tibi etiam ingentes gratias et utinam condignas exoptatasque pro tuo hoc tanto sa-einore reseram. Dum poterim dixtim certum hoc est inde eam audire ut possim Τ . . iFron. Dixi audias, videas, verba addicias qui loco et

22쪽

PHι. Sic oportet animo morem, ut suggeram Sinam prae gaudio se se ut dessendat decursitesque paululum. Fron. Tace, tace inquam: videre viSus sum iuwlentem egredi, regredi, frequentarium nescio quem, e X amici aedibus. Phil. Hen eccum hominem lFron. Huc accede post angulum aut columnam, ne nos videant: auscultabimus quid consiliorum congerant. Phil. Hei mihil quam male nostris rebus timeo. Fron, Tace.

Phil. Hemi ei Fortunium ab hine diit dii l

SCENA V.

DiTONY8, POTENTIO, FORTvsius, PulLODOXlos, FRONTISI8. Irit. Ubi ipsus est Τrit. lam nunc aderit. Sic vellem amicos mutuo inter se convenire, ut liberali animo et consulerent se sibi, et operas reserent sicut nos ipsi inter nos lacimus : non potuit rectius tibi dari consilium. Sed eccum ab hinc hominem : salve; oportune advenis. r. Salvete. Pot. Si scires quantum mihi cupiat so inter tibi sa- miliares ut accipias, tuamque in benevolentiam ut costiluas. Iusto illi amicus fores optumus. r. Bene vos dii ament. Bit. Enarravit omnia, sed si lubet dic, quaeso, qui Vere suere parentes tibi Τ r. Thraso et Astadia.

Phil. Perii; ipsus est hic Fortunius , Thichiae filius est adoptivus; cui esim Dilonus suit servus, inde jam PS ea domo volt mihi hoc praeripi comodi: perii.

Dit. Te dudum aspicio, nunc tua haec vox et memoria in mentem reducat te ut agnoscam i Bene salve:

23쪽

an restolis cum soleham te in sinu et domo patris gestare ad nostram For. Centies. Dit. Quam eras fraudicolust... semper in barbam et eapillos duriter coniiciebas manum. Pot. Semper te dilexit: ut lepido applaudebati . . .

Dit. Huc advertite animo: nunquam egri antea ex studio hanc conspexeram convicineam; nam me domi non nisi inter raro comperio, et sat negotiorum habeo quibus me exerceam; ita dii in proximum omnia vortant illis nerariis qui tanta astutia saligant me miserum in servitutem redigere. Verum nuper cum stomum redissem commessatum, accessit quidam exorans hanc eamdem ob rem sibi ut paterent meae. Spondi operam, abiit amicum accersi luto, cujus causa hoc impetravit gratiae.

Pot. Quis ille an quisquam ΤDit. Atheniensis, cui parentes Argos et Minerva. Fron. Vidi hominem. Dit. Post interim accessi ad turrim, et parvum perforamen vidi eam in superiori triclinio fidibus concinentem vorsus de laudibus Herculis serio, et divum. Volo crimen ,

si crimen apud vos est, accusare meum tolum me rompressi inlerius vervos dixi.

Dit.' Aodepol forma sormosior Venere. Sed ad rem redeo , vos amo, sed neque velim si redirens. Fron. Rectis habeo, cauto id loquctris. Pos. Tenemus ne illos qui nihil habent praeter vitam, quod abs cruce precario possident. Phil. Dii to malo divitenti lanctus ossicio et pro- laeto verba blactis, ut dignus es, et dignus essat cloacam aliquam tuis dieiis res pensum ut dederet cui nihil proprium est, nisi lingua isthac tua foetida, pexuma quae in delerius in dies convalescit.

Fron. Tace: in aurem consilia conserant. Disitigod by Cooste

24쪽

For. Non timeo illos. Du. Nostin Τ t. Pulere.

PhiL Quid dixti

Fron. Dixit illos so vello opletos verbis, et Spe usque adeo delibutos abiicere ab se. PhiL Perii: nullus amplius sperandi locus nobis relietus. Tritum hoc proverbium est integra cum fide: tuta spes cohabitat, postquam fides disrupta est, spes intereat necesse est.

