Quaestiones Sophocleae criticae [microform]

11쪽

trem Agamemno insultavit v. l229sq.), iratum luce SSitumque Xori Menelai, adversarii sui, male moratae male dicere, praesertim cum ignominia uxoris ad maritum quoque pertineat ci Eur. r. 737, ubi de Menelao et Helena dicitur in No κακῆς γυναικος ἔνδON γίγνεοδα miκυν atque etiam ad iratrem Menelai, Agamemnonem ipsum, cuius generi claritas ab ista mala muliere macula aspersa Sit Teucer, quem 'o Mεν ον υ εο ου Gὶ Γεν re si Stere v. 23 lindixit Agamemno, respondet ipsius certamen iratris clarissimi oriissimique sepeliendi causa honestius esse quam illius, quippe qui mulieris malae recuperandae cauS pugnet in). Quoniam, quam loci Sententiae conveniat Helenam verbis plenisi nominiae notari, iam satis demonstratum esSe videtur, a Teucro Helenam appellari malam mulierem e poetarum Sceni

Attici vero poetae Helenae et Menelao eo libentius male dicebant, quod occasionem sic nanciscebantur in Lacedaemoniorum invisorum ingenia ac mores tecte insultandi iam Aeschylus in Helenam confert convicia multis tragoediae Agamemnonis locis velut v. 62 πολι cli Osoc J V γDναικος, 407 TZara λHOa 680 Hi aDc, ελΩν ooc, tharotic , 40 νυμφικλαυτος φινι ς. Ab Euripide vero Helena cum conviciis obruitur tum Saepe κακὴ γονί appellatur. Ac primum quidem locus loco Sophocleo, de quo quaerim US PlUS uno nomine similis est r. v. 520 sqq. ubi Menelao dicit Tyndareus

Deinde κακι rvri nominatur Helena bd. v. 737 v. 74 afra rhi κ&κίοτνην v. l 30 Iph. Aut li69 Iph. Taur. 566 Androm. 505, 62 l. Ex multis aliis Helenae insultationibus ad noto unam, e qua, quam ieri coeperit amosum apud Graeco nomen Helenae, nemo est, quin intellegat, Sumptam e Iph. Taur. v. 525, ubi Iphigenia, cum Helenam iterum Spartae uxorem Menelai habitare cognoverit, exclamat Q μιοος ODO' DLὶσιν, υκ lto μοι V. Sed quid tragici de Menelai Xore iudicarint, iam perspe Xerissimulque cognoveri probrum κακὴ γ i Euripidi quidem usu prope Statutum Sse. Verum haud scio an nullo alio loco atque in oratione Teucri omnia undique in Atridarum domum colligentis convicia hoc tam usitatum probrum Sit magis idoneum. Atque coniecturam ij a j o res ovatκος qui recipiet, is Teucrum in v. l3l verba Sua, ut, quid τι ς οι ς πῖ γυναικος ibi velit, cogno Scatur, corrigentem iacere iam supersedebit. Lenissima coniectura i pro hy et cum Botheloi, quam particulam primo in ' C in T), ut saepissime, tum in δ' ante spiritumuSperum abiSSe' puto, re coniicietur, Si Scribetur

me in ich. Acerbitas dicendi maior iit, cum aκν ς υπε γυνQικός et O IOU ab Oxo ita diiunguntur a j Dπε γυι at κύ et ij TO GO γύμQίμονο λέγ' o - utrumque enim diiunctione maiorem habet vim, quam si ita coniuncta essent, ut genetivus genetivum Sequeretur. Hos versus dicenti Teucro Atheniense as Senso e Sse putandum e St, quia Aia apud eo S, quem quasi suum vindicabant Τ), Summa gloria loruitq), Helenae autem nomen, ut supra vidimu S, ImO- sum fuit.

12쪽

est, ea verba emendatione indigent. Neque ea liberavit ollensioneri auplius, qui ad verba ιν δε subintellegi τε, arra ον X GrενQχODGavoluit ). At ales ellipses tantum e re in certis usitatisque locutionibus admitti videntur, id quod ei iam ex exemplis quae attulit Hau pitu S, cognosci potest Aristoph. Plut 845 Hor iis Doesione

δῆτ' Diapro, at rclia Scit stiυοτ in), qu. 50 κδικούsa 1 i iv Seli. δίκDν). Atque ex celeris exemplis Aesch. Ag. 640 et γν δε ιγ πει-0ύνορα ζευξω βαύελα scit. εDrbuci, Eur Herc. ur. 80 oi κ&λ- λίνικον in se ibi ἐκ si in similiterque ibit. 680 o et iv I ὐκ Hooc καλλίνικον ελω sponte intellegitur in adiectivis tam dei mitis mulio iacilius substantivum omissum subintellegi quam in Verbi TOP ιει. Quod autem maximum est, ipse genetivus obiectivus indicio est in verbis genuinis praecessisse substantivum, unde penderet. Neque

