Arnoldi Clapmarij De arcanis rerumpublicarum libri sex. Ad amplissimum atque florentissimum senatum reipublicæ Bremensis

발행: 1611년

분량: 293페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

Grauio

1 ' ARN. CLA PMARII LIB. I. elucet Ideo Decemviri,apud Livium,foedus clandestinum se

runt, ne comitia haberentur, perpetuoque Decemvirati posses sum semel retinerent imperium. Fuit autem hoc fere semper populi Romani: Afutata 'pubi οὐ campo adpareti translatum eu, ut testatur Tac. tandem ad Principei Modest. in l. xnic. ff. ad leg. Jul .amb. Adcio an , inquit , Principis magis uum creatis perimet, non ad 2vorem populi. de ZOnar. si tio,inquit,m.ς- stratuum maxima pari eum eris Imperatoria: Id. Melitecaena sapud Dion. multo ante Augustunnaamonvit usoli sine clu,pο-pulo ac Senatu nam Anati creatret. Qiine Tiberius,teste eodem Dion. lib. sa. omnium consulum, quorum erat olim summum Impexij nomen, renunciationem: sibi seli attribuit, ceterorumtamen magistratui indulsit, commendatione sua interposita. Eadem commendatione usis est Caesar. Commendo vobis i noctissum est Iustrigis dignitatem uam teneant.Verum enimvero hoc fuit si,phium tantum ac simillacrum, ne cruda adhuc servitute uno ictu totum Imperium populo Romano amputa- rei,de quo libro vit. Habuit certe haec commendatio necessiit tem aliquam: Haec enim est condulo Principum ut est Quint. Declam. . ut quicquid actant 'ere vis Cajus etiam, vel

dominandi imperitia vi Iuudio ludificandi . plebem, terreavit comitiorum more revocatosuffragia populoreddere. Nam id postea omisitaranquillan Calig. Sumcitetamen nonnunquam rati habitio,in creandis magistratibus, ejus qui sim muni Imberium habet ; veluti teste Cassiodoro Theocioticus rex Gotthorum ad Senatum scripsit: --Φ- , Patru conscriptcnser comisaturassensiss. .emadmodum enim Plato in mundi gQ ernatione, facit Deum Deorum relinquere Diis secundis minora ossicia: ita etiam Princip*s consulto, minorum magia stratuum creationem relinquunt aliis, ceu Vicariis sitis; veluti Imperatores Turescistis Cadilesqueris,ut vocant. Ideo de Tiaberio Historicus,eum per literas patres oblique castigasse,quod cuncta ad principem rejicerent, & M. Lepidum & Moenium Blaesum nominan,ex oueis proconsilAsiae legeretur.Illud me

oratu hoc loco digni Ma est, depopso Ungulis,qui

in r trocinii

52쪽

Dr IMPERII.etro inii speciem Turcarum servitutem redigi maluit, quam G CAP. XV.nere regis creandi potestatem sibi extorqueri. Quod & in sacro Hordine locum habuit: mortuo enim Treverorum Archiepiscopo Eberhardo , quidam consilio & autoritateselius Colonien .sis Episcopi Episcopatum suscepit. Verum tamcleriis quam populus, quod se non vocatis meque consultis Episcopus electiuesset, adeo grauiterfrue, ut E vestigio electum ex altissima rupe praecipitarint. Postea tamen, consentientissimis animis, tam

Jus rerum Sacrarum. supplicationes publicae. p

nes quos Rep. Rom. fueritjus lacrum. Summus Imperator. Iummus PontifeX; iis is sie ς. in

re Christus inter Deos non relatus. Pontificum Jus. Eorundet rosunda ambitio.

JU s rerum sacrarum ,quod Virgil. r. aneid. vocat Ius sacra-- ratum tum, quodve ingentem majestatem ac reverentiam principia laus conciliat,ad summum imperium refero. Idque antiquist,' mi reges & principes sedulo coluerunt. Justin. deJudaeorum Republici GH inquit, sibus, in sacerdos rismox rex creatur, perque ex inde hic san-DGοι fuit, ut eosdem G Reges ta Sacerdotes haberetiata. &de Rege Ruri Anio Poeta,3. Eneid. Rexidem hominum Phibique eredos R. cerdotei εIigio enim,ut Afer ille iscopus dicebat, ii Repi l .esse debet, non contra. Quam fuisse causam existimo,propter quam Tu carum Imperator, receptis in fidem gibus,cum multa Imperii jura remittit,praeter alia pauca sacras & publicas preces, quae pro salutePrincipi sin templis concipiuntur, perpetuo excipit. Hinc etiam apud Romanos supplicationes, de rebus feliciter μ' - -- domi militiaeque gestis, a solo senatu decerni potuerunt. E- nimvero Ilis hoc, in Republ. Romana, non reperio penes alos fuisse, quapen reges Mista.&penes summum illum ac in ximum

