Ioannis Alberti Fabricii, Theol. D. et prof. publ. Hamburg Bibliotheca Graeca, sive, Notitia scriptorum veterum Graecorum quorumcumque monumenta integra aut fragmenta edita exstant tum plerorumque e mss. ac deperditis ab auctore tertium recognita et

361쪽

vol. xl. p. iε erri MLATIONES. 343 Hosamato, in in I. saltim totam heminem isses cita quoque et duas natisrahe fiahere vis latet δεπινε natural operatissar, secundu sanctorum patrum Actrinam, decreveru α- re vero nov. haeretiei'dogmatis sergiam, Pyrrhum Pausam et peream Comstantinopolit os, in eum Honorio, sui pravis eorum adfaritonibus fruenis imponiae; parit quo si Theodorum pharanisanum, ut Grum Alexandrinum, eum eorum imitatoriis ιμών α β , qui hooratica dogmata e re veri temsid Duodiatur dularatam tena prae dicatam, pertinature defendabant. Passia1- stium et Trio odibilem meariti se sum altis di imo, et magi resimpietati Stephano, et PsInhronio deliro fama notio Simovi Deum omnibus Me uiris seriptis atquis quacibus nos prepunt anathematis Avinxarunt, qui suam exsere atre adfarebant voluntate .e unam operationem in Chriss quam naeti diuinam, noque tamanam. Α- --duum neque eonduam ponerant damonstrare, sed velut eon famisti et gregesam. Si cis naturis impius Glycter, ita da naturassibus volunMιiis alti operationibus Misi iuria Maratio in praestigiar, nitebantur Afendere. Sed et eοι, qui unam mure duas volantatas et operuitiones in Ir so diem pras metant, με nec unam, nec duas; e qui proprietata .aturarum Christi eon adre Mi e singuare ni unt, ιInituntur, pari eum eis anath-αι multauerunt. Propterea νοσρου, aquasques is sex uniuersa iniseia abirearinas fluui ais

ssu sero , vis quaeque eadem se Ianna eonesiis susceperans, ut inaesdei eo. s. ter suscipimmae, et eum eadem reuerentia, ore et orde veneramur. Et in professione tertiae pag. o. AEd Merve fuscipio et amplem amonem δε itionem, quam Deo auspice, νῶν Ianna etiniaresalis ae magna serua ynodus, quae ver in regia Confantinopoli vis' in qu

et aputilitas sedis Agatos praestare mansuram es, quae sue ei per duretum Aristionis mi, arpii mi, a Deoqua coronati consantini prine; is e gregata es, res asus M suseipi ire quae es nox arietis, absitio Ismiluo et quos amas amatizauit atque daminavit, anaitimo tim re damno

tonentem, atque spiritaliam patrum, luridi misis ii saeculi luminaritat, oreis inhaeremte doctrinis, omne nosrae humilitati religiosa deuotione, qua eorum magiseris, tui mi fuerna gratia, corde conrepimus, ora etiam libera confieri, re in die adventus 19omini et M

362쪽

coe avdire dicenim venite, benedicti Patris mei, percipite regnum, quod vobis prae- pay atum est de origine mundi. Denique septima et octaua synodus adiungitur in recentiore professione pontificia,

Quam cuna libro diurno vulgauit Garnerius p. 8. Sanctaque octo uniuersalia omisia, id es Nimantini, CPositamum et E senum primum, Chalcedonense, vinium quoqua esseritim CPotitana, t septimum lim Nimanum, octauum suos suanum inque ad unam visam infimatilata seruane. II. Graeea synopses conciliorum, siue hreues de senodis uniuersalibus omme. morationes, ut distinctius reseram, prima est Germani, patriarchae ab a C. 13- 3o CPoli. tani, desosynodis Οιevmenicis, περὶ τῶν ἁγίων - ἀενικῶν συνολον, ποσοι ἀῶ ν si ποτε,

