장음표시 사용
21쪽
ad hanc rem erat oleum aromatibus cotiditum odoris gratia confectum, quo corpora perfundebantur, vel ad vires reficiem das, velad animi voluptatem; ex Galeno Dioscoride, &M thiolo, de quo Iuvenal. lib.3.Sat. s. Dum bibimus, dum serta, dum unguenta poscimus. Plutar. in Othon. recenset disposuisse eam in Triclinio varijs locis argenteos atque aureos canales instar aquae, unguenta odorata fundentes. Haec Seneca vocat persiones odorarias , quibus interdum vestes , Statuae, loca aspergebantur tanquam aqua rosacea. Vocabantur aliquando
Rosaria, vel quia praecipue ex rosis fiebant, vel quia odoratissima erant. Hinc dilucidatur locus, Tranquil in Neron. dicentis . Indicebat , ct familiaribus cynai , quorum alteri pluris alnquanto ab hrtio Rosaria, id est unguenta, & alia ex rosis par ta aduecta ex Syria Romam: quae vocantur 1 Plauto in Mostel. tinguenta exotica, hoc est ex longinquis deportata regionibus, qualia sunt ea, de qusus Spartian. in Aelio Vero, Vnctus od
tritas Persicis . Videndus Plin. lib. I 3. Marcidum vocatur non putre, & male olens; sed vetus, de pretiosum. Sunt enim nomnulla olea, quae quo vetustiora, eo pretiosiora, ut oleum Ico.
ann. & alia, quae vetustissima sunt fragantissima. 1 Falernum J optimum vini genus, vulgo Id catello, ut Iu . Mius ait, quod Appium seu appianum etiam vocat; & ab alijs Amineum dictum Sit, ut Sipontulus scribit . . De eo Hor.lib. 2. Sat. S. Hic herus Albanum Mecaenas , sita Falernum Te magis appositis delectat, & lib. a. Ode io. Restinguat ardentis Falerni potu , fluctereunte limba. Martial. Attica nectareum turbatis mellasalernum. Tibullus. Iunc mihi mosos veteris proferre flernos. Silius lib. I. Nulli rant pulis nomen praeferre falernis. Ager Falernus est in Campania Mice, de quo Leander Albe tus in Descript. Italiae. Scribit Siponti vinum Gauranum summis collibus nasci, medijs Faustianum, imis Falernum, esteque inter senerosa vina, quae in Italia habent secundam nobilit
22쪽
tetus additq corpori fuisse beminum,
aluum corpus alere . Consueuisse veteres cum vino coniungere unguenta patet rasib. Sapientiae a.Vim presios, ct tingentis nos impiamus. -- Ilib. a. 3 Hira vina, ct unguenta. Voscor recenset in balneis,& conuiuijs oleum Ialasinum. V LMax. hiure poni inter v venta odorata ,
r; OOgrum Id est rubrum quidem,ut tamenad nigressinem, tanderet, & fere fuscum esset. . Sic apud Virg.-illaniger (id est fuscus quamvis tu can us esses . Sic nigrae violae dicuntur hoc est suscae . . vr6 - Setinam ct Vinum ex seria evulgo Semlai oppido Camphniae noto, de quo Martialis, Pendula Pontinosquy Ipectat Setiac moi, Exigua vietulos misi ab mrbe cados. Vinum Caecubum , & Setinum concoctioni ciborum consene scribit Sipontinus in Epigram. T. Mart. ad Tuccam. Plin. Semi optimi viri ferax. ip cacabum Vinum optimum fuit, de quo Horat. lib. I .
Sat. to . Caecubum ex pulo domitam Cadmo tu bibes ouam et de lib. I 3.Ode a S. Prome recoditum Dd renua secubum de lib. a. Sat. 8. cuba vina ferens. Strabo. lib. s. Sinui vero Caietano contiguum est Cacubum, cui adiecit urbs Fundi in Appia via . Totabc ora, pet tia adeo mina generat. Verum Caecubum,
O Fundanum, Selinum Aui Falernum, o Albanum o Si
, Vnum inter nobilia numeratur. .
