장음표시 사용
1쪽
aS part of the 'Foundations of ester Civiligation Ρreservation Ρroject
Reproductions may noti made Without permission hom
3쪽
4쪽
-COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARI MENT
7쪽
quaesito allo Tullianarum paritellia.
8쪽
fodicis alicani fides et auctoi ita cui in ceteris orati0nibus Tullianis sit lania, ut vix ullus par ei habendus sit, tum in Philippicis longo omnibus praestat. At ne is quidem additamentis librariolum ita liber est, ut non aliquoties verba ab eis adiecta delenda esse videantur. Quo in geliere primum illud assero, quod in prima oratione g. 6 legitur Veterani, qui
oppellabantur, quibus hic ordo diligentissime a Verat, ad spem novarum rerum incitabantur codices deleriores habent qui appellantur. Utraque scriptura cum idoneum explicatum non habeat, - nam quae interpretes usque ad abnium in editione prima ad horum verborum sententiam explicandam attulerunt, parum acconimodata esse insperi est percommodo accidit, quod apud Arusianum p. 243. . duo haec verba non leguntur itaque Halmius, quocum nostram hanc suspicionem per litteras communicaveramus, in editione allor 18b8 verba illa a Cicerone aliena recte exterminavit. - Eadem in oratione g. 18 haec verba leguntur Sed haec ipsa concedo, quibusdam etiam in robus coniveo in maximis vero rebus, id est legibus, acta Caesaris dissolvi serendum non puto. Verba id est legibus a librario addita esse suspicor; nam rerum ac verborum alio . l. tum aperta ac perspicua est, ut eiusmodi additamento non solum opus non sit, sed etiam oppositionis ratio ac concinnitas mirum quantum eo imminuatur. Accedit,
quod cicero, si ipse haec verba addidisset, ut paulo ante laclum est, Pompeii tertius consulatu scin quibus actis consistit nempe in legibus praepositionem in adiecisseti Adde locum, qui legitur in oratione III, 11, 29 3Iultu quae in libera civitate se
renda non essent, tulimus et perpessi sumus, alii spe sorsitan reciperandae libertatis, alii vivendi nimia cupiditate sed, si illa tulimus, quae nos necessitas ferre coegit, quae vis quaedam paene satalis, quae amen ipsa non ta
9쪽
tulimus etiamne ii ius impuri latronis seremus laeterrimum crudelissimumque dominatum Verba quae tamen ipsa non tulimus a Cicerone osse prosecta vix adducor ut credam; nam si sunt Tulliana non aliter possunt explicari. quam suctum est Manutio, qui laec adscripsit: Iugum enim sorvitulis occiso lyranno deiecimus.' At verba haec celeris interposita expeditum orationis cursum impediunt, atque sententia ipsa iis, qua antea dicta sunt, parum videlii respondere; nam tulerunt quidem Romani dominatum Cuesaris alati quadam necessi late sibi aliquamdiu impositum, at non intulerunt, dum uumori defungeretur Sed cum Cicero senteni iurum rationem ita concludat, ut Caesaris dominatum, viri multis virilitibus ornati si cives Romani salal P quadam necessitate coacti pertulerint perserendumque censuerint, Antonii hominis nequissimi taeterrimum crudelissim lina quo dorninatum ferendum esse itide non posse essici dicat: quo tandem laclo iii ratiocinali iniverba illa interponere potuit, itibus omnis recla sen: cialiarum ratio ac cohaerentia lurballirtotaque conclusio iacet uamobrem aut Ciceronem a recta ratione ac via ipsum aberrusso statuendum est, aut verba illa sunt exterminanda. - in ratione V, 11, 2 Halmius sic scribendum censuit constituis lis, ut haec ad vos Kalendis Ianuariis referrentur de honoribus et mi emiis bene de re publica meritorum et merentium quorum principem indicastis- eum, qui suit, Caesarem, qui M. Antonii impetus csarios ab urbe in Galliam avertit: tum milites velera nos, qui pri inicaesarem secuti sunt, atque illas caelestes divinasque Legiones Muri iam et quartam comprobastis, quibus, cum consulem suum non modo reliquissent, sed bello etiam persequerentur, honores et praemia spopondistis. In codice Valleano tum deinde milites sqq. et tum atque illas sqq. legitur, in celeris particulae tum et atque missae sunt; aerno est in Vaticania codice scriptum est