장음표시 사용
21쪽
sunt mullo imaginos, haust nobilitas, non horoditato rolicta, ut illa illis, sed quae Og0met plurimis lab0ribus quaosivi; g. 48:
victoria praeda laus, quae Si dubia aut procul eSAont - . Uno autem seminini generis SubStanti v0 praecedente pron0men, quod ad id portinet, nihilominus neutro genere usurpatum invenitur: Jug. 41,l: Ceterum m08 partium - ortus est otio atquc abundantia earum rerum, quae prima m0rtaleS ducunt; quo loco Verba is earum rerum Vicem pr0nomini S neutrius generis eorum obtinent, unde Vocabulum is quae repetendum eSi.
ila dictum osse, ut relativum tantummodo ad Sensum praeee dentium Verborum, Π0n ad genuS grammaticiam re Spiciat, quae licentia natura generalium notionum nitatur. - Neque aliter judicari p0tust de eis Verbis quae leguntur Jug. 102, 9: Sed qu0niam humanarum rerum fortuna pleraque regit. Badstu0bn0r0 λ autem assentiri n0n p0SSum Statuenti, ea quae
inveniuntur Cat. 36, 4; Jug 41, 1; 76, 6; 84, 2 per
attracti0nem dicta esse, qua pronomen is quae non ad Subluctum antecedens Sed ad Vocabulum inSequenS is prima qu0d vico substantivi oujusdam fungatur, pertineat. - Neque enim ullo J000 attractionsem admittendam es8e puto, ni8i SequenS vocabulum, ad qu0d pronomen Spectet, contineatur n0mine aliquo substantivo. η - Et haec exempla attraotionis pronominis ot domonstrativi set relativi apud nostrum reperiuntur: Cat. 7, 6 eas divitias eam bonam samam - putabant: 20, 4 nam idem velle atque idem nolle, ea demum firma amicitia est. - 51, 14 quae apud alios iracundia dicitur, ea in imperi0 Superbia atque crudelitas appellatur. - 58, 16 Nam in fuga Salutem sperare - ea vero domentia eSt. - Jug. 31, 15 Hauo inter b0n0s amicitia, inter malos factio est. - 85, 30 hae Sunt meae imaginos, haec nobilitas. - Ηist. I, 48 Kr. 51) 12 Nequo mihi satis consili ost, metum an ignaVium an dementiam eam adpellem.
22쪽
Cat. 55, 3 Est in carcere l0eus, qu0d Tullianum appellatur. - Tullianum enim n0men pr0prium esse testantur Serv. ad. Verg. Aen. I, 159, et ChariS. p. 76, 16. - Jug. 18, 11Ρ0SSedere ea loca, quae proXuma Carthagine Numidia appellatur. - 78, 6 ipse eX flumine, quam proXumam oppido aquam esse supra diximu8, jumenta onerat. Paucis denique locis pronomen neutrius generiS, Singulari numero p08itum, legitur quod n0n ad Singula quae praecedunt Π0mina, Sed ad universum sensum praegressi enunciati reserendem est: Cat. 1, 2 Sed nostra omnis vis in anim0 et corpore Sita est: animi imperio, corporis servitio magis utimur; alterum n0bis cum deis, alterum cum beluis commune eSt animi imperio uti - c0rporis servitio uti). - 6: Sed diu magnum inter m0rtatis certamen fuit, Vine c0rporiS an Virtute animi res militaris magis procederet. Nam et priusquam incipias consulto, et ubi c0nsulueris mature saeto opus e8t. Ita utrumque i. e. consulere - post consultationem mature incipere) per se indigens alterius auxilio eget. Jug. 7, 5: Ac Sane - et proelio strenuus erat et b0nus c0ΠSili0, quorum alterum ex pr0videntia timorem, alterum ex audacia temeritatem adserro plerumque Solet. - Quapr0pter haud dubio Badstuobnori λ suntontia rojiciunda est judicantis pr0n0mina illa ad praemissa Substantiva Speetare.