18 Apoibera Id est Cella vinaria. Sic Cicero in Ver. Cum omnium domos, Apothecas, nauessus furacissima scrutarere . Sis dyn. lib. 6.Ep. i. De Apotheca dilectionis auissim sectanda nobis humilitatis propinare mensuram. Plin.lib. I a. Epist. I i. Laia post Apotheca ; b horreuma i ulpian. de furtis . Si praeponii in Ap theca amphoras esse vita. De ea Columel. qui floruit sub Claudio Imperatore lib. I cap. 6. Aliqumdo est aromatari tabema. S. Marcellin. qui vixit anno et ii. in vita S. Suilberti lib. . cap. 6. talia vero eius, ut Apotheca redoluit. Interdum horreu
23쪽
tur Columes. iii Procrin .v. scribensia Saltim si imb bisananibusponebas mimm fur , Vnim, qui minebat aerate Cie. lib. 2. cap. I o, mussi nem ut meierem mutataeaspera eo cere nequis . Victor eidem lib. I. - rsecutione Va dat. Ut ligna profutura nauibus Dominicis incidatis dio Senem I iacet Vrsus senex esset i tamen helle, & agiliter ludebat: ideo pro re insigni hic laudaturri nam Iudere non est Senum: sed adolescentium. Hinc Siam. lib. I.Ep 8. ad Cnidisdian. Milites negotiantur , IIudem pila Petronius, Uidemus senem caseram tu cammigum moratam prumerus evillatos ludentem pilo. Plin. h. Ita . Mouetur pilam mememte , bdia: nam hoc quueque eineressationis genere pugnat mm me mi. Sidon. lib. Ep. . cumque ab hinc retro iuuenes reamus impiis contentio . Martialis lib. I . folli deret pueros Iadere , sis sev s e folles enim magis decebant senes, quam pila. , . 3 et i Scholam mJ Id est ex Schola , seu Exercitatione in the mis Iudentium de quo Rhodis litas cap.D. Sidon. lib. s. Epist. . Pro tur bis pilor nos cum caterua scholasticoramdi tu
aa Adque J Pro Atque rietenim veteres. utebantur interdum D. pM T. Sic legimus aliquando otannis pro Quotannis. as Supiuissima I Pro subtilissimae nam solebant uti P. pro B. ut Apsens, Apsolutum , Optinuit, optutus Suptus pro Absens, Absolutum, Obtinuit, obtutus, Subtus . Suptilissima ergo id est maximae dexteritatis , & ingenij, ne pila vitrea rumpereturinam cum talis pila impetu agitaretur frangi poterat facith. et v IJ obserua hic magnum I, ut in aliquibus alijs dicti nibus, id quod factum putant arbitrio Scalptorum; licet inter dum pro Aphei I, poneretur,i ut in lapidibus saepe obseruauit sic legimus, CLODI, DIs, M ANv3Is pro Clodii, Dijs,
24쪽
a s Ter consiti Vero I .M. Antoninus' verus, de quo hic intelligendum putant Ter fuit Consul , ut Io Leunclauias in Di nem scribit, id est anno I a. cum Antonino Pio anno 1 F.cum eodem, & anno 163. cum Luci. Aurelio vero: Alij autem tantiuisse L. Aurelium verutri qui etiam Ter Coi ies filio hoc est anno Is s. cum Sextilio Lateranor anno i 63. eum Me Antonino Veto , &inno i 6 p. cum Quadrato . Obs mandum, quod post tempora Constantini Inip. cipit adhiberis, & coniungi illud, Ter, cum superlativisa vitae auxit illa dieetai seruiuula, Ter beatissimus, Ter miramus, Termiaximus mus , Om quare legimus in o. Concit Constantino p. rum g rem Agathonis, Ter beatissimi uniuersiis Papa Urbis Rome Minat lamationibus seu laudibus antiquis, cpiae diebiuit Pontifici diei consileuit ad ipsuci Pontificini a Priore Cardinasium Summo egregio-Ter beatissimo Pan . ,-oivira: ae sic omnes Cardinales respondebant. Deus con 'Mi eum , quod dicebatur Ter. Sic quoque Carolus Magnus dictus fuit. Tre maximus: quia fuit insignis tribus rebus u bellica virtute is scientia, & pietate, de quo lege Baronium ad annum Ti8. Greg. II. scribens ad Leenem Isaurum dixit. Ter sanctum bdimnum canentea, id est Gloria in excelsis Deo. 26 Patrem Patronus dictus quasi Pater; ideo Seruius se iblud Virgilis, O faus innixa clienti , sic scribit; Ex lege XII. iabul. venii , in qu s scriptum est Paremus fl essenii 'audem secerit, sacer esto in enim clienter, qua colintersunt; Patroni quasi Patres p tmmmdamest clientem quasi silium fallere. Franciscus Pelletus in Histia fori Rinnani lib.a. cap. I o. dicit, quod Patronus significat Aaxiliatorem, & sunt correlativa Patronus, . O Cliens, aut Libertus, sicut Pater & Filius, ideo Ausonius cecinit, Em patronus, i, defende reos , sed gratia rara clientis. Origo Patronorum, & Clientum defluxit primum in Urbem Romulo mutuata ex vicinis populis Sabinis, & Latinis ab eo,
apud quos fuit haec clientelae ratio: nam diuiso Populo in duos
25쪽
orditus, Plebhuim, de Patrici ii voluit, quod Plabeis sibi
grami in sui auxiliuirria quem vellent ex Patri. s. Hinc lexiuiscripta in veteri Iurisprudentia , , in qua sic legitur, Ple , quem Abi epe P mbi patron m Mesent, diligerari. Ex quibus luquet Pagrodorum conluet Ainem rexisse a pauperibus auxilii gratia, ut si a potentioribus opprimerentur, haberent, qui ini riam propulsarent. Quare bene M. Manlius Capitolitius in taconcione, quam post v ula ad plebem habuit, ( ut legere est
in Liuio -V. C. dixit . inoi emm mentea circa gulassis si pareano , ut murum aeuersus unum hostis eritis . Ego me patronum nositeor plebis . Sinper-lacum Ioachimus Perio.