53쪽

16 ARN. CLAOM Λ, Ra L LIB. L. CAP. XV. maximum senatum: In LL.regiis. Roso orum ii tificis et tintantum jus fuit, ficta administrare, scireque, ut ait z hostiis bidis , ad qua temptis cras erat , arque is meossam pecun i rogaret iniectia regibus, nes Senatum fuisse constat Senatusconsulto,quo aedi tibiis remisi sum est,ne qui nisi Romani Dii,ne alio more quam patrio colerentur. Et quod M. AEmilius pro concione recitarit, ut quicunque libros vaticinos precationesque, aut artem sacrificandi conscriptam baberent,eos libros omnes adde deferrent,ne quis in publico sacrove loco,novo aut externo ritu sacrificaret. Iim libro is. Cumprimis vero ex illo reparet quo cautum est,nep . Micharai Ron , nevem Ita test: Siquista ireumflemne viren essariaranda et oineret Mavia cuisset domitterepsese qua 'norem boumprofiteremr, Praetor Senatum consiste rei, siripermissum esset, cum in Senatu centum non miniuessentia id lacrumseret,iamne tu quinques scio interessent.. Mutata vero Rep. ut omnia in etiam quae res divinas pertinebant nons prim-transtulerunt Imperatores.Tac.3.annal, Nunc Deum munererem summum Pontificem ,μmmum hominum esse. A primis tamen Imperatoribus,m J Uuxu fac senatui indulta sunt; quod

na ratis ς Dpm,spe undis. Et sub Claudio Senatusconsilium iacitam 'Πυμ est vi ena poni sicci, quae retinendasirmandas Arus' cum essem Nam Senatusconsultum illud contraTiberium latum,ne Cliti-stus inter Deos referretur,si lare esse scimus. Simili, μιμηe rL ter,cu AlexanderSeverus Christo unico Servatori nostio, tem-set P plum facere destinarat, eumque inter Deos recipere, quod cr Adrianus cogitasse fertur qui templa in omnibus civitatibus ne simulacris jusserat fieri)prohibitus effabiis, qui consulentea' facta,repererant,omnes Christianos fiaturos si id optato venis.set,&.templa reliqua desere M. AEL Lamprid. in Sexeso sed hoc, ut dix mysticum est. Ji senim sacrum postea solius filii summi 1, is, bis Principi . Leo ad imp. Leon.Deba,inquit, perareris nilam,

54쪽

ri miseret iuniat postea tum verbo dicam and excepto ministerio, re ira ponti alia ivise a Imperatorre a tu. At enimveroJus hoc ,Sacerdotes sive Pontinces Romani, vel

ambitionis aestu inflati, vel lenitate. & religione Principum ad- involarunt ;adeoque apposite illud Ottonis apud Tacit. huc conuenit, Imperium amore rogionisse sim ex V e. Hinc 're tala ex uno capite biceps fictum est,de Quo Gumerus lib. s.c siaua re I tussius ossi uites verendos. a d tolerandum esset,nisi insuper falcem in negotione lib. immitterent; imo ipsi Principi diem dicerent. Undein Pro er-ibium ivit,teste Gui arci in Comm. Polit. corretimere seproprium esse cosia. Quam impietatem ambitionemque,tu lustrisscriptor Otto Frumgensis Jontificius ceteroquin Episcopus ullis i. Acis riteratque argute perstrinxit. Ethunc secutus alter ille Augustorum Vates lib.6. Jam non ferre crucem Domini, tradere regna Gauri Aram mavis,quam Uul haberi. Ac tamen hic ipsus est, qui olim Imperatorem Dominum sium appellavit, ut constat ex diplomate illo, cujusmen it Gui ci d.in fragmentis , quae deso malo ex prudentissimi scriptoris Historiis detracta fuerunt,& nuper velutexpostliminiorestituto, perante Carolo Domino nomis.

x A P. XVI..Monetas cudere. monetas sua imagine sinare. sigilatam monetam vultu Principis conflare. Religio Romanorum circamonetas. E Tiam monetas dere jus imperii est. Quod'jus cum olim efferreata Triumviros monetaei, in se transtulerunt γD i sarci.