omnino eiusmodi ellipses in Sophoclis dictione inveniuntur. Itaque Hatipti ilia explicatio incertissima est Keckimu quidem hoc de loco Sophocleo ita disputavit in recensenda Kat belue ditione Electrae H): Ob stati clero illinen Erklarung on Hatiptia icht in methodiscli Aenderun vor ZuZiehen St, St mi ira lich. Maia indet ei de Ergi inguia vota Nomina gew6hniich nur Feminina. Kenia sicli et pii tereno ,i περ et pura se illa det, Ois nicht Iur ungere Stelle bewiesen, da ter die Praepo Sitiongur Vermi illiin clieni, ali re nil de obiective Geneti nar m das regi erende Nomen Iorderi'. Quamobrem interpretandi artificiis spretis critici locum, de quodi Sputamus, varie tentaverunt. Quae eiu verba Sana Sint qliaeque coniecturae a sensu abhorreant, bene breviterque exposuit Iebbiu S. Quare, ne ab alio amentatas hastas torquere videar, eius verba lii Opusculis II, p. 30 l. Lips. 87l. Hauptium secutus est Kal bellu iii

editione Electrae opta ocleae.' Beri Philol. octiens chriit IS 3 p. 3l6.' Sophocles the play and ira naenis. illi critica notes, conraia elataryanu translation in Englisti prosei R. C. Iehi, Canthriugo. iiiversit I USS.

Magnopere miror neminem adhuc, quid in litteris AE TRATON lateat, diligenter investigasse videri. Quid nonne nomina propria pro substantivis propter litterarum similitudinem haud raro irrepserunt Madvigius quidem in cap. ill primi libri Advers. crit. nonnulla nomina propria in scriptis et Graecis et Latinis also posita eiecit et genuina verba propter litterarum similitudinem depravata restituit. Apud Sophoclem ipsum ei rei documento est

Similiter hic locus sanari potest

Primum, quam Sit apta haec Electrae lamentatio, videamus, deinde quaeram HS de corruptelae origine, denique similium querelarum exempla iteram US. Hoc praemitto nullum dubitationi locum relictum S Se quin Γ λεκr dot ὼεὶ tarso στεν Dusa sit Electra similiterque participii et articuli coniunctione certa persona significatur . R. 40ltacit υν δοκε lio mi ου G DP eta scit Tiresias Hri κατ' -

scit Aiax), O C. v. 07 sqq. tii riclo iv, EUPO νοῶν Οὐ iatroaliuor πύδνὶ scit Antigonae et Ismenae). Sic verto 'quae hi sera miserum torum vientalem sive miserum conubium patris semper lamentatur'.

3 Addo. ii od Naiichius recte dixit propter gemit lini de patre Electram

13쪽

cum impia patris uxore. Hoc enim a Xime lamentatur, a Xime

indignatur Electra, id quod exprimitur multis verbis v. 27 sqq.

Huius, qua torti patris allectus est, ignominiae identidem mentionem iacit Electra . ut . P κοινολεχνὶ Αἰγιοδος, ut V li Sq.

Atque in cantico ipso respondet verbis, quae restituenda puto, V l080 διδυμαν λουο' Ηινυν geminae iuriae, quae Agamem non sublato conubio nefario ruuntur). Simul autem licet significationem tralatam voci Hκro 'conu-hium adhibere in interpretatione horum verborum miserum dicitur patris conubium, quia inde atro pernicies ei oria est. Verbis si λεκτ9' ἔθλι . . . in δειλ ala τενύχουσα ci Aesch. Sept. 779 πεὶ V ρτίφρο)ν γενετο ιελεος θλίων γύ εων Eur Troi. 4b λεκτρα τὼ id δυστυχ contrarie r. 20 3 aκύοιον λέχος.Sequitur, ut d κt doti lenissimam coniecturam esse demonstretur. 'inimo scribendi errore O pro A totum locum perturbari necesse fuit. Nam cum At in O abisset ci emendationem Meliter in O C. 243 Ουδ notio pro του ιυνου

Τ Adiectivum ti Aoς Sophocles saepissime stirpat de Onam dictum est quinquies decies, ut rarso uoDον El. l 33, e re undecie ut uoiso v, 370 itano, toDPMdo ihil. 753 Vide lexi cum Sophocleum Ellendin. et D est

nisi IIHκro tor Quid si quis orismo neglecto H pro A i pro ci scripsit Θ Idem iam in transcriptione ex Atticarum litterarum θων ττικων sa iro ν formi in Ionicarum litterarum notas accidere potuit, si quid illi 'metacharacterismo in tabulis tragicorum tribuendum est: HAC H)ACKTP antiquitus scriptum

permutationi in Πλέκτο quam maXime obnoXium erat.

