Selecta capita de syntaxi Sallvstiana ..

41쪽

discordiosus Jug. 66, 2; usurpatum est lioe voeabulum, quod praeter auetorum n0strum Sid0nium sopist. 6, 2 dise0rdi0sa domus) admisisse cognovimus, eX anal0gine rationuali0rum adjectiv0rum in terminati0nem osus exeuntium calamit0sus Cat. 48, 2, sediti0sus Jug. 66, 2): de quibus Nigidius Figulus apud Gellium 4, 9, 2) disseruit haec: inclinamonium semper hujuScemodi verborum, ut vin0SuS, mulier0SUS, religi0sus, significat 00piam quandam inmodicam rei, Super qua

dicitur.

Enumeranda sunt deinde complura adjectiva quae plerumque activa potestate p0sita a Sallusti0 passiva vi dicuntur: ital SUS: Jug. 10, 1 nequo ea res salsum me habuit sine

reS pariter eXpectant, ignaviae voluptatem et praemia Virtutis. - ignaruS Jug. 18, 6 mare magnum et ignara lingua c0mmercia pr0hibebant; 52, 4 vol0citas et regio hostibus ignara tutata sunt; Hist. ino. 94 Κr. 63) m0re humanae cupidinis ignara visundi os Tau. annal. 1, 63 trudebanturqtie in paludem gnaram vincentibus; ot os. Nipperdey ad Tao. annal. 11, 32. incertus: Jug. 49, 5 inter virgulta equi Numidaeque con- Sederant, neque plane occultati humilitate arborum et tamen incerti quidnam ess0t. - innoxius Cat. 39, 2 ipsi innoxii invi0lati) floronios sine metu aetatem agere. - Saluber Jug. 17, 6 genus h0minum salubri c0rp0re; it. Liv. 1, 31; sac. hist. 5, 6. infestus v0x Sallustio tritissima ad unum 0mnibus locis vi invenitur activa: Cat. 15, 4 dis h0minibusque infestus; ubi Κritgius adjectivum illud passivo accipiendum eSSe parum recto

praecipit; Cat. 51, 10; 52, 29; Jug. 14, 17;ss. inquies ob80leta Drma pro is inquietus dist. I, 7

Kr. 60). cf. Prisc. 6, 11: inquius - inquietis declinatur, qu0d trium factum e8t gener Im.

pergnarus Hist. IV, 1 Κr. 22); per incertus IV, 35 Κr. 50) ap. Gell. 18, 4, 4; quae adjectiva apud reliqu0S

42쪽

sublimis; ap. Non. p. 569. tumulosus Jug. 91, 3 qu0d Vocabulum ceteroquin vix reperitur; cf. ceterum quae supra dicta sunt de adjectivo is discordiOSUS.CΑΡ. V.

DE ADVERBIO.

1) pr0 adjectiv0 praedicativo. Recte praedicatum ita declarari, ut Verb0 is esse adjectivum aut substantivum subjungatur, omnibu8 e8t pervulgatum. Sed ab hac dicondi c0nsuetudine identidem recedentes script0ros B0mani aluctivi et substantivi l0co adverbium admittunt; in qua structura verbum OSse non solam vim copulativam habere sed prope ad significationem verborum is ades8e, Se habere aecedere cenSendum est. λ Neque infrequens Sallustio conjunctio haec est. frustra esse: quam dictionem Handius Turs. II, 747) d0cet Ciceroni numquam usitatam apud comicoS inprimis poetas Saepe reperiri pro se in errore e8Se, salti, destitui effectu et apud n0strum:

61 Κr. 82) 9. - abunde esse: Cat. 21, 1 mala abunde omnia erant; 58, 9 commeatus abunde 80. erunt), municipia atque col0niae patebunt; ubi Handi0 abunde cum genitivo commeatuS c0njunctum esse putanti n0n assentiendum mihi esse videtur cf. Fabrium ad Jug. 43, 3; Jug. 63, 2 praeter vetustatem familiae alia omnia abundo erant; III, 61 Κr. 82)26. - Ι, 41 Κr. 453 19 satis illa fuerint, quae - toleravimus, II, 41 Κr. 50) 3; Jug. 75, 7. - Jug. 31, 22 Nam ot illis - parum est impune male fecisSe. - Cat. 19, 2 quippe laedum h0minem a re publica procul e88e volebat; Jug. 53; 7; 85, 48. - Jug. 47, 1 erat ha ut longe - 1) W. Mulier, Phil0l0g. Bd. 9. Ρag 617 ss.