Praedicatum pluraliter dici, si ad plura substantiva spectet, omnino grammatici statuunt. Qu0d maximo cadere putandumost in o0njunctionem complurium nominum, quibuS perS0nae notantur, veluti Cat. 11, 2 b0nus et ignavus aequo sibi
13 uadstuebner pag. 7 Cotorum Sallustium libenter ad duo substantiva diversi generis Pronomen neutro gonere sed singulari numero Positum referre comprobant Cat. 1, 2 et 6. -
23쪽
oxoptant; Cat. 43, 2. Id uni lito dici doliui do lira g ad notiones rerum pertinente, prae Sertim Si di vel Suo sisti . et inter se contrariau: Cat. 46, 2 At illum ingens cura at iii lautitia simul oecupavere. Jug. 18, 5 mare magnum et ignara lingua e0mmercio proli ibubant. Cat. 3, 3; 12, 2; 20, 2; 20, 15;
Kr. 51) 13. 15. is Senatus ut populus Romanus cum plurali praedidati: Jug. 41, 2; 111, 1; cum Singulari: Jug. 104, 4. Utroque enim modo diei posse eX Vi partieulae is et apparet. iSaopius autom fit in libris Sallustii, tametsi plura praecedunt substantiva, ut numeruS SingulariS uSurpetur. CujuAsingularis ratio mihi esse videtur in eo quod Substantiva unam quasi n0tionem efficiunt 1) aut qu0d praedidatum ita est intelligendum, ut ad singula pertineat substantiva:1) Cat. 17, 2 quibus maxuma necesSitudo et plurumum audaciae inerat; 28, 4 lubido atque luXuria eX magni8 rapinis nihil reliqui securat; 39, 4 prosecto magna cladeS atque calamitaΗ rempublicam oppressisset; 50, 3; 51, 42; 52, 6; 58,
2) Cat. 12, 1 gl0ria, imperium, p0tentia Sequebatur;
14, 3: flagitium segestas conscius tinimuS exagitabat. Sin substantiva singularia particulis dis unctivis vel negativis conjuncta sunt, omnino non Sine DXCeptione Sed maXime tamen praedicatum ad novissimum nomen aecomodatum Singulari usurpatur numero. Et semper legitur Singularis apud Sallustium: Cat. 5l, 18 Nam profecto aut metus aut injuria te 8ubegit; Cat. 57, 1 plerique, qu0s ad bellum SpeS rapinarum aut novarum rerum studium inleXerat, dilabuntur. Jug. 6, 3;
24쪽
modus contentioniS erat; Cat. 20, 16; 58, 10: neque locus neque amicus quiSquam teget. Jug. 7, 6; 18, 5; 74, 1; 79, 3. sed os Liv. 26, 5; 5, 8, Cic. de Dis. 1, 41, 148.