Atque etiam, quare' ad N ex Al irrepserit, causae iter ri

dus fuit, qui facillime correctione tot tolli potuit, deinde coniunctio verborum τον ε tam irequens est, ut librario inscio pro P εὶ sub acumen stili venire potuerit, denique in L Ormae articuli omnino Saepius irrepserunt; ci El. 22, ubi ceteri libri recte o, L et o habet, O C. 35 Elmst eius cui pro τῖν, Trach. 47 indortiussi, pro ra a restituit. Extremum est, ut similia de conubio vel infausto et misero vel maculat lamentationis X empla proferam. Quae paSSim reperiuntur. Praeter Xempla, quae iam Supra aScripsi, exhibent verba verbis ipsis λέκτρ' dou εὶ tarso δειλαὶ στενύχoDo similia in O. R. v. 249 octro δ' Dνύς, ενδ δυοτηνος rL, in Ant. V. 862

Ciura adhuc eo locos tractaverim, qui iacilius mendi coar- uerentur quam emendarentur, nimc in Oedipo Rege quae Siluru SSum de eis versibus, quorum iiii cultates in enarrationi potita Squam in emendationis rationem cadere plures doctorum arbitrantur.3 Adnot. crit eu Melcteri 9 43. yy i. r. v. 963 sq. ... IDon chranore καλλίπεεις ω - cod. Marc. 47l, SuperScripsit manu. Ialso correctrix, Od Laurent. 32, 2. Eur. ab . d. Pringi et ecklini ol. III, pars III. LipS. 900 P. 4.

14쪽

Quare enim aut quomodo 'gaudeat omnibus Creon, nihil indicii HS quam invenitur. Enarratorum hunc locum defendere studentium alius aliud gaudium Creonti tribuit. Dindo ritus omnibus eum gaudere dicit, quia nemo ei inimicus e St: at Si qui me non odit, idcirca non est, quod eo homine gaudeam. Licenter alii πῶοιχn ρω vim habere omnes me Saliliani' - πῶς χα/9ειν ι λεγει pl-nantur. Hanc interpretationem incertam esse iam declaravit ei m- foethius in . Maia Iulii sicli, Oh vom Sinnine Z ungen Isis Zuti Mais ab omnibus salii tor', te ei neke liberset Zi, Zu elimen auehicli habe es immer o vers tanden . . . Oh ne mi r u Verheliten, IS S

Ac primum hoc loco nihil obscuritatis verborum est apte agitur de mutuo gaudio, quod inest in aequalium a miliaritate, deinde, Si qui os ενοις ito pro si δεο)ς ο o Doti o accipit, Velim Oncedat loco Xenophonteo verbum II booti significationem Iamiliariter utendi e breviloquentiae noto genere habere propter Verbum praeceden S tuu P loco Sophocleo verbum aio o Sic accipi poSSen ego, quia hic non verbum idem significans quod ξ εῖναι in eadem sententia positum est. Ipsa diversitate magna interpretationum earumque inceriarum, quam nihil deii niti locutione misi tiso o contineatur, Sati O Stenditur. Sed iam non deluerunt, quibus haec verba vi Sana Viderentur. Nauckius quidem itemque Ewaldus Brutinius ut, itanter ea ita explicant, ut ea significare videri omnibus iamiliariter utor' dicant. Me kler haec verba ii integra' Sse declarat. Verumtamen unus modo adhuc medelam huic loco alterre conatus SSe

' Kriti sche Studieri u ueniri echisclien Tragi keria Bonnes 865 P. 226 q. ' Haec coniectura codicis vesti; iis minime insistit.

videtur. Unam enim inveni coniecturam ricina SO et hii quam Supra adnotavi. Alia vero verba in oratione Creonii atque νυν arcto χ χίοα deSideramus, Si rationis consilium con SideramuS. Creon oratione sua eam regis criminationem, ut regnum alie ciet, diluere conatur. Demonstrat igitur nullam sibi causam esse regem regno X pellendi.

Nam bona regno propria Se iam habere, lino Lem 4 a m et ara itatem. Potentia regia se iam uti, quod condicionem condicioni regis similem habeat v. Si et quasi per Oedipum imperet v. 586 588, 590). Auctoritate regia Se frui X e cogno Sc POSSe,

quod omne Se condicionem regiam habere existiment ob eamque cauSam omne Se Salutent, omne Se adulentur. Haec tam apta compleXioe sententiarum aestituitur Iacili mutatione

dem Urieli, in dei Aigem alter' de eiusmodi dativo in iradicetur condicionem regiam habeo' i. e. omne me Ο-ientia regia esse iudicant, apud omne auctoritate regia loreo. Creon, qui in v. 59 Pro sχον rL pSum regnare negavit, in v. 592 sq. do suo τε sa ἐς δεδίων χειν l 9χῆς L που κcti Dycior iaco po imperium et principatum molestiis vacuum e habere dixit, hoc ipso rcto a sis χ o verba praecedent in Condicionemque suam clara in luce collocat re non Um, Sed Ο-tentiam regiam omnium iudicio habeo. Itemque accommodate Verba DP mist vomico Verbi Sequentibu praecedunt, quia Cati Samalierunt, quare cives Creontis gratiam sibi reconciliare Studeant. De isχ 0 in a sco permutato t. oederi in emendationem . 3l3 in Ae Sch. Prom. χλον pro χολον et Ahrensi in Ag. 368 D iου- ολιι pro ιυδουσθαι apud Sophoclem ipSum Trach. l08 Ρεφουσαν e Casau boni mendatione pro φερουοar, i. 292 pia : a d pr. Ant. 355 rosia a Me klero ex orcle restitutum, in . R. v. 'πορος invenit . . Schmi illius pro sonoς, bd. V. t 3 ονοστολον L r. Pro J οοτολον Dativus autem, quo hominum iudicium X- primitur, cum apud alios scriptores tum apud Sophoclem nequaquam raru eSty). Primum dativus misti vim habet omnium iudicio'

15쪽

Hi ii iis loci genetivus et, o, , c et vitiosus ei languidus CSi. Primum non habet vocabulum, unde pendeat. Neque enim hic genetivuS, cum genetivus pretii a multis habetur Oliensione liberatur. An non etiam eiusmodi genetivi vocabulum, unde Pendeant, Ilagitant Censeo autem ad verbum νοοι ρεῖν custodire' vi genetivum pretii accedere posse, saltem non tam miri pretii.