55쪽

CAP. XVL. uors.Hine in acclamationibus Principum: t oneraenomen An Immρος--. ω reddatur: utSeu. Et Antonino liadumeno mc perium evecto at apud Atiochiam moneta. Antonini nomisnepercussae l. Sic Vopiscus in Firmo: Cum,ste erreHo munia. Lurunculumsuisse inon rincipem : contra ego Atam, V purpura sum, percussa moneta tum es e vocitatum ; quinque etia, numos Seve in rchon improtubet. Placer enim Principem nemini licuit monetas. cuden e , vel iuxamagine signare. e Monetas suu Commodus vexennium Liviliarem suum poena capitisaffecit, .im I sin quod numos publicos sua imagine sisnasset , Uc odia. in Com. Idem derege Persarum refert Herodot qui eandem ob causam Ariandrum praesectium Egypti securi percuti justit: de de Ung 'rorum Politia Otto Frisin sit,inquit, in tam fmoso ambis

tu,rege excepto, monetam vel Arium hasere dor: Unde Poeta

lib.3.defrid, L. Re refiguratam regispata semonetam Caesaris,OSOminosub Caesare fulget imago. ais a. mistim QR didentidem Jus Turcae, teste Bonsin. nemini concedunt

m in Ger- Hodie autem, in Germania & Italia, in tot fere partes disti a-mania iis A, chium est . quot principatus, Comitatus. Civitates. . Cete- pila tanta olim Religio fuit circamon NUM A MAE tas , ut num metit vultu Principum signatam monetam confla- mum t ' re, adeoque qui hoc ausus silerat, lege Cornelia tenebatur, ut tuis . f. restatur Paul.F. sentent. tit,as. Imo cum in provinciis omnibus numos aereos & argenteos liquefieri permissum esset, aureos conflari vetitum fuit,teste Procopio&Zonar. Hinc Statius, . dudum in vustus Piformanda seques 'ta. assa,quid soni criptum crepet igne monetae. Unde etiam grauissime puniebantur illi, qui numorum circii se los circumcidebant,de quo extat Constitutio Constantia , niin Cod Theodosj,&majestatis poena tenenture . . - ' quin os corruperuntil. λ, C. de sal moni

56쪽

Da Iusta Iupra Ir c A P. XVII.

Jus vitae&necis. Pugio. gladius. condemnatosa lvere. jura ordinis reddere. commeatum concedere. Consilium magnum Venetorum. Poenam differre. Sententiam in acta relatam mu

tare. Secunda deliberatio Principis. Judexui

C Exta speciesest, Ius vitae&necis: Curi. de reb. gessi Alexabicum in regia loresidebisci nec sere dominu . Cujus testiuionuin, sive insigne, apud Impp. Roma- λυ-- nos erat pugio, &gladius. de Galba imp. Leto. Ber, inquit, Pressium Ddatus acdependente a cervicis Minguine tepe , Tacit.lib. 3. Histor. Uue m, silutum a Durepugionem, Q bos sici Conseta in concunere uiso, tanqua- .virae Οὐ- s. In inau*uratione enim Principipugio tradebatur velut insi- cI .si ii Sue Imperii: quo nomine Commodus Imperatoca militibus salutatus,&circumlatus est per celeberrimos vicos, strictum D. Iulii gladium tenens, detractum delubro Martis, atque in pris magratulatione porrectum sibi aquodam. Inde Oastimo con- Rσωρὸν suetudinem illam curiae mansisse, ut regna per gladium trade- glaium re rentur,de quo iungensis. Quare condemnatos, vel ase,vela Senaturabsolvere, ura orditus reddere,solus potestis qui in R

pubi. Principatum obtinet it Vergobetti apud Gallos, de quo V submia Caes lib. i. de bell. Gall. Item Tribuni, vel potius populus, teste Livio, de Halicam. & Imperatores R omani, quippe qui erant

D 3 tum

57쪽

uncre. commeatum concerim.