comprobastis, almio uelore comprobatis; ceteri codices hoc verbum omittunt Et recte quidem; nain quis tandem latine unquam dixit veteranos, legiones comprobare pro collaudare sive fastum veteranorum. legionum comprobare, ut paulo post acri plum legimus Nec ver in tanta ubertate atque copia sermonis Tulliani veri est simile ii 'em verbum tam brevi intervallo 'i' esse positum; Ἀ laque AE librario additum esse opinamur, qui, inde accusativi milites veteranos et illas, legiones apti essent, nesciret Ab eodem autem librario hττογρ&φέας illas tum deinde et tum atque prosectas esse arbitiuntur; nam cum verbum illud comprobastis utrique membro subiungi vellet, Opulit lixam particulam al-que pro numerativa sit venia verbo tum posuit, priori loco tum suprascripsit voculae deinde. φλ in eiusmodi arti licio nihil opus; etenim haec est Iulius periodi recta alio ac
consorinatio Cicero eos enumeraturus, qui de republica bene erili honoribus ei praemiis Sint ornandi, princ/ym, inquit, iudicastis C. Caesarem. Iam pergere debebat alteros
milites vetera nos tertius illas caelestes legiones; sed cum Cicero in enumerando numeros Ordinales ita tantum usurpare soleat, si numerus partium, quae enumerantur, ville iuni P0Si tu sit, cumque C. Caesarem non primum sed principem ninium appella verit, ratione paullum immutatu ad celera membra adiungenda, ut solet, particuli deinde, tu in litur. Legit me autem Martium et quartam non cum militibus veteranis particula atque coniungend is, Sed disiungendas suisse inde perspicitur, quod aliis quoque lucis Cicero cur ii facta meritu quo de republica separatim explicavit et collaudavit nain et temporibus disiuncta erant et re ipsa disserebant. s. quae de ea re leguntur III, 2, 3-7. et 15, 38-39.lV, 2, 4-6. V, 2, - - In eadein oratione 3 31 non dubito, quin a librario adiecta sint verba praeter Gallium num usque ad Augusti tempora Italia eam significabat paenii Sula partem, quae Rubicone et Apennino continebatur; qua itide usque ad Alpium iuga pii ebat regio, Gallia Cisalpina nominabatur Augusto demum imperante Italiae nomen alius Pulere coepit. Hinc manifestum est Ciceronem non potuisse scribere in Italia praeter Galliam tota, sed addita esse haec verba ab homine quodam rerum geographicarum non alisperito suae enim aetatis descriptionem Italiae confundebat cum antiquae Italiae sinibus. Αtque ulter loco, quo huius rei mentionem fecit Cicero, Galliae nulla sit exceptio, qui locus est in ratione clava 3 6 Dilectus tota Italia decreti sublatis vacationibus. Simile quid accidisse VI, 3, 5 facile quis suspicetur, ubi ad uine Rubiconis adiecta sunt verba qui est sinis Galliae, quae desunt VII, 9, 26. ubi idem sere est sententiarum ac
verborum ordo sc Series. - Nec vero dubium esse potest, qui XIII, 14, 30. nomen Antonii a librario additum sit verbis Tullianis eo enim vocabulo adiecto oppositionis ratio et viSturbatur ut infringitur. Opponitur enim mortuus Cn. Pompeius vivo eius Sectori. Uuid autem opus erat addere eum esse Antonium, quem unum posse signi sicari res ipsa ac tota loci alio occl Mire languet hoc additamentum. Atque in eadem oratione g. 1 nollum almius verba iii sanctissimum adolescentem uncis inclusisSet, quae verba nec
tum cst, quod librarius calami errorem postulabat torminatione veriore adiuncta emendavit; postulavit autem in ceteris codicibus extat. s. V, H, 30. Serius omnino, quam decuit, ieci sundamenta reipublicae. Nec vero II, 18 45. ubi confirma via est in Vat. debebat Halinius contra ceteros codices scribere confirmavit; nam quae ad temporum insolitam mutationem tuendam ascripsit, ea vix cuiquam probabilia videri arbitror. Etenim lueo clarius apparet totam illam periodum esse tripartitam Partes tuo eius ita Pares atque x aequo positas esse, ut nulla possit intercedere temporum diversitas. Quod cum De Halmium quidem sugeret, maluit sententias apertissime consociatas disiungere, quam mendum illud codicis Vaticani, quod persecto quam inipersecto tempori similius videbatur, repudiare.
