De tractandae syntaxis Graecae ratione commentatio [microform]

1쪽

MICROFILMED 992 COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIESINE YORR

aS partis the Foundations os estern Civiligation preservation project fundedi ille

NATIONAL ENDOWMEΝT FOR THE HUMANITIES

Reproductions a laoti made Rithout permission rom Columbi Universit Library

2쪽

States Code, concem memining of photocopies o other reproductions of copyrighted materiai. . . Columbi a University Librar reserves the right to refuse toaccepi a copy orderiis, in iis udgement fui liment of the orderwould involve violation of the copyright law.

3쪽

DE TRACTANDAE SYNTAXIS GRAE

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARI MENT BIBLIO GRAPHIC MICRO FORM TARGET

Master Negalius Restrictions o USe Origina Materia a Filinem Existin Bibliographic Record

5쪽

Conti meter

l. l

l. a

7쪽

ouae luper ante indices lecti0num semestris hiberni DCCCLXVIII LXVIIII do

omissa apud ptativum et c0niunctiVum αν particula diSputaVeram, ea gravem oppugna-t0rem nacta sunt Francogallum d0ctiSSimum, Car0lum Thur otium, qui in censura illius c0mmentati0nis Levi e eritique Phisto ire et de litterature MDCCCLXVIIII, p. 24, p. 37I-374 m0d n in Innibus sententii a me pr0p0Siti c0ntradixit. Nec sententiis solum singulis c0ntra dixit, sed totum illud genu diSputandi tamquam utile vituperavit, qu in c0gnatarum Structurarum in Veteribus linguis distincti0nes inquiritur: cui rati0ni ut mai0rem auct0ritatem Vindicaret, ad hadvigium pr0v0cavit, qui in animadversi0nibus de n0nnullis l0cis Systematis grammaticae latinae p. 60-64 haud pauca eorum reiecit quibus syn0nymas Structura in lingua latina exstantes viri d0cti sibi visi erant discriminare posse. Atque ut recte de atilia lingua Statuerit advigius quod nunc non diiudic0, nullo tamen m0d illius rati ad graecam transferri potest, cum cuius singuli riind0le summa in distinguendo subtilitas artissime coniuncta est. Quae quidem quantopere ipsi graecae nati0ni ingeni a primi inde riginibus insita fuerit facile unicuique paullo accuratius inspicienti patebit Graecis enim quaecunque maxime peculiaria erant ea inde lare fluebant quod natura e0s ad acute discriminandum pron0s reddiderat. Hinc laetissima illa copia divinorum numinum, quibus Homeri Olympus sepletur et quorum unumquodque Sui pr0prii rati0nibus suaque sp0cie a reliquis discernitur hinc p00tarum humanae naturae infinitam arietatem mirifice depingentium ars pr0rsus Singularis ii incilla cul0rum acieS, qua figurae, motus, assectus per pictores et Statuari0S Xprimebantur, expre8Sa a Spectantibus percipiebantur hinc illud aurium faStidium qu scenae atticae Spectatore ut Vel SUS minus eleganter conserinatos ita singulas voces ab iistri0nibus incaute pronuntiata reSpuebant hinc ipsorum philias0phorum in disputando acumen et in Seiungendi diverS0rum SyStematum placitis sollertia. Quid qu0d ea aetate, qua in Graecorum Deum nep0tes avis ceteroquin satis dissimiles Successerant illi qu0que eandem ingeniorum Subtilitatem ad christianae religi0nis dogmata transferebant eaque ita rectissime sibi exe0lere p08Se Videbantur ut minutissinias m0ti0num divisi0ne ad ea adhiberent.

8쪽

Qu0circa perni iri illa foret, misi ident ii Stinguundi studium apud Graecos in eo quoquo cerneretur qu0 tamquam prinnui peculiari indolis d0cumentum unaquaeque nati pr0- gignit et a cuius proventu ipsa demum riginem apere videtur, linguae dico rationem. Atqile qu0d ad ultioris attici sermonis aetatem attinet, Satis constat quant0pere ad eum expoliendum id ipsum e0ntulerit qu0d primi eius auctores Prodici ei vestigia prementes

verborum significati0ne scrutari luliae porum delectu Sunnuam curam Iionere OnSu Verunt,

