Epistola cleri Gallicani Parisiis congregati, ad sanctissimum dominum dominum nostrum Innocentium papam Undecimum

2쪽

EPISTOLA

CLERI GALLICANI

Parisiis congregati, ad Sanctissimum' Dominum Dominum Noctrum INNOCENTIUM Papam

Undecimum.

V Abi consecrandi fecimus Apostolicae Sedi canonicae obedientiae professionem , ea nos impellit . ut quae Parisiis iussu Regio

3쪽

Epistola Concilii Mi-

levitani ad Papam Inno centium , in

ter Epistolas S. Augustini Epist. 92. Gofitidus

congregati gessimus, ad Apostolatum vestrum

referamus, gravesque metus nostros paternum in sinum effundamus; ctim enim Te Dominus

gratia sua praecipuae munere in Sede Apostolica col caverit, talemque nostris temporibus praesiterit, ut nobis potius ad culpam neg otia maleat, si apud menerationem tuam, qua pro Scclesia su gerenda sint tacueramus , quam ea possis Sanctitas Vesba , mel fastidiose mel negligenter accipere , non ambigimus quin magnis periculis nostris ει- floralem diligentiam adbibere digneris. Sane, BEATIssIME PON T I F EX, a Majoribus nostris, sanctis, gravibusque viris accepimus, Regni & Sacerdotii tuta piaque con cordia res humanas niti, dum unum is altero impugnatur, periclitari utrumque s ea occasione 'V

is Regno tolli jusstitiam cs de Ecclesia pacem, schismata Nicandala juscitari, re fieri animarum

perditionem simul γ corporum Sine horum con cordia res humanas nec incolumes esse posse, nec tutas. Haec Goffridus Vindocinensis; haec Ivo Carnotensis, sanctissimi, gravissimique Ecclesiae Gallicanae Praesules immortalibus scriptis testa ta reliquerunt ; hos in medium afferre, & ad Vestram Sanctitatem allegare juvat, quos pro Ecclesiastica libertate , atque Apostolica auctoritate multa perpessos sancti vestri Decessores, non tantum ut probabiles Magistros,

4쪽

sed ut praecipuos, singularesque filios semper

habuerint. His accedat tertius Claraevallis Abbas, non Gallicanae tantum, scd Universae Ecclesiae lumen, Sanctus Bernardus i ille canonum propugnator , ac fortissimae cu)usque sententiae gravissimus auctor, ubi nimio rigore Regnum & Sacerdotium dividi, atque inconsuri. Iem Christi Tunicam scindi animadvertit, utilicondescensione temperari canones supplicavit, ac pacem utriusque potestatis, quae utramque fulciat, retineri, praesertim in Gallia, ubi nudavi unquam Regnum inter 's Sacerdotium dimisionem

fuisse antiquiores Episcopi gloriati erant, ubi denique, ipso teste Bernardo , toto orbe colliso, ipsisque Pontificibus gravi toties tempestate jactatis, non modo nullae scissurae factae essent, sed etiam selerent scissurae aliae resarciri. Nec minore studio Apostolici Praesules

vestrae Sanctitatis Antecessores eam concordiam commendarunt, cum gemina potestateres humanas regi ex sacris Litteris accuratissime

tradidere;quarum proinde concordia publicam pacem, totiusque generis humani statum contineri certissimum sit, dicente Propheta, Eccemis Oriens nomen ejus, Zorobabel in persona, in figura Christus, certe populi Dei Dux &. Princeps 3 9 18se extruet Templum Domino

i e portabit gloriam, di sedebis, ta dominabitur

tensis Episto. l. 138. S. sernardus Epistola 2I9. Gelasius Papa Epistola

5쪽

super solio suo; N erit Sacerdos super solio Iiso.