10쪽
librarii manum redolent et in omnibus leguntur codicibus probabilius erat verba in eum
delere, quae verba ut in vulgala, sic in plerisque codicibus non extant. Nam cum postea Ait tonii puerilia commemorata sit, Caesaris adolescentia ut ex adverso ponatur, recta ratio postulat. uamquam ne necessarium quidem est verba illa delere nam si eorum codi- cuin, in quibus in eum diceret s. indiceret legitur, sequi velis vestigia, appositionis ratio, quae additam habet praepositionem, non prohibet, quominus in eum relineatur cf. Verr. IV. g. 61. In Syriani, in regnum patrium, profecti sunt in Vatin. g. Iθ-Ut tecum, cum homine impudentissimo conseram Liv. XXlV, 26. uod ab se cuiquam periculum, a Sola ac prope vidua esse CLAEueliner ad Tusc. III, 15, 33. Suepse Praci Anteit Z Lat. I, I 41. 0uanto emendatiores orationes Philippicae, ex quo eodex Vaticanus diligenter colla luest, in lucem prodierint, inter omnes constat; attamen reflant in iis non pauci loci, qui manuernenda trice adhuc egeant cuius generis nonnullos tractare libet. I, 9, 21. Alter alpro mulgata lex est, ut et de vi et maiestatis damnati ad populum provocent, Si Velint. Haec utrum tandem lex est an legum omnium dissolutio ' uis est enim hodie, cuius intersit istam legem manere Sic scribitur in Vaticano tangomarsiniano celeri codd. habent venire, quod ita ineptum est, ut mirum videri debeat luisse, qui huius scripturae patrocinium susciperet Orellius coniecit valere; almius sanciri s. haberi ego malim scribere habere. Nam manere hic locum non habere recte iam vidit errarius, quod manere legem de Iata ege non de promulgatu diceretur. s. ProVV. conSs. S. 46. uare aut nobis statuendum est legem Aeliam manere, legem Fusiam non esse abrogatam. Nam quae Garatonius multis verbis disserit, ut uianere legem'. l. idem significare doceat quod iuberi, perferri, sanciri, sigi denique, ea urgutius quam verius esse dispulula apparet. Nostra coniectura si recipiatur, haec erit sententiarum alio cum nemo sit reus legibus illis nec laturus sit, hodie nemo est, euius intersit Stum legem habere quo, si reus factus sit, utatur ad causam suam dicendam. la-ilue Cicero gratiam nullam habere dicit hanc legem neque ea lege promulgata id agi, ut quisquam provoret id potius agi ac serri, ne quis omnino unquam illis egibus reus fiat. Philipp. I, 15, 38. Cepi ructum, patres conscripti, re Versionis meae, quoniam et ea diXi, ut, quicunque casus consecutus esset, extaret constantiae mea ut est linonium. Ila haec verba leguntur in omnibus codicibus; at non dubito, quin scribendum Sit consecuturus esset, quia non praeteritum, sed laturum lempus spectat Cicero. Neque enim arbitror hunc locum in eo numero esse habendum, quos tractat ullii ius ud Diviniit in Caecil. g. l. Quod si aliquod vulgatae Scripturae praeSidium quaeras, coll- sugore forsitan licea ud a verta, qua ex lan Verr. IV I. 64. Statuerint id secti in
in Syriam oportu re, ut, cum audissent Menn te chori haben urben simulacrum Iovis optimi Maximi dedicatum, legatos mitterent, qui cum ceteris rebus
illud quoque eximium ac pulcherrimum donum in Capitolium asserrent. Philip II, 8, 18. Tam au emeras excors, ut tota in ratione tua tecum ipse pugnares, non modo non cohaerentia inter se diceres, sed maxime disiuncta atqus contraria, ut non tanta mecum, quanta tibi tecum esset contentio. Sic haec verba extant in odice Vaticano deteriores habent ut non modo Faernus coniecit et non modo, almius cum non modo. At Veram atque sinceram esse alicani scripturam recto perspecta sententiarum ratio perspicue docet. Nam Verba ut tota in ratione tecum ipse pugnares et non modo non cohaerentia inter se diceres, sed maxime disiuncta atque contraria cum non duo membra totius periodi essiciant ex aequo posita, sed posterius explicationem contineat prioris membri subiunctuinque ei sit, non adiunctum, recte ante alterum hoc membrum mittitur ut particula, quae ab iis est addita, qui sententiarum rationem atque ordinem parum intelligerent. uae autem sequuntur verba ut non tanta mecum, quanta tibi tecum esset contentio illud continent, quod ex superioribus consectarium est. - Philipp. II. 28 68. Necesse est, quamvis sis, ut es, Diolantus et furens, cum tibi biecta sit species singularis viri, perterritum te de somno excitari, surere etiam saepe vigilantem. Haec est
scriptura codicis Vaticani, Bamberg. Bern aliorum codices Gud Tegerns alii habent vino Ionius. Utriusque scripturae viri docti, qui Philippicas orationes ediderunt, susceperunt patrocinium uulinius optimi codicis tuetur scripturam, quippe quae magis ad surens quadrare videatur. Atque in editione eidmanniana ad eam explicandam haec adscripsit:
S. 65 tantus te stupor oppressit, vel, ut Verius dicam, tantus uror.). ingege Dieidnet urere etiam saepe vigilantem ad mirisi e Srrsei in Jolge ber Semifengangit, die et suror her Setinnun both nith immer bemalligen lann.' Duplex suroris genus hoc loco intelligi iam
recto animadvertit Garalonius, qui Diversum, inquit, furoris genus observa e vino alterum, quo mens alienatur, alterum o viso comitibusque celerum Furiis, quibus etiam vigilantes vexari credebant. s. Hor. pod V, 2 sqq. Itaque totius loci Sententiam paucis sic complexus est: Quamvis ipse per te is propter vinolentiam suriosus, tamen Pompeii specie occurrente Furiis agitabere. Violentus autem nec apud Ciceronem nec usquam alibi significat, id quod Halmius vult, a uiger egi, sed eum, qui vim assert, qui nimia visertur amnis violentus), qui sero est ac vehemens, iαιον. f. Phil. V, 7, 19 Ille homo vehemens et violantus. XII, 11, 26. Novi hominis furorem, novi effrenatam violentiam. VI, 3, 6. Novi riolentiam, novi impudentiam, novi audaciam. H. I. cod. Vat.
habet vi olentiam . VI, 2, 4. Semper eo tractus est, quo libido rapuit, quo