Quum autem substantivo Singulari numero posito per prae positionem is cum aliud quoddam additur praedicatum nonnumquam pluraliter dici s0let. Qu0d Handius Τurseil. p. 137)his confirmat verbis: Etiam de quacunque rerum hominumve conjunctione eum uSurpatur, ut Significet una cum his ot pariter. Quare Saepe n0minibus additur adjectivum et verbum plurali numero: Cat. 43, 1 At Romae Lentulus cum ceteris, qui principes conjurationiS erant, - conStituerant, ut -;Jug. 38, 6 cohors una Ligurum cum duabus turmis Thracumst paucis gregariis militibus transiere ad regem; 101, 5 Bocchus cum peditibuS, - p0Stremam Romanorum aciem invadunt. Hist. I, 48 Κr. 51) 22: quare ita censeo - uti Appius Claudius interreX cum Q. Catulo pro consule et ceteris, i litibus imperium est, urbi praesidi0 sint. Hist. II, 96 r. III, 1)6: dux h0stium G. Herennius cum urbe Valentia et exercitu deleti. - Qui usus pluralis ut apud multos alios scriptores ac praecipue apud Livium y late patet, ita apud Ciceronem
ut Caesarem, quippe qui in hac Verb0rum constructione Semper fore singulari numero utantur, admodum raruS QSt. Ρlerumque e8t praeceptum grammaticorum, quo monent,
ut, quando in comparationibus SubStantivo per particulamis quam aliud substantivum adjiciatur, praedicatum insequens ad id ipsum saepius reserendum Sit. Quam regulam equidem contendo valere ita, ut substantivo subsequenti plus auctoritatis sit tribuondum. Quod quam Vere Sit eX eXemplis auctoris nostri intelligi p0test: Cat. 25, 3 Sed ei cariora Semper omnia quam decu8 atque pudicitia fuit quas virtutes ei carissimas fuisse aequum esset atque bonum). Hic enimis decus atque pudicitia maXimum habet momentum, ut praedicatum ad ea vocabula recte pertineat, cumque unam essiciant notionem singularis admitti p0test. Quare cum is fuit nihilossonsionis in so habeat, non aliter legi debet neque compro
25쪽
bari hi tauro , quae uvidum loctio in nonnulliη eodio ibus OXAiet. Jug 50, 6 Sin op0rtunior uigae c0lli8 quum campi fuerat, ea vero consueti Numidarum equi sacile inter virgulta evadere. Quum igitur in voce is collis plu8 gravitati8 inesse ex Sententiarum ratione Satis appareat, quamquam Sunt qui issuerant
logi maluerint, illam lectionem genuinam eSse existim0. Sed minus ad illud praeceptum c0nvenire videtur id quod legitur Jug. 74, 3 magis pedes quam arma Numidas tutata sunt. Nonnullis autem codicibus is tutati exhibentibus non abusi Suspicio, quin locus pravus Sit ac Viti08us. Sed Jug. 54, 7 Quae negotia multo magi8 quam proelium male pugnatum ab suis regem terrebant, ubi libri omne S inter Re con Sentiunt. Ρaucis denique disseram de conjunctione subjecti cum alio substantivo app08ito, qua Sallustius a vulgari dicundi more ita discedit, ut praedicatum non ad subjectum sed ad appositi0nem subjecti numero, genere, caSu accomodet: Hist. I, 41 Κr. 45) 17: nisi adprobaritis omneS - bona ciVium miserorum quasi Cimbricam praedam Vnenum aut dono datam.
I, 48 Κr. 51) 12 Videmini intuentes mala quasi fulmen optare
Se quisque ne attingat, Sed pr0hibere ne conari quidsem. Persaepe etiam fit, ut Subject0 plurali numero p0sito pronomina, quibuS accuratiuS definiatur, quiSque, alius - alius subjungantur. Et scite IcritZius ad Jug. 18, 3 memorat: progressa paullulum licentia factum eSt, ut h0e pronomen squisque) subject0 pluralis numeri quasi opp0sitionis vi adderetur,
sed ita, ut reliquorum Verborum Structura non Comprehensum
tamquam ab80lutae enunciationis instar esset; qua dicundi rati0no Latini utuntur ad indicandum idem a pluribus Seorsum fieri. - Ad quae pronomina pluralem praedicati pertinere nequaquam putandum eSt. in Cat. 7, 1 Coepere Se quisque magis extollere; ubi cum subjectum cui pron0men qui8que
