Quatenus Sallustius e scriptorum Graecorum exemplo pendeat [microform], dissertatio inauguralis quam..

1쪽

aS partis the Foundations os,estern Civiligation Preservatio Project

Funded by the

Reproductions may noti made Without permission hom

Columbia Universit Library

2쪽

uso,' that uso may h liabis for copyriunt infringement. This institution rosorvos in right to rofuso to accepi acopy orde is, in iis iurigement fulsitImont of tho ordorinoulo involvo violationifans copyriunt lain.

3쪽

QUATENUS SALLUSTIUS SCRIPTORUM

GRAECORUM . . .

PLACE:

DATE:

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARI MENT

28 p. 2 on. Restrictions o Use:

TECHNICA MICROFORM DATA

5쪽

BIBLIO GRAI HIC IRREGULARITIES

. . . .

ther:

6쪽

in ches

illi l

7쪽

QUAM

AD SUMMOS IN PHILOSOPHI HONORES RIT CAPESSENDOS

IN PUBLICO DEFEΝDET

ADVERSARIORUM ARTES AGENT:

8쪽

Sallustium iam a veteribus cum scriptoribus Graecis et maxime quidem cum Thucydide comparatum eorumque imitatorem habitum esse ex hisce locis intellegitur Quintil. X, 1. 01 et 2 a T. Noll. II, 36, 2 Senec. suasor. 6, 2 l. c0ntr0Vers. IX, 13. Quintil. III, 8, IX, 3, 1ι. Geth II 27 Hanc veterum sententiam denuo examinare larSitan Supervacaneum Videatur, sumde eadem re iam Misseruerint berstein ius de Sallustio Thucydidem imitante. munda 181l et Poppo in prole gomen. d. edit Thucyd. LipS. 1821-40. pars I. I. 372-8 cf. pars V, 51 53 et Dolega de Sallustio rimitatores Thucydidis Semosthenis aliorumque Scriptorum Graecorum Vratistaviae 187 l) Sed bei Steinius Thucydidem ne legit quidem. 'am in Senecae

controvors clx 13 verba iurans sententiam Ῥει- . . αἱ εὐπραξί- σνγκρυφαι καὶ συσκιαωι τὰ Diamois auctoτήματα quam Demosthenis esse riam fortius vidit. Thucydidi tribuit. Summa libelli eius adm0dum exigui haec fere St. ut primum SalluStium Thucydidis brevitatem aemulatum esse atque adeo Superavi S Se Stendatur deinde exordi Thucyd. cap. 1 - 23 Sallust lac apb 1 13 inter Se simillima S Se et alterum ex alterius exemplo pendere Xponatur, denique in rationibus, qua uterque libri Sui in Seruit, eandem gravitatem, consiliorum maturitatem et in suadendo animi vim valere' demonStretur Ε0rum, quae profert Imitationis argumenta plurima salsa atque insul Sa esse, quisquis Thucydidem legit, prim obtutu videt. Poppo autem in eum errorem inductus St, ut omnes Similitudines, quantulaecunque inter Thucydidem et Sallustium intercedunt imitationis indicia eSSe opinaretur Sed facillime posse fieri, i ut duo seriptores praesertim si de rebus Similibus l0quantur in Simillima Sententias Incidant atque isdem fere verbis utantur, vix Si quod m0neam. Multa oppin recte attulit, multa perperam, multa misit omnia obscure iecit magis, quam rati0ne et via perSecutus est Multa iam ipse improbavit sed Thucyd. pars IV, si1-b Supplement. . multo plu Dolega in ea quaestiones rosodit qui non modo singulos Sallustii 0c0s e libri Graecorum repetito c0ngeSSIt, Sed etiam, quam rationem alle secutus esset in legendis imitandisque Graecorum Scriptoribus, diligenter

9쪽

investigavit. Sed cum idem, id quod in argumento tam copioso et dissicili minime mirandum est, non omnibus locis verum perspexerit, atque nonnulla quae haud dubie Sallustius a Thucydide aliisque Graecis Sumpsit, eum sugerint, pauca, quae addenda videntur, hic afferre ibi est propoSitum. Non recte Dolega p. VI VII in numero eorum locorum e quibus Sallustium imitatoremGraeeorum a veteribus habitum esse apparet, hunc rettulit e Sueton gramm. 10: semiror 8inium redidisse antiqua eum Ateium Philologum verba et figuras solitum esse colligere Sallustio, eum sibi sciat nihil aliud suadere quam ut noto civilique et proprio sermone utatur vitetque maxime obseuritatem Sallusti et audaciam in translationibus. Neque enim verbum translationis ita interpretandum est, ut sententias vel locutiones ab aliis Scriptoribus petita eo significari dieamus sed hoc loco idem valet quot Graecorum μεταφορά. Longius id pr0Sequihic supersedeo, cui des eadem re iam alius initidam disseruerit. Iid. philol ABZ V0l V,

In prima parte libri sui p. 1--113, quam in Scripsit . Quatenus consilium dispositioque librorum Sallustii pendeant ab opere Thucydidio, Doliga primum ostendit Sallustium, ut imprimis Thucydidem imitandum sibi proponeret, ea re impulsum esse, quod inter suae et illiu Vltae eondiciones similitudinem quandam intercedere videret. Utriusque enim aetatem in ea temp0ra incidisse, quibus patriae eorum bellis civilibus vexarentur et utrumque initio versatum in rebus publicis postea ad historiam scribendam incubuisse p. 2 et 43. dure igitur Dolega haec utrius

utino αῖσθεσθαι. et Sall. Cat. 4, 1. 2: Ubi . . mihi reliquam aetatem a re publica procul habendam decrevi, Statui res gesta populi Romani perSeribere magis, quod mihi a spe, metu, partibus rei publicae animus liber erat. Horum locorum quamvis exioua sit prima speei similitudo, tamen facito adducimur ut alterum ad alterius exemplum compositum esse opinemur. Nam Sallustium hucydidis libros lectitasse et adamasse multaque ex iis haud dubie in suum usum contulisse, ut infra demonstrabimuS, am&Stum est. Quos autem locos eum attentius et Studiosius legisse putabimus quam eos, quibus Scriptorem illum, uuem aemulabatur, de sua vita scribendique consilio ipsum disserentem videret Itaque si minus certum a veri simile videtur Sallustium illa verba scribentem Thucydidis memorem suisse recteque Dolega de hoc loco sic existimat p. 2 : Cum Thucydides affirmet, diligenter se advertisse, ut aliquid certi cognosceret, atque lacultatem sibi esse oblatam res quoque Pelop0nneSiorum noscendi vitetque omnino gloriari eo quod animum ab omni partium studio alienum sibi servaverit, quippe qui optime ex toto opere lucere possit, Sallustius Thucydidis quidem exemplum secutus, Sed multo superbius dicit sibi non totum modo otium reliquae aetatis libris conficiendis suisse, sed adicit etiam animum a partibus rei publicae sibi suisse liberum. Neque vero hoc Dolega mihi probat, quod digiesSiones, inquit p. 9 , apud SalluStium iam sunt crebrae ut in legendo sacere non possimus quin recordemur digressione Thucydidis Cavendum enim est, ne, quoniam Sallustium Thucydidi imitat0rem suiSSe Scimus, ide0, quaecunque amborum communia Sunt, alterum ab altero mutuatum SSe arbitremur. Neque Thucydides inter Graecos neque inter Romanos Sallustius primi digressiones libris suis inseruerunt Sallustium ioitur illius vestigia persecutum esse in ea re ton St contendendum, nisi sorte uterque praeter

esitoros ei mori indulsit. Sed de Thucydide quidem villo pacto id dici potest. Satis habeo Herodoti monere, qui de se ipse dicit IV, rasi) Προσδήκας . . μοι - κο 0 'πης' ' ' 'cum 6 qui, iubilo dixi pugnat nequaquam quod Sallustius Singula digresti0ne Thucyrdidis imitando effinxit u in numero imprimis reseren da est egregia illa deScriptio civilium d ensionum Graecarum Thuc. III 8l-bi) quae Sallusti aium et in Catilina et in Iugurtha obversata est, ubi similliitium in modum, quibus diSc0rdiis res publica Romana dilacerata sit,

enarrat. Conser:

-Post illa tempora quicumque rem publicam agitavere honestis nominibus alii sicuti populi iura defenderent, par quo Senatu auctoritas maxuma foret, bonum publicum simulante pro Sua quiSque potentia certabant Iugurtha 42 4.-Ea victoria nobilitas ex lubidine sua usa multos mortalis erro aut fuga extinxit plusque in relicum sibi timoris quam potentiae addidit. Quae res plerumque magna civitate pessum dedit, dum alteri altero Vincere quovis modo et victos acerbius ulcisci volunt. 'γ

Similiter Sallustius in prooemio Historiarum I Med. Dielsolix Neque me diversa sar in civilibus

armis movit, ero.

vide ruentior MD Sallustio imitator Catonis Sisennae aliorumque veterum historicorum Romanorum

perspexit sed Sal p. 236 i. Ceterum idem illud Sallustius brevius dixit in Historiis I, r. 10ὶ: Sub honesto patrum

' Cortius L 22.5 hos quoque loeos contulit Thue. III, 84, mrire της μονι ης πῶλ ξει γνυς τινες, Di λιμα ί λα- ι, ἐπιθιμοῖντες τα των πΩας ἔχειν α q. s.' et Sali Cat. 7, 3 .,S P uale Iurinus zε nulla sunt bonis invident, Vetera odere, nova exoptant, odio suarum rerum mutar onam student, urbParino seditionilms sine cura aluntur quoniam egestas facile habetur sine damno Quae Verba quamquam robiquIn hae eadem digressione Invenimus, tamen eum sententiarum similitudo perlavis sit. Sallustium a Thucydide

vietoriani crudeliter exercebant.

10쪽

-Coepere nobilitas dignitatem, populus libertatem in lubidinem vortere . . . Ita omnia in duas partis abstracta Sunt respublica, quae media suerat, dilacerata.

Sed etiam alibi Sallustium Thucydidiae illius descriptionis morum Graecorum recordatum esse hisce locis patet: huc. III, 82, 3 s. Cat. 2, 11 et ist. r. Macr. I 13 atque Thuc. III, 81, 5 ei. Jug. 44, Vid. 0leg, - et 4 in .... Praeterea illa digressio, quae in exordio Catilinae Si de principii rei publica Romanae, a Thucydidis prooemio petita videtur. De qua re Dolega Si Statuit p. 8 : ' -Eius modi

digressio in opere minime magno tam mirabilis est, ut SuSpicari cogamur Sallustium aliquo exemplo commotum digressionem illam libro suo inseruiSSe. ' Cui argumento non multum tribuendum est, eum lacile cogitari possit Sallustium in ea re ad exemplum antiquorum annalium scriptorum se consormasse, qui res Romana usque ab urbe condita. persequi consueverant. ''

Sed alia accedunt Thucydidiae imitationis indicia, quae Dolega In Secunda parte libri sui collegit 15 - 16 . Ac primum quidem recte monet SalluStium in prooemio coniurationis Catilinariae non a Romanis sed a Graecis et Cyro, cuius ipse quoque Thucydides mentionem facit I, 3, ), initium cepisse. Vide Sali Cat. 2 2: Postea vero quam in Si Cyrus, in Graecia Lacedaemonii et Athenienses coepere urbes atque natione Subigere . . S. Deinde h0 locos Dolega consert: huc. I, 13, 1 ,. Η πολλὰ τυραννίδες ἐν ταῖς πολεσι καθίσταντο προτερον δε σαν . . . πατρικαὶ βασιλεται et Sall. Cat. 2, 1: Initio rege S, nam in terris nomen imperi id primum fuit . q. s. Adde, quod, sicut Thucydide poeta et log0grapho res antiquorum Graecorum plus aequo exornasse dicit I, 21), similiter SalluStiu Cat. 8, 1 - 2 -Fortuna , inquit,hres cunctas ex lubidine magis quam ex vero celebrat obScuratque Atheniensium res gestae, acuti ego aestumo, satis amplae magnificaeque fuere Verum aliquanto minore tamen quam fama feruntur; idemque sentio quod Dolega, qui existimet animo Sallustii hoc eodem loco, cum diceret Sed quia provenere ibi scriptorum magna ingenia, per terrarum orbem AthenienSmmfacta pro maxumis celebrantur, Thucydidem obverSatum SSe praeSertim cum ex eiuSdem oratione funebri Thue. II, 35 - 46), qua Atheniensium indole moresque vel maxime collaudantur, Sallustium in eandem partem prooemii non pauca transtulisse constet Denique iure Dolega haec utriusque verba contulit Thuc. I, 1, 1 ,, Θουκυδίδης Ἀθηναῖος ξυνεγραφε τον πολεμον . . . ισας μων τε σεσθαι καὶ ἀξιολογώτατον των προγεγενημενων . cs I, 21 extr. et Sall. Cat. 4, 3-4: De Catilinae coniuratione . . . absolvam: nam id facinus in primi ego memorabile existum sceleris atque periculi novitate. Sed valde dubium videtur hoc argumentum,

Consentiunt eum eo Eberatoinius I. I. p. - 2 et Poppo I. I. p. 380 Ebersistatus prorsus inepto 'os Ioeos ontulit Thue. I, b, 1 et Sall. Cat. 12, 2 et Thue. I, 8, 3 f. all. Cat. 0, 3.

quod idem affert p. 8-93: Thucydides in . . . critica disiunctione factorum fabularumque cautissime agit atque, quae invenit, nullo loco ad certum redacta esse contendit. Nam in capitibus1 - 23 librici saepius utitur formulis , φαίνεται Ι, 2 l. I, 3,1), δοκεῖ d μοι I, 3, 13, ως μοι δοκεῖ I, 3, 4ὶ ἀκοὴ σμεν I, 4, 1)' aliisque saepius. Quam cautionem Sallustius in describendis vetustissimis Romanorum rebus imitatur Cat. 6, 1: Sicut ego accepi' at 8, 2: Sicuti ego

aestumo. Praeterea haec quoque Sallustii verba Cat. 9 4ν quarum rerum ego maXum documenta

haec habeo composita affirmat ad exemplum huiusce loci hucydidii I, 2,3) ,, ι παρόδειγμα τόδε του λόγον υ ἐλάχισιο εστι Cogitari id potest cum praesertim Thucydides ibidem I, 3, i

iterum simillimis verbis utatur: ,δηλοῖ δέ μοι καὶ τόδε . . . v Θισια Tamen, utrum Sallustius hic Thucydidem imitatus sit necne, in medio relinquendum est, cum tale locutiones apud alios quoque scriptore saepissime inveniantur, ut apud Herodotum VII, 22l ,, ρτνριον δε μοι, και τόδε οὐκ ἐλοχιστον τουτου περι γεγονε' VII, 238: δῆλά μοι πολλοῖσι μεν καὶ λοισι etεκμηρίοιm εν δε καὶ τ δε v et κισια γεγονε II, 3 ,, καὶ τόδε μοι μεγα τεκμήριον II, 104:,,μεγω μοι καὶ τόδε α κμήριον γίνεται VIII, 120: 4,μέγα χε και όδε μαριτριον cf. I, 22. IV, 18.' Idem Thucydidis prooemium Sallustio exordium Historiarum conscribenti ante oculos versatum est Atque hic quidem exemplar Suum preSSius Secutus Si quam in Catilina, cum non Solum Superiora tempora breviter perstrinxerit, verum etiam, id qu0d item Thucydidem I, 20-22)fecisse iam diximus, de prioribus historicis et ui operi ratione nonnulla praefatu Sit Accedit, quod in Historiis statim initio, quam rem tractandam Sibi elegerit, Simpliciter Significat Hist. I i: Res populi Romani M. Lepido Q. Catulo consulibus ac deinde militiae et domi gestas composui. ci huc. I l l ,,Θουκυδίδης . . . ξυνεγραφε τὰν πήλεμον τῶν ΠελοΠοννησίων καὶ 917ναίνων ), eum et in Catilina et in Jugurtha a rebus ad ipsum propositum non pertinentibus orsus it. Denique ne hoc quidem silentio praetermittendum videtur Sallustium in exordio istoriarum perinde ac Thucydidem perfecto tempore uti - compoSui' - , ζυνεγρωρε cum in Catilinae et Iugurthae prooemiis, quippe quae ante ipso libello componeret ut 0mp0Sita fingeret, eum futuro tempore usum esse videamus: De Catilinae coniuratione abSolvam' Cat. 4, 3 et Bellum scripturus Sum' dug. , )- A. Aliquotiens Sallustius mores ingeniaque nobilium virorum et mulierum deScripsit, ut ti

didis exemplum secutum esse iam Seneca dixit in SuaSor. 6, 21. dure id olega comprobavit ). Ceterum apud Thucydidem tales descriptiones aliquanto sunt rariores. Nullae Si hae reperiun

Apud Thucydidem nullus alius locus invenitur, ubi ,3 θαμ vel ,ου ἐλαχισrον' vel alia id genua adiecta

totam rem explanavit, et ritatus in epistula ad E. Wuestemannum data, quam fragmentis istoriarum sed Lips IMI

Sallustius ibi o Catonis exemplo eudeat vid. Jordan ed. Caton lips. I 860. prolegom. P. 2 et ruenueri l. I. p. 19.' Idem sensit rueuneri l. l. P. 6. l