τοι Xριπιανον γινωσκον οτι et Prodierat sine nomine auctoris, cum Hevr Aselli versione ad caieem Nomo-Canonis Photiani, Paris. 1613. 4. p. 38o-183. et 83-a87. et in biblioth. eanoniea oelli et Iustelli, Paris 166I fol. tom. a. p. 6s-II6s recusa in Harduini concultis tom. s. p. 1438 seruata Iusteli versione, quam retinuit etiam Steph. I Moyme, qui ex eodiri Oxoniens fide scriptum hoc in variis Sacris tom. I. p. 8I-I23 iterum vulgatum, Lugd. Bat. 168s. 1694. . auctori suo Germano restituit, et nonnulla suppleuit, quae Iustellus et Harduinus non habent, ut de quinta synodo p. I. si orba μεθλῶν - τὴν βαι λεγομέ

Da dicebatvrseripta ad Murin Persam, non tonsum vi contrariam oroodoxa doctrinae, sed ut omni imp state refertum eras e fradiemusit. Et p. 70. 8o. Hausulam: lyma vero descriptae sunt se sanctae 'lu προς μέζονα γνῶσιν τῶν φιλοπονων et oecumenicae synodi, ad maiorem instru ἐγράφησαν φάγια εξ οἰκουμενικοι συνοδοι, ctionem eorum, qui laboribus indulgenti aris vi διατ η, ἐν πριοις τόπαις συνηθρο,

Dictum est autem, quando, suare, 'uibu sinησαν, - τωρας ινεθεματισαν μετά τῶν in locis fuerunt congregatae, quos et quae δογματωγυι--, ut μοι ταλα παρ- dogmata anathematizauerunt. quales ortho χουσι, υ, ποῖα δογ-οιτο ορ,οδου Sardoxas do strinas confirmauerunt Beati Vero, μωσαν. ακάριοι ἔν - τριςμακάριοι et ter beati omnes, qui diuina dogmata ab πα-- οἱ ἀλαπάκτο καρδα, τοι et αὐilli, sancita indubitabie corde custodiunt, et τῶν κυρωθεντα ιφυλαττοντες Θῶα δογματα, blasphemas doctrinas ab illis damnatas et re κώ τηι, αυτῶν κανακριθενται β ελυσσοῦ probatas detestantur, perspicue et insignitor μιενοι βλασφημιοι δόγμιατα, προδήλας συν concomitante praeceptorum diuinorum im ' σποριενης - τῆς τῶν δεσποτικῶν πτολῶν pletione et obseruantia. Quae immobiliter εκπλ ρώσεως. In γένοιτο πάντας muας et firmissime custodientes, saxit, ut no omne ακλινεις γενομενης λακας σκατακρἱτως

sue condemnatione sinamur coram tremendo παροιτῆνοι τ; φοβερῶ σωρ φλοικτῶ βήματι et terribili tribunal Christi veri Dei nostri, ρι-τῶ αλ Θινῶ μου ἡμῶν, μεθ' ἔ τῶ Θεῶaui et Deo patri simul cum illius spiritu κών Πατρὶ ἄμαι- αναιγιωην ζωοποιῶ κἀ

363쪽

sanctissimo, vivificante e substantiali, glo. μοεσ---ἀΠνεύματι Albe, μιή, κράτος. ria honor, Potentia, manc et semper et in mi Gu ἀῶ - ἀς τοὐς ἀτελε-- -νως infinita sit saecula. inmen. πλοώνων. 'Λμέν III. In me hori Politani, quem patriarcham suisse eonstat ab a a goo adsis Epistola synodie ad Leonem III papam. septem synodi breuiter describuntur e

probantur hune in modum: . Salubriter re eterea reuerenterque vene- - ποις οισπασώω ἀπαλγμων suror, et amplector septem fieris et Meum. τιμω τὼς αγίας is χωουμενικας ἐπτω ν-

ni s nodosi omniaque superimuralia et δους' su τα. μαυτας δογματισθέντα in salutaria dogmata et decreta, quae a sanctis κηρυοέντα Θῶά τε - περφυῆ M. σομ et diuinis patribus nostris, quos olim spiritus τήρια δογματα παρα τῶν σώον sis sinctu ad celassam suam regendam pascen φοροι πατέρων ἡμιῶν, κοιτα καρον δε damque fel iustituit, in illis exstant sancita et M το Πνε ριοι το αγιο ποιμο ει τήν ἐκ- determinata. ληHae, αυτλ ρυπειν.