additum est, in se coepere lateat, Κriigius sal80 dicit, quisque cum plurali conjungi. Cat. 38, 2: quicunque rem publicam agitavere, honestis nominibus, alii sicuti populi jura defenderent,
26쪽
AimulanteS pro Sua quisque p0tentia certabant; 52, 23 ubi vos soparatim sibi quisque eonSilium capiti8. Jug. 1, 4 Suam quisque culpam auctores ad negotia tranSserunt; 8 , 4 Sese quisque praeda locupletem fore - animis trahebant. Hist. I, 48 Kr. 51) 6 sibi quisque opeS aut patrocinia quaerundo con
Neque aliter judicandum est de pronomine alius - alius: Cat. 6, 2 postquam in una m0enia e0nVenere, dispari genere, dissimili lingua, alius alio more Viventes - ubi pluralisis viventeS ' congruit eum Subject0, quod si ibest in verbori con enere neque Κrtigio RSSentiendum est monenti, quod alius bis positum non unius Sed plurium signis 'ationem habeat, praedicatum, non sorma grammatica Sed SenSu Spectato, recte plurali numero enunciari posse. Cat. 22, 2 atque eo ita
secisse, quo inter se fidi magis Drent alius alii tanti sacinoris conscii; i52, 28 sed inertia et mollitia animi alius alium sexpectantes cunctamini; Jug. 12, 2; 46, 4; 50, 5: non confertim neque in unum SeSe recipiebant, Sed alius alio quam maxume div0rsi; 66, 3: Sed ubi tempus fuit, centuriones tribunosque militariS et ipsum praesectum oppidi - alius
Sud animadvertas Cat. 37, 6 doinde multi memores Sullanae vict0riae - sibi quiSque, si in armis soret, ex victoria talia sperabat. Jug. 53, 8 milites alius alium laeti adpellant, acta edocent atque audiunt, Sua quisque sortia saeta ad caelum
sormam parmae equeStriS clupeo) armabat. - His enim omnibus locis anacoluthon quoddam quin insit non est dubitandum, quo Subjectum paullo rem0tiuS a pronomine qui8que, ad qu id
praedicatum Spectat, qu0dammodo eXeipiatur. Ille commemoraverim pronomen ,,unus bis plurali numero URurpatum eSSe Sed Conjunctum tantummodo cum substantivis quae pluralia tantum vocantur vel quae plurali plures res in unum conjunoiaR comprehendunt: Cat. 6, 2 in una moenia conVenere; Jug. 60, 7 unae atque alterae Scalae.
27쪽
80quitur ut disseram de conStructione, qua VOCatur κοα συνεσιν, qua praedicatum ad SubStantivum Singulari usurpatum, quo quidem plures pei Sonae aut reS contineantur, relatum
numero enunciari potest plurali. - Quod genus dicendi Cicoroni inusitatum purquam raro reperitur in libris Caesaris B. G. 2, 6 cum tanta multitud0 lapidus ac tela c0njicerent); sed in eo Livium praetor ceter08 suisse frequentem con Stat, idemque Saepe a Tacito tractatum esse; neque Sallustium ab illo dicundi moro so abstinuisse c0mprobatur exemplia his: Cat. 7, 4 jam primum juventus - in castris per laborem USumilitiam discebat, magisquo in decoris armis ot militaribus equiS quam in scortis atque c0nviviis lubidinum hab0bant; 23, 6 Plura tuo nobilitas invidia aestuabat et quasi pollui con- Sulatum credebant. - His igitur duobus locis singularis et pluralis promiscue post notiones collectivas leguntur. - Jug. 41,5 Namque c0epere nobilitas dignitatem, populus libertatem in lubidinem v0rtere. - Jug. 73, 3 Et Romae plebes litteris, quae -, cognitis Volenti animo de ambobus acceperant. Hist. I, 41 Κr. 45) 12. 80ciorum et Lati magna ViS - per UDUm prohibentur; Hist. lno. lib. 25 Κr. III, 72): Simul immanis