Fron. Et tritum hoc est, quia quod tritum nimis est haud saporem habet. Tace: bono lac sis animo: unumquodque iter suum habet exitum. Phil. Hei mihi lFron. Tace: habeo argutam astutiam ha l hal hel Oh dii, quid Paro l. . . Phic Quid agis, quid ineptis, cur te deturpas tam limmundo Iulo Dii testes, insanis 3 .Fron. Hem l nunc et Capitium . . . Phil. Vahi insane cur advesvis id cruri Fron. Ut laceas et videas , et it precor quod si videris licere domum ingredi.

FRONTIS S , POTENTio , FORTvsivs , DiTorius , PHILODOXIOs. Fron. Hei mihil heil γm l . . . m. . . t. Quis lacrimatur. r. Quid clamas Τ ehir Priape l. . . Fron. Sic opem expectabam ut dares. l r. Ebrius debachatus est; non se substinet. m. O celum, o sol, o luna, o aer, o ignis l... Opem l heil heil 3m l .m l ...

25쪽

Bit. Surge ne lacrima. Poι. Quid habes. Fron. Habeo animam inter dentes et labial Ah l ...

ham l. a.

Diti Loqueret quid hoc est Fron. Scies nunc: querebam Philodoxum. . . dum a propinquo, hei doleo totum prae ictu. Phil. Quid nune animo sataleat suo i me hic reliquit

tanto infortunio magis spectator ut 1im. rit. Quis te percussit. Frori. Dium at insero legali ex Affrica bene re gestaeum pompa; nunc cum transirent. seduxi me ut viderem Spectaculum. Invisum inuauditum, incognitum immeditatum triumphum; diceres triumphissimatu, tibicines, citaristae curricula aurata, Murcones hisones, equi rotati candidi, maximi leones, panterae, scimie, aquilae. monstra. Res mirae ei innumsrahites quae videre longe opere praetium est interea accessit purus qui caballum ess num, magnum 1edet: huc concutit ealcibus. Νescio rem ut duxerit, hoe exinde a porto novi, erus mihi semifractum esse.

Fron. Peximi. . . . Pot. Ex Affrica . . .

r. Et sunt panterael Fr . Utinam sic illis laret perpetuum cordolium. . For. Panterae' proh diit quam velim vidisse. . . . Fron. Nolim isthac lege si te amo: verum si presto ieris etiam videas. Mihi tam care eordi est ea vidisse, quam constitit ibi adsuisse.

rit. Quo me trahis 3 quo properas her r. Eo dum panteras, Equos, tibicines, pueros, Pan-

PM. Maiori etiam in m libere animo satis obsequar tuo. I; persequar. r. Quo nobis iter tenendum est 3 Diuitiaco by Cooste

26쪽

Fron. Rectate, ae meis illae ito versus forum: nostin acrem vocibus ei tumultum obplanum rectis audias. r. Sequere Pantheras. .

Dii. Herclei graviter assicior tuo uic. Fron. Ahi ahi otii durius pertractas: nimis perii. r. Credin posse me Iiberari unquam ut rectus eam. Bit. Bono sis animo: est hinc in trastrina Climare medicus et bobum et quadrupedum omnium et hominumeliam suo pro ossicio singularis.

Fron. Τibi amicus Diι. Magis. Fron. Quid stas tibi dicon Τ. . . Phia No vocas 'Fron. Plane; an cui Bit. Cui dicis.

Fron. Ingredere.

μι. Dixtin mihi Fron. Tibi: cur non is ad medieum' intro: hei miseri νι. Quid intro ΤFron. Hem introducas eum, illum cum sarcinulis et unguento. Du. Quis introivit domum Z . Fron. Te precor hominem aceersiis.

