장음표시 사용
3쪽
AMPLISSIMI PHILOSOPHORUM ORDINIS
4쪽
De dissertatione probanda ad ordinem phil0soph0rum rettulerunt F. Leo sit Ρ. Wendland. Examen rigorosum habitum est a. d. VI. Kal. Nov.
5쪽
De glyc0neorum Similiumque Versuum Ae0li eorum natura scriptores metrici dissentiunt et veteres et recentes. Utrorumque Rutem rationeS 11 ne reponimus, num si quoddam Versuum genuS perquirere Vi S, primum ex
poetis ipsis discendum est, quibus legibus et licontiis inversibus componendis usi Sint. Quae ut, quantum adglyconeos attinet, paulo accuratius quam adhuc factum est indagentur, opera danda videtur versuum antistrophicorum responsioni observandae. Vetustissima veroglyconeorum exempla, quae poesis Aeolica praebet, neque multa sunt neque graviores licentias oXhibent, quas lex
syllabas dinumerandi impodiverit. Multo maioris pretii exempla sunt, quae in Atticarum fabularum carminibus inveniuntur, imprimis Euripidis, qui Mycone0rum p0IX- schematistorum et variis formis usus sit permultis et responsionis, antistrophicae licontiis. Quibus licentiis
Aeolieorum naturam paulo accuratius illustratum iri
6쪽
Per triginta raro annos qua ratione Euripidos carmina fabularum compoSuerit. aliqua ex parte c0gΠOSci potest. Quo in Spatio eum responsionem antistrophiuam varie tractavisse quis miretur 3 Atqu0 ita esse index ipse responsionum memorabilium sinfra adiunctus) docet. Ρlurimas autem licentias Electra, Ipla igenia Taurica, Helena i. e. fabulae annorum fere 414 412 prase suferunt. Neque Vero Reeuratior responsio eo tempore d0sinit, quo liberius tractata incipit, sed aliquamdiu et haec et illa usitata est, ita ut in eadem fabula utraque ratio inveniatur. Ut in Hercule: carmina, quae R Versibus 348 et 380 incipiunt, minimas ros ponsionis licentias praebent. Neque aliter res se habet in carmine V. 637 sq. At responsio versuum 673-686 - 687-700, quae strophae cum antecedentibus artissime cohaerent, liberius tractata est. Idem Electrae earmina, quae mox trRetn-buntur, nos docent: prima stropha aversu 112 incipiens)nisi baseos trochaicae et spondiacae responsionis licentia utitur nulla sergo turbata versuum 116 01 1 31 responsio ita corrigenda est, ut Versus ad syllabam congruant). In utrisque autem Strophis quae sequuntur responSio multo laxior QSi. 11. Si resp0nsio tam accurata est, ut Stropha cum anti stropha consentiat ad syllabam, basis glyconei saepe Spondiaca est, ut Anaureontis glyconei compositi sunt omneS. Quales versus otiam in fabulis Euripidis invo-niuntur ut in Cresphontis fragmento 453 Naueh): Et svα βαθυπλουῖε καὶ καλλiIm p ακαρ ων θείων ζηλος μοι οῖ λεν, ως χ90vιζεις antistropha: τὰ, δ' ἐχθρὰ, στασιυ εἶ γ' απ' οξ-
7쪽
DVel strophae, quae in Heraclidis suna cum Cresphonte adiis γ) inde a versu 353 legitur, altera pars eX glyconeis composita:
κτεῖνας, =076υου θεαυοὶ, ωααυ αγαλλλει. Lenissimam responsionis licentiam ostendunt ii versus, in quibus trochaidae baseos et spondineae responSio neque ulla altera permittitur φ). Quales sunt Andromachae versus 501 seqv. Andromachae et Molotti carmen amoebaeum , quod mortem utrique imminentem queritur.)Complurium autem syllabarum discrepantia cum in
l) Sapph0nis papyri I Berotinensis Berliner Klassilier-Texte V 2)Stropha illam tantum responsionem exhibet, cum in papyri II 8tr0pha non Solum Variae baseos larinae cf. pag. 30), sed etiam glyc0neus et dimeter ch0riambicus respondeant scf. pag. 47).
8쪽
basi glyconei similiumque versuum tum in priore dim0trioli 0riambici motro invenitur. Accedit Variorum mei Porum responsio. quae imprimis in choriambis ot iambis d0monstrari potest. EXtrema denique licentia usus est poeta, qui diversa cola, quae idem Valeant, inter se respondere iussit. III. Egregium variarum licentiarum exemplum Iphigenia0 Tauricae versuum 1089-1105 0t 1106-1122 responsiti praebet lamentatio est chori, Graecarum capti Varum, quae desiderio patriae et praesentis miseriae dolore commotae Sunt):
carmen eX tribus periodis constat, quarum ultima bipartita est. Ita totius carminis f0rma fit: a b c c. Haec aequabilitas comp0sitionis si revera inest in carmine,
9쪽
T dimeter choriambicus ακc αλος si 100 - 1117) et phoro cratous 1105 - 1122) idem valere debent. Qua de ronemo dubitare potest, cum illorum Versuum responsionem
antistrophicam viderit in Iphigeniae Aulidensis versibus 1044 - 1066: Πηλε ως ἐς γ λθου
In v. 1101 ιρου L ) legi potest δ); ergo nihil constat
do arsi dimetri choriambici soluta. IV. Eloctrao in carmine prim0 112-212) licentiae res ponSionis tantae sunt, ut Vahlen 0p. acad. I p. 371) de v. 112 seqv. dixerit: ἡ quae in his versibus non recte seripta esse antistrophicorum ratio indicium facit, velut V. 116, nec certo restitui possunt et a cogitationum t0nore seiuncta sunt μ. Radermacher autem sG0eti. gel. Ang. 1899) indo a v. 140 omnino responsionem ESSe ne gavit. Compositio trita quidem non est: v. 112 124- 127-139 p εο ρδος duorum versuum inserta est 125 6 ;140 149 - 157-166; septem versus 150-156 officiunt
10쪽
13I ὀ69. Quae carmina θρηνοι Sunt Electrae. Deinde παροδος chori fit, a qua incipiamus: v. 167 174 - 190 197 canit chorus v. 175 189 - 198 212 Electrae sunt.
167 174: chorus Eloctram certior0m facit d0 dio Herae sollemni, quem Argi Vae aeturae sint.175 189: Electra animi affectionem ad dies festos 9gendos inclinare negat, id qu0d et crines et vestimenta
duelarent.190 197: Ch0rus Electram admonet, ut pie deam
c0lat, quae eam tueri possit. Vestimenta autem et 0rnamenta non invitam se utenda praebere dicit. v. 198 212 : Elpetra se suosque a dis negleotos esse dicit: patrem 0ccisum es80, fratrem eXSulare, ipSnm Opu-I0ntissima patris domu carere, quam nune mater Unneum adultero habitet. Carminis verba sunt haec: 167 'Αγαυεμ υουος ω κομα, γ λυθον, ' Ηλεκτμα,