stitutis Theodbo, de

UAP. XVIII. tum Antoninus Augustus,Restituo,inquet te interumprovincia Henetram tuae de adieci ut autemscias, quid is integrum re Atuere honoribus cst ordini tuo, o tibus cetero te restituo. Unde Carolus V.cum

Senatui Mediolanensi omnia pene jura Imperii concederet,hsedito excepita. ne pollini delictorum veniam tribuere . neve literas salvi conductus, sive pacis pii Nicae reis darent:teste Bodino. Nam,de commeatu remeatuq; concedendo exuli,cavit Marcianus in l. is de poen sic apudVenetos, ne ino damna tus restitui potest, nisi a toto Senatu, luem appellant magiore. Quam ob causam poena eorum , quos Princeps jusserat iupplici. anici, differebatur in decimum, ut testatur Tac. 3. Annal. sive,ex constit.Theodosii a 3o .diem : l. ro. C. de poenis. Judex vero sententiam in acta relatam mutare nequit. l. quodiuisu. D. de Judic.&eius sententia statim executioni datur l. II. .de poenis,idquς duabus de causis. Prima est,quod Lepe inte lectu temporis dominantium ieveritas mitigatur; quod de e Iurire solem dem Theodosio Aui ei., si saneninquit Miuiuignisse e mciso unde modica dititione emossiebatur. Ammianus vocat ecundam deliberationemdib. 11. d tamen de Tiberio frustra fuit. Idque enim, inquit Tasit. 3. Anna inrerj ita tempoω mitigassebatur. Deinde judex ius vitae A necis non habuit, sed ibi Princeys: Aquos rei, nulla licet aere redemto Accipiunt 'ropriam donato crimine visam, ut est in Liguri. lib. q. Idque ait Tacit. r. Sed non Senatuilibertas adpoenitendum erat. Et causa redditu : l. i8. C. eod. ne Poccisio Iapplicori, vel malanuarisim ab Ationem impetrandi. Qii modo vero Judex sententiam latam lenire ponit, vide Culata in Obser. Unde ab Arist. dicitur Asiaeo si. Multo autem minus hoc ius populus habet, te quo cautum est Ii 2.C. eod. Uanae v

crepvuci non imi audienda nec enim vocibus eorum credi oportet, quodo aut noxium crimine absolui, aut innocentem condemnariti ni statim

58쪽

Legatos mittere ac recipere. Subditi non habent jus legationis. Oratores publicae cauta. Inter dissentientes civesjus legationi obtinet

L Egationis etiam jus extremum est ac siimmum; id quod Iu apropterea diis immortalibus tribuunt Poetae. Vii. Interpresi in 'thorrid jussa ram a Curtius lib.i o. aitregium esse.Et sina quidem re oecie -- nebat. Nam ct auigentium, regem adibant, copiarum ducuaderant,& sibulum est Garmat 'ecompleverandi. Ideo ex hoe legationis Dre, Legati saneti sunt & inviolabiles, etiam Moratira hostilia tentantes, ut est quorundam sententia. Et Livius de tionis. Legatis Ta' 'iiiij lib. i. cimquam visi unt commisi se, ut hostium loco essent,im tamengentium valuis. Ceterum Romani paucis hocjus concesserunt. Galliae tamen Reges olim sub praese- , . Os Praetorii retinuerunt. Quinetiam primi Imperatores,occ irato Imperio, Senatui reliquerunt. De Augusto Dion lib. ,s. gustus , inopuit ,permisistribu vinis consularibiuini legarasr Itim populorumque, quia isee venirem , usis guli audirent separatim, que responderent; nis ne quaeiam acciderem, in qui bus suo O Senatus Gereto vim esset. de de Tissierio Tranquit. C te quoque non nisper et arus , jure ordinario agebantur, tanta Coss. autoritate, ut Leaeaei ex pica adierint eosquerentes, trahisee a os re, ad quem missi foremta. Alioquin subditis legatos mittere, regulariter non licuit. Ideo Livius lib. seribit , Cinnis Circeiensibus dinunciatum Senanti Oerbu , s

e serent propere ex urbe is ore arque oculis pop. Romani, ne ni- .hii eos' legationis, externo non cres compararum, tegeret. Aliud

est inter cives dissentientes , & jure civitatis turbato inter iis, Luci quos manet jus Legationis. Cicer. lib. 3 desnib. Et sub Impp. es,itatibus legatos mittere licuit, sed non plusquam ternos