ut ei lii Opterea ne particularum piidem vim et Syntaetiearum structurarum discrimina atticorum erili torum ait Unti0nem eiiugisse e0nSentaneum Sit, id piod Platoni li0tissimum usu c0nfirmatur. Atqui in maXim pr0Det err0re Versaretur. Si quis illa domum aetate per artem et doctrinam O Ur Veni SS Graeco contunder et mi maioris alii luid subtilitatis in his robus li0nerent. Nu0niam diui cognata inllimorum esul dici iam ili cilis Graecae linguiu ill disse cogn0Seitur fluae ut Ur Ingam Sasleu librum Serium obtinetia ita RQ,rimis indu incunabulis exstabat am singula fluidem formae in ut Pilui struetura se leundum diversitates Isiit porum Itirpiunii lue multiplice mutationes Iubi runt at tot uni illud Systema divi, i0num Syntacticarum, oblud graec des lingua cum milla alia est commune. 0mne aetate qua Si quodam unitatis Vineul eoniungit alitu illum Graestituti toni quam proprietat se in ellieit haud di imitem ei lineamenti S. lua in Senili corpore laud secus cernuntur at illae olim ili puerili comparebant. Iloc autem istod dixi systoma manifestissimum iii dictum est montium in distinctionum arietate in primi di tiXnrum. luia. luantumi luid in ad verborum ratione spectat e ullata lingua ne laxime latinam rape ita fer Silperat. ut in iluo Vi gendre unam uult nam e Xhibeat. iptiles in adlis luis aut numquam exstitit aut mox defecit. Ita eum in te ulli serum signification piri laetae et infectae actionis discrimen Ompluribus linguis sit e0n nullai S 0la gra ea eis tamquam modiam interponitctoo uiror, quae Sinuulari si uadam Ogitandi celeritate utramque ita cim iungit ut loquenti audientii lues ridem in eius Simul ist decurrens et perfectu Obversetur nam linguae Sanseritae OriStu qui a granun attei Ioeatus Si narrationis tantum tenas u esse videtur

ei. r. Curtius, die Litil/Miss de Tempora uni Modi in Griechischen i nil a te inisehenS IIS Eodem illud pertin0t, pi0d praeter indicativum imperativum et optativum nam Romanorum coniunctivus qui 40catur pariter ut Indorum 40tentialis Graecorum optativo plane respondet, graeca lingua modum Satis Singularem hab0 eoniunctivum. qui in reliquis eiusdem riginis linguis nil ui cognatum Si ibi edicae dialecto pri lirium les, i luod in ii steriore Idrmone Ian Serito evanuit fylod Si Verbum Graecum Onera quae appellari solent ita tripertita liabet, ut aut laetivum aut a Sylvum aut medium sit. id commune quidem SP eum indico. tamen ut eo luculentius inde peculiaris illa Hellenismi ind0les cognoscatur graeca enim in uua quamquam inopia terminationum quae e X antiqui Ssima in dogermanica fluxerant . ita premebatur. ut medium a passi VO Xterna Specie rahique diStinuu re meipitret significati0num clamem discrimina tenuit atque eo progreSSa St. ut in futuro Saltem et 0risto vel formis minus id0neis ad exprimendum sasSiVum iteretur Quae res Si quae alia d0eumento SD ad linguae c0nlarmationem

internum anim0rum impetum e nati0ni ingeni manantem pauli plus alere quam terminati0num aliarumve Specierum grammaticarum numerum, quem accepit p0tius quam ipsa excoluit. Atque hoc ip80 exempl0 egregie Vincitur quam falsa sit 0rum rati0, qui significationis discrimina ibi tantum agn0scunt, ubi Drmae inter Se disserunt: in qua Opinione neSei an nem ulterius progressus sit quam Augu8tu ΙΙaackius, qui in libello N0rdhusae anno DCCCLII. misso et sic inscripto De Gebrauch de Genera fles