Neque genetivus delendi in potest comparatione loci specie Simili S,

genetivo, de quo disputamus, vere similes attulit Iebbius qui Om

mi χου πρOvota pertinere Videtur ad id genetivorum genu S, quod in exclamationibus et interiectionibus, ut τε P, et Verbi S, quibu Sindignatio iraque X primitur, positum esse solet η). Neque similis est genetivus in . R. v. 47 sq. sic σε νον μεν ι ὁ γῆ l 90 2 ικisjζει τῆς miso προθυμίας, qui ita e X plicari pote St, ut Verbi Sion 2 iκληροι laus quaedam et admiratio contineantur verba autem Significationem laudandi admirandique habentia cum genetivo con Strui poSSunt, ut El. l02 ζηλα σε του o D, Eur Phoen. 683 αἰνέω σε τι ζ προβο uac Denique reicienda est Beller manni delensio huius genetivi, qui Xi Stimare pOSS Sibi videtur Woουρεο et iis, o D dicium e SSe ut D ait oγν ων λύγέον Plat Phaed. vel Eur. Iph. Taur. l07S Oxato ιυδων iaὶ θενοιο δ ευδαθιονες At ne citae quidem

Quae cum ita Sint hunc genetivum vix ullius exempli similitudine satis confirmari posse, Sed ratione grammatica carere censeo. Recte dixit Nauckius pro τῆοδε τῆς ὁδου Saltem ni τι Hoc ετ si requirendum S Se. Idem bene iudicavit haec verba a sententiarum nexu alienissima esse aliud desiderari intra equidem ostendam. Necklinus in textum recepit τῆσδ' Ἀδου χαριν, quod Kenne lyconiecit. Accedit, ut verba τῆσδε τῆς ἱδου ambigua et parum definita sint. Nam in dubio relinquunt, utrum ad Creontem spectent an ad

Oedipi filias. Mac de re alii aliter iudicanti).

Quae omnia cum perpendi SSem, coniecturae hic locum esse mihi perSuasi . Quamquam non contemno neque Caroli Schnellii coniecturam pro Ἀδου Substituenti πόλε ορ' neque en neclyi coniecturam et o M Jos χαριν, quam a Cecklin receptam esse

babile est aliamque sententiam praestare iam demonstrabo. Ac versu S, de quibus disputamus vota Oedipi continent ex terra discessuri. Consentaneum autem est illum qui numquam non imaginem exhibuit regis saluti patriae consulentis ci magnificamillam vocem in v. 443 λλ' εἰ- ὼν τί νδ εξεocon D μοι μελει), illum igitur discessurum terrae suae mentionem iacere atque Optare, ut patriam quoque numen in tuturum tueatur. Accedit, quod cum alias tum in eiusmodi votis rex et terra coniungi solent. Nimirum poetae utriusque Salutem quasi vinculo quodam contineri senserunt. i. imprimis votum Oedipi ipsius in . . V. li 24 Sq. aίχοι θεοὶ πύ9οιεν ὁ εγὼ θελχυ, i et co τε καὶ f τῆ ὁ Plus vero Oedipo causae fuit discessuro votis prosequendi cives Suae terrae. i. etiam . 553 sq. in . C. λυέ, cribar ξενων,

Ea locutione significante vel terram patriam vel civitatem vix quidquam usitat tu est usurpatur in . R. 47, 54, 04, 236, 353, 043,l 223. formae substantivi si et articuli Ieminini propter simili-

r Jahrbii cher iii Philol. ill p. 478.

16쪽

iiivine in litterarii ni saepe in libris conanaitiatae si liii. iacitis dem Iah. v. 40 CH C pro THC scriptiim est item ua ecl. Col. Ss, b Pro τῆς, bd. 44 κο ὶς et δεμιν a Kecklino emendat timi pro κω γῆς δειQνὲ). Nec vero potuit OΔOY non Iacile luere ex gito D O MOY). Molestus autem ille genetivus ortus est Xerrore ac ei misi dat om is verborum H NAETHN ex CHNiad ιγου ex MOY)'). una δ' particula qua Verba In a cum citoir coniuncta erant Omitti debuit, nisi intra antea, ut Saepe . interciderat praesertim littera simillima O sequente. Qua ob cauSa poetae reddendum puto

' Ecli sis vel potius vale' atque te unaque hunc i,

rum . . res num tuum in hac terra numen Eliu quam mei uentur'.