43쪽

oppidum Numidarum; 89, 6; 92, 5. - Jug. 19, 4 proxumo

Hispania Mauri sunt, quae Verba quamquam plerique libri praobent nequo ea constructionis ratio ab Sallustii ingonio aliona est, tamon cum Diotschio auctoritatem libri omnium votustissimi sequendum et is pr0Xumi retinendum putavi - id quod Oosacilius probavi, qu0d jam Arusianum grammaticum ita scripsisSe cognoVeram. - Jug. 14, 11 - essecit, ut ubivis tutiusquam in regno meo e8Sem. - Jug. 87, 4 Roman08 - remoto

motu laxius licentiusqtie laturo8. - Cat. 51, 34 neque prius finis jugulandi fuit. - Jug. 94, 1 uti prospectus nisusque per saxa facilius foret. His duobus l0cis quao sit significatio vorbi is esse ρ Muollorus docuit his vorbis: Nioin den Verbindvngen bene, male, recte est esse in dor Bo- deuiung Von accidit, fit, agitur gesetnt ist, so vertriit os aucti

52 30; Jug 9, 3; 85, 42; 85, 7: Ita ad hoc aetatis a pueritia sui. - Ut est Cat. 59, 2; Jug. 2, 3; 4, 8; 6, 1; 69, 2;105, 5. - Jug. 88, 2: cognoscere quid boni utrisque aut contra esset; 85, 22. - Ηist. II, 85 Κr. 83) omnes, qui circum sunt. - II, 74 Κr. 95) obviam lauro os Charis

pag. 200, 6.

attributi instar usurpare tritissimum est Graecis, in quorum serm0ne adverbium in vim adjectivi vertitur ita, ut articulo ot substantivo interjiciatur; quam scribendi rati0nem Romani, cum eorum lingua articulo careat, ita adaequant, ut adverbium substantivo et adjectivo vel pronomini interponant. Qui usus quamquam antiquioribus Romanorum Scriptoribus non pror8us est, tamen non prius diffundi coeptus est, quam notitia linguae Graecae ad habitum sermonis latini pertineret. Et saepenumero Livius cs Draherib. 9, 2, 7) adverbium pro adjectivo adhibere solet, quem postea Tacitu S SeeutUS eSt. Apud nostrum leguntur haec pauca exempla: Jug. 76, 5: denique Romani, multo anto labore proeliisque satigati; -

44쪽

circum omnibus locis. Innumerabiliter autem Livius voco circa utitur: 1, 17i neque illius Verborum ordinis rationem conservat: 5, 37 omnia contra circaque h0Stium plena erant.

3) pr0 0bject0: Qu0 l000 eX Vulgari u8u loquendi est, ut p0natur objectum qu0d neutrius generis adjectivo pluraliterdicto contineatur, nonnumquam adverbium legitur: Cat. 41, 5 praecepit, ut bene p0lliceantur; Jug. 11, 1 et ipse longo alitor animo agitabat; 85, 27. - Sallustianum deinde est, vorbis sontiendi et declarandi ita sive sic addere, quibus adverbiis anticipatur quodammodo objectum, qu0d inest in subsequenti c0nstructione accusativi cum infinitivo: Cat. 14, 7: Scio fuisse nonnull0s, qui ita eXi8tumarent, juventutem parum honeste pudicitiam habuisse; 51, 15; Jug. 14, 12;114, 2: B 0mani sic habuere alia omnia virtuti Suae pr0na esse; Cat. 51, 43 ita cense0, publicanda S eorum pecunias; 52, 36; Jug. 85, 40: ita accepi, munditias mulieribus, viris laborem convenire; Cat. 19, 4: sunt qui ita dicant imperia us - barbaros nequivisse pati; Jug. 4, 5. - Ηuc denique reserenda puto haec: Jug. 24, 5: nisi tamen intellego illum Supra quam eg0 Sum petere; Cat. 3, 2 quae sibi quisque lacilia lactu putat, aequo animo accipit, supra ea veluti ficta pro salsis ducit; quo loco n0sior Thucydidem imitatus osttradentem 2, 35, 2): δ' O ιερβύλλοντι αυτ υν φθονουντες

s. pe siligillis adverbiis.

audaciter inusitato pr0 audacter dictum est Hist. II,

nuda X, audaci, audaciter, Sed per syncopam in uSu eStfrequentiore audacter. Sallustius tam n hist0riarum II audacitur protulit secundum analogiam. abunde dicitur de eo, quod cum c0pia et abundantia quadam adest. De forma autem docti dissidoni inter se: plerique cenSent abunde e88e adverbium ex adjectivo abundus

