장음표시 사용
101쪽
euiqiue permittatur, Moma sit Patria Communis, e commerc. I p. quaesi. . par. 3. limit. 7. num. I . Est ero quam- maxime necessarium, quod maxime aestimentur a populis Praesides ipsi, tum vel Princeps eos honorare consueVerit,ali XXXIX. quantulum assurgendo Angel. l. p. ad med mers in textu ibi proces set Gratian cap. 28 . num. I. ctia. ubi quod qua acrileg reus P, qui Dei iratui honorem non exhibet, num. 3. Imo quia populis prae sunt, Principes dicantur. stadonum Ps. XL. 9 ibi scivitatis Princeps, id ei Magistratus, 1. de excusat. iutor. Scanarotide sitat. carcerat. lib. 2. 3 D num. 23. Et xLLhanc sorte ob causim, quia scilicet navium usus peculiaris est pro convehendis mercibus ab extraneis provinciis, vetitum iiii Praesidibus navem ediscare, vel aedificatam emere L a
fertur 6 3 quod a Praeside, f. dejur. . viles Praetor cap. a.
ghaeres d. ni . p. sicut olim Senatoribus Romanis navem XLII. magnam retinere prohibitum fuisse, quia quisus omnis patribus indecorus visus es, memorant Livius histor lib. a. GLcero Verrina. S. cap. q. ct s. Et praedici a videntur confirmari ex Sanctione Imperatorum Honorii Theodosii,quil nobiliores . C. de commer prohibuerunt Nobiliores natalibus. or honorum luce conblicuos c patrimonio ditiores, perniciosum krbibus mercimonium exercere, ut inter plebeios se negotiatores facilius sit emendi vendendique commercium. Ne quidquam obstat praedictis ea utilitas, quam civitati accedere ex mercibus, quae in provinciam inveherentur asserebamus si
perius num 37. Quia illa procurari potest etiam cum majori publicorum vectigalium utilitate ab ipsis provincialibus, quin imo ab ipso Praesides, si merces ipsas civitatis nomine curet comparari ille scilicet, quamvis nequeat contrahere nomine proprio , potest tamen pro Republicari ad ejus utilitatem contractus celebrare, arg. l. ajus II .ss. de usur Iob di a Polit. lib. a. d. cap. a. num. Et jure quidem singula haec a legumlatoribus sancita fuerunt, lanurisprudentibus
102쪽
definita ut enim acute Cicero Verrina exta cap. IO. mone bat, putabant ereptionem esse non era ptionem, clim venditorisuo arbitratu endere non liceret in provinciis intelligebant , sis
qui esset cum imperi potestate, quod apud Vcmcumque esset
emere vellat , idque ei liceret fore uiror uod quisque velut, sive L est menalesve non esset, quanti ellat, auferret Nec solumrnercimonia exercere , sed multo magis munera recipere in hoc textu Praesides prohiberi,observant Boba lilia Politib. 2. cap. II in addit ad num. F. in princ. Viles Praetor cap.p. V. Dadisias, num. q. dc Petrus Gregorius uniagm jur par. 3. lib. 36. cap. 28. num. q. qui suse, ibid. num seqq. materiam hanc petractantes, singulos casus diligenter enumerant, quibus Doctores senserunt Praesidibus quidquam accipere quocunque praetextu omnino vetari quod idem praestant scribentes communiter ad iit. F. ad . Iul. repetund de Avendano de exequend. mand par. p. cap. 2. num. q. se seqq.
TIUS traris Crim lib. 8 a cap. 3 . ad o Cohellius ad Eul bon. regim g q. cap. 36. Paris de Pilteo de Syndic. I corruptio, duobus sqq. Xamma de ossic Iudic Advoc. p. quas. a C. XLIV. in umeris Congestis Historicorum ac Philosophorum testimoniis Larea Leg. fisca Nihil certe in jure nostro hac prohibitione antiquius est, quando vel ipsae duodecim tabularum leges apud Gellium noct. Attic. lib. 2 o. cape. Unia erunt judicem arbitrumve ure datum, qui ob rem dicendampec Iam accepisse convictus es,&jure quidem,quia caput es in omniprocuratione negotii, o muneris publici, ut avaritiaepesiatur etiam minima suspicio, ut monuit Cicero de oss. a. cap. 7 Siluerunt autem udicia per aliquot secula in coercendis hujusce legistransgresbribus, donec nova rogatione de repetundis pecuniis Contra legem in provinciis acceptis hoc morbo an laborare incipienti Reipublicae consuluit L. Piso,quam inde in- XLV. valescente indies peccantium copia plures leges ac phlxima
103쪽
Senatusconsulta sequuta sunt ouae post Decianum lib. 8. cap. 3 . nunet. 2. IZqq. recenset B Obad Illa, d. Gq. Inum. s. ebat enim cap.7s Cicero, Pondum centum se decem anni
sunt , cum de pecuniis repetundis a L. Pisone lata est lex , nunantea cum fui t. At verosostea tot leges, proximae quaeque
duriores, tot rei tot damnati: Antea scilicet non poenis de ter xi varebatur Romana virtus, sed praemiis Z honoribus excitabatur continentiae scilices, ut ait, memorabit. lib. 2. num. 8. Valerius Maximus, tantum tribuebatur, ut multorum aes alienum,
quia provincia sncere administraverant , a Senatu persolutum sit Nam quorum opera publicam auctioritatem splendorem suum procul obtinui se viderant, eorum dignitatem domi collabi india
num sibique deforme esse arbitrabantur. Cum tamen adhuc Romani cives sociorum riunas diriperent , pessimo sane cxemplo, dum habere quaesiui rempublicam non modo turpe est, sed sceleratum etiam se nefarium, teste Cicerone de Us lib. a.
cap.77. Z naturae juribus repugnat,rebus suis homines a Prae sidibus spoliari, qui duce natura congregati, spe custodiae rerum suarum, urbium praesidia quaesiverunt. ri t. polit lib. I. XLVII cap. a. Sequuta est lex Iulia , quae a repetendis pecuniis ablatis, addita etiam corta mulcta, nomen sibi vendicavit repetundarum quod imponi oletitiam cuilibet repotitioni civili: Cuiae ad tit. C. ad leg Iut, pel Pcrtinebat haec lex ad eas pecunias, tuas quis in Magistratu potestat ratione, Legatione, vel quo alio ossicio , munere , ministeriove publico cepit, vel cum cohortes, cujus eorum est G. I. I. in comites. F. s. ad g. Iu repet quas tamen ab uxore , sobrinis, propioreve gradu cognatis licebat accipere: d. l. a. I. quidem in Iinfinitum G lex Iulia. 7. LI. . eod. legis hujus poena etiam in haeredes transmissa f. adleg Iu pecu intra annum
tamen a morte ejus qui arguebatur dumtaxat exigenda: L datur. 2. F. adle .ul repet. Et hac lege te nebant uri, qui, cum aliquam potestatem haberent, pecuniam ob judican-
104쪽
quo magis, aut minus quid ex ossicio suo facerent l. et quo. q. s. .eod. Vel ob de nunciandum, vel non denunciandum testimonium, militem legendum, mittendumve , ob sententiam in Senatu, consiliove publico dicendam, ob accusandum, vel non accusandum, . eadem lege. 6. in princ. La. b eod. ob Iudicem arbitrumve dandum, mutandum, jubendumve, vel ob non dandum, non mutandum , non 3ubendum , ut judicet, vel hominem in vincula publica conjiciendum, vinciendum, vincirive jubendum, exui inculis dimittendum, vel litem aestimandam , judiciumve capitis pectinuaeve faciendum, vel non faciendum, L lex Iulia. 7. F. eod. Tenebantur pariter qui in acceptum ferrent opus publicum faciendum, frumentum publice dandum, praebendum, dprehendendum, non vero ut legit Budaeus, appendendum, sed potius ut Cimacius, approbandum, lib. II cap. 22.olsir sartatecta tuenda antequam perfecta, probata , praestita lege erunt. d. L lex Iulia. 7. Disiud quoque . ad C. Iul.
Vm repetund frequentissime post hanc legem editam exercita fuisti Romae repetundarum udicia, ea demonstrant cXempla , quae passim apud Tacitum occurrunt, maxime Vero Principatu Domitiani ut ideo Magistratus urbicos, frovinciarum Praesides neque modestiores unquam, neque justiores extitisse, auctor sit Suetonius, in pus vita cap. 9. Et ea quidem religione id videtur observatum, quod inter reos XLIX. collocari debere Iulium Basilina censuerit Plinius epist. 9. lib. . si constasset sola munuscula dumtaxat natali suo, aut Saturnalibus accepisse. Hanc inde Legem, quae uxta de- . licti modum durius, vel mitius puniebat d. l. . I in. cui Congruebat Plebiscitum, cu)us meminit post Modestinum in i plebiscito. 18. . de os . Praesid. uJacius, observ. lib. 6. cap. 18. per quod cautum fuit, ne quis Praesidum munera vel dona caperet, nisi csculenta poculenime, quae intra dies
105쪽
proximos prodigantur,acritiae toto Vertente anno summam aureorum Centum non excederent: d. l. eadem lege. I .ss. adleg Iul. repet videntur novasse Gratianus , Valentinia . nus, Theodosius, arcadius , qui id totum, quod a provincialibus Praeles sustulisset, imo e iis domesticus, manipularius, minister, in quadruplum voluerunt exsolvi LI. l. D. C. adleg. Iul. repet. δί eadem Lege Iulia plenius confirmatarn l. a. 3. q. S. C. eodem sanciverunt ad regendas provinia M. cias quempiam non ambitione , vel pretio, sed probata vitae testinaonio promoveri, antea jurari se pro admiseration ι sortiendis neque dedisse quidpia i , neque daturos unquam postmodum fore, silvesterte sive per interpositampersonam, in fraudem Legis, cramentive , aut venditionis, donationisve Ii- Iulo, aut alio velamento cujuscumque coniracfari , se ob hoc exceptis solis salariis, nihil penitus tam in administratione sitos,
quam post depos tum officium pro sequo praestito beneficio tem
pore administrationis, quamgratuito merucrunt, accepturos. cindulserunt unicuique facultatem accusandi, velut crimen publicum C eod. In Mandatis inde, quae Principis usit Magistratui in pro LIII. vincias proficiscenti tradi consueverunt, praescribebatur, ne donum, vel munus ipse Proconsul, vel qui in alio opcio erat, accipiat quae verba, monuit Vlpianus, in L solet. 6. Is .ss. de Us. Proconso Leg. non pertinere ad Xeniola , sed ad ea, quae utitorum excedant usum sed nec arma producenda ad munerum qualitarem. Et ne , quid nomine Xeniorum , quae sunt LV. munuscula illa, quae advenienti hospiti in gratiam, testificationem laeti adventus dantur, Faber ibid. in rational intelligeretur, quispiam dubitet Idem Vlpianus iuxta Severi, Antonini sententiam, ibid. g non vero ita disseruit non vero in totum Xeniis abstinere debebit Proco u sed modum adjicere;
neque morose in tolum ab ineat, neque avare modum Xeniorum exceda quam rem Divus Severus, O IN. Antoninus eo an
106쪽
quantum ad Xenia pertinet, audi quid sentimus vetus proverbium eis 4τε-ν, ά τε - νram na Ἀπιν ων id eis , neque omnia, neque quovis tempore, neque ab omnibus; nam valde inhumanum eis a nemine accipere, sed passim mili mum est , omnia avarissimum quod idem repetit Scholiastes Graecus
Baslic. lib. 6. it. 3. Verum quia, ut in Verrem lib. a. num. I 2. dicebat Cicero, pii legem metuerit , qua non tenebatur, quoniam creatus sege non erat aut animadversonem, cum id, quod
emerat, endidisset 'in desuetudinem abierunt hae leges, quia coeperunt Imperatores velle aliquod emolumentum ex pro ventu Iudicum capere,& hos sequuti sunt Praeiecti Praetorio, unde omnia mala originem duxerunt, ut dicitur in Novel ut L VI Iud. ne quoquosus . in praef. Hinc igitur statuit Iustinianus ibidem 3 1 electos Praesides non amplius dare aliquod us' gium, nequestro adminiseratione quamlibet do=rationem, sedgra- is quidem sumere admini irationes, pauca vero praebere occasone eorum, quae pro cingulis dantur oe chartis S inde quacumque ratione quidpiam a Provincialibus accipi prohibuit
ibid. D seqq. quod fusius prosequitur in his, quae modo CX-
LvIL legis Iuliae praecepta uri Canonico invexit inde Gratianus, qui a se consectae Decretorum collectioni ad verbum in seruit, in can.sancimus 26. I. q. p. eam Theodosii, Valentiniani finctionem , quam nobis exhibet Codex Iustinianaeus in .s . . adleg Iu repetund. Non tamen inde ex haec inter canones adnumeranda, Cum Gratiani collectioni num-LvIII quam acceserit Apostolica confirmati, ut praeter plurimos errores, quibus illa scatet, adnotatos per Antonium Augusti LIX num in dialog de emend. Grat. nuper consideratos per Caesarem Rasponum in suo elegantissimo deserit lito Commentario de Basilica Lateranens lib. r. cap. 11. fatis ostendit Florens ad lib. I. Decreta in praest j nunc de Gratiani Suare ede
107쪽
de legib. lib. q. cap. II. num II Malvetius de Canonietat sinct. dab. I. num. 2 . Guttiere Canonic quasi lib. I. cap. a I. num. 32. Menochius de adipi . Remed. q. num. 8 a. 9 8 3.d Rota decisa 8o num I 8 coram Penia Nisi sorte ad illam
genericam approbationem placeat confugere, per quam ad LX. instar Iustiniani, qui vicem legum obtineresancia Ecclesiasticas regulas voluit, Di Novel de Ecclesiit oris ero , Notet ut cur apud'rur Epis vi leges Imperiales, in his tamen in qui Lx Iobus Canonicum jus aliter non disponit, in soro Ecclesiastico
observandas est suaserunt Summi Pontifices, in cap. I. de Luram calumn cap. I. de p. nov. nunciat cap. ut inquisitionis 18. de haeret in c. quam tamen approbationem Pontiliciam nec
leges postea latas, nec peculiaria civitatum statuta complecti, post Hostiensem in cap. n. num II. desolui. Rebusium, Sum dum as quium, sensit ota in Bononien successionis de Lanis. Decembris. 16sq. his, aliis in ne Coram Nichio. Non desunt tamen phirima Patrum placita, .summorum LXII Pontificum Decreta, quae cum Imperialibus sanctionibus, imo arctiori, ut par est, disciplina conveniant Iustum quippe Virum manus suas non a munere simpliciter, sed ab omniniunere dc cum qui re se judicat, praemium inde remunerationis expecut fraudem in Deum perpetrare, Macceptionem nummorum praevaricationem veritatis sib, monuit Gregorius can. sunt nonnulli. II . I. I. crian qui recie 66. II. q. nec licere Iudici ustum Judicium vendere dixit Augustinus can non licet. r. ad 3. glossa ibid. a tantum permittit Xcnia,quae udicantis animum non immutent, V. usum vers. modica tamen. Rescripsit Praelatis, Clericis onabardi Innocen- LXIII. tius III. nemore saecularium udicia tractarent, sed ab exa-ectionibus de caetero abstinentes, gorem judiciarium gratis litigantibus impertiri studerent nec etiam adsessorum nomine quidquam exigerent, ut in ejus Decretali epistola relata in cap.
108쪽
cap. cum ab omni Io de tit hones cier. llam integram edita dit Antonius Augustinus in Collact. 3. lib. .sub eodem tit capp. L XIV. Iussit inde Bonifacius, III coram Iudicibus Delegatis gratis , cum animi puritate judicium procedere nullam munus,
mel quidquid aliud nisior et esculentum velpoculentum mera liberalitate oblatum, quodpaucis consumi possit diebin et e nisi cum ipsumpropter causiam sibi commisam contingerit extra unddomicitium proficisci moderatas expensas recipere in ipsis
expensis, modum nequaquam excederes: Et ubi causae bi com-msi utilitas, vel nec ita non exegerit, occasionempropter habendas expensis, proficiscendi extra domicilium, non assumere:
Et ubi notabiliter fuerint pauperes litigantes, etiam pro expensis nilprorsus ab eisdem exigerem flatu tu i I. in per de rescr. in 6. Et si forte quidpiam contra himus modi prohibitionem receperint, id totum prorsus voluit ibid. in I si quid autem
Iudicem Delegatum rest itueres nulta eorum, quibus restitutio LXV. faciendi fuerit, remissione, ut tentu profutura. Quae Sanctio i-cet munera recipere Iudicibus elegatis prohibeat, ordina rios etiam, imo multo fortius compleotetur, quibus certa sal, ria sunt assignata, cx quorum defectum elegatis indulgetur tenuia munera recipere Iudices enim certum habentes s i-
pendium ex rescripto Iustiniani scriptum eis, ins . OveLVt Iud sine quoquosifrag. nihil praesumant a subjectis accipere , nisi secundum quod administrat Respublica, S si sibi non es aliquod publicum solatium , quantum inculpabilis antiquitas de vivit, ut asontaneis iis magis quam ab invitis accipiant, I hocparum, se quantum eis ad mediocrem susscit itae gubernalignem hoc idem asib ruit Obadilla politic. lib. r. LXVI. c. p. II. n. 72 qui addit, Iudicem ordinarium munera iniquo accipere e praetextu, quod tenue nimis sit stipendium sibi statutum, imputet enim sibi si ficium illud acceptavit, cu ustenuitatem certe praenovit, vel saltem praenoicere debuit S post Angelum, Paridem de Puteo, Rondmcllum, Menochium,
109쪽
chium, Mascardum, alios, Farinacius prax. Crim. quaes. m. 5 Avendano de exequend. Mand cap. a. num. Verum quia Bonifacit haec Decretalis judices tantum ipsos respiciebat, nec poenis a sordibus deterrebat, aliam successive LXvII idem Pontifex vulgavit Constitutionem, quam inter extra vagantes communes sub tit de sentent excommunicat. cap. p. collocatam Commentariis illustravit Ioannes Monachis, S in illa vinculo excommunicationis, a qua solus Pontifex Romanus absolveret, Clericos Religiosos: Laicos innodavit,
qui aliquod a Ium fuerint, heu aliquod parvum vel magnum promiserint, vel promi ionem receperint, aut expactosive promissione occulta et e manifesta facta, ve eneralibus, plenarie non expressiis, vespecialibi expressis verbis quidquam δε-
erant, aut receperint, magnum, elparvum, vel promisionem de quacunque re, aut utilitate propter hoc consequenda fecerint,
vel receperinlpro aliqua justitia sive gratia pro se aut pro alio in cui is et, udiciis quibuscunque modis apud sedem Apostolicam
obtinenda: Et eidem poena subjectipromittentes, acceptanies, dantes, o recipientes, Los quoque qui alique civerint tuL abilem in praedictis summo Pontifici intra trium dierum statium non retulerint, vel alicui per quem ad illum verbumidetiter perferatur: Declaravitque justitiam sive gratiam sic obtentam nullam prorsus esse momenti, omnique carere essed iurobore rmitatis, scienter utentes ipse simili senientia
Constitutionem hanc a Bonificio editam, seu potius, cum quidam ejus scriptor in eam diceretur incidisse, innovatam, ut refert Ioannes Monachi d. cap. p. inprinc Clemens V. revocavit , prout Paludant, Angeli Silvestri, etani testimonio refert avarrus de dat se promis num p. vers a quia sed inde animadvertens Paulus II illum vere LXvIII. pra dicaci beatum, giti post aurum non abiit nec argentum, oliui excutit manus fluas ab omni munere idque omnes facere.
110쪽
Convenire, tum maxime servare oportere Apsolicos Legatoso Gubernatores Provinciarum , Civitatum atque Terrarum Rom. Ecclesiae subditarum , quos decet caeteris secularibus Magistratibus justitiae se integritatis exempla praebere, prohibuit ne qui quam deinceps Eectorum, aut quorumcunque Ocialium Romanae Ecclesiae , vel etiam Legatorum de Laterea provinciis cs terris quibmpraesunt, nec a singularibus suae Legationi, et regimini suppositis aliquodgenus muneris, nec aurum, nec ar' gentum, aut vestem, aut equum, vel aliquod ηuslibet speciei munus accipere, praeter esculentio poculenta, quae brevi tempore consumipossunt, or breve hoc tempus ad biduum coarctavit, indicta excommimicationis poena ipso facio incurrendae tam dantibus , quam accipientibus, quos omne id quod acceperinto aliud tantumdem reddere voluit Consit. 3. p. Hancque Constitutionem , quam ipse ibid. 7. iussit in in ignioribus Tomanae Ecclesiae Cititatιbus semper in adventu novi Legati
LX in seu Gubernatorissolemniter publicari, approbavit Status IV. in Conit. S. 3 3. Inde Pius V. in Constitui. Iao singulis legibus d decretis, tam ajure civili quam a sacris canonibus facIis , inhaerendo, peropiae Iudices aliosque justitiae administratore sne quoquo suffragio feri statuitur , conficationis bonorum degradationis, se amissonis tam privilegii doctoratu , quam quorumcuu-que oociorum se ultimis pisci poenam imposuit iis, qui mediantepecunia, vel olutione , se traditione, es promissione aliarum rerum, etiam per interpo sitas personas, dignitates officia, exercitium, juri tritionis admixi irationem habentia ρrocu rarent me obtinerent. Et hac eadem oena omnes se quoscunque cu' vis dignitatis, gradus , condiIionis , ac praeera I entiae exi-sant, qui pro hu semodi officiis , uri dictionis administrationem habentibus conferendis, pecunias vel alias res res erint,a me satores es inue o sit in persona voluit puniri,in Addit ad eandem Constitui acra, seps illam immediate apposita in Susiario.