y consilium pacis erit inter illas duos. Stet ergo utrumque solium, alterum Principis, alterum Sacerdotis, auxilio mutuo, mutua consensione munitum ; hinc populi salus , hinc non tantum corporum , sed etiam animarum lucra proveniant; hinc denique res humanae stabili, ac Deo pariter , hominibusque placita tranquillitate decurrant. FQuae cum ex Patrum traditione, ipsaque adeo prophetica ac divina auctoritate desce derint, ubi eam pacem nostris temporibus Occa sitone Regaliae sollicitari vidimus, coepimus cogitare, quid Majores nostri, quid antiqui Sedis Apostolicae Antistites praescriberent, pro certo habituri quod verbo pariter & exemplo

docuissent. Sic autem comperimus, quae Evam gelica auctoritate , quae aeterna lege sancita essent, manere inconcussa , quae Ecclesiastica prohibitione constarent, in his Ecclesiarum Principes multa pro tenore canonum distri istius judicasse, multa pro temporum necess-tate tolerasse, ubi non periclitatur fidei veritas aut morum honestas,quaedam instituta te perari ; non caeca tamen & indiscreta relaxatione disciplinae, sed ii adesset necessitas, ex qua leges quoque mutari contingeret ; Sanctos enim Pontifices Antccessores vestros ita prae-

6쪽

cepisse , ubi necessitas non es, Sanctorum patrum S. Beniardus Decreta manere inconvertibilia: eadcm creta ex necessitate intcrdum temcam vero necessitatem esse, si graves nes, si turbulenti motus, tumultusque immi nerent, quam populorum stragem Sancti Patres vocant ; tunc enim Charitatem , quae summa Ecclesiae lex sit , alias emollire ac temperare leges, ac detrahendum aliquId canonum severita- S. Augustiti; ut majoribus morbis sanandis Charitas sivestra iHyβ ξpist .

subveniat et hinc nempe profectam a Sanctis Τ' Patribus, ipsaque Apostorica sede toties celeia

bratam moderationem canonum, quae utili

dispensatione & provida compensatione libra ta Ecclesiam aedificet, propulset dissidia, Regnum & Sacerdotium firma pace componata Haec ex Sancto Augustino , aliisque Patribus; haec ex Sanctis Pontificibus, Leone, Ge-

ra , Praecepto dc peranda ; Dispensatio dissenso ne cap. 4.

lasio , caeterisque Majores nostri didicerunt, nobisque tradiderunt uesti scilicet Fidei fun- Ivo Camo. damento communi morum regula , toleranda si' i δῆPinstψ' quaedam, quaedam etiam facienda quae infirma mi-deantur ; hae euim facit Charitas , quae operit multitudinem peecatorum , qua cum issirmaminbus infirmarur, eum sodaligatis urisur , ω Omnibus omnia ' , ut omnibus prodesse mereatur.

Quod si jus illud Regium, quam Regaliam di

cimus , aut Fidei fundamentis, aut morum re-

7쪽

Capite ra. Tertullianus de virginibus vel uls.

8gulis esset adversum, non illud utique Sancti Pontifices doctrina & pietate conspicui Alexan-dcr III. Innocentius III. atque alii comproba sent; non illud denique sacrum generale Lugdunense Concilium tot personis, totque sub titulis sua auctoritate firmasset. Atenim extendi vetuit ad eas Ecclesias, quae primaeva atque i nata libertate gauderent ; sed ut hanc interim

quaestionem omittamus, neque minutatim Verba Concilii, variosque sensus, quaeque antegressa, quaeque consecuta sint , expendamus; id sane )iquido constat, nullum esse periculum, ut extensum Fidei, moribusque noceat,

quod illaesa Fide . salvaque morum regula, longe lateque propagatum, plurimas jam Regni Ecclesias occuparit : ex quo illud efficitur,

Regaliae causam, non ad FIdea, morumque regulam, quae immobitis re irrefmalitis sit, sed ad disciplinam , quae pro locis ac temporibus

subinde mutetur, quaeque temperamenta ac salubrem illam moderationem admittat, omnino pertinere.