59쪽

v. XIX. Iegatos sique coram manae ratarent. Hinc facitam est, ut is quia seditiosis militibus mittebatur,ut de postulatis ac desideriis militum reserret, non tam Legatus appellaretur, quam Orator publicae cause,Tacit. ibid. Id simiaegari, hoc est, Blaesi, quio,H- ρῶπ- eratLegatus militatis Germanici)Oratorpublica caii Uriisse deret , necessitaterivpressa, PMper nisi im obtimuissent,: quai quam ibidem etiam Legatos appellat. Legati enim dicuntur omnis generis: Oratores vero, qui deprecabundi veniunt, ut apud Maronei orans nian ad bat Atque iterum ad milites mitti legatos, tralaticium fuit Ideo Tacitus r. Annal. Cur venerim Legati erit, furiationis, atquei in F curavem atque immeritum sum unde eratur.

A p. XIX. Extrema provocatio. Summus causejudex. Clau

dere jura manu. On minorem Majestatem praesesert extrema provocatio; . idque jus olim reges Romani usurparunt,ut ab aliis erudite ostensum est: 'ostea populusinvasit, ius hoc, teste Livio firmissimum propugnaculumfuit. Ideo Appius 'ud eundem,

Misas esse Ulitum ton Imperii dicit, ubi ad eos, una pecca verant, ovocareticeat. Idem Liviuslib. 3. exeo.quod provocatio sublata erat,colligit libertatem sublatam. 26m,inquit,praterquam quodis populo nihil erat praesidi δειμα pr vocatione, i tercessionem quoque consensi sustulerunt, cum priores Decemvis appellatione cozegae, corrigi redditaab e jura tulissent. Ad populum tamen raroappellauatur,& niti in crimine majori. Dico extremam provocationem. Nam alias, eum a praetore ad printorem, item ad Tribunos appellatum est, ut notavit. doctassimi rima mu&Lipsius. Mutata demum Republ. Augustus, JureTribuni- uis ad tiae potestatis,extremam appellacionem sibi reservavit ,ut con-

Principem, Dione,o cumpriitiis exTacitatb .Annad. 7 queis η-tisus, inquit ,ad inopemprovoca . Nam quod postea Cajus . . mutavit, haud diuturnum fuit: sicut eham, quodTiberius, ut resert

60쪽

Det JuRE IMPERII nresert Tranquil. quaedam adversus sententiam sitam decerni CAP. xx. passus est , iimulacrum potius est ac larva pristinae libertatis. Tunc appellabatur ad Principem a toto fere terrarum orbe; l. s. D. de cond. &demonstri ait mirum sit, hoc tempore esse qui 'existiment, Cameram lmporn imparem esse litibus Germaniae decidendis. Hodie tamen etiam in Imperio, ut testantur Pragmatici, ab omnibus fere ordinibus ad Cameram provocatur; S premat ut apud Gallos ad octo curias majores; apud Hispanos ad O tuor curias;apud Venetos ad quadraginta viros. Quod Jus reges Galliae tanti fecerunt, ut, cum Carolus s. rex Francorum, Joanni Duci Biturigum multa imperi j Jura indulselet, exu mam provocationem, singulari exceptione, sibi reservarit. Sic Conradus rex Romanorum, Trajectenses, quod a se ad Pontificem Rom. provocassent, pro reis Majestatis habuit. Otto Absing de reb gest. Frid. EtJulius 3. Pontis cum perlegatos apud Henrici III. regem Galliarum testatus esset, Deum fore ultorem, ad eumque se provocare dixisset; Rex annuit, seque pro tribunali Dei astu in i ceterum certo se scire, Pontificem vadimonium ae iturum. Hinc Princeps dicitur sum- re s- sJudex, talis enim est, ad quem postremo appellatur. Plianius in praerit ad Vespas summum quisique causessa iud ce Mit,quemcumruee dura catio appet itur: dc Gunt.

lib. a. in asiniquas axi Omnia Iudex Clausim a Gauder uina manu ncta reciderelisum aro inrueomnu Iudex omnisi potesta inse mali baim, prasente quiescant. .. . E

cor Ait istem Poeta, claudete jura manu quod estiere Pom- Pomo,manu re aagere. Estque vox manus JCtis etiam , semiliaris. Unde in I L. ia. tab. EiqMi injure manum confer et quo has.

SEARCH

MENU NAVIGATION