45쪽

Goll. 1, 2, 23 0riundum. Qu0d incertum aut salsum esso

Handius I, 71 c0ntundit; abundus enim, inquit, nemo omnium scriptorum Gollio antiquiorum dixit ipsumque hoc vocabulum factum est ex abunde, qu0d noutrum ost ad octivi abundis ot substantivi vim in se rocopii sicuti pote et necesse et advorbium fit cum aluctivis ot advorbiis componendum. - uuae scite dicta haud scio, an recta sint. Atque primum abunde pr0 adjectivo praedicativo esse supra demonstravimus, deinde adverbii vim habot portinetque ad adjectiva et Verba: Jug. 1, 3:qui - abunde pollens p0tensque - est; 14, 18: abunde magna praesidia nobis in vostra amicitia lare; 85, 26: abundo illis lacundam - orationem soro; 85, 50: jam strenuis abunde dicium put0; 102, 7: quia parentis abunde habemuS. Eademque significatione utitur n0Ster:

affatim Jug. 43, 3; 54, 6. - Ceterum de origine hujus Vocabuli valde ambigitur. cf. Prisc. 15, 4, 1; sed Hand. I, 200.

aliquando Hand. I, 250) proprie dicitur de incerto

spatio temporis praeteriti aut suturi, ut Jug. 14, 17. SaepiuS

autem u8urpat noster hoc adverbium in sermonibu8, quibus

adm0netur, ut quod jam diu expectatum sit et desideratum, tandem fiat: Cat. 52, 5 exporgiscimini aliquando et cape8Sitorem publicam; Jug. 14, 21; 62, 1; 102, 5. aliter legitur tribus l0cis pro alioquin, quod adVerbium a Sallustio in usum non est receptum. Cat. 29, 3 Ea p0testas

per Senatum more Romano magistratui maxuma permittitur,

exercitum parare, bellum gerere; - aliter sine p0puli jussu nulliUS earum rerum consuli jus est; 44, 1, Hist. I, 37 Kr. 40). - Ρropriam vim habui Cat. 51, 45 ff. amplius de temporo et de numero dictum: Jug. 25, 10;53, 5 ff. - Cat. 56, 2; Jug. 53 ff. - Sed contra Vulgarem usum amplius bis ita est usurpatum, ut pro eo plureS P0nip0sset: Cat. 20, 11 illos binas aut amplius domos continuare, Jug. 80, 6 Singuli, pro opibus quisque, quam plurumaS HX0re8, denas alii alii plures habent, set roges eo ampliuS. - InuSitate etiam amplius, quippe qu0d proprio de ambitu et magnitudine

dicatur, cum Verbis posse et valere c0njunctum inVenimuS, in

qua c0 uncti0ne p0ndus significat et gradum: Jug. 69, 2 ira

46쪽

Corto et certo Do eo, quod differat intor hasio advorbia a doctis multum est disputatum: Eloigius ad Cat. M. p. 74 corto scio, inquit, dicitur, ubi is, qui loquitur, volito0ntendero, id certum esse qu0d Seiat; contra certe scio, ubi Velit contendere, certum osse scire. - Nec dissentit Handius II, pag. 15) certo particula declarari objectivam veritatem, certo vero usurpari ad subjectivam de Veritate persuasionem, quae opini0ne aliqua aut judici0 c0nstat, indicandam. Et, , certo Seio legendum puto Cat. 51, 16; Jug. 9, 2 ad quem locum os Stuerenb. pro Arch. poeta ali. edit.) pag. 201. At certo apud Sallustium vim restringendi habet. Quando enim sententia praecedit, in qua Sola cum omni ex parte non certa et rata Sit, acquie8cendum non est, per particulam certe id additur, qu0d pro sua parte valet et in dubium vocari nequit. Jug. 4, 3 atque ego credo lare qui - tanto tamque utili labori meo nomen inertiae imponant; certe, quibuS maXUma industria videtur salutaro plebem et conviviis gratiam quae

Ceterum proprie significat is quod ad cetera attinet ut Cat. 17, 6; 20, 6; Jug. 4, 1 ff. Resertur igitur ad sententiam, quae praeter alias spectanda est, poniturque si transitur in persequenda narratione ad n0Vum aliquid. - Sed etiam vim adversandi habet, ut potestatem aequet particulae sed: Cat. 51, 26: Illis morito accidet, quicquid evenerit: ceterum V08, patres conScripti, quid in ali0s statuatis considerate; Jug. 2, 4; 14, 1. 12; 15, 4; 48, 1; 52, 1; 73, 4;76, 1; 82, 1 ff.

confestim propria Vi idem est ac si sine mora , Sed ab auctore nostro inusitata significatione dicitur pro is continu0Ηist. ino. 98 Fr. 67) ut nuntiis confestim lugubribus nuntiis sino intervallo missis); es Charis. pag. 196, 2. Contra saepius est pro adverbio et oppositioni inseruit:

Contra ea grammatici vulgo existimant adverbialiter dicta esse

47쪽

aoqito ac praeterea os postea; qu0d praecoptum ad sallustium non pertinoro videtur. Jug. 57, 4 alii succedere ac murum modo suffodere, modo Scali8 aggredi, cupere proelium in manibus lacero. C0ntra ea oppidani in pr0xumos Saxa Volvero. - Recto enim Handius II, pag. 124) dicit, ea n0nabundaro, sed ad antecedentia spectare hoc sensu: contra ea, quae a R0manis parari diximus; 85, 1 ot consimilitor 76, 4 deinde - vineas agere, aggerem jacere; - contra haec oppidani festinare parare. Juxta saepe a Sallusti0 usurpatum ac primum pr0prie

dictum Jug. 65, 2 ut sellam juxta poneret; IV, 61 Κr. 19)17: pr0cul juxta sitos. - Hinc fit, ut in comparatione reruml0cum habeat atque significet is aeque id quod rerum Scriptoribus - oratores solent dicere aeque - usitatum est ac praecipue Livio. Itaque duo nomina rerum aequiparandarum

junguntur Verbis juxta ac: Cat. 37, 8 reipublicae juxta ac sibi consuluisse; Jug. 45, 2; 85, 33; 95, 3. - Cat. 58, 5 juxta mecum intelligitis. - Cat. 2, 8 Vitam mortemque juxta aestumo; Cat. 51, 30; 61, 7; Jug. 67, 2; 72, 2; 85, 47;

magis pr0prie gradum alicujus rei auget; sed idoni idomest pro potius, quod adverbium reposita una ro alteri concedit locum atque correctioni inservit ut prope accedat ad se immo :

turrimu S, cuju8 cum positivus sit maturus, tamen quasi a nominativo matur, qui nunc in u8u non eSt, naScatur, in erdesinentium regulam servavit, id est in rimus terminatur.

Etiam ap. Cic. de or. 3, 20, 74; Caes. b. G. 1, 33; Tae. annal. 1, 63; 15, 74. nave Jug. 77, 3 quod adverbium ab Oxoleto adjectivo navus oriundum Plautum usurpasse tradit Festus nave agere); naViter, quod idem valet, pluribus legitur l0cis ap. Cic. ad sani. 5, 12, 3; Liv. 30, 4; 43, 7. -

48쪽

opulontor Iug. 85, 34 etiam a Plauto admissum; sodopulente, ab adjectivo opulentus, qu0d Saepius noster dicit,

lactum non inVenimUS. Ρostremo commemoranda Sunt complura adjectiva neutrius

generis adverbiorum loco posita: acre Hist. IV, 44 Κr. 2)omneS pariter aere invadunt. - immane dist. II, 79 Κr. 76). - immensum III, 31 Κr. 35); it Tac. annal. 3, 30. 52. multum Cat. 27, 4; 60, 4; Jug. 19, 1; 94, 3;108, 1. - Jug. 5, 4 magnum atque late imperium valuit; quo loco Gerlachius adjectivum cum adverbio conjunctum esse consuit magnum fuit et late valuit); sed simplicius multum pro adverbio accipi, ut idem sere Sit ac Valde, ViX quemquam

negaturum eSSe credo. Cf. ΚritZ. ad. h. l. - recens III,

77; annal. 2, 21 ff. cf. Charis. pag. 216, 28. - Cetera hujusm0di: aliquantum, paulum, paululum, plurumum p0tiSSumum, quantum - Vulgo dicuntur.

P. 10 pr. propio Salustii l. proprio Sallustii.

P. 16 pr. referendem i. referendum. Pr. mortalis l. mortalis.

49쪽

Natus sum ego Christianus Carolus Augustus AnscliuolgSalsoldao in urbo Moiningae die XXVIII mensis Quinctilis anni hujus sauciali XXXXVII patre Car0lo, mercatore, et

matre Augu8ta, qu08 Vener0r Super8tites. Fidei addictus sum ovangolicae. Rudimentis litterarum imbutus p0stquam urbis patriae Sch0laS reale8, quaS VOeant, per Septem ann0S frequentavi, jam quintum decimum annum egreSSUS in gymnasium Hilburhusanum a patre deductus Sum ibique quattuor annis peractis testim0nio maturitatis munitus a. MDCCCLXVII in univorsitatem Lipsiensem me contuli. Et tribus annis p0st Ber0- linum emigravi, unde ad bellum prosectus c0ntra Franc0gall0s stipundia laci; quo bell0 c0nfecto in patriam reducem me ad studia revocavi et per Sex menSes Berolini versatus a. MDCCCLXXII in civium academiae Halensis numerum receptUS sum. Interfui autem scholis imprimis Uv. ili. Curtii, Hauptii,

sophicis. Quibus ex Scholis quantum ceperim fructum voluptatemque semper pio et grato anim0 memorem me praestabo.