장음표시 사용
551쪽
nouam vocem ab eis. α κέε v, regredere resus orδα--ἀρειν, emendat, ut sit pro h πην χέρσον terream, ντα Mes axistenssitur, lata aret, Ut sit Europae declaratio. Dux tamen et ipsa forma, nam ex kίω duceretu εἰρυω- Vel εὐρυ---e et illa synigesis etsi et apud IIesych. ευροπὸν - πλατ occurrit. A Pim dari ingenio non esset alienum, si quis snspicetur in tymo vocis eum lusisse, ut occidentem Orbis terrarum εὐρωπὸν et ab mili modo, atque interdum alia derivata similis forma efferri memini, χοπώ h. l. feσε ευρωπὸν diXerit: videratur enim et, Te ex εὐ- quasi εὐρος esset, nesa quid argutati esse, unde et apud Hesych. εὐρωπὸν σκνυινὸν, et res πη χειρα se δμεως η σκετεπε. item εὐρώεντες, σκοτωού - του aveωτος, legitur Vel si tamen malim dicere eum hi nouasse liqUid, aut Vetustiorem auctoritatem es e sequiitum. 121. Οὐλυμπί τε Sobmid a M. Idem minus bene intulit in b.μμοκ, ut ipsi Theandridae Propter v merum victoximum idcantu quasi foedus pepigisse. eturriae
Ii 6. ἄπορον γαρ λόγον si 8-ra 9. Progreditur ad πάντα omnes laudes, acta tribules Victoris, Theandr, vel narrationem omneu de das e quibus inulti victin
552쪽
Eo πεῖραν ἔχοντες, Lκαδε κλυτοκάρπων ausi νέοντ' ἄνευ στεφάνων. πά
κίοισιν ἀοιδαῖς Προπολον ἔμιμιενα ει δέ τοι 13 Μάτρου μ ἔτι Καλλικλει κελσεις
Pau. mcthisvre, nec clare Monit, quo sensti Arbitro aio adigressione redit ad victorem, Theandridarum tribulem En--r victoria Theandridarum celebrars Promiseram au ceperam, institueram. 25. οὐ νέ- ava Ald cormpte. 126. πατραν, visis, δεμεν etc. intexpungit Pau. ara ea quod attinet, amisia mus etc. quidem sic accipiebam poeta debebat pergere: μεν---οὐ Osde Saavrena v. IIM . area πο- νώμενα etc. Audi/nus eos, tribules tuos, tribum tuam, aras etc. Retraxit tum solito more pronomen ad posterius vis, πάτραν νεμ Alioqui expedita Tatio erat os acribere, in quod et,ingareuris propensus estraut μήν πατρα PT Minein accipio, Vt et alibi V. Isthm. n. 95. . esπολον ἀνιδα ι Pr αειMν, sacerdotem, antistaem miniociorum, addictam iis esse et vacare. V. Nota 127. a Schmissi inelius .a, una syllaba essertur. 29. In seqq. distinxi eum Pauisio protasis εἰ δέ τοι - λευα-eae apodosis eat . 133. anse o 'A. eliqua tu medio interiecta sunt. Στέλην autem in animo
habet, qualis victoribus illa poni solebat. s. l. VII, 158. 25o Μ-eω Vulgo editum. Schmidiua iam monuit, et post eum PauWius. χομ- - συνθέμενοe, ἐκ συν- v. multos hymnos in LΘέσεωe, eum Ollicitus sim. Morum honorem seruare, Ias. ἔνθα πεῖραν ἔχον quibus celebrant suos tri-oc Pro πειραν ποιουαενοι, bules, quos adeo necesso πειρώμενοι αγωγων, in certa est multis hymnis at meu Pr eur DS Ias. iam iaministrasse victo-αnovom νιν πάτραν τεάν, iis suis. εμμεναι προπολον ἀοιδαῖς μι- 29 sqq. εἰ δέ τοι ματρον
553쪽
Λιθου λευκοτεραν' ' χρυσος ε γόμενος
14 Γλίσσαν ευρέτω κελαδῆτιν, Ορσοτριαίνα H ἐν ἀγωνι βαρυκτυπου Θάλησε ΚορινΘιοι σελίνοις'
lenda erat diaeresis, suo secimus, misi adhuc tellus erat discribex ματρω mansit τὸ ι X Vetere Iiterarum Char aci TE Miusceso a Si. In capite spondeus iterum pro iambo. 145. Θαλλουσι Schmid. sed et κλεω, a M.
554쪽
146. Erat: asMνωι, ar. anifeste mouptus Versus et sensu et metro. Quomodo enim idem Euphanes προπατρο nuus, carmine celebrare potuit et Callistim tereris anaerieuium, tidem celebrabit Melesiam almeon naporis; et quidem tanquam Mequalem suum V Vterque sint ouae v. 147. Occurras, a s iunxeris mento: Si ille Euphanes adhuc iumet, quantum is Omnes alis su eraturus osse laudando Molossam ipsa luetas ritus quantum luctatuνus illo ossae orbis inulatus ea Ins Quod si haec non satis placent ad Notam Praeteritum utique teinpus requiritur. Pau. emendat: -- νεισε πάλαι vel ι si ἀείσατο, rar Remittemus ei prius, et tenebimus alterum. Eu, phanes, et ipse poeta, celebrauerat hymno Calliclem, aequalem suum, quem genere quoque attingebat. 148. Corruptum et hoc colori. Schmidius τῶ ν auris a. τυκέν. Pauw: a V αὐτὲιβυτυχε τἀ, Vt τυχε. τυχε, rim qHarto casu iunctum sit, quod satis notum esse ait Alia ariolatur iugaTellus: α τενύαν άντα τύπν, ἀντιπυκη, Vt ἀντικεινα Isurin. VII, 56. Equadem substituam: avia a vi l. II, 83. Nem VII. 6.8M τις ro ea. alias τυαε ολσα , τευ τέλουexiv μ ηυτύχησε et quid ni propitis ad vulgatam . . . τ ι tu γε τυχ' quOTsum enim v bis inferiuei
στεφάνου Θαλλοντο α Calli aequalis ut sunt alii aequm clos olim Isthmi ix victor es aliis. Nam αείσατο vel fuerat: cuius nunc mentio metrum legere iubet. an Pin honorificam facit in cita est oppositio: at ego
darus aequalis tuus celebro te. I 4 - . Continuo ratio I 8. καθ' a τι αυτο τυ-nem et iungo cum superio χν, μυχοῖ, a In re lIribus: Malliclos quem quis ipse successum habuit, En hane auus tur/s aenex ea triri Potest i se Me carmine telebrauit eius me celebrore camine ossa.
555쪽
47 Nemea. Ἐλκεταί τις ἔκαστος ι
Οἶον αἰνέων κε ΜελησLαν ἔριδα στρέφοι
261. Quantopera veteres in h. I. trepidauerint, vide in Sina miseris tamen, quam vana captauerint Arista liua su Iegebat; nescio quo sensu. Quid sequutus sim, in Noin re M. Pin. Iegebat, quod ipse amplectebax: Μελησίας egebat antram hono interpxet vir Motus. Si eum sequaris, totum Ioctam aio iurer
exalbuslἔλπsται δοκεr. v Nem. VI, 43. VII, 9 et t. Obscu-Tum 8se potest, quorsum har spectent. Vulgo reso-Tunt ad Euphanem ita sequentia de Melesia non satis conueniunt V. V. L. ad x 46. Aliam viam ingressus
nam nunc nouam Tatiouem, accommodatam mori poetae,
subiungendi ira carnaiciis n- ne pauca in laudem aliptae;
qua quid in ratione nil inovendum erit, melior tantum iri terpunctione apposita: 4 8. Qua in re quia ipse excellit, eam ipso optimo loquitur. Si quis talis vir ipse luctae Peritus, Μ
Iesiam laudaret, quam Vm elarum ille carminis argu-myntum habiturias esset. Is igitur carmiue u esset sm eraturus alios in vieto nlaudibus icora citos eιον στρεφοι κεν ρηματα πλέκαν,
ἔριθα, in cereamiue, qualis sit illo certam ira θ. orba petita sunt arariCta: στρέφειν, ἀπήλαιστoc ελκaι εφa- ὀροe. Extremos Carioinis versus ipsius aliptae Iaudes pronuritiare, Sentio: Certe Iss. 6. forte etiam ἐπάλαστο et ελκει in ἐν λόγω
556쪽
Carmen IV. 155 Μαλακα μὲν φρονέων ἐσλοῖς, Πακυς δὲ παλιγκοτοι ἔφε,
versibus inuiseus Dudibus, laudando, λινου. -κ, t avo ausurorae: ἔλαεν, rostarnis alios amicis siti facilis, suauis, namDei grauis aduorsarius am. Μα --Tati mae . Setimidius, ad antitheticorum exempla, et o uueniente mereo.
non conuenit: quod ad pomtam potius spectabit. Erit adeo iungendum cum superioribus ille poeta inu ceus armine, laudibus, aemulum Ἀλκει Prostemur Tequiritur sic λκοι, via erat στρέφοι. Suspicor tamen fuisse ἐν π , in certamine.
Ita lectio et interpunctio erit otivo talis poeta pro
μασω P. PollutaVI. 19 I. et inter Sophistarum artes estro στρέφεσθω. Quorsum tamen haec cum iam apud Homerum sit: 'avisti 'ἄρα, νωτα, θρασειάων ἀπό χaμνων ἐλκοαavae στερεα Ap. Hesiod S Η. 3o ωαχοντο πυε, καὶ ἐλκπιόν - φ hoe est aduersari , quem vincena habiturus est, Vt cum pugnam cineat; nunc simplicite infestus; Latine dixeris additus; triueris addita rvin sipa-ὸροe. Iuni sano haec po-mse elicienda camiluernam deficiunt nos notitiae
porum. Ita V. 48. possit ad tempus trahi: καθ ά
557쪽
παγκρατιαστῆ ἐν παισί Argumentum.
A medicat poeta munus suum, hyninum, et V, ctoriae praestantiam. II, Hinc ad heroes Ambrietas transit Aeacum et filios Ao inprimis Peleum. 73. Inde alii victores Aeginetae et brantur Euthymenes, - 77. quem aemulatur Pytheas , 85. enander alipta, 9B. ThemiStius, auus maternus Pytheae. v. ad Isthm VI. Pri
aυπέν insertum a Schmidio, Tecte ex . 5. f. Isthm VI et Schol adusthm. V. At alienum erat alterum ι.ε Λαμπωνος non quod per se non verum sit, verum quod parum ex su ιγι adiiscitur. Contra appositum esse debebat v rami. De Tram ona Patre V. Isthm VI, 7. Herodot. IX, 73. Pausan. III. f. quo iureis historiam belli Persici scripsisse tradatur, mihi non liquet. 2.5. etricus aliter dispescuit Versus: - γα ζεσ3αι , ἐπ' β. atque ea expeditior ratio, iudice quoque Paunio. Idem Pla tini
I. Cum hymiri sint monu- comparanda cum Colrimnis menta virtutis et victoriae, et statuis, Ut Sue. Nem. III. 131.
558쪽
tinianam et Commetinianam obseruat eam Tationem temere ex totiun carmen, excepta lima hac stropha; sed non Proprium hoc est illis verum halistum ex edd. Steph. Turbatum auit Propterea, quod in codd. iios veti. Ald et Rom. exressere, Fes hoc . a. exciderates habent enim G v v ιλι-ὐσον ' ἐπαε- . Brubachiana emendatius enhibet, nescio unde μ' η τ' ἐλλιπύζοντέμιπα- Eam sequitur oreti nisi quod zer etinuit et Tem lectionem iterum retraxit Steph. a. ἐλλιωυσοντ' legebatuTiride a Stephano, nec aliter Ald et Rom. cum Crat Corruperat Brub et oreti. ιλλι, να Emendauerat cliniidius Muύσι--ἐλι- scribi recte per numis nemo dubitet, cum syllaba per sis
sit producta quod post viros doctos ad Callimach in Cer. Q. Toup. mendat in vidam voc στραγγεύομαι. etsi unus locus Elymologi h. v. sussicere poterat iteriam copiose docuit Brunch. n Aeschyl. Prom. 55 ad Analecta . III. p. Mo. ad Apollon. I, Ma mirum tamen athenarium non mouisse de Ioeo duplex in Theocr. X. 51. ἐλινυα ἄγειν reperio apud Polyb. o. IV. p. 144. Nec Viero minus quaeri potest de altera syllaba , sitne per solonga, an duplici e producenda' apud Apollon eodem lib. I,
539 ἡματ ἐλινύεσκον, at ma oὸ νώ ἐλίνυο αὐῖ μένοντες, unde Onficitur esse hanc syllabam ancipitem Apud Pindari tamen int. Isthm II 67. breuis est syllaba sed vel sic statuo noti m esso formam λινυσσω. adeo Tecte h. l. Per duplexo scribatur.
Locum Pindari expressit Diodor in Exc de viri et it p. 556,
x3I. στάλα se esse positu agnoscit in hoc, quod hym-rum dixerat, αρίου λίθου nus Per omnes terras VuI- λευκοτέραν, ita nunc statuis a tur statua eodem locosutina hymnum comparat manet ἐλινυσσοντα ἀγάλ- quidem, diuersitatem tamen ματα sunt ἀκινητά. E. V. L.
559쪽
in trochaico. Minyre11. λοι. . - Δ. Vtrumque cum hiatuὴ Praefero ultimam productam tono. 9. ικὴ Aeolum ac Domin more esse debet pro ικῆ quod est alienuni. alo eas. νει pro ἐνικη a saevos Laudari vidi tu ex Theocx. VI. Lot et ibi est
vin Pro ο κ a νίκημι. Vt ημι. ἔληαι et alia. Non adeo Messa suspicari fuisse inter lineam ψίαν, oum in Versu scriptum esset sv quod conueniret cum στέΦαvov. Reposuit εμίοις chmia. Perpetuus eius obtrectator, Pauwius mauult: εμέοισα non enim Probasse veteres δεισιος de Nemea Argolidis, quoniam . Nisaias Locridis erati Non meminerat vir doctus, toties occumera νόμιος apud Pausan. v. e. VI, 5 et alios Iu nostro loco εαδεις volt edd. Vsque ad Steph. qui Naμέοις edidit. o. γένυσι videt Solioliastes legisse. Tum Φαυε, emendat PauW, Pr - ναν Forva Μingaxeil. Φάνε, priore breui. Q. Emendat au-: ἄνω atavosa μώρας. - .v-3, gignit πώραν sos fructum, et ιναν sunt τευλοι lanugo. V. Notam. Sane οἰνανs, est sos vitis, Proprio aegrestis.
νικα ἀρετάν. Meus addidis. Mutaui itaque
560쪽
και ἀπο χρυσεων Νηρ ων 15 Αιακίδας ἐγέραρεν, Ματροπολίν τε φιλαν ξένων ρουραν 'Τάν ποτ ευανδρον τε καὶ ναυσὶ κλυτα Θεσσαντο, πάρ βω-
agrestis, tum euiuscunque vitis, ut ap. Aristoph. an. 2355 οι Sm -- ἐν λου. v. scripti Geopon V, 51. et ib. Niolas Ammon. h. V. et athen p. 173. flos antecedit πώρον faeceiam: Moo..hio non esse potest mate oenanthes s. floris. Enimnem ineati. l. declarat tempus, non quidem auctumni, nam is stores non emittit, sed eam us anni iustum qu asylor ei visis. Transfere Poeta oa ad ubortatem, tam cum qua rogerminat lanugo, - ος, Βαν . flos, ex Poetarum su. Simili modo 'o.ώea pro pubertat dixit Isthm. II, 3. Vbi eandem appellat Aodiu e --στιηἄν, cum Veneris sua ab ea procedat; et simplicius pro ea Lea Nem. VIII, 1. Nec aliter expediendus Ioeus Chaeremonis ex Athen XIII p. 6re allatus a Schneidero in Vita Pind. p. as Counenit, quod puellae immaturae Φαuσι dicta, sunt. 12. 'rum K. Διι τε - Schmidius, ut purum iambieum esset. Sed et in ceteris spondei sunt. 14. κρυσι o prima et hic corripitia; an pro anapaesto est spondens. 35. γέραιρε Ald. Iano aut hoc metrum postulat, aut ἐνέροer est pro Θι v. 18 Mawea Misc. erit. P.M. Praeclare sibi emendasse videbatur ε σαωτο, ut
Pyth. quo interpunctionem, post Lib. 38. Et mox ἀπο Νη- ὀπxραν 'Oτωρα nunc est ηἱ3- Thetide et Psama-
iet. ἐκ δὲ Κρόνου per En insula. 4ένων ἀρουρα Nem. deidem v at matrem e III, 3. Iei et Telamonis, Chironis II. ταν θωσαντο. sc alam, Κρονιδου filiam: cf. Autonam τίνεσθα, orbem εὐανδρον ὁ Precati