'riechischcn Veria in pasSivum a medi0 mnin non diVerSum PSSe, eam autem verbilarmam, quam pr0 passivi a0rist habere h0mine c0n SueVerunt, pr0pter terminati0nem activ0 0tiu ascribendam esse c0ntendit. Scilicet et activum et passivum ad biectumati lue ad subiectum et ionis pariter referri posse, diserimen autem in e tantum p0situm esS0, quod aSSivum Vel medium actum Verbi ive aliena Voluntate Sive externa aliqua condicione adiuvante seri signific0t id qu0d non cadat in actiVum. Qu0d quidem placitum nulli Ditasse erunt qui rideant alitu reputari debet in Similliin errore onmes eos versari, qui linguam ita rectisSime intellegere p0SSe ibi Videntur, ut in solis formis intenti maneant earumque Sum per saeculorum decurSum pr0Sequalitur. Vim ingenii unde illa animam et qua Si vitam dii Xerunt parum curatit S. Sed rediuius nil digressi suumS. Linguae graecae indidem magnam partem ex illa in distinguenti Subtilitate genti propria pendere Vidi limS: qu sit, ut eam nemo recto intellecturus Sit ni Si qui hanc Sques tuaque reSpiciat te uocirca in eo rorSus recte uiti od0fredia IIermannuS. quod bServatione eorum, quae in SuperStite litteratura vel reperiuntur vel sin reperiri videntur, lavd 0ntentus in interna Serm0ni rati0nes penetrare atque pro Singul0rum l0esu'um dixerSitate cur lic aliam illi aliam structuram scripti res praetuli Ssent indagare Studeliat Verum propterea haud raro minus feliciter renig0ssit, quod nimis omnia ad dialectica lege exigere p0SSe ibi videbatur. Ita illi non modo grammaticum Sy Stem uniVerSum antianae doctrinae ea teg0rii l0giei Superstruxit. subridicule n0nnumquam quantitatiS, qualitatiS, relati0BiS, 0dalitatis noti0nes ad definiendas partes orati0nis earumque Varia larma adhibenS, Sed etiam c0gnatas Structurasin Graec0rum seriptis bulas Saepe ita diSi in Xit ut delectu inter eas secundum dialecticam aliquam necessitatem institui debuisSe Videretur. Veluti qu0d, ut Xemplum ex argumento a me nuper tractat delibem . . eum c0niunctiV0 0pulatum et i P cum e0ni unetivo c0pulatum ita disterre contendit ut illud ad certam Spem atque Opini0nem referretur futur uni fluid SSe Vel etiam pro rei natura, n0n SSe futurum, in pSa re Signitieata discrimen esse statuit, quod in sola dicti0nis gravitate erat ponendum atque huic Sintilia ei multa acciderunt. Eo enim principali errore t 0ta eiu rati grammatica laborat, quod l0gi earum logum severitatem ad ea tranSferre Studet, quae Sych0logicam potius explicationem requirunt: qu factum S ut liaud raro in nimiam Sagacitatem delapsus in structurarum

delectu Valuisse necessitatem contenderet quae nulla rat. Verum nim VPro non rectiusquam ille, Sed longe deterius agunt, qui subtili0ra Strueturarum discrimina mn in n0nagu08cunt atque ubi plures Simul admitti p0terant, vel S0lum scriptoris arbitrium vel linguae

9쪽

c0nguet inlinem usqllequaque regna SSe pinantur. Imm0 magnam partem capiendae e Graec0rum scriptis delectationi sibi ipse eripit. iii multiplicem illam dicti0nis varietatem in generum verbi temporum. Odorum, particularum S e0nSI leuam non attendit qua tamquam pictura c0loribus p0etarum in primis rati distinguitur illa enim vel maxime c0ncitati et tranquilli Serm0nis, irati et lilaei di animi, acris et remissae voluntatis vicissitudines exprimuntur. Qualia ut recte percipiantur. Sensu quodam X perientia excult opus SSen0 est diffitendum eum autem qui ibi paraverit dulcissim fructu non magis carebit quam iis qui veterum Statua e0ntemplari inque earum lineas et ii rura Se insinuare

id certe multi erunt qui S0l metr0 0gente factum putent qui ver illo linguae sensu altius Sese imbuerit ei non Dierit dubium SSe tu in Coniunctum cum videndi actu animi m0tum illic laetum hic tristem expriniat Manifestius etiam illud est, qu0d in vetandi formulis observare licet in quibuS 0riSi coniunctivus aut Severe interdicentis et m0d0n0 minantis aut eum alii e tu metuenti S St. praeSenti autem imperativus lenius d0- hortantis. Atque ut coniunctivi noriSti is orta, Se niaxime Sentitur in l0c ΙIerodoti . l2. ubi Tomyris Cyrum Sic compellat: Ἀλλυιε eiu TO ADPε. O δεν ἐπαερθῆς Z o FIO POL τῶδε rosa tueri ita luculentiu etiam aliparet Si duo loci II Omerici inter Se cim I arantur. qu0rum unus et ipSe uniuncti Vum Oristi alter ceteroquin Similli nul iussi erativum irae-s0ntis exhibet Scilicet Od. XI, Neptunuc Tyrii Nympham Se c0ussireSSam Sicc0mpellat: νυν δ' ἐδεχε D rotic δωuce. te ἰωχε O. M t ην ς, quod prope a minatione abeSt at unuSiluisque Sentita luanto Suavi0ra et placidi0ra illa verba sint, quibu in hymn in Venerem . 290 AnchiseS, cum quo Venu rem habuerat. ab ea c0mmonetur:

Haud dissiniit diserinu n in is r metuenti affectum et placide dehortantis tranquillitatem animadvertet qui liter Se contulerit Odysseae locos l. V v. 63:

Ceterum ne illud qui deni praet0rvideri debet. inter 0niunctivi in oristi lacrim0niam it

imperativi praesenti Suavitatem medium qu0ddam genus inter08Se, qu0d quamquam rarius adhibetur tamen ab usu non lir0rSu abh0rret nempe a0ris imperativus ut a coniunetivi vehementia recedit ita quandam leniter urgendi Vim retinet, ra Senti autem ci iniuncti Vu, mitigatum quendam et qu0danu nod refrenatum ullietum Xprimit. Itallue tuod in Iliadet. XVIII. v. l , Thetis Achillum Sic hortatur:

10쪽

VI 1 una lacile agit Oscitur eluti qu0 L in irati0 ne de eor0lia et l0 L secunduli ilit in lor unic0 dicunt et Laurentiani S auctoritatem Diu uost lienes seli et ita praeter consuetudinem in

Tanta apud Graeco eum luerit in adllibendi Structuris scribentium sollertia et iii percilii undis audi sentium t gentiumque et gantia non intium fortasse a vero aberrabit, qui ultra n e manifestiora paullulum i Og reSSu etiam ibi te Via luaedam discrimitu agn0Scet, ubi vel parum sexercitat vel tibi ter in tui uti milia Sse viden tui'. Id quod maxime in usum a0risti liarticipiorum adit inter fluorunt dii niticationen et Unm lua id pers et v l prae- Senti participiis est pr0pria laud rari prima specie mili intin'eSt. Sed tamen ut accuratius rem ierScrutanti seli lectus quidam n0n Sine arte in Stituturi il lini eat In quo generuprimum illud i0mmem0rare liceat. quod incuti SSim, iud j cio Ulas Senius Beob iesitui senube dei homerischen si ach ebrauch S. 57 e X90Suit, defuncto apud IIumerum proptereatam Saepe participiis γανόνι ες et raci Nox ς appellari. Iulii non tam tu eoruni statu apud sero quam de prael Brito morti 1 momento cogit tur. 44 9i obicis aut sun ita dici, ut magis Sive corpor ulti ive in Ore DXStantium animarum condicio si nilicetur atta inensi milia aliud attic0 iluo pie Script 0res paSSini animad Vertere cet. Atque in universum Sp0nte intellegitur in pei lacti participio ut quod Simul cum te acta eiu uile lum denotui, longe p0nder0Sius 'lid inebSe quani in participio ori Sti ullio te ad SD iuni actu numa ni uni Spectante: qu tit ut huic pSi ne Scio quae facili elegantia insit attico serm0ni in primise0n Venien S unumquam 'erin utriu, ques formae Ἐ0niunctii varianda es irati0ni cli aud

ut exprobratu ad Vei Sari et civium et Vrum P0ntemptus animi audientium ma i iluam reliqua Sideret hunc tamquam rem commemoravit cuius essectu adhue eon Siticuli QSSet Neque 'lim si Serimini en Su eum AEaruisse apparet tui oratione in contra Thilocrinem

genuinis Dem0stli mei ceter0iluin elegantia longe inferiorem comp0suit, in cuius para grapho quinquagesima prima haec Verba leguntur: ν ουν υκ ἰγρανίου με, isses, Io eg dr

c0gitantur, quoruni 0 mina in publicorum debitorum indicibu ita desiderantur ut propterea accusati0nem Subire 90SSint, sta cirroce νεντες ei Sunt lu0rum n0nlina ea Su potius n0n Sunt illata neque ut inde ulteri u quidquam c0n Sequatur, εγγρα νεντες autem recti SSi me ei appellantur qu0rum nomina prius inscripta p0Stea deleta sunt necdum in indicilius eXStant imile luid Dinarchus captavit, cum in ratione ad ver Su Demo Sthenem p. 29

ambiguum est num civi S cci Suri Sint qu0rum illud participi perfecti, 0 participio asi isti indieatur Magis e vitandae int0lerabili m0l Stiae Studi illud explicandum videtur. quod in orati0nu 0ntra Phil0ciem . l. 2 idem Dinarchus Sic dictionem variavit: νί χρῆ

unde certa Phil0eli condici fluXit, ea fere verba participii persecti formam assumpsisse videntur quae 90ti 8Simum ad iram homini e0nflandam valent ut propterea hic locus eum Aeschine qui antea tractabatur comparari p0ssit. Pariter Demost lienes in verbis Midianae orati inis . : 2 o Iclo τα ἐδεργα παρεGχικὶ δικ eu Tce T VP αDTr P ἔχω τὴν ceἰζίαν OD λ Gκε it - cvo o Dd 'μ ιεριμν Gα τα δίκαια λήγειν νυν participii perfecti repetitionem idcirco mouSententia vitavit, ne m0leStiu illud inculcare velle audit 0ribu Videretur. 40 0n domi modo in 'ditatum SSe, SQ nunc ipsum bene praeparatum in iudicio loqui. Idem facilitatis studium a Plat0ne n0n alienum fui S Se prae aliis cogn0 Scitur e )ei Rep. . . . ibi,