Iam ergo constituto quaestionis statu BEATIssIME PATER, quantum intelligimus, rem totam expediri haud dissicile fuerit ;. cum id unum inquirendum restet, justane causa fuerit, cur post Ecclesiarum quarumdam libertatem totis sexaginta ann Is strenue propugnatam

8쪽

pugnatam, victi in eo Tribunali, quod ipsi

antiquo more Regni appellavimus, acquiescere potius, quam omnia commovere , Regiam potestatem cum Pontificali committere, nova Genique bella ciere vellemus. Nos pacem an teponimus, nec in simili causa piget imitari Vindocinensem Abbatem , non minias fortia rudine, quam prudentia clarum, cujus verbis dicimus ; Habeat Ecclesia sisam libertatem; sed Gostridis,siummopere cameat ne dum nimis emunxerit. eli Ihn Q Ren-

ciui Iunguinem, S dum rubginem de vase conatur quarto. eradere, mas imum frangatur. Neque vero publicam pacem, ac sub tanato Rege prosperum rerum Ecclesiasticarum cursum turbatum oportebat. Adhibe pias aures, SANCTIssIME PONTIFEX, & tantisper cogita quem Regem habeamus: non invictam bello dexteram, ac decora victoriarum praedicaturi sumus pacisci Sacerdotes, habentillae laudem suam universis Gentibus cclebratam, ac pacis gloria cumulatam : Utinam , BEATIssIME PATER , rebus nostris inter

esse , & coram intueri posses paternis sane oculis dignum spectaculum ) quam benigne

optimus Princeps Episcopos audiat, quam rebus Ecclesiae faveat, quam bonos falciat, quam invicta auctoritate frangat contumaces, quam coelestem illam nobis a Domino traditam pO,a .m

9쪽

testatem intemeratam velit: Eo protegente, Iurisdictio Episcopalis propemodum profligata

emergit e tenebris; Nostris jam Decretis, nostrae auctoritati Partamenta obsecundant , a Regia Decreta Canonicae disciplinae ancillantur. Iam verb haeresis quot accipit subinde salutares plagas ὶ Quot Eoictis comprimitur 3 Quot amissa Templa iuget Quantas nobi- . lium, plebeiorumque turbas ad Petri, hoc est,. Christi ovile revocatas Quid deinde rcferemus, ut Regius animus exosas habeat novitates omnes, nulloque Regni loco consistere patia tur ὶ Est profecto LuDOVICus M AGNus. alter ille Mau ritius a Sancto Gregorio Ant

Libro septi- cessore vestro toties commendarus, cujus rem

ium*:abii pomus bgreticorum ora contices at quia etsi eoia 8. rum corda in laesamvim perversi sensus ebulliunt ,. Catholici tamen Principis tempore , pra*a να sentiunt, eloquι non praesumunt. Haec coram admiramur ; haec luculentius

Vestra quoque Sanctitas ab altissima illa, cui totus orbis subest, Petri Sede commemorat; his Apostolicum vestrum pectu3 exultat; si quid

fortasse tot inter prospera emergit incommo- Epistola ag di, non Omnia proinde ad juris apices exigi Gennadium mus; magno enim Cyrillo Alexandrino Prae, docente didicimus, oeconomia rerum plenumdritam. rumque cogi nos, etiam a stricto & consesso E

10쪽

clesiae jure discedere. Quanti vero aestimamus illa privilegia aliquot EccIesarum, si emolume tis damna contendimus Quidquod illud onus

vix Ecclesiae sentiunt, vacantium Ecclesiarum fructibus, quos Reges vindicare fisco in Eccle-sarum longe maxima parte non dubia comsuetudine poterant, successori reservatis, re busque ad Canonum auctoritatem Ludovici Decimi tertii augustae memoriae Edicto redactis 3 Quidquod in quibusdam praebendis ac Dignitatibus conferendis, si quid erat asperius, nobis supplicantibus, a Rege mollitum tanti Principis pietatem, largitatemque commendat Quidquod Capitulis sua jura servata, certiquGIudicibus praescripti limites, ne Regaliae nomine omnia invadantur 3 Id subjuncta his Litteris gesta testantur , certoque indicio sunt, quam bene illi aliqua conceduntur, qui multa jam sibi possessione vindicata ultro concedat. Sed enim exprobrabunt qui votis suis omnia metiuntur, leve illud quoque sic enim sentiunt in quod Rex Christianissimus tanto G dio assertum Coronae suae velit, nobis aucto ribus ac flagitantibus potuisse dimitti : nae illi falsi sent, rerumque nostrarum imperitissimi

Liceat vero nobis, BEATIssIME PATER, quando eo in cardine totius negotii summa versatur, paulo liberius interturbare graVe