Specimen juridicum inaugurale de tutela liberorum naturalium

91쪽

cura habeat, id quod Veteri nostro jure Societatibus, qua dicebantur me amera, perficiebatur Non sane illud attingi posse propositum, matre naturali utrices rogata, nemo contestabitur. Vinculum enim, quamvis nullum civile, inter parentes exstare, quod morali patris in matrem auctoritate haud carere et collusi nem sera posse, certum est. Caute atque prudenter legislator matri esse utrici concedit ejus oro dissidens animi levitati, occasionem ei tribuit, quoris tempore hancco recusandi tutelam. Num huic consentaneum esset rationi, matrem numquam, nisi certis et definitis

casibus Art. 434 C. C. revocabile aggredi munus 3 squam hac de re cogitasse legislatorem, luce nobis clarius, etsi do matre loquatur Art. 436 C. , quod de matre utrice legitima tantum est intelligendum.

Quamvis itaquo legis verba dubiae esse significati ni prorsus negare nolimus, numquam legis isti vo bis adhaesioni assentiri possumus.

92쪽

7934.

DE CURA ET EDUCATIONE LIBERORUΜ NATURALIUM AB UTRISQUE AGNITORUM PARENTIBUS.

Gravissima dici potest indagatio, penes utrum sit propium curandi, educandi, corrigendi us liberosis turales, si utrique illos agnoVerint parentes aut qua nam de patria tribuenda potestate utrisque parentibus naturalibus Codicis nostri sit doctrina Llam igitur po serutemus tantum circa personam liberorum naturalium; bonorum enim administratio et quas rebus gerendis a tinent, tutori, lac patri, competunt . Ita facito dijudicare poterimus, quidnam de lac tractanda quaestione

decernendum.

Lex nostra Art. 361 C. C., liboris naturalibus pro

93쪽

subjecta scit materia easdem imponit erga parent ossicia es parentibus in liberos naturales exercenda tribuit jura, quae legitimos parentes inter et liberos constituuntur. Arit. 353-360 C. C. Hoc legislatoris facto, quo ejus Voluntas ut hac dore saltem, quid erga liberos naturales sit juris, nullum exsistat dubium, probatur, adstringimur, ubi fieri potest, ipsa legis sequi Verba, neque diVagari, ubi fortasso

aequitas stricta atque sana ratio alia suadent. Patriae potestatis sequelae circa personam minorum

in naturiae et civiles recte distingui possunt. Illas utrisque aeque parentibus tradere, has prout rationes id exigerent graves, alterutri parentum magis specialiter attribuere debuit legislator Quum enim Art. 353 C. ), quae naturaliter debent, utrisque praestare Voluerit parentibus cultum atque reVerentiam liberos quum Art. 353 al. 2 C. C. morale ossicium, liberos minores alendi atque educandi trispue incumbere Voluerit parentibus, et denique Art. 354 C. C. natura sancitam patriam sis parentum potestatem utrisque aeque commiserit, de Mercenda patria Pote iste aliter statuere recto cogitavit. Ut saluti enim libororum, et societatis cirilis quieti prospiceretur, opus erat, ut parente inter omnis, cuinam compotem liberos

94쪽

suos domi educare, retinere, omnia denique perficere, quae ad atria utendum potestate pertinent, tolleretur disputandi ratio. Et recte reputavit tum legislator, ut aeternarum litium atque familiarum discordiae dirimeretur sons,

viro potissimum esse commendandum jus exercendum,

quippe qui ingenii majori Vigore atque Voluntati firmitate ipsa natura mulieri superior esse atque antecellere est destinatus. Haec ratio fuit, quod omnia hac de re circa legitimos parentes praecepta naturalibus adaptanda jusserit. Idem enim extra nuptias hac in re atque exstante matrimonio Valet; namque si patris agnitione matris jura non sint minuenda si civiliter ei semper extraneus sit, tamen ipsi matri, quando auctoritatis magna pars ei surripitur, est inculpandum, quippe quae tacite in hoc convenisse censetur, dato ad patris agnitionem consensu Art. 339 C. Explicite igitur applicandus Art. 361. C. C. Patris est etiam naturalis Art. 356 C. C. vigilaro atque, si opus sit, prohibere, ne

domum relinquant liberi, quo scit eos habitare ipse constituit, etsi non sit ipsius, sed matris aliusve domicilium Rus est, si graves ob causas in liberos est offensus, neque ejus sussicit ad illos corrigendos auctoritas, publica invocare auxilia, atque Art. 357 C. C. eos includendo ad officium cogere. omnia quae juris re

95쪽

media patri distincte non esson delata, si utrisquΘparentibus aequaliter, aut saltem matri soli patria potestatis exercendae fuisset tributa saevitas. Et, qua so, quid aliud est patriam potestatem in liberos exo cero, nisi iis habitationem, educandi modum et imstituendi, administrare; et cui insorvirent rei logis ista placita, quae patrem imprimis muniunt, si gra-Vissimam patriae potestatis partem matri relinquendum esset, aut cum illa dividondum 8

Eo magis ero sententia illa praeolere nobis Videtur, quum hic pater potestatem patria simul et tutoris au toritatem amplectitur, et ita quaestio esse nequeat de conflictu, qui Vocatur, parentem inter atque tutorem, coram quemnam sit propria ista arde et dueation' liberorum duas igitur sunt rationes, quibus lac Miris nititur superioritas.

