Quaestiones criticae in Platonis Lachetem ..

21쪽

πει σκε il/ασθ' ἔν τι δόξω - ξυμβουλεύειν ἡμῖν ἐγω - γω)γάρφημι χρηναι - Quamquam licet ἐγω γάρ φημι χρηναι, Ἀνδρες -δώς γὰρ cum verbis 8μῖν αὐτῶ διδάσ-- ῶς ἄριστον δε- comparam et quamquam

22쪽

200E. propter similitudinom soni positionisque verborum numerus μας ζητεῖν μήλιστα μἐν - μῖν αυτοῖς διδάσκαλον gratissimus 201A. est, tamen simplicior mihi idotur haec numerorum dispositio:

διδάσκαλον, interiecta sunt o λόγου - κοινὴ πήν - τας fusa ζητεῖν, ut figura secunda exstet, cuius membra extrema formam figuras tertiae solitam exhibent sic: aboc a b , quam statuere eo minus dubito quod inter non solum vocis pausa sed etiam parva quaedam sententiae interruptio intercodit

23쪽

tae an maius enim in numeri initio pro pondo aut iambo orri potest Sin autem noma formam traditam hoc loco quidem mutari debere, numero adeas tamen nullo modo negare possis Nempe sine ulla mutatione hae verba sic ad numeros 201 c. redigere possumus λεγεις πιαὶ Θελμ, σε ιντερ - γεραίτατὀςειμι τοσούτc a tum ἐθεμ, σουπερ γεραιτο- ς εἰμι τοσούτW προθυμο et τατα μιανθώνειν - μετὰ τῶν νεαν-; porro νέσπιον daad μοι ὁμ- σέ ποιησον εωθεν Blassiua, qui in libro allato hunc locum ad numeros redegit, admonet αυριον supervacaneum essΘcum εωθεν per se vim sandem atque oras' vel oras inans' habere soleat, et Socrates paullo minus respondere L deatur quam rogatus sit, quod contra deceres. Non solum super caneum est αυριον, sed numero turbat, quo omisso se

Codicos optimi exhibon διαλύσομεν, mus video cur editores lectionem codicum steriorum tuiti sint. Interiecta sunt σῖς is βουλευσώμε - Θ περι αυτων τούτων et περι αυτον τούτων - τι δἐ - ειναι την. Denique συσιμαχε ταοτα καὶ - ξω παρα 'Ἀπιον sto asριον ἐὰν - θεις ἐθελη. Si omnia ad numeros redigor potuimus, etsi non in ulla mutatione, sed tamen ut ad coniecturam confugis um Sso rarisiam tabat. Numerorum enimvero est hoc unum opus, corruptolam correctionemque, morbum et Bolam monstram, quo officio otiam hoc loco functi sunt. Iam satis plano Oato lass

24쪽

2inc mihi videor latonem si initium si Gom huius dialogi numeris composuisse. Convertamur igitur ad enora orationis divorsa in aliis dialogi partibus. Non inutile ad eam rem erit apponerelociun quemdam, ubi oratio loquintis ab cetoris disputatoribus non intorrumpitur. Hinquo inspiciamus rationem Lachetis, quae 182B. a litteram paginas 182 initium capit: - εστ μἐν δ Νικάα,

25쪽

omnes tradiderunt, apparet aeque e numeris atque ex sermonis contextu ipso, ut Cronius recto cognorit vide Laches p. 31 rh. v. C. Croni. Nunc sequitur figura quarta, cuius membra e trema sunt μάλιστα τον Ἐλλήνων σπουδά&υσιν επὶ τοις τοιούτοις . . . : ποιJητης παρ' μν τιμηθεις, τοι μοι Mθ οἴηται τρη interiecta est bis figura ocunda sic καὶ cas κεινοις θ ... και παρὰτων Iucta' orbis intoriectis inter se respondentibus ἔν τις τιμη - θεις εἰς in τα Notatu digna sunt verba καὶ παρὰ et καὶ τα ό , quae in numeri initio similiter posita sunt; delendum enim est supervacansum τι quod figuram res mcionis turbat tum ρα - αλιυν πλειστ ει - - . . . : διας

igitur recto, ut opinior, delevit orba περὶ την Ἀττικην, do quibus scripsit in libro suo qui Do emblomatis in latinis tori obviis V inscribitur; his demum orbis lactis apte inter se opponuntur κατα τὰς ἁλλας αδλεις si ei eo': Pro ἐπιδεέγιοσι tradito conisesum est a Badham ἐπιδείνυται, quod

tangius paris quadam mutatione recepit lectione autem c dicum omnium uita figuram tertiam sic constituere possumus:

M cur tandem lectionem traditam

non retineamus Conseras quaeso Leg. VII 81 D. ἐπιδεέ- ξαντες δας vel II 66 B. ἐπιδεικνυναι atlκPδέαν, κιθαρενδίαν, τραγε Ἀδέαν sicut hoc Lachetis loco), κωμενδέαν,

26쪽

o. Ium sequitur figura quarta: δες

27쪽

δεικνυμενον --, M. Schangius igitur videtur ἐν τη ἀληθεὼ IM C. recte invisisse, quas orba codex Vaticanus 1029 omisit Looetiones huius Odiois numeri saepe conprobant. Hoc loco automest numerorum Θsponsum ambiguum. OSSumus enim Verba

risis. Inde numeros pergitur oratio usque ad nsm.