hominum vis multis l0cis invasero. Ac saepius Vocabulumis parS cum plurali conjunctum est: Cat. 48, 5 alii rem incredibilem rati, pars tametsi verum existumabant, tamen -c0nclamant; 53, 1 consulares omneS itemque SenatuS magna pars Sententiam ejus laudant. Jug. 13, 8 quorum pars Spe, alii praemio inducti singul0s ex senatu ambiundo nitebantur,ne - COBSuleretur; 31, 13 pars eorum occidisse tribunos plebei, alii quaestiones injustas, plerique caedem in VOS seci8Sepro munimento habent. 32, 3 pars ex pacatis praedas agebant; 56, 5 pr0secto cuncti aut magna pars Siccensium fidem muta-Vi88ent; 58, 3: alii arma capero magna par8 Volnerati aut
18. - ESi autem cavendum ne cum hoc dicendi genere e0nfundamus illud, quo nomen parS aeque ac pr0Π0mina quisque, aliu8 - alius - do quibus supra diXimu8 - appoSiti0nis
locum tenet neque ad numorum praodicati pertinet - id quod ab oditoribus auct0ris 110stri Κr. Cat. 2, 1; Jug. 15, 2; 19, 1)et grammaticis parum observatum videtur. Cat. 2, 1 igitur
28쪽
initio rogos divorsi pars ingenium alii corpus exercebant; 38, 3 quicumque rem publicam agitavere - alii sicuti populi jura defenderent, par8 quo SenatuS auctoritas maxuma foret pro Sua quisque p0tentia certabant; 61, 8 Multi autem volventes hostilia cadavera amicum alii, pars h08pitem aut cognatum reperiebant. Jug. 14, 15: capti ab Iugurtha pars in crucem acti, parS bestiis objecti Sunt. 19, 1 Postea Ph00-nicus pars, imperi cupidine alii multitudinis domi minusndas gratia - c0ndidere. 31, 10 incedunt per Ora V0Stra magnisci, sacerdotia et consulatus, pars triumph0S SU08 08tentantes;
Quibus substantivis addendum est pr0nomen Uterque, quod uno loco cum plurali c0njunctum est: Cat. 49, 2 nam uterque cum illo gravis inimicitias exercebant; quem pluralem imprimis usitatum p0etis etiam a Caesare B. C. 3, 30) ac SaepiuS ab eis, qui postea Scripserunt, usurpari Videmus Τac.
Consimiliter deinde pron0mina et demonstrativa et relativa, quae ad tale quod substantivum, cui inest vis collectiva, reseruntur, plurali ponuntur numero: Cat. 16, 1; juventutem - multis modis mala sacinora odoo0bat. Ex illis testis signatoreSque salsos commodare; 17, 7 simul confisum, si c0njuratio valuisset, facile apud ill0s principem se s0re; 39, 3 ipsi innoxii florentes Sine metu aetatem agere, ceter08 judiciis terrere, qu0 plebem in magistratu placidius tractarent. Sed ubi primum dubiis rebus novandi SpeS Oblata eSt, Vetu S certamen anim08 eorum adreXit; ubi Κritetius ot Fabrius is eorum ad plebem referri jusserunt; quam Sententiam cum non habeat quo offendamus probandam puto, eo magis Si conSiderentur ea quae leguntur: Hist. III,
61 Κr. 82) 28 plebes, qu0dcunque accidit, pro VietiS eSt: quo loco similiter verbum ad plebem pertinens plurali dictumost. Et intelligi vult noster inimicitias illas, quas Semperplubs cum nobilitate exercuerat os Cat. 33, 3; Jug. 31, 17.
Quar0 Herg0gius et Dieischius is e0rum ad ceteroS reserendum esse minus recte judicaSSe videntur. - Jug. 13, 8 tanta commutatio incessit, ut ex maxuma invidia in gratiam et
favorem n0bilitatis Iugurtha veniret. Qu0rum pars; - 14, 5
29쪽
familia nostra cum populo Romano bello Carthagini uia si amicitiam instituit. - Quorum progeniem -; 28, 2 Senatus a Bostia c0nsultus est - eique decrevere; et 15, 1 Jugurtham a Senatu petere, ne Se alium putarent. - 35, 6 unu8 ex eo numero, qui ad caedem parati erant; λ 38, 6 ex eo numero, qu08 paulo ante c0rrupt0S diXimuS. - cs Cat. 33, 1; 42, 3;Jug. 18, 4. - Jug. 91, 4 repente 0mnem equitatum et cum eis velocissumos pedites - jubet. 95, 1 cum magno equitatu in castra Venit, qu08 -; 102, 6 Ad h00 p0pulo R0mano jam a principio imperi meliu8 Visum amic0S quam SerVOS quaerere : tutiusque rati Volentibus quam uouetiS imperare.