nius . entibus F Patronisum quitasse , suaque permis runt. Ex tale Patrocinio deuenit, quod Aduocati di intur Patroni quoties defenderent reum in foro iudiciali. Ex dictis , , constat, quod Ursus erat Cliens , seu Libertus Veri, de de his Patronis, Ubertis seu ellantibus leguntur irifinita propo Ep
ri. Exodiarius I GIosiae veterra in iuuenal. Satis. super illud Tandemque redis adpulpita exodium, dicunt quod Exodiarius idieebatut ille . qui in fine ludorum risum spectatoribus mouebat. Exodium eorum est carmen ridiculum . Hin pum ranquit. lib.3. e p. s. legimus, Unde ista in Atullaniso Exodio promim silvas is usu maximo excepta du Iuuenal. Sat. 6. Urbiseus Exodio ristim mouet ait anae: uius lib. .Exodia postea appellata, confersaque fabellis potissimum auellanissini: quod genus ludorum ab Osis acceptum tenuit imi mi.Scribis Laur. Valla in Ant. Raudensem. Sum Exodia cantilene ludicra, ct scurriles in scenis. Pollux ait. Exossiumeras cantus, quem sedentes de Theatro cantabam. Ianus Gulielmus Exodium cinquit) erat
cantis , quam Theatro exeuntes cantabant . Hinc est, quod
interdum accipitur pro fine ; ideo dixit Varro , In Gradio vitae ct alibi, . Ab origine ad Exodium ductae S alio loco, Ad Exodium ducas . Lucillus in Sat. dignum principio exito
26쪽
inexodiumne sequatur et Ex his colligitur, cur Vrsus gloriaretur, cum vitas a Vero patrono risum excitabat, plausumque non sibi, sed hero suo in fine Iudi . Scribenduia autem ne fit Exodium cum aspiratione, haec insignis docet inscriptio, quae sine aspiratione habet, quamquam Manutius, &Gruterus secus sentiant. Sed lapidi huic vetustissimo standum censeo. Haec habui, quae notarem in hac egregia, &praeclara inscriptione rogatus a quibusdam, qui rerum antiquarum studio mire tenentur . Plura in medium, ac magis recondita afferri potuissent, quae alijs doemribus relinquenda duxi. I terea, Lector meum quemcumque laborem boni consulas,rogo. Non silebo tamen, quod veteres illi utebantur interdum a centibus super litteris (id quod aliqui omnino negarunt, ut hic patet. Qui quidem accentus vocabantur etiam Toni, T mres, de a Graecis Proxodia . Hoc in lapide accentus dumtaxat graues visuntur a dextera in sinistram ducti. Adhibebantur huiusmodi tenores tribus de causis,vel ob distinctionem, ut, Viridique in littore eoniungitar fuse quare super illud: Ur, pomnitur accentus, ne dicatur Vmus: vel obronunciationem, ne proferatur breui, quod longa paeferendum est syllaba, aut e conuerso: non enim pronunciandum est Togatus breui, sed longa, ideo super A, est accentus: vel discernendi causa casum a casu: etenim Pila cum est ablativi casus accentum habet: cum autem est nominatiuus caret accentu; quam quidem scribendi rationem modo habent omnes fere libri Germani, Galli, & alii nonnulli, in quibus in dictionibus ablativis semper ponitur accentus , licet aliquantum diuersus a graui.