Minimo inepto comparatus est lato cum postis tragicis a viris doctis, nemps multa in hoc dialogo scaenica agnosci possunt. Lachos illa miles loquax es gloriosus memoria proeliorum priorum adeo stimulatur ut intacta amputataque loquatur. Conseras quaeso quae Engelhardius in editione sua si in prog. gymnasi

28쪽

IME. sedansnsis anno 1834 de hac re dixit. Sunt enim in hac Lachetis oratione sola non minus quam quattuor ana lutha. Plato igitur os ριιμεῖσθαι ,εκα, id quod Aristoteles in περὶ ποιητικης ammat tragoediae naturae maXime proprium esse, Lachetem excitatum, Ascundum militum seniorum mores de pugnis prioribus loquentium, enuntiata disiuncta offundensem it, ipse autem artem arte celando sat male contentus nisi omnes hae sentontiae infracta legibus umororum parent et oboediunt. Iam mihi videor numeros in initio noque huius dialogi , si in hac Lachetis oratione longa satis plano xposuisse. Ne quis aulam stiam nunc do hac re minimo dubia in dubio sit, reliquum est ut examinem aliquem ex eis locis, ubi disputatores partibus rapide mutatis sermonem inter se excipiunt. Ad eam rem illustrandum mihi maxime idoneus videtur locus Iaec ad paginam 193 C. ubi Socratos Laches Nicias altor altorius sermonem interrumpons utuntur onere quodam Atichomythiae vel potius massages, si licet appoliationes, quibus apud poetas scaenicas uti solemus, ad dialogos transferre. d crebram nominum repititions vitandam mota linea vota - indicavi, ubi disputator alter dicere incipit. Statim apparet figura secunda καρτερOi Din. - Ιum γε - - . . . - λουσιν εἰς φρεα καταβαί νοντεςJ inseriecta sunt γε - καὶ ὁσοι - δη ἐθελου- vs ἀν θέλω.). orro νοντες - κολυμ- βωντες χαροερεῖν, tum βωντες 'Mχρτερεῖν ἐν τουτερ - τ ι εργου, μῆοντες δεινοί lorro τινι δυαρ τοιούτου - ἀνδρει-ερους φήνσεις των as M. Tum et: δεινων - πι

aut respondere sine ulla numerorum intermissione pergunt. οἱ τοιOsro α κινδυνεέου σι). um figuram quartam huius formae habemus abccba: πι -δυνεύουσέ τε καὶ καρτεροοσιν -- αφρων τόλμα τε καὶ καρτέρησις εν ,ἀ be . Haud indigna notatu sunt verba καὶ καρτεροsσιν et και

29쪽

Sic pergitur figura . ab ab ἐγώ τε καὶ συ M.Aάχης τα γὰρ ερ, ο ξυμφωνεῖ . . . : γὰρ ἁ ς οεικε, φαίη αντις Ἀγιας

ἀνδρείας μετ- SE interiecta Sunt f μιν

διακεῖσθαι - οὐδ' ὁπωστι Os eum Blassio de superacaneo sta delendo consentia, sin autem id fieri neges, figura altera sic constituenda est θέστατα λέγεις π ῖν; οὐ καλιν . . . - μα διακυεῖσθαι - ουδ' ὁπωστιοs' ut supra interiecta sunt δοκεῖ καλιν εἶναι ἴτω - μα διακεῖσθαι - οὐδ' ὁ ). Corrector e

diois T addidit supra φ λέγομεν verba vi dru, quae Tostoris codicibus omissa esse lassius putat. His verbis anto pinsortis, locum ad numeros Sio redigem OSSumus. τεοον. Βούλει ἐν TOσωτον - ὁ ποῖον interiecta sunt τω ο ν δ λέγομεν π εὶ - θώμεθα τό γε τοσοsCO se ei. Numeri requirunt τιθώμεθα loco πειθωμεθα, nam τουτερ in dubio corruptum est, nisi forte hoc verbum rationi

30쪽

SQ initi numeri it Verbo eodem repetito, usi si molius videatur ἀνδρείως υ - την ζητos ιε' vel forte ου ἀνδρείως -- αυτην ζητ - Deniquo interiecta sunt ἀχρα πολλάκις αυτη ἡ πιχρτερησίς - ἐστιν - Ἐγω μεν τοιμος IMB.c Σώματες μῆ , Itaque lectio odiois Vaticani 1029, qui saeps minoris aestimatus est, quam decebat, numeros confirmatur. Omisit enim hic codex vocabulum ἀνδρεία, quod eusdius addubitabat Mo loco ημων αυτων pro ηριων et μῆ και pro in sar vulgantur, quorum utraque numera renuit. Α pronomine με incipit figura secunda, quam