Jug. 100, 4 Vigilias ipse circumiro, non tam dissidentia futuri
quae imperaSSet, quam -; qua praefracta et aSpera Verb0rumc0mpositi0ne offensi nonnulli librarii scripserunt futur0rum vel futurum si Distsolitus emendavit futura. Sed equidem optimorum et plurimorum librorum auct0ritati obtemperandum atque nihil novandum sexistimo; est enim futuri colluetivo dictum, ad qu0d plurale quae per Synesin pertinet.' Et similia sunt haec: Cat. 51, 42 prosecto virtus atque Sapientia major in illis fuit, qui ex parvis 0pibus tantum imperium Fecere
quam in nobis, qui ea bene partu ViX retinemus; ubi vocabulo ea, ad imperium relato, comprehenduntur omnia, quibuS poteStas imperantiS conSpicitur. - Mira autem numeri mutatio inust in his: Cat. 56, 5 servitia repudiabat, cujus - magnae copiae concurrebant; de quibuS Verbis, quae plerique et optimi codices sexhibent, multum disputatum HSt. Et singulare cujus non ita intelligendum esse censeo, ut Simul audiatur servitii, Sed neutrum Substantivi l000 p0Situm recteque esse Ρriscianum
lib. 17, cap. 20) interpretatum is cujuS rei.
Et qu0niam huc oratio pervenit, pauca addam de uSurpatione pron0mini8, in qua Summam licentiam ineSSe apparet. Interdum enim pronomen relativum ita ad praegreSSum pDSSBS-Sivum refertur, ut genere et numero ad eam perSOnam Con-Veniat, quae in pronomine p0SSessivo subest. Cat. 33, 1 Sed uti c0rpora nostra ab injuria tuta forent, qui - omneS fama
30쪽
atque miSeris eXperies SumuS. Jug. 85, 28 V0stra consilia accusantur, qui mihi Summum h0norem et maxumum negotium imp08utStiS. Et donique ita liboro set solute usurpatum eSt pr0nomen, ut non ad vocem aliquam pertineat, sed tantummodo ex uni-
VerSa Sententiarum ratione repeti possit; Cat. 18, 1 Sed antea item conjuravere pauci c0ntra rem publicam, in quibus Catilina sui De qua quam verissume p0ter0 dicam. Quae lectio omnibus c0dicibus munita quin tuenda sit praecipientibus plorisque editoribus n0n dubit0. At Κriigius legi vult is de
quo, eum nullum exemplum ita comparatum Sit, ut pronomen ad substantivum ex verbo eliciendum reseratur. Sed apposito
assori Fabrius illud Cassaris B. G. 1, 40: servili tumultu, qu08 Sc. Serv08) tamen aliquid usus ac disciplina sublevarent; ot Livii 42, 47. Nihil ergo mutandum puto et reserendum pronomen is qua ad conjurati0nem, quod nomen intelligi p0test
ex Verbo conjuravere. - Et similia sunt haec Jug. 18, 9 Modi autom ut Armenii adcessere Libyes - eique mature oppida habitore: nam fruto divisi ab Hispania mutare res inter so instituerant. Est enim se inter se dictum perinde ac Si praecederet Hispanorum notio quae ex vocabulo Hispania supplenda eSt.
DE ADIECTIVO. I. adjectiva set partitit isti pro stilisfalifixis ditia. '
Quamquam lingua latina articulo, quo addito Graocialectivo vim substantivi induunt, caret, tamen adjectiVa pr0 substantivis p08ita omnino non habent, in quo qui8quam 0ssendat, dum modo eX compositione verb0rum per8pici p08Sit, adjectivum substantivi l0co osse. Sed quum ea Ait ViS atque natura adjectivorum, ut non res aut homines ips0S sed tantum