Dit. Quis introivit hasee aedes Fron. Quid introivit corium boves 3 nostin ne cor

Bit. Iterela i introivit; senso dum attigit ostium. Fron. Bone vir salsas, es ventus, ventus. Abi; etenim quid stasΤ Ηei insensate hei l . Bit. Qui cum adloquoris mirum ne aliquis sit. Quis tu heus si sustem sumpserol hyst heusi te video. Fron. Et nullus est tibi dico proh deum t et non in miseret mei: vides quam assiciar dolore, quam cogar te ut sollicitem. Ahi precor.

Biι. Eo at credideram. Fron. Audi, probe sustem.

27쪽

Bic Quamobrem ' sede, sede. Fron. Diis gratias non credebam posse admeare: non ero iam miser quam ob dolorem persuaserum, due me dum calet vulmus: nollim solum me hic.

Phil. Non sine magno ingenio perfidia ot animo sit magnum facinus. Mirabar quid ineptiarum ageret Frontisis cum deformarit luto et gestu se ipsum. Dii perpetuum hoc mihi saxint commodit Dii se condent paria i Proh Diit quam e sententia res eveniti introivi domum I ausculto , tento, adgredior , contemplor i revertor: interea visus audire sum vocem uti erat Boxiae. Obsecro operam dum adloquar. Negat se eo in loco solitario abseondito id velle: et si quid malim, jubet suas ad lares ut veniam. ibi se adsuturam. Sed quid dicam miser nescio unde exo dium inceptem. . . . Hei miseri At quid si dixerim amo. ardeo, morior, tu id vides, tu nosti, tu cur hoc velis nescio, ubi petas , ubi misericordia, ubi clementia, ubi animus ipse insignis huic tuae pulcritudini condignus Vel dixerim: si umquam mihi. At, at eccum eam, si r etis audiol hei mihil quam totus discrutior animis prae

gaudio, prae cura, prae metu. Doae. Adsis, mi soror, dum alloquor. adsis precor: nolim hunc qui in me honesto affectus sit mea causa periclitarier. Volo illi hoc parva exigua in re morigera esM. Ergo ad me: sed eceum adest: profecto ut video vel magis amat quam hactenus usque persuaserim. Philodoxe, Dii te ament: adcede ad nos propius.

Phil. Et Dii faxint me ut ames, ita ut condignum est . qui te plus se velit, homini optumo perstui et Dii saxint mo ut amesi si id liberali ossicio, honestoque animo

28쪽

mae. Dii bene servent mo honori meoi ut eupio. et studui semper. Cedo quid est qui mo velis Ioquere. PhiL Nosti quod io jam diu amarim, sed sorte non

ut se res habet, ita apud te nolum est quain sollicito et quam firmo animo tibi assectus set iter fuerim; nam ut recte id videre potuisti, nimis honori inserviebam tuo; et . ni salior . eam ob rem sorte persaepe hoc iam grato abη te commeritus sum, verba selliret mihi misero amanti dono ut dederes, quibus vitam hanc quas omnes intersuspiries et lacrimas dissusa esset, reficeres, et fugitivum cor quod quidem cura adustum, sit vitae restitueres: qua quidem omnia, jam olim luam indictionem cone serunt. Haec enim, tum non lieuerit, tum non libuerit sacere, non est quod percuneler. Verum ut gratias agas tanto pro hocheneficio. tantoque tuo pro merito, abs te ut exorem. dum pro mea honestissima assectione in te aliquid umquam debeat, ut hujus tui misereat vitae. Et postquam meo salo sit institutum est, tuus ut sim . malim me vivum, eum sorio emolumento quantulum vobis esse possim, quatu interem

plum tua ut ita dixerim erudelitate: quod quidem, neque audi, neque in partem commodorum tibi esse possit. a. Quod me ames et vidi et cognosco; idque accipio animo neque ingrato: neque . dum hoc judico. prae nune malo quidquam cordi tuo e nobis ad enire potuisse. Phil. Hoc lateor, et indo quam plurimum laudis et meriti merito eo erilae estis; et nolim haec dixisse. si dixi tibi aegro sit. Sed si licet pro tua liboralitato abs tout exorem, hoc precor, videndi te, ut saepius eouam dum sit et potestas. Phim. Nescio ego quo pacto hoc vobis innatum sit amantibus, ut numquam sat sit, quod nimis sit. Phil. Neque oppeto id nimis, n quo ei id satis vostro sine commodo volim: neque dum rem laetu dissicilem, et si mihi amplam ei gratissimam, e vobis petii: neque amplius quiliqualia dari opto, nisi ut meam hanc voluntatem et consuetionem , neque dum, neque gravi seralis

29쪽

animo. Sinito deamhulem: sin iis ut videam: hoc mihi ad voluptathm. hoc mihi ad vitam est, hoc mihi soro animi volui vobis dicier. Phim. Dixi pulcre, sed ageres nobis gratam in isthinc

PHL Ouamobrem Τ .Phim. Quia honori nostra e duceret. Hic Siquidem juxeris egero; nam et tu recis id nosti. quia honori satis semper dedi vestro. idque ex

animo ot studio. Phim. Ergo abi. nam video quempiam ei inde ad vos. Phil. Vale, et tu mi vale. meque memorim tommeu datum ha .

SCENA VII l.

Equidem non inexperte hoe ipsum dici solet. eum primum qui se ament, ad laquendum coheunt, quia COn- mutuent animas, dediscant loqui. Equidem re id nuno expertus sum. Nam eum primum quidquam verborum volui ex imere, lum prius, si quid aderat animae, Pr siluit intor pins sinum. adeo ut et mei. Et verborum Pene oblitus suerim. Miseri debueram verba optima, verba prinearia, vorba commendatoria, non quae rixam et hodiun . Sed qui prorsus benivolentiam et amorem exellarent nutrirentque. Sic debueram ut solet aliis, amor voluptas esse. mihi. non quod amo. nam nimis ardeo; sed quod in amo, et voluptas et felicitas est: nam venusta es, et bella es, lepida lepidula et virtute insignita, et coeteris in rebus singularis. Sed quia me in tanta aegritudin , ob amorem constitutum video, ut meae interdum miserae miserael vita , volui hoc e vobis gratiae exorasse. Nam et nox et dies suum perverse in me ossicium peragunt. Semper quidem

meos inter oculos, semper animi, semper infria in me es. Multa mea causa velim, mulio plura nolim, tuae ne male Dissili do by Omli

30쪽

Ossiciam honestati: non sum meus, tuus sum, DOxia, iam lotusque grandis sum et tuus volo esse, meque ut recipias precor, velimque et me invito hoc velim tibi sore pro statuatuc maria, dum insero, stas: natura naturaliter bellula absque lege ei fictione in paliis et in crinibus; tandem ut tibi essem aut comodo aut voluptati mihique dum te vel viderem vel audirem essem vitae mare vinculum. O Diit aut essem cithara, quia dum me pertractares, prorumperem in voces amena S, canoraS, Sua es, quod armoniam saltim arrideres, interdum saltim contingeres. Proh Deum quam essem felix l Sed quid desino amplius ineptus esse Τ Quid si isti me audissent et prope Sunt et profecto sorte audierunt, et viderunt omnia Nimis incautus sum. Vero quid nunc rerum agendum eSt, abnegandum ocium est. Volo ineuin omnibus pospositis rebus fabricatorem Daudum convenire, et enarrabo omnia ut re, consilio et opere omni, Omnia consiciat. Sed quid hii mussani3 1 olo hinc surtim auscultare.

, SCENA IX.

Dit. Ego sie censeo, pro hac provincia, te dignum iure lagalum. Nam eius mores longam ob consuetudinem tibi explano patere ut si quid incusaverint, ree arint e, comiuiuas Omnia. PM. Ego secus renseo, hanc tibi provinciam iuro dolegatam fore, cum et facundia amplius valeas. oi quia

Dil. Bone Dii faveant l. . . et quid exordiar ....Hι. Proh l labulas et muliebria, aut de ansere, aut . de gallo quaere; aut Pro cucurbitis semen exquire; vel siquid tale.