장음표시 사용
281쪽
Semper eo primitias Blvente, praeter alia dona. Iro Alultum inde dc potentibus d tur regibus, Μultum de civitatibus, multum bonis amicis. Neque ullus vir sacris certamini-hus Baechi Prodit, iciens dulcem cantilenam
Cui non dignum arte praemium dederit. II s Μusarum vero interpretes camtu celebrant Ptolemaeum, Propter beneticetitiam. Quid a tem praeclarius homini contingat Diviti, quam ut gloriam illus item III. Oυτoe δὸ ιιθυοs Tas ἐκ-
inter homines consequatur . Iloe de Atridis integrum manet Iillae autem infinitae opes . Quas capta magna Priami domo aequi liverunta Iao Caligine oppressae alicubi iacent, unde non est amplius reditus. Solus hie priorum parentum, a hue ealida in pulvere Transcendens pedum detergit v stigia. Matri carae & patri odorata templa condidit. Inque his ex auro atque ebore ipsos thlignes Ias Statuit, ut omnibus mortalibus sint opilatores. κοα του πατρὶ ναους εκτι-
282쪽
Multa vero pinguia exta boumi cendit , Mensibus circumactis in aris rubentibus , Et ipse & eximia coniux: qua nulla pr istantiorem Sponsum. domi mulier ulnis ample limrsa Io Ex animo diligens fratrem a
Sic & Deorum si a connubia 'contracta sunt, I 28. Πτολεμαιο - Φιλαδέ συνεκει πρEτερον ἡ Λυ- ψ' ηῆ παιδας γέννησεν, Πτολεμαιον, κ-χσω, Mur ΒερενIκ ' ἐπιβουλεύουσαν δ ταώτην ευρὼν, κω συν αὐrν Αμει ταν κω Xρύσιοει τὸν Ῥοὸων Iaτρὸν, Quos peperit mea regina reges coeli rUnumque' torum sternit Iovi de Iunoni ut indormiant,
Iris adhue virgo, manibus unguem to nitenti s v. purgatis. I 3s Salve rex Ptolemaeer te ego sis militer, sicut alios, celebrabo heroas, atque ut opi
norὶ carmen non aipernandum Postetis dicam: tu autem viri
283쪽
Iisse, Ibisur bae Lollion Dilbalamion Helena, i est, earmen nuptiale. Iutro euntur autem duo ecim primaria puellae . x urbe Spartana, qua iii die nuptiarum v stere aure rhalamum Me etai V NMenae non hoe earmen eanere finguntur. Primum autem jocis nuriati,ns Laetint ;Miuad sponso gratula tηr , quod solus inter νοε princistes procos aemptiis eatis Dono pol tus , N jam Fovis gener factus M. Postea H I nam Iau ut: atque in eo Dco nouuibit immoratur poeta. In fine, scar fieri sui, bene preco tur spons V non . Erant autem auo tenora Epithalamiorum o alterum accinere flebant vespere, cum Don-
fis in ibalamum duceretur: quos κατακοι τικὸν vocabant: alterum mane sub aurora canebatur i, i que δε λορνικὸν, i. e. excitatorium, νε- cabatur.
Menelaum νVirgines virentem hyacinthum comis implieitum habentes, Ante recens depicti im thalamum chorum instituerunt, Duodecim primariae urbis, magnum decus Lacaenarum,
τικὰ, ά τινα εως νυκτὸς α-s Quando Tyndari fiam amatalem
in ahaiamo conclusit Helenam, cum eam diixisset in rem, minor natu filius Atrei. Concinebant autem Omnes carmen unum, applaudentes Pedibus connexist atque domus intonuit Hymenaeo. δουσι. vivat δ' Dθρια, α κα προς- αγορεύεταε διεγερτικὰ. τώ δ' ε-mθαλάμιδε ασουσιν tu παρθέ9οι προ
284쪽
lamne crepit scillo Obdormivisti, o care sponte Io Nunquid nimis gravia tibi sitne membra num somni losus es An vero multum adbibisti, cum in lectrum coniectus es Nam volentem dormire, temP stive oportebat te Aormire ἔPue' lam autem sinere cum e teris puellis apud caram matrem
Ludere usque ad altumdiluculum tnam & vesperi, & mane sΕt de anno in annum, haec tua Menelaee sponsa erit. Fortunate sponse, bonus tibi q isi piam adstemutavit profisiscenti M Spartam, ubi & alii principes erant, ut hoc perficeres. Solus inter semideos Iovem sise rum habebis PNam filia Iovis tecum sub unum subie stragulum sao Qualis ex mulieribus Graeeiae
Certe praeclarum quiddam tibi patiet, si matri pepererit simile.
Nos omnes enim aeqi ales aetate, quibus idem vitae cursus est. QN.e ungimur more virorum ad Eurotae fluenta ,
Quater sexaginta puellae de mulie-hri iuventute as Ex his nulla vitio caret, si cum
Helena constratur. Seut aurora exoriens decorum
285쪽
Sacra cum nox abit, hyeme candidum ver laxante sSie & aurea Helena elucebat in
Valida, procera. Quemadmodum procurrit sulcus in arvias Io Aut in horto cupressus, aut in curru Thessalicus equus: Sie & rosea Helena Lacedaemoniornamento fuit. Nulla in quasillo conglomerat talia operas Neque in tela picta maiore artestamen Radio intexum, e longis scindit furculis.
3s Neque sane ulla sie ciciuam
Dianam cantu relebrans, & lato pectore Minervam, Sicut Helena, cuius in oculis omnes amores insunt. Ο pulchra, o amabilis puellaseu iam matrona facta est Nos autem ad cii viri in vere
pratis nascentia εο ibimus, ut colligamus serta sua virer redolentia, Saee de te cogitantes, o iles articut lactentes Agnae quae matris civiculae ubera desiderant. Primae tibi coronam ex humi na- stente toto
Nectentes in umbrosa suspende Inm Platano et
286쪽
de liquidum unguentum Accipientes, stillabimus sub vir brosam Platanum. Uterae vero in cortice scribentur ut quis praeteriens Legat Dorice r eqerare me Inam Helenae arbor sum. Salve o sponsa: salve felix propter emim sponse, vel gener. so Latona quidem , Latona iuventutis sustentatrix, det vobis Felirem sobolem. Venus autem dea Venus det aequalem am
Inter vos mutuo et Iupiter vero, S tumides Jupiter divitias durabruleIs Ut a vobis nobilibus ad gener iba liberos vestros perveniant.
Dormite in pectora mutuo amo rem inspirantes,
sue Et desiderium: expergiscamini ver si ib auroram: neq; Obliviscamini. Rςdibimus & nos mane, ubi Pris
E cubili suo insenuerit, sustollens
pulchre pennatam cervicem. Hymen, o Ilymenaee. his nuptiis gaudeaS.
287쪽
apido dum meI furatur , alveare diripit, ab ayiora pungitur: atque Horaris ex vulvere imρaflens, matri ae eruae litate tam parvi bestio-ia conqueritur. uua imum parvulum esse respou et . U ιamen magna et visera iussi gere. Monet vero nos hae imago, qnoa uotaprati δε- ιον D' calamitas purumque comes es fear aictum est , Dulcia se tristi semper sunt mixta dolore , Tincta voluptatis gaudia selle nocent. At Horatius ait: Nocet empta dolore volumas.
Pylaem quondam Amorem ins si a punxit apicula, Favos ex alvearibus depraedantem rexuemos vero manuum
Disitos omnes eonfixit. At ille dolebat, manusque inflabat: Et terram pulsavit, di, exiliat: aDque Ueneri s ostendit doloremr & ques ira est, quod tam exilis Bestiola esset apis, & tanta vulnera faceret. Mater autem ridens, unid Z imeuit, an non tu similis es apibus ZEt cum parvus sis, tamen vulnera tanta iacis.
288쪽
Pasor , quἰ inter rurieotis suos ex in o pulcbιν stat videbarer , ια urbem venit. Ubi eum eo piratus fitii de ρ essim urbanam, inu ara forma pereamus ad eam aece . re rustice eum ea turire. eamquessulari volair. Imi vero hominis F.ιbirum ae mores rusticos aere ea, a se illum rejecie. GA queritur ergo miser i. hoe Mystio , M infirmi contumelia, qua assectus se, deque fastu ae superbia urbana puella. Atque in fae commemorae etiam Dearum exempla, qua pastorum amore arserint. I idetur Poista perstringere hoe Iolgio aliquos Bucoliri carminis contemptores, qui forte sua qua am proteretia tumentes, hae ut pueriles nugas deriserunt: ut suus aIiqui iugenio nimiuvi fastidios ae fuerbo νεαibus nihiI ραIebrxm est , nis quoa ψή judicio Duo eo robaverint.
IDYLLION XX. Ε'nim me derisit, cum ipsam
vellem suaviter osculari r Et mihi convieians haec dixit: Mbi in malam rem a me. ,, Bubulcus quum sas, vis me osculari miser e non didiei More rustico osculari, verum urbana labra premere. Non tu meum .Pulchrum os osculo tusfueris,ne quidem per somnium.
unali aspectia est quomodo loqueris: quam rustice ludistQuam delicate loqueris ι quam blanda Verba protersi Quam mollem habes barbulam: quam pulchram caesariem: Labra tibi sunt vetat aegrotos ma nua sunt nigrae,
289쪽
Io Et male oles. Fuge hine a me,
Haec locuta, ter in suum despuit linum aEt me a capite ad pedes usque continue aspexit, Labris mugitans, di oeulis oblique aspiciens. Atque admodum propter formam laseiviebat . Et ore diductois Ae fastuose me derisit. Mihi a tem statim exaestuavit sanguis, Et corpore rubefactus sum prae dolore, sicut rosa a rore. Atque illa quidem me relicto abiit; sero autem in pectore iram, nod me tam elegantem foeda m leuia irrisit. Vos 'pastores verum mihi diciter nonne sum pulcher aci Num quis me subito Deua album hominem secit ZEtenim mihi prius emicabat grata quaedam forma Stetit hedera circa arboris stirpem, meamque Ornabat halbam rCapilli autem velut apium circum tempora fusi erant: Et stotis alba splendebat supra nigra supercilia. as oeuli mihi erant multo veliusti res quam Minervae. Os etiam lacte concreto dulcius:
Pluebat mihi vox dulcior quam savia Dulce
290쪽
Duue meum earmen est. & cum lutida modulor, Et tilbia cano , cumque calamo &obliqua tibia canto. Et omnes me pulchrum dirum in montibus mulieres, Omnesque me amante urbanae
sum, praetereunt, nec unquam audiunt
Quomodo formosus Baechus in vallibus vitulam pascit: Neque sciunt quod Uentu amore bubulci insanivit,3s Et in montibus Ph giae una. pavit: ipsumque Adonidem
In sylvis amavit, silvis d Plora d.
Endymion autem quis erati an non bii bullatis quem tamen Luna Boves pascentem amavit a deque coelo descendens In Latmium saltum venit, & una eum puero cubuit.
Et tu mea deploras bubulcum e nonne & tu 3O Iupiter propter puerum bovespa tem ipse errasti
nica vero ibi a bubulcum suo amore non est dignata. Cybele friticet melior, di Uenere, M Luna. Neque amplius iti Venus amabi-- lem illum Adonιdem in uinea s Neque in monte ames a V m sola per nocum dormias.