Sors Creoniis, regis novi ), ei Thebarum natura quodammodo coniuncta, ut elicior numine custode quam fortuna Sua regnumque Suum liat, optat abscessurus e patria Oedipus Creoniis henevolentia commotus idemque acerba at sui recordatione adducitis: simul significat poeta etiam regno mi S So Salutela patriae illi curae cordique esse, quod egregium ingenii Oedipi documenium corruptela τι in ε o D periit. Etenim Ot καί με τι οδε in c. δου reor is εινον ι' ιε Pso lis oci r/D Oedipus Creontem tan- ita ira privatum, non eundem SucceSSO rem regni Pro Sequitur. Reliquum est, ut ne μου quidem Otiosum Sse Moneam. VOCI-bulo enim μου hic adsignificatur salutis regis et civitatis alterius e altera manantis coniunctio. Quod regi accidat hoc ad cives quoque pertinere luculento documento St Oedipus ipse quo tu tela divina destituto Thebae filia ut in calamitatem incurrerunt. Calamitatem regis et civitatis quodammodo coniunctam S se adsignificatur illo 3 ου in eadem ab V. 63 Sq. ' Mi j v , πολιν' Idem me nil tim invenitur saepius in tabulis Aeschyleis his in Choeph. 352

VCrba O sDτον neque deten Sionem Proh n-hile ira neque eam emendationem quae tranium tulerit con Sen Sum, nancta sunt. Ac iiii cultas quidem huius loci non posita est in consti lictione verbi cum accusativo duplici, quae accipi potest pro si ita καθ' Ilor at ar tεsoc. At, ut e gr. Graecum Si Frtar ιι ΠύJa, Si κουφον a quinis 2mζων roda Per Se it Sum pravula est, ineptum iudicandum est. Iure igitur critici πόδα corruptum es Se rati corrigere Studuerunt. Receptam esse a multis video H. Keckii coniecturam εκ ποῖν OP OD ), quam ceteris praestare concedo. Sed illa mutatione lenius probabiliusque remedium quoddam cula littera ποῖ a Sana eSSedemonstrare possim, huic loco adhiberi posse ostendam. Priusquam equidem ad coniciendum aggredior, alia proieram ob Servationem, qua, quam penitu arte Spectatorum animo permovendi noverit Sophocles, animadvertere OSSimus. I haud ignaruS, quantopere corporis vel dolore vel vitia, praesertim cum ei magni viri vexarentur, Spectatorum X citarent misericordiam, non destitit ut in Philocteta eorum oculos animosque ad pedi Sulcti convertere, sic in Oedipo Cotoneo verbis variis X primere regi miserrimi caecitatem, propter quam penderet e filia duce. Oedipo igitur in omnibus corporis motibus, sive aliquo e Confert, sive alicubi considit, auxilium iliae opus esse dicitur. i. v. l. l73, 495, 588. Unula ascribam locum, ubi miseriae copiae copia Verborum quodammodo respondet, V. 500 sqq. t ονον h

Praecipue autem in versu de quo quaerimus, ratio Sententiarum requirit mentionem auxilii illae necessarii, quod Oedipus Sede

17쪽

Seniane una St una paulo ante v. 09 sq. calamitatena ualla lamentatum conscientiam necessitatis auxilii in animo excitatam, cum duce ei opus Sit, verbo significare. Haec atque etiam correctionem coniunctionis particularum τε - ai, quae inter trinootia et oi τον Parum apte intercedit mauckius quidem in appendice rit editioni Pr τε Proposuit τοι similemque ob causam in v. 494 bd. pro et particulam γε, ergkius se malle scribere dixit pro et in v. li 3'; co/ - haec igitur Omnia consequemur, si pro TE A CY scribemus AlC TE et mutilatum ΠΟΔ in ΠΟΔΑΓ producenari S. Scribendum igitur:

'tacebo atque tu, pedum meorum dux, me e via in lucuna abde Versum Sic me restitui SSe moneo recordatione adductum . TU, in Eur Phoen. ubi item adhortatur Oedipus Antigonam o D Y nolini γε νου πο ri; as i a. Ci etiam hil. v. 6l6

hominis, cum significationem habeat pedum ductor, qui

pedibus praeeundo viam iram n Si rat' Τ). valde Conventre.

PraeStatque ποδαγώ participio, ut iro Dora, quia hoc Sinniticationem semel ducendi, illud substantivum identidem ducendi habet. Coniunctio verbi κ/n ζον cum ἐξ do D, Cum e re Sili ut Sub Stantivo rodar Subintellegatur participium Trousti, facillima iit. Praeterea origo corruptelae in aperto St. tenura quam iacile in IIOAATE librarius legere potuit ποδ - - ε, Prde Sertim Cum ar Iorma vocabuli rarissimi sit 8'' Ubi semel rodar divisum est ro in titile vi Sum Onsulto omitti potuit. Accedit quod ortuito C ante E facile

intercidere potuit. Quas ob cauSa totum locum OmlSS γ ε in πω da γε corruptum esse veri simile Si Syllaba γε autem omissa di ae Poetiit a Loes mi ii ii a natae erant Ῥιγι -

et propter metri necessitatem et quod CYCE iam antea iacillime in YTE ci rati m p potierat. i. in eadem ab . v. 448, ubi L also ου γε, ceteri libri recte so τε habent. Omnino C et E sexcenties in L permutata esse Kecklinus dixit in Arte Soph. emend. p. 45 Sed de Origine corruptelae satis dictum est. illud addam si γε pro D Sophoclem saepe undecie S, Videae X.