Inprimis quidem sacram trecentorum et ρωτα μὴν τῆν ἐν Νικαρι συνελεισαν octodecim celeberrimorum patrum synodum, τῶν ni αοιδριων πατέροον ἡμῶν σύνοδον, qui quondam apud Nicaeam ciuitatem con κατοι τοῦ σεβῶς μ ριανιώδους 'Αρέου ' ον tra impium et stiriosum Λrium conuenerunt. τῆς ἐκκληινώις ἐξωσασα, λιν maia αληθε Quae et Impietatis auctorem ab ecclesia ex , ,υΘυτατην διοι λυροῦ in Θειου συμβολεν pulit, et fidem ueram rectamque per saerum ἐξεφωνησε τον ον λογον, - τοῦ Θελυίν, illud diuinumque m lin nobis exposuit: Ἀλσμιοι κατ αυτον, σμιο-ιον δε τῶ Πατρὶ et Deum verbum, meique filium, non crea- - συναναρχον, ὼς Θεον αληΘιν-γω κτλην turam, ut ille sediam homousion et cer τοῦ απαντων ορΘοδοθος ἐλπικατι-

tum verumque Deum, et rerum omnium creat rem ne orthodoxe determinaniti

Deinde vero centur a et quinquaginta san aer τὴν - αὐ- ἐν ταωτη τη βασμctorum diuinissimoriamque latrum syno λιδι τῶν πολεων σπια οιοθῶσαν τῶν ρο. dum quae post Nicaeam in hac regia ciui Θεοπνευτων πατέ eo. 'ον ινοσιν πνευμ r

364쪽

et unam es, Christi. η'.Dei nostri personam, παπα- , , δυο θυοτεις ἀσυγχυτως duas vero eiusdem naturas sine ulla cuni ἔκ άλαρετως σοψλῶς ἐσατρια σε τὰ α ansione ac diuisione inter se unitas determinansa, δεῖν si ἄνθρωπον αποφηνασα, 'M-τη unum rursum eumdemque Deum et homi ἀ Ιαν-αμιν, ηυ μος , σιληοῶς Θεοτο-nem simul esse declarans ac sacram tandein a οριολογησοι virginem Mariam vere proprieque Deiparam esse pronuncians. Ci plector quarto sacramuexcentorum et ,σοι ταῖνα τῶν ἐν Σαλκοδον συνatas triginta diuinorum eoque adflatorum a Wντων ilήκ-ων Ῥακοποι ἐδιων η λει aram Chalcedone coacto um synodum quae ceων παειρον. ηπιοῦ τους δυσσεβλ, υτυ--piissimos Eutychem, et Dioscorum, ob πιο -- Διοσκορον την ζοφώδε

Luramque ac tenebrosam eorumdem consum. ἐσκοτισμιh. αυτῶν σύγχυσιν κατεααισε 'sonem condemnauit His anathemate iudi m τώτους ἀναειμιατίσασα, τέλειον αυτον gulatis, unum eumdemque Christun Deum Θεον - τελ- ανΘροπον τονι αυycv μι νae Dominum nostrum et hominam persectam, κρη Θεὸν μάν ἐν δυο φυσεσι Mου ποτοι ne Deum rursum persectum esse in duabus μαι - χυτ atri αδ-έτως ευσεβῶς

ridem naturis, in una vero persona incon πιεκηροξεν 'as indivulseque exsistentem, ii deprae

dieauit. Tun, quintam rursum sacram centum et . Eτι μιν κν τῶ ν αυλ -ντ αυτ usexaginta, quinque sanctorum patrum syca , Θ μέρητον πελον συγκροτημααν αγιωκdum, quae in hac iterum diuinae deoque ad πεν την συνοδον τῶν F, αγων ανωτέρων

dicta ciuitate coacta, impia Theodori. Ne ἡμ- τις τοι Θεοδώρου Nesseas, προς sorii, Origenis, Didymi , Evagrii, reliquo δε - Ωριγενους, Ἀμου τε μ Ξύσιγρι

xumque haereticorum praedicta sectantium si τῶν ἐραν χευτους και δόξων ασεβη dogmata, dudum quidem ante apud pleros δόγματα, ,εως μὰν παραε ηας πολολre occultata, I ae id vero tempus acerbos κρυπταριεται, τηνικοευνο δε πικρῶ σεναφυμ-

