Urbani Grammaticae institutiones, Graecae, nunc denuo summa diligentia excussae, & à mendis hactenus minus obseruatas uindicatae. ..

61쪽

TRACTATUS PRIMUS.

ΠEPI TΩN EIΣ MI PHMATO N. Erba in ut desinetia fiunt a uerbis sextae . coniugationis grauitonorum: partini Deu bi in ab iis quae patiuntur synaeresim, partim ab ijs quae non patiuntur. Derivativa a Deriuacua, grauitonis synaeresim patientibus, quae idcirco mei rίμενα dicta stini re duplicacationein ploerunoe suscipiunt, ct ea quidem trisyllaba esse

Ii a debent,

62쪽

DE VERBIS IN MI. debenti eonumerata scilicet ea syllaba, quam pergeminationem, siue reduplicationem adsumunt: dc si apud poe tas aliqua inueniantur trisyllaba quae omnino reduplicati Reduplicar tione carent. δεκώi. oesimilia. Est autem reduplitio quid, catio, quae Graece αναλπλασαιγο dicitur,eiusdem conis nantis, aut proprij antistichicu uocali correpta assumptio. Et est duplex. propria, ct impropria. Reduphca Propria, in qua eadem repetitur consenans cum l. brean propn ut D. Hoc idem fit, si etiam doae sint consonantes, quarum prior nil muta. altera uerb liquida, quae quidem comunem faciuot syllabam: tunc enim prior repetitur, muta scilicet, cum l. hoc in loco pro breui habea

si ab aliqua aspiratarum uerbum incipiat, non eadem res

petitur Mirata propter incocinnitatem: sed in eius locum

απιsi χορ suum,hoc est,propria tenuis subrogatur. ut θ τισ

Impropria. At impropria reduplicatio est, in qua nulla sit consonantis repetitio: sed i. tantum uerbo praeponitur. Id y duobus etiam modis fieri contingit. Vno, cum uerbum incipit auocali. utco, Iω, ιυM. altero autem, quando a s. principium capit. ut sῖ, lao, svu. ubi σ. non repetitur, quandoquidem ἰωτα productum existit: cumpo sum duae sequatur conssonantes. hoc est, cr. 2 τ. ruin autem muta cum liquida, uis pra.

notat. Illud autem sciendum est, reduplicationem hanc. siue propria sit, sue impropria, in praesenti, ct praeterito impersecto modi indicatiui. uerborum in ii. exeuntium, fieri desbere, quae quidem tempora, ut in aliis modis, sic ocin participiis simul uariantur. Illud quoqν memoria tenendum, uerba in V. in praesensti ilum tempore propriam habere inflexionem. At praeteritum imperfectum, & aoristum secundum, in omnibus modis, ae etiam participiis, formationem pasitaui aoristi sequi: etsi eorum penultimam plerunque uarias

ri contingat. Praeterea suturum a persecto themate seri, penultima,

quae in praesenti breuis est, in longam mutata, ac redupliscatione

63쪽

TRACTA TVs PRIMUS. a

ratione prius puncta. ut θε θώω. - . Caetera uero tempora ad grauitonorum similitudinem uariari. 'Quae uero a uerbis grauitonis non patientibus synaeresin, deducuntur, ab his selum fiunt, quae anteω. o. habent ancipitem: d ea quo p plerun* trisyllaba sunt, quanilneutram suscipiunt reduplicationem. ut hora A, Fνγν M. Cum igitur uerborum circunflexiorum tres sint coniurgationes, ct ab una qua p earum uerba in uia deducantur. item a uerbis grauitonis in uω. desinentibus,quatuor coniugationes uerborum in ui. omnino esse oposset, dc eas quis dem per quatuor uocaleis distincta'ε. scilicet, a. o. So. quas χαρακτκeisi κα, hoc est, figurativas appellare posius mus. Esto igitur ε. figurativa primae coniugationis uersborum insit. α. secundae, o.tertiae. o. quartae. De quibus sim

Rima igitur coniugatio uerborum in v. a peti Pfima eo sectis uerbis primae coniugationis circunflexorum fit: extrema in tui. ab penultima quae breu I uis est,in R. mutatis. ut τιθL. πιθω. τίθηui. In duali uero, S plurali, ae in passi uis, κ. in ε. iterum uersa.τι θετοι ou dicitur.

iugatio ueraborum in tua

Tiὸκκα tamen esie debuerat: atro is eicia fistud Indicativus

activus. Pono.

Ni quid

Commune

nisi quod sini gularis nus

merus non

64쪽

DE VERBIs INMI. sed Boeotorum mos obtinuisi ut a. mutaretur in s. duphthongum.

Eθu is tamen dicendum fuerat in quae est futuri consonans. Sed quin* annotantur aoristi: duo quidem

in usu non est, quod quidem S caeteris modis ac partici piis euenit. αροα. Θάτ. κ θἰς. θετω. ρεγομ. ρετωρ . em. θάτωσαν.

65쪽

Τεθεμα ,tamen esse debuerat,quoniam praereritum pasi: suum uerborum in tui. amat h bere in penultima proprisam uocalem coniugationis,&eam quidem breuem ut δεαλκα, lirium. εsακα, ες am. Sed quoniam prieteritum actiuum huius uerbi et qui propriam amisit penultimam.&assumpsit A. diphthongum Boeotoru more, candam etiam retinuit S praeteritum passuum.utτεθεικαιτεθειμω.

subiuncti

Infinitivus. Participium

66쪽

DE VERBIs IN MI.

Accentu circunsexo super penultimam secundae dc testiae personae, cuiusuis numeri, tam praesentis temporis praeteriti persecti, nisi longa sequatur, quod S in at is com

67쪽

uas.

68쪽

Eubiunctis

infiniti a.

69쪽

TRACTA TUA PRIMUS. 3o Ecunda coniugatio uerborum in tui. a peris Se dactis uerbis secundae coniugationis circunflexo QR vmtiorum fit, extrema in sii. ae penultima in x. mustis. ut Isάω, laῖ, ζιsnai. In duali uerb, ct plurali. '' ae in passi uis x. in a. iterum. uersa, ἱsατορ, Παμεν. lli in dicimus. OPIΣTIΚA EN EPPHTIΚA. ENEΣTΩΣ.

eoincidat cum εsκκου, quod est medium praeteritum απο σἔsκκω, mutata est a. in α. α Οακα factum est.

70쪽

uus.

Ingressuus.