Soph. Ellenditi usurpasse. ου γε hoc loco non solum per Se idoneum est, Sed etiam eo, quod D appo Sitione ποδαγε Sequente maiorem adsequitur vim.

Haec verba, cum plus uno nomine u Specta sint, sic Sophoclem scripsi Sse putare vi ausim. Ac primu ira quidem hoc loco oo νει, nisi pro vi alci illata accipi potest sic nude dici nequit, δενει autem pro lissa dici potui S Se parum probabile videtur. Accedit, ut illud molestum Sit βενε a verbo Malogra Seiunctum esse. Quid cum dativus δενει οδ ει Orma verbi δεν onihil di iterat, nonne poeta cavit, ne auditores βενε ad verba praecedentia πόλι εM ὶ δενει prima auditione falso reterrent ΘDenique pronomen ilia prorsu inutile est. Nec mihi primo, sed iam aliis haec verba vi sana visa Sunt. Gleditschius coniecit πολ uti agia νεῖλ). Litteras traditas propius sequuntur coniecturae et . . Schmidii πύυς μὰ φδένειλ et ecklini isti ir υ δενει rii coniecturi ea Sententia, quae iam verbis πόδες ναί2εra e X pre S Sa St, prope eadem repetitur. Aliquid gravius idemque contrarium Verbi πύDς ναίοFria una littera deleta una addita restituitur hac coniectura

'urbs intringitur, hostis scit Creon valet'. Chorus senum cives Coloneos arcessit, quod se Creonti eiusque comitibus, qui e pro hostibus gerunt, inferiorem esse Sentit.

18쪽

Creontem, quia vim adhibuit, chorus iure hostem appellare pote Si ci. v. 835 et i εχ βύσανον εἰ μου P et Creoniis verba v. 83 πόλει it IZmyrio, εἴ τι ID Haνεῖζε liri TheSeu S vero, Simul atque quod iactum est, audiluit, vi atque armis Oedipi filias se reducturum aliirmat. Quod ad orationem verborum attinet, contrarie inter Sese re-

et concisae hominum clamantium auxiliumque peientium propriae

sunt.

Reliquum est, ut, quomodo rotii Hoc in m Dc Hia abierit. Si endam. Recordatione vicini vocabuli πολι librarius insciens adductus est, ut scriberet si non OAlCEm pro OAE-ΜlOC, at certe IOAS mi C, quod mendum postea Syllaba deliciente correctio πόδες secuta est ' . Similiter in . . 20 miliat νει Propter ijstciive Sequen pro salvi in L scriptum est. in Trach. 33 propter λι πην in eodem ver Su praecedens Renuina VOX διπλῆν emendatio . . Schmi illii in uni P abiit, bd. 34ων τεκετο δύνQTος, res τε V ιολο 3sύκ ova obeckii emendatio Dimis est L habet τεκε propter τεκεro. Apud Xenophontem hi St. gr. Vt,

τειχι ειν νιν πυδεν Scriptum e St Ἀὼν cum vitiosa eiusdem vocis repetitione' advigii AdverS. Crit. Ol. I, P. 9. Iabulis, quarum argumentum Oedipodis et in regno et in exsilio ortuna est, transeamus ad tragoediam Antigonum, Cuius praeter v Ss, duos versus mihi delegi iiii cillimos tractandos, v.

et v. fit 3.

Pro verbo Trs totius loci cohaerentiam lagitare vel verbum contrarium vel D M o docti consentiunt. De Verbi Gruia ιτε2 etsi multa a multis disputata multa pro iis coniecta Sunt, tamen

Reputanti, quae quis verba inter scribendum legerit ea ei ad tempti Scitias in memoria haerere mirum non videbitur saepe in aliquem locum corrumpendum valuisse vicinum vocabulum' ait ecklinus naenda vicinorum voca hulorum gratia commi Aa in Arte Soph. m. colli On s P. Sq. .

omnia adhuc pro illo Di iri Substituta licentia quadam non carent. Sive enim ibi st ior ceterum vocabulum nullius id ei cum Dindor lio. Sive cibi et ismi Cim Hermunno, Si V GT3j v c ε 2ον Cum Briuackio sive multa alia cum aliis substitueris, non habebis tinnii aes est a s usui Lae a Lilii e m. De eiusmodi conieci in is recte Iebbius in appendice ed. Antiq. p. 2453 No suci sugilestion Oilli have an critica value, uniescit also howed. O viar λὶψ θεο mi h have arisen'. Nondum vero emendationem loci inventam esse eo maxime cernitur, quod uis iniet, iris latens nonnulli docti L imi e me Coeperunt poetae ipsi. Cuius enarrationis princeps fuit Bellerna Innu S. Is Verba cir)ὶς, εο ita sana esse dicit ut poeta multi