enuo ramos surculosque proserentia iusta τ' - ανο αώσαντα ἐξέπεμε, δι' in γαρ excidit; quae enim lsi mente delira, se et αυτοι μηρμουν μιυΘολοτηιμάτων , 'Isheias sabulose profitebantur, ea Iudaeoruna et pa- τε - 'ERιηνιμο μῶλον, Ἀρις-νικἐ δώganorum imaginationi verius, quam Christia ἐπηκολμησαι

norum fidei a sentanea eranti

365쪽

namque operationem , - Christo seruatori nonso tribuendam docebam.

- Reeipio tandem septimam samath centri ' τι ταυτο δ πάλιν a. μενα ταῖνα

et quinquaginta sanctorum patrum synodum, την ἐν καιέοι το δεύτερον συνελΘῶσαν τῶν aeostro soc aeuo in ciuitate Nieaea inuo ce ἐν τῶ καγ' ημαῖς χρονοις μν πατέρων ἡμlebratam, quae omnes praecedentes sacras in ulv ρων συνοσον atri πάσαις τάς Miodos, earumque dogmata ac decreta con oλαβουσα ἁγίας συνώους ατεσφραγι- firmauit, et quodammodo obsignauit sacra κοι πω τώτων δόγματα ' τῶν πεπτῶν κἀTumque ac venerabilium imaginum cultum ρῶνώκονων τήναρχῆθεν παραδεδομένην τῆ mlorationemque iam inde ab initio ecclessis eκλa τι προσκυνησιν ανοκοιτο, χρωασω araatam, Iiscepit. definiuitque non secus παραπλησίως αυτοις τῶ τυπω τῶ Θοποιῶ venerandas fel esse, atque vivificae crucis παυροῦ προσκυνῶσθαι ' ἀπεβαλομεν τῆς ἐκώeffigiem. Eos proinde ex ecclesiis eiicimus, κλησίας τους ἐφ' υλε και καταπροφῆ

qui in harum contumeliam et uersionem - κενολογησαντας καρ τῶν ριτιανῶν futili garrulitate Chrissianis insultant, quasi κατηγορήσαντας, τι οἰς Θεοῖς αυτοῖς reos is Deorum loco hactenus illas h Manto vene σκυνησα τουτετ Θεοδοσιον Βασλειον,

renturque quiae sunt lxeodosius, Basilius Σιπίννιον, τους παρορασεν Θῶ ἱερωτικῶν et Sisinnius, qui Dei permissione episcopali νων ἄρξαντας. bus sedibus praefuere. Has itaque praeductas sacras et oecumeni Καὶ ταυτα τρις ἀρηριόνας αμας dirus ua cas synodos sulcipio, et omnium electorum. νικας συνοδους ἀποδέχυκοή, - παντων τῶν beatorumque patrum dogmata et opuscula, ἐκκρίτων Si μιακαρίων πατέρων τοι τε, ut quae ab omni reprehensione alienam vi, sata ταυρον πονήμιατα ἀσποκορια , uo δι- et inam salutisque findamentum contineant, δασκαλίαν αἰνε πιληπτον, σοι σωτημα Θ ex antino complectores demum quoscumque μώλιον , si κοβολική ἐκκλησια προσώ- elesia atholica recipit, illos ego quoque τα ἀποδέχηι , καὶ - αποτρέφετοι amros

recipior et quoscumque illa auersatur, illos τρέφομα ' Ἀσποβαλο ιοι δὲ - παττελῶς ipsos et ego itidem auersor. Exsecro etiam αποτρεπορια τους απο Σίριώνος τῶ μνου, modiaque omnibus detestor, qui a Simon I si μό- τῶ λυρο της εὐσεβείας παντοι- mago adpellationem sertiti, et ab omni pror πασιν ἀποπεπτωκοτας, - Λεαι πονηρῶν sus pietate exuti, ad praesentem usque diem δρομιατοι M. φειροποιῶν ω υμτας prauosum exitialiumque dogmatum opinio την τῶν αγίων παραδοσπ αλτη-ντας nibus sanctorum traditionem infirmare, viru- -πικρον τῶν ζιζανέων σπορον συναναμιξα lentumque aiaaniorum Gemem orthodoxae ἡ τῆς ορθοδοθας αρέρα τολμήσαντας, fidei agro immiscere non cessant. Mos, in τύς τε οι-Θεριατίζω, - πάντας τὰς το quam, omnesque eorumdem sequace. Ase Furis αυτοῖς M. A λυμ ν της -τῶ μ

366쪽

Illa Nieephori Pol ad Leonem III epistola graece primum prodiit in ares sy-di Ephesinae litat tot saeculis ita iunio p. 3os Helial ouesti su et latine in Theodori

Peliani versone illor iam e la a mim p. 34a ibid. 16o4 sol. Deinde veterem latinam edisonem ad Baronium misit Fronto Ducaeus, descriptam ex magno codice conelliorum into bibi canonicorum ecclesiae Virdunensis in Lotharingia. Dedit igitur eam Raro sis in M, atalibus ad a. 8ar. n. 9 seq. Denique eum Peliani ver ne legitur grame et latine in eo, viliis Labbei tom. VII. p. Iaos et Haeduini tom. Iv. p. 78. Graecis utrobique ex praeesar aodice Seguleriano castigatis. Fabr. V. sapra in via. VIL p. 6o6 nri se a P. O4. r. valia eiusdem narratio s. fragmentum de sex synodis, ex us antincteticis, et de eodsi Moctuans synod XXXII. ntaris et s6. atque XXXIII. Mattham in Notiti eodLata Mosque .ed in sol. p. 4 et 6 sq. Harh

IV. Phota, qui patriarchatum CPol gessit abis. 8s7 ad 867. atque iterum ab αs I. ad 886. narratio de septem synodis, quae incipit: ἡ πρώτη - --νικη ἀν--δος, saepius lucem vidit, atque pars est primae tua pictolae ad iohaelem Bulgaria principem, ut dicere me memini ol. XL pag. II sqq. ubi id notas, et de codd. add. cod. Minquens XX in Matthaei Notiti codd. gr. Moiq. in 8 p. ara. R. μα Nunc tantum. modo addere iuuat, hunc esse libellunt Ρhodii de tynodis, quem laudat uviis p. 4so de consensu, atque alibi et illam Photii epistolam versibus expressam gallicis Cluistianissimo Ludovico XV. oblatam a P. D. Bernardo meatino, editamque Parisiis III8 4. hoc titulor Maximas ur Ia eos ite dumine Mehaes, mi cata aris. Diversa tamen est, et necdum edita eiusdem Pliotii ἐπιτορι τῶν πρακτικων - -ταο κουριοικῶν συνολον, qua incipit: ἀναγκαῖόν μι μιαοντας ἡμῶς ριτιανικῶν ἄ-έσεων ratas δεῆσλιε, S. In bibl. aestimateste Lamiario III p. 46. inprimis p. 4- sqq. Κοllar cod. LXXvlΙ.J V. Anonymi Συνσια τῶν ἁγώ- - . μι-- -όδων, - ην ποτε s. κατῶ τινων ἔκαι- αιυτῶν--να Θη. -pendiaria narratio de septem universosita synodis, via, Pando e eontra quo ροι Me ear miseris congregata. Incipit: χρη γικώσκειν πάντα er πιαινον, τι ἔπτά εἰσιν ασγαν ' Primus edidit graece . MS bibl. Λugustanae Dassiam se Matiri dicavitque Theod. Cautero, Augustae Vind. 393. 4. , Deinde Commelinus se iuuat graece Gelasi actis θnodi Meaenae edisis eidelia 16o4. sol et latinam Abraham. Sminari r nM, iisdem Gelasi actis per Rob. Bais eum, eorum versis, ibid. Ab eoti pore Ioannes a Fiatia synopsi istam graece et latine cum Λbrahae Scultet versione iterum vulgauit, mimst. 16a4 8. adiecta Ioach camerarii breui de 'nodis oecumenicis enarratione. Praeis scalaetum vertit etiam latine inradus istortis ιν euius interpretatio tegim in

367쪽

uiua Commentario amouellas p. r. Argentori inis et ina9. . nec non in libro secundo saerariam lectionum capite undecimo p. mo. Norimb. 1