Lex ipsa hancce doctrinam sancivit, patri potissimum Art. 97 . . arbitrium relinquens, ut assensu suo liberorum naturalium comprobet nuptias, nec ne deficiente patre aut non agnoscente, id demum matri permittitur; quod denuo est patriae exercendae potestatis sequela

civilis, quam certo legislator specialiter non soli com-

96쪽

misisset patri, si utrique in omnibus concurrerentis rentes naturales Ratio, quam hujus praecepti apudVΟΟ- memoratam invenimus italegislatoris totam do hac materia exprimere nobis Videtur justam Voluntatem, ut hic eam transferre, ab re non esse arbitrati sumus: ,Le conco simultane ' ita se exprimit, sedes pere et mere mur te consentemen a mariage,n' pas et admis ou les ensant natureis, parcequoles moti ne sontia les moines que murrae ensanta legitimes Dan ce demier cas, it init convenablod' pete les pere et mere ensemiam iis ne soni qu'uno mo famille, si vivont oua te meme init et peuVent

par consέquent se consulter enu'eux surrae consente-ment, tandis qu'il est tres rare de renconuerrae per et mere natureis dans a sim siluation, et i arrivo tres ouVen qu iis o soni marias me Taureos. 'yauraibi pas uno sorte de scandale, de salae concourirdeu personne Mrangeres et pinNoue tres Moignges, et do es metire quesque sol aux rises me elles mes, orsque leur Amille respectiVes ignorent des antecedens oujour dέsagre les 3 e consentementseparet vite inteespece do contestation ilis'engendro

97쪽

aucune publicite et pintratro donne sans quo a iamillo puisse en his Harmo ' Qui hic metus familiarum i nominiae legislatorem adegit, ut omnem in consensu ad nuptias liberorum parentum naturalium excluderet concursum, nonne aeque Valere debet, ubi agitur do in catione, cujus occasione, si pari gauderent jure parentes, continuae atque multifariae possent oriri controversias objectionis, quod Art. 355 C. C. Verbis utatur, ,gedurende et u ethhV atque ita e contrario extra nuptias non patri tantum competere mercere patriam potestatem, non est habenda ratio, cum et Verbum ipsum, ,gedurende' i nihil aliud quam stante' matriminio significare possit, et ex historia otquo hujus Art. ΙCtorum intorpretationes pateat, 1 legislatorem spe lasse casus illos, quibus nuptiae dissolvuntur alter trius parentis morte, quando superstiti integra relinquitur patria potestas Art. 358 C. α); aut divortio Art. 285 C. aut judicio, post separationem me fa ac thori Arit. 301, 285, 261 α α); aut denique iOVO matrimonio, post alterutrius per decem

98쪽

nium absentiam Art. 405 C. Cis, quibus omnibus specialiter prospicit casibus legislator, cuinam sit liberorum cura committenda.

Ceterum, quamquam Francicorum hac in re scriptorum sententiarum absoluto ratio haberi nequeat, quoniam Art. 383 C. N. liberis naturalibus praecepta desinesurione tantum applicat, cum nosterari. 36 C. C. Omne articulos Sectionis rima Iit. XV), et in iis etiam Art. 55, de qua hic quaestio est, iis adaptandos constituat , et praeterea in Cod. Francico deficiat Art. 40 Cod. nostri dispositio, quae etiam nonnihil pro sententia, cui assentimur, dicere videtur, attamen eo ipso, quod nullo legis praecepto sint constricti, non exigui momenti eorum ratiocinandi modus hac in re dici possit; et hoc perquisito, negare haud possimus, si precisa apud nos uris dispositio aliter non praescripsisset, maxime nos cum iis facere , qui judici in hoc dijudicando maximum tribuunt arbitrium, quid utilius minori quoniam, lege tacente, aequiparentur in omni-

99쪽

bus parentes necesse est, neque ultra juris placita alte utri denegandum est, quod utrisque natura est tributum. Quare varias omni tempore de hac quaestione latas apud Francicos sententias scriptas invenimus

Nomo igitur iis conVenimus qui absoluto magno

suo rumore Semper idoneam esse ad liberos educam dos matrem praedicant, aut Patrem, nominis sui,

quo appellantur liberi, bene raudiundi iratis eos bono institui studere, atque ideo potissimum ad hoc amtum esse contendunt. Quoties nisi fieri potest, matrem esse eo nomine indignam, cum pater, infelices commiseratus liberos, quibus parentum inhaeret ignominia, eximis eos AEducando. ita damnum morale, cujus ipso est auctor, resarcire quaerat Ratio autem, quod cura patris, ut nomen suum tene audiat, ei liberos sub oculis habondi jus tribuere possit, imVectiori tantum liberorum aetate alicujus est momenti habenda; t nera autem aetate, qua hac χε materia maximo dis oriri solet, non ita sermo esse potest honoris, quem habere liberos patris nomini oporteat, neque hoc aptio-

100쪽

m ad primam liberis tribuendam institutionem re dere possit patrem. st legislator noster, cui erat eligendum, utri parentum grave illud delegaret ossicium, non temere patrem praetulit, quo facto multis sane quaestionibus iam praecidit; sed procul dubio etiam existimamus, deficiente plane legis praecepto apud Francicos, iniquum et durum esse, pro arbitrio matri patriue, nulla habita ratione, uniVerse tradere exercendam patriam potestatem. Codicis nostri vero stricta interpretatio nobis quidem nullum sinere dubium Videtur.