ErrIre humanum S Se Scio, Summopere autem cavendum arbitror, ne poetae error obtrudatur Sophoclem vero neglegentiae eiusmodi absolvendum esse contendo. Neque enim ullum Xem

plum talis vitii orationis exstat in tabulis cum tragicorum tum Sophoclis. Quid quod Beller mannus se in universis litteris Graecis exemplum eiusmodi contusionis negationum invenisse nullum ipse non iniitiatur Θ E in Beleg auscinem gi techi schen Schri iis telle is mi nichi bekanni' app. Crit. ibit.). Quae autem ille eiusmodi viiii orationis exempla iter t. pauca in Latinis litteris, in libris scriptorum huius memoriae plura ea levis esse momenii mihi eo ipso videntur, quod ad unum omnia inventiuntur in libris conscriptis oratione soluta. Quanto enim iacilius scriptor, qui utitur prosa oratione, quam poeta, Uil Pequi ipsa lege et necessitate me iri diligentiam in eligendis verbis adhibere cogatur, eiusmodi neglegentiae culpam contrahere poteSti

Quare nequaquam miror in copia e Xemplorum coniuSioni negationum quam, ut Summum poetam erroris convincere POSSet, Ol-

legit Beller mannus, deesse ea exempla, quibus etiam in libris oratione vincta conscriptis illa vilia X stare demonstretur. Nihil igitur magis dubium esse Bellermanni illa Opinione, ut Sophocle ipse, quid res postularet, illo loco non viderit mihi quidem S persuasum. Qua inquam illam ita haud spernendam esse censeo, ut veri simile sit non Sophoclem ipsum, si clinii ni a m hi ni vii si ut m 4 di me raras vi ,

19쪽

corrigendi studio stim negationum copia in corrigendo esse deceptum. Expo Sit igitur erroribus scribendi fuisse videntur verba genuina. Me quidem iudicio in illo versu corruptelae antiquae latent eoque minus apparent, quod correctione Veterum ea Secutae Sunt. Quae cum ita sint, certa huius versus emendatio quam ii sic illima est. Desinant autem docti vitium in sit c τε Sophocli ipsi tribuere, tribuant potius vel librario vel grammatico cuidam versum corruptum corrigere studenti Quamquam vix ullius loci emendationem iiii ciliorem esse non ignoro tamen, ut, quae Supra diXi, Coniectura illuStrem coniecturam meam comprimere nolo. OSSum enim in illo versu restituere verba, quae corruptelae obnoXia utSSe primo Spectu videas. Atque etiam litteras varie temptata aetnc reo Sana e S Se putare licet, modo coniciaS ur λὶς τερ πους odis of Ἀλγεινον or

'Calamitatis acerbae sive tristis nihil uia seligen Unhelis Elii ches)nichis' aut dolore alii ciens aut turpe aut in iam esse cito, quod non in meis ac tuis malis viderim'. Primum, quae nova in hac coniectura sunt, num idonea sint. quaeramus, deinde corruptelae aperia nati originem. Ac primum quidem cum et )c τερπους odis ci in eadem Iah. v. 584 Dδενδτλης ). Apteque ponitur id verbum, quod maximi momenti est, siri in versuum initio. Atque, cum κακὰ π' οἰμι roh ab Antigonae X ponuntur, aSyndeton X plicativum in v. 4 recie se habet idemque idoneum est ad Antigonae animum commotum Significandum. Ci. X. gr. V. 7 Sqq. Hνον ν γὴ

Deinde ibo . in quod omisso P post λγεινον abire εον debuit, respondet clo' Is V in . . Omnino bo vel ού τ' clo vel P a hic poeta saepe pro 'certe, haud dubie usurpat, si quem quid confirmantem iacit. X. gr. ex eadem ab altero . 473 sq. U οδι

Postremo τε sciri aeque atque similia adiectiva, ut iaci λος, ut Qοι , Ut Usτε2πλης ut χο2ευτος Saepe OSi tum est non Simpliciter pro iniucundo, Sed graviorem significationem acerbi tristis habet ). Testatur Henr Stephani The S. Graecae l. S. V. res mῆς hoc adiectivum nonnullis locis cum poetarum tum Homeri vim habere 'tristis, acerbus, itine Sitis', quae epitheta quadrant ad Qt11. Et locutionem ipsam quidem mic r89πους commendari moneo Xem plorum similitudine, primum Om Z 284 Sq. εἰ κεινα γε μοι ii

Praeterea comparari licet Hom. , 93 τερ τε χωρον hic de Orco dictum est), Aesch. Prom. 3l res ri πετραν SAXum, in quo Prometheus cruciatur; similiter bd. 43 dcxγὼ ς, 402 μεγatrocu Surpatur), Eur. l. 29 sqq. Orestes, cum ab Electra nuntium tristissimum acceperit, Xclamat οἰ μοι τοδ οἷον εἶ rap. .. λέξον, V ME δὶς scs κασιγνinet ' φερω λύγους ares rela Sophocles ipse aliquotiens adiectivum sic ira vim habens miser usurpat El. l 455 aζηλος δε i, Trach. 284 ἐξ ὁλβω ν δ ηὼ ν ευρουσαι βίον bd. 745 7ζηὼ ν ἐργον. DeincepS, ut erat propo Si tum, quam X po Sit a Verba, quae genuina esse puto, iuerint corruptelae, ostendatur. Quam iacile et syllaba P in AAC Et NON ON excidere et librarius τηρ Λερ coniungere potuit Fac autem semel menda eXigua iacta esse

Quin etiam consuetudo Germanica similitudines exhibet, ut adiectivum -uia Seligμ, quod minus signiticat non beatum reddens', quam tristissimum, itineStum', ut substantivum Unheli μή quod vim habet calamitas'. imi Eur. r. 230 Pinoo, o, omissum est , in E cod. Paris. 27l23, ecl. Pringi et eckl. 900 P.M5. et II simillimae litterae persaepe commutatae Sunt. In Antigona ipsa L in v. 367 τοτε, ceteri libri recte ποτε habent, in V. 786 τ' ἀγ2ονο εοις

davit. Fraeterea articuli forma του in ἀτερ που librari obiecta est.' Similium syllabarum saepe in L una omiSSa Si ci. eX. gr. . . 886Iε2 os' id δέ corruptum in πεs ibo δέ , bd. 2l O Torcia τις Pr που dar τις Scri Ptum, Ant. 382 πάγουσι pro tirovo emendatio Hoeckhi est. i. Necklini Art. Soph. m. P. 30. ρ Per sententiae vim accidere potuit, ut tota syllaba noli ab librario festinanter Di pore 2 ολ δε coniungente omitteretur i. ecl. Col l 373 κείri v

20쪽

concedes vi quemquam tum genuinam lectionem restituere scivisse ob id ipSum, quod arri armo γε δείν' verborum coniuncti in promptu uit Nimirum veteres correctore verSum corruptum atque mutilatum utcumque restituere atque explere studuerunt. Tum in corrigendo particula γύο propter Sententiam loci asyndeton explicativum suum locum habere correctorem iniin 'ione in Sententiarum desiderantem iugit - negatio OP ad mi ares propter cetera i et in promptu uit. Quanto autem probabilius mihi videtur putare quendam, qui metrum corruptum Correcturu erat, hoc D; ares ab initio versus in inem mutilatum transposuisse in quam opinari Sophoclem ipsum errasse Non Sophocle in Dd ἐν. . . OD aetaὶς ciet ε multitudine negationum deceptus est, Sed ne Scio qui S, qui metrum et verba corrupta corrigere studebat. Licet hic versus coniectura mea nondum persanatus ii, Satis habebo, si Sophoclem ipsum vitii orationis accusandum non esse demonstrasse iudicabor.

Hic quaerendum esse mihi visum est, nonne obtrudatur poetae Attico lonica Orma πολλόν. Neque enim ullo alio loco apud tragicos invenitur πολλον pro πολυ. Huius tormae Homericae ianium genus masculinum unico apud tragico loco reperitur Soph. Trach. l9s,

πολλιν ὁ δοοεν Ἀκτεμον δ' Ol ου Ἀγριον Παιον. Hic si πολλόν sanum est, X ea torma iiicere non ausim ei iam genere neutro Ormae Ionicae adiectivi πολυ adverbialiter dicio

Sophoclem usum esse. Quid Nauckius nonne Trach. v. l'b- unde rum in Emend. p. l00 sq. recte suspectasse dixit '). Uuid Ero elichius nonne illo loco πολλὴν δ' si οεν nr0tu, Viclia, coniecit'

liaque roUόν pro toto in V. de quo disputamus, ab emendata oratione alienum magnam movet u Spicionem. Praeterea pro

πολλόν conici potest, quod et gravius est et omnibus litteris servatis a IOAAO repeti potest. Sed antea de coniecturis iam propositis dicendum erit. Ac Porsonus quidem scribi iussit uiatio, εχ sto P, quod Kecklinus et Nauckius receperunt. Sed et siliovante ἐχοί ον prope tiosum Si neque, quomodo siλλον in ποHύν abierit, satis perSpicuum est. lay deSiu coniecit πολυ clo, quod etiam magis a litteris ab e St. Sed quod verbum pro πολBis sententiae Conveniat, iam quaeramus Antigonam Ismenae dictis inflamma iam ira esse apparet. Ei enim illa sororem monen S ut, quod moliatur id celet atque occulat, inscia eam quasi adhortatur, ut ipsam quoque timidam esse neque consilium suum honestum confiteatur illam igitur iam illiberalem adhortationem indignata cui ot Antigona iubet sororem, quod ipSa actura Sit, id non in tenebris, sed clarissima in luce collocare. Adhortatur sororem, ut indicium iaciat, Omnibus enuntiet ipsius inceptum. Nonne autem probabile est Antigonae adhortationem illam, ut indicium iaceret, id verbum Secutum SSe, quo, si quis non crederet mulierem infirmam edictum regis neglegere ausam esse, Ismena indicium Suum confirmare iuberetur, quo magis contraria Antigonae adhortatio adhortationi illius κρυς θκεῖ δε ieret Atqui qua re alia indicium saepius confirmatur nisi iure iurando Ecce quam prope abest ab litteris IOAAON id quod requiritur, JOm OC ON α' iclitos My post κ arat da pro