Emendationes et observationes in Athenaei novissimam editionem

21쪽

νειν πολλάκις γίνεται. Post καθάπερ supplenda est propter θαυμαστον particula αD. p. 110e. ἐτοι το ἐξ eus' γινομένου ' ἀπο του ἐν ἰθ--πω ηγνομένου σπέρμσrος Collato Poll. nom. V 73 anto altorum participium, quod melius opinor textu OVetur, recipi Velim ρίνδου. p. 113b. οτος ὁ ὁ ἄρτος λέγεται Καππαδοκιος. Quoniam supra de eodem pane dictum est: παρα ὁ τοῖς Ἐλλήσι κα-Dδεα τις αρτος ΑΠΑΛΟΣ, in hac sententia particula καὶ

post Verbum λέγεται inserenda St. Ibidem d. ταο ἐκθεμένου αρχεστραrεια δογματα του

Ῥωμαίων μεγαλοσοφιστου ὁ Κυνουλκος - . Etsi non inepte mihi extremam partem orationis Arriani intuenti . pro lections codicis ταοισταρχει conieciSS Videtur ταρχμroάτεια tamen lectionem servandam esse puto. Agitur enim hoc loco de grammatico confer e Arriano, qui de panibus placentisque locutus est, et restituta lectione maiorem irrisionem Sententiae ineSse opinor. Ibidem s. Φοις ου παραχωρουνυς φθέγγεσθε καὶ τας ἡσυχίας ου αγετε. os φθέγγεσθε adverbium . intercidissovidetur. p. 114 a. ως αν τις ἡμῖν αἱ κυνιδίοις ἄρτων Ἀστέων προσρίφη. . conicit οστέων τι, quod mihi minime prob

iur, fortasse Scribendum αρτου τι ' στουν. p. 115s. διο ου υνιαίνειν τους αυτον ἐσθίοντας. OStarticulum τους supplendum esse puto in confer p. 47 τους προσφερομένους αυτ αε ἐπ αρίσαν νοσους διατελεῖν. p. 116 d. oro μέν ἐστι τὰ ποιήματα . . . μῶν ἐστι κρίνειν

22쪽

reo δοκιMωτάτων ρ-Mατικων. r κρίνειν, quod mihi sufficere non Videtur, malim διακρίνειν. p. 119s. - φνων Ἀλεξις ἐνεπιδαυρον urως. articulam ouως, quae in hac sententia minime ferri potest, t0xtu movendam SS puto. p. 121 e. δεῖν λθων λώτρους λογους λυκων ἀποκλυγσθαιν ασι. Similem sententiam in lut quaest conv. VII70 D legimus: ξεστι εταγειν ἐπὶ τον υριπίδην καὶ τον Πίνδαρον καὶ τον Μένανδρον ποτίμεν οντ λαυραν κον- ῶς νοσιν ὁ Πάτων ἀποκλυζμενον. Ibidem s. ἐπιχωρίφ κε 'ua κατα τὴν συνζθειαν φωνῆ.Κ lectionem codicum epitome ἐπιχωρίοις . . . Huναι rectiorem esse arbitratur, sed Spectant Verba ad unam vocem 3'ποκταν, qua Cynaecu Supra Sus St. p. 123b. ἔν δ' Ἀλείπτρία - φέρεται το ὁρῶμα καὶ ώς Ἀλέξιδος - Fortasse scribendum est φέρεται ὁ το αυτὸ ὁρῶμα . . . Confer p. 127 eo δαὐro τουτο Μαώα φέρεται καὶ ως et p. 642 το δ αυτ δραώ καὶ ως . . . p. 124 c. ρυξαι φάσκων τον Ἀλέξανδρον οevruατα τριάκοντα νυχεῖα Recte K. euruατα e textu sustulit, confer p. 123 dἐν Mutine τη ν σε φησὶ φυχεῖα κατεσκευάσθαι θέρους ρυκτα, quo loco apparet νυχεῖ Vim substantiVi habere. p. 125b. κελαι εν ὁ φιλοτάριχος . . . a 'Aνrιφάνει ἐν 'Οuφάλη urως. FortasSe legendum est λέγοντι λως, ut p. 169 et πιν ἀσωτιον χεις παρὰ Στρατrιδι ἐν μυσίπια λέγοντι

23쪽

P. 129. ως Πρωτέας . . . πινε πλειστον ἐν α πολυποτης ως καὶ ὁ πάπιτος αυτου. . Κ. recte sub praepositione ἐπὶ,

quam et codex A et omnes editiones exhibent, formam Verbi πίνειν latere vidit, sed in eo erravisse mihi videtur, quod imperfectum pro oristo posuit. Nam dubium non est, quin ippolochus scriboro Voluerit rotoam in illo convivio nuptiali plurimum potavisse eundemque Ot

torem fuisse in parenthes memorat. Ibidem. καὶ ἐπεισῆλθον αλλαι φέρουσαι 'κοθους. Cum in sententia superior αυλητρίδες καὶ μουσουργοὶ καὶ σαμβυκίστρια enumerentur, in hac OS αλλαι deSideratur υναλες. p. 130c. καὶ πολλους κατέρραε ξειῶν γέλωτας. r 'μων praestat Scribere jμῖν. Ibidom d. σου ὁ μονον ἐν Ἀθῆναι μένων ευδαιμονιόεις. K. sic scribi Vult σο μὲν ουν, ego pro μονον Substituendum esse arbitror μαλλον, quod coniungendum ΘSteum Verbo ευδαιμ. p. 134 c. ἐν τῶ ἐπιγραφομένω Ισοστασιον Aut scribendum est 'Dοστασίον aut inserendus ante 'μοσr datiVu δράματι. p. 141 d. μὴ μελλοντα γε προσφέρεσθαι μέλλοντα, pro quo K. μέλλοντας scribi Vult tuendum St, nam Verbum προσφέρεσθαι hoc loco Vim passivi habet. p. 143 c. τουτο κοινῆ πάντες πινουσιν or κατὰ τῆν κοινῆν τραπιζαν. Accusativus our ferri potest, confer p. 180 τονοκτακοrυλον νυκrῆρα πίνουσι et 432d, Sed pro κοινὸν, quod

mihi inoptum videtur, substitui velim αυτῆν. , p. 1444 μυρίοι δε αενῶνται , αν ἐδέως φάγοι Non

24쪽

δέως φάγοι, μυρίοι in μορία mutare Velit. p. 148 c. λειτουργουντων αοτῆ τῶν ἐξ Ιταλίας μεταπεμφθέντων ἀκροαμάτων. Fortasse excidit ἐπι ρανεσrάτων aut δοκιρμοτάτων. Ibidem d. προ ει καὶ ουτως ἐσκευασμένος ἐοίκα ν. rosimplici compositum διεσκετασμένος requiro, quod legitur p. 130, 195c 198 in similibus sententiis.

Ibidem d. εἰς ταυτα ἐστιν ἀπομιμοντας τὰ περ εμας ἀναπαν την Ελλ'νικον πενίαν - Ρr τα περ εμῶς Seribendum esse opinor ἄντα περ ξελῶς. p. 1 e. μετα ὁ ταur κατακλιθέντες λαμβάνουσι . Cum antecedant verba καὶ κατακλιθέντες ἐπανίστανται, in hac ententia participio κατακλιθέντες particula πάλιν addenda est. p. 150. γυναικὶ ὁ Ουκ Sεσrιν εἰσιέναι . . . , ' μονη τι αυλζ-τρίδι Ante particulam v supplendum est ἄλλη. Ibidem d. Ἀριάμνην .... ἐπαγγείλασθαι στιασαι Γαλάτας πάντας. OriStu ἐστιῶσαι, pro quo, futurum po8tulat, larri potest, confer ueliner. gr. Gr. p. 164. p. 452 f. ταυτα μὲν ουν ἐν τη τρίτην καὶ εἰκοστη ιστορησεν. Wilam pro oristo perfectum ponendum 8Se existimat, sed codicis lectio servanda est, conser p. 265 iis ινμοπομπος αυροιστορ'σε, 266. ὁ μεν υνο ταντα στορησε,

alia exempla vide p. 448. 520d 655 e.

p. 153d Μεγασθέν ς 'ἐν τῆ δεοαρα των ἔνδικῶν τοῖς 'ἔνδοῖς φλ7σιν . . . παραιίθεσθαι κάστω. Ante dativum τοῖς I, ὁοῖς praepositionem παρα intercidisse puto, quae in imilibus sont0ntiis huius de conviviis partis invenitur, confer p. 140 παρα ὁ μοκρατ αις . . . ἐν τῆ πρυτανείω δειπνουσι, 150 παρα ὁ Γαλαται ἐπὶ ταῖς τραπέζαις . . . παραGθεσθαι,

153 d.

Ibidem ἐκάλουν . . . ἐπὶ δειπνον του φίλους ἐπί τε αλλοις

25쪽

καὶἰπως ν . . . ζευγη ἴδοιεν μονομάχων, ora καὶ κορεσθέντες . . . εἰσεκάλουν ους μονομάχους. . 'sort. ους καὶ deleto V. 2 τους μονομάχους. Ego Sententiam hoc modo emendaverim: εὐηῖδοιεν μονομαχουντα καὶ κορεσθέντες. . ἐκάλουν τουςμονομάχους. Hae ratione etiam extrema Verba τους μονομάχους SerVari ΡOSSUnt. p. 154 d. 'ν τε στολὴν την πολεμιικ' . . . is καὶ νυν Μαντ-κην ποκαλουσι. Pro verbo ἀποκαλουσι Hermerdenus

aliud compositum ἐπικαλουσι conicit, sed id, quod codex exhibet, servandum eSt, confer p. 220 του νομα ου δυναμένη ἀλλάξαι ἀργορουν καὶ χροσοον ἀπεκάλει κέραμον et 607d καὶ

μακάριον τον βασιιλέα ἀπεκαλουν. Ibidem e. εοικεν ὁ πεποιῆσθαι το νομα ου ἐκ του λάχ'

ἀλλ' ἐκ το μάχεσθαι - Cum toto capite nominatiVi, quo casu pronuntiatio vocis μονομάχος cognoscitur, nulla fiat mentio, ante το νομα inseri necesse est nominativum ὀ μονομάχος. p. 155 f. αυτ εἰπεῖν εἶχον. r ταυι malim scribi τοσαυτ quod legitur p. 174 καὶ τοσαυτα μεν εχω σοι θω θεν et 387. τοσαυτά σοι περὶ . . . εχευν λέγειν. p. 156 e. Λιονυσίων να οντων Ἀθηνησι παρελζφθην προς αυτον. . conicit προ αυτου, qui casus etiam p. 180 legitur ἐν ις παρείλκ7πτο μὲν ξ γαμουμένη προς του νυφφ v. Sed

haec sententia aliter intelligenda est. Ego scribendum ΘSSe ut aut προ αυτην se ἐστίασιν, quae VOX antecedit)aut αυτο Se δεῖπνον, quae vox t ipsa illo loco abhibetur). Conser similem sententiam apud Diod. Sic II, 24 καὶ προς

τας εστιασεις . . . ἐκτενῶς παντας παρελάμβανε.

P. 157. γέλωτος ουν ἐπιρραγέντος παρῆν. Suhstantivo γέλωτος, quod mihi sufficere non videtur, addi Velim πολλου, quod etiam legitur p. 211 o γέλωτος ο πολλου καταρρανέντος. Ibidem d. πεπεισμένους τον ἀπολυσιν τος νοχῆς μετὰ της των κυρέων γίγνεσθαι γνώμνς Particula uitio mi adiciatur,

26쪽

haec Verba artius eis, quae praecedunt, astringantur et sententiae elegantia augeatur. Ibidem s. καὶ τῶν του ορυσθέως υἱ- τὰς μερίδας ἐκασετ παρατιθέντων τε δώρακλει απεινοτέραν. ro articulo τας fortasse praestat propter alteram partem genitivi absoluti scribere Hrάλας. p. 158. εἰ καὶ πάντα μακλέους ζηλωταί. Ante πάντα praepositionem κατὰ suppleri velim. Ibidem d. os ἐνέγκας ὁ κυων παροραθεῖσαν τὴν περὶ iῆς φακῆς πολυμιάθειαν. Desideratur ante πολυμ pronomen

p. 159b. τὰ δε Βερον ραφάμενον εἴς τινα 'τιο, κάι ἐνδυντα. Mein scribi vult si τὸν χιτωνα ego opinor να pronomen quasi concentu vocis χιτῶνα invectum esse in textum et idcirco delendum. p. 163 e. δοξαν tiαί τινες απο του Λιοδωρου προαχθέν. Propter imaei Verba, quae sequuntur: ἐν ἐξηλλαγμέν'ν

εἰσαγαγοντος κατασκευην et OSicrati κομην τε φορῆσαι κατά τινα τυφον τον ἐπιτοδευσιν ταυτην εἰσαγανὀντα se. ιοδωρον haud Scio an rectius pro praepositione ἀπὸ substituatur πὸ.D. M. ε . . . v αυταρκειαν ἀσπά σθε καὶ των δείπνων τ εουλῆ Accuratius scribitur μόνα τα εοτελῆ.p. 165 d. τουτων γα ἐμνημονευσα ἐν τοῖς - Κ Wilam.

auctore pro codicis lectione, qui personam tertiam pluralis exhibet, secundam pluralis posuit, Sed Vereor, ne recte. Nam collectis et collatis omnibus locis, in quibus aliquam rem iam memoratam esse Athenaeus indicat, plurimis loci eum perfecto passivi προείρ τα0, alii prima persona pluralis modo perfecti modo oristi uti in nulla autem huiusmodi sententia secundam personam investigaVi. Cons.

p. 402 v ἐμνημονευσαμεν ἐν τοῖς προ ουτων 415 d περὶ δε . .

27쪽

προειρ'καμεν alia exempla vide p. 1680 193, 3720. Qua de causa hoc loco μνημονευσαμεν Cribendum St. p. 167 e. τῶν ἰδίων μου προσοδων ἐκποιουσων Pr genitivo μου propter adiectivum ἰδίων codicis C lection0m μοι in textu recipiendam Sse puto. p. 183 d. Cap. LXXXI δ νον . . . μετασχ'ματισθὲν διασήει την του χρησαμ μου προσηνορίαν SenSUS OStulat, ut participio em . numerale πρωτου, quod etiam p. 266 legitur, adiciatur.

stituerim compositum συνάγειν. p. 181 Cap. XI). καὶ τῶν σκεοων διατιθέμενος ante διατιθωενο ego uisam aut συγκρισιν intercidisse opinor. p. 188. καὶ τῶν περὶ τῆν ἐδωδῆν παρατεθέντων Pro περι, quod antecedenti el'cutioni τω, περὶ τον THλέμαχον debetur, scribendum est προς, confer p. 262χ παρεφάνη πλῆθος οἰκειων τα προς τὴν ἐδωδήν εἰσκομίζοντες et p. 534d παρειχον καὶ τα αλλα τὰ προς τὴν καθ' ημέραν δίαιταν. p. 194. ἐν δ ταῖς προ τας πολεις θυσίαις καὶ ταῖς προς τους θεους τιμαῖς κτλ. . conicit cons praes. ΙΙΙ. Voluminis)pro θοσέαις quod ineptum est ευεργεσίαις quae coniectura

firmatur exemplo, quod apud Diodorum in segm. lib. XXVIII

legitur: ὰ των Ῥωμαίων εἰς τους Ελληνας ευεργεσιας ἀνενεώσατο. Et ego pro τιμα , quod propter προς τοὐς θεους mihi su- Spectum Videtur, φιλοτιμίαις scribendum esse puto, conser Demosth Lept. 82 αυτο ν ἐν ορναν τέθραπται διὰ τὴν προς

28쪽

ώμας φιλοτιμίαν του πατρος et ABSCh. 3, 19 τα πατρυνας ουσίας εἰς την πρὸς μῶς ἀνελωκοτα φιλουρειαν. Ibidem . καταχυθῆναι ἐς κεφαλῆς μέγιέπον κεραμιον πολυτελεστατο μυρο τῆ στακτῆς καλουμ Dyς. Verba τῆς r.

καλ. in glossematis loco habenda osse puto et idcirco delenda. Ibidem e πάνταe ἀνασταντα κυλίεσθαι του λουομένους. . auctore Wilam articulum οὐ recepit, qui non desideratur, confer eundem locum p. 438 λως καὶ et πλῆθος

rua ἀγοραιοτερων εἰς τὸ ἐκχυθὲν συγκυλισθηναι. p. 195 f. ἀναπηδηρσας ωρχεῖτο καὶ πεκρίνετο μετα τῶν γελωτοποιέον, στε πάντας αἰσχυνομένους φεονειν. Apud Diodorum,

qui adem sed copiosius Polybio tradit, legimus, cur Omnes prae pudore diffugerint: est enim ante ρχiar Supplen

Propter particulam τε post Verbum πῆρχε Κ. Orationem hiar putat et hiatum his fere Verbis: καὶ τὴν Μασουρίου σοφίαν expleri Vult ego, Si qua supplenda sunt a non potius particula τε e textu movenda est, quoniam infra cap. LXIVMasurium omne propter σοφίαν admirantur, et quod idem pompam alterius regi exposituria est, haec suppleverim:

29쪽

narrationem perlegente quoniam videmus Calli num in pompis singulis enumerandis uti Verbis, quibus vis movendi inest, Verbumque μαν Subiecto Αἰθίοπες δωροφοροι minime accommodatum esse, dubium mihi non Videtur, quin pro σαν scribendum sit ξεσαν. Confer etiam p. 199 ἐχομενοι

Ibidem . Λιονυσος περὶ τον ής Ῥέας βωμὸν καταπετευνώς. Praepositio ἐπὶ pro περὶ substituenda est, idem mendum invoni etiam p. 178 ώς λθεν ἐπὶ τον Κῆυκος οἶκον, ubi legitur in codice A: περὶ τὸν x, etiam p. 19 in verbo composito hae praepositiones inter se confunduntur: ἐφ ἐς ἐπινθραπται, pro quo codex epitome Ε περιγέγραπται 0xhibet.

Ibidem s. πολλων Ουν καὶ ποικίλων-ρζμένων ἐν ταις πομπαῖς ταυται μόνα ἐξελεξάμεθα. Verbum εἰρνμένων et K. et

iam suspectant, quorum ille παρηγμένων potius περιζr-μένων ut p. 200b hic ευρημένων conicit Sed Verbum εἰρημένων tuendum esse puto. Sunt enim haec ipsius Athenasi Verba, quem etiam aliis locis narrationem interrumpere videmus, non allixeni suppleri possit ante εἰρημένων n men Καλλψελφ Confor p. 200 et 201 b.

p. 203b. ποία, ανδρες δαμυμονες, βασιλεία urio γέγονε πολυχρυσος. r nominativo ποία datiVum ποία substituerim, confer Herodotum I. 30 κοίη ἡ κρίνεις Τέλλον εἶναι ὀλβιωτατον et Aristoph. V. 1219 ποία α αλλη χρ πέrεσθαι-ος θεους - Ibidem Πακτωλὸν χουσα χρυσουν πμα καταφέροντα. Pro χρυσου malim χρυσου genitivum, confer p. 233dφηθματα χρυσου καταφέρει et Strab. III. 147 ἐν ε τοῖς ἐπικλυστοις ἀπολάμπει το του χρυσου φῆΠεα.Ibidem c. καὶ περὶ πάντα ἐσπουδάκει τὰ κατασκευάσματα φιλοτί3Mος, ῶσυ καὶ πλοίων πλῆθει πάντα οπερέβαλλεν Post

30쪽

φιλοτίμως haec fere excidisSe suspicor: μάλιστα δὲ πεοι ναυ- πνροας. p. 2071. ἱππῶνες μαν ἐκατέρου τῶν τοίχων δέκα. Matini ἐκατέρ P. p. 209. χωρή ὁ τουτων ὁ ἐπισιτισμὸς ην. ro ην Substituendum esse puto ἐνῆν. Ibidem . In sententia: καὶ α ἐν σπάνις σίrou deSideratur τότε. p. 211 f. αυτης ουν εἴτ' ἐξ αυτο τεκουσχρ εω ἐξ αλλου τινὸς μωνυμος ΛΘ'νί-ι τ δεσποτη παρετρέντο. Post τινὸς haec fere Verba excidisse Videntur: παῖς ἐνένετο καὶ in eadem sententia Ἀθηνίωνι fortasse delendum est. p. 12 e. συνέτρεχον ὁ πonia καὶ πιλλοι θεαταὶ Ante καὶ ἄλλοι inserendum esse puto ἀστοὶ conser e πλερης ν ἐν και ὁ Κεραμεικὸς ἀστῶν καὶ ξένων. p. 213 o. καὶ ἐάσας τους πολλους συλλαλῆσαι πεοὶ τῶν - . VerbUm uia requirit Πελοις vel quod infra e legitur,

p. 214 d. or μὲν γὰρ ἐφιλοσοφει καὶ τα περιπατyτικά .

Vereor, ne, recte particulam καὶ deleverit, nam Athenion et ipse peripateticus fuit, possit etiam augeri pro

nomine αυτος.

p. 15 d. πάντ- τῶν ΛΘ'ναίων φυγονrων, πολλῶν ὁ καὶ ἀπολομένων. . pro πάντ- OStulat πολ ν, sed lectio codicis in dubio Vera St. Ibidem. καὶ πολλὰ παρὰ του χρονου γραφοντες υκ αἰσθάνονται. Wilam. Qui αωθ. non Sufficit, Conicit αἰσχυνονται. Sed duos loco huius de philosophis quaestioni intuens. p. 10 ο τῆ Μννμοσυνη φίλος λατων et ibidem sis καrὰ τοvς χρονοος ἀστοχημα non Verisimile esse arbitror scriptorem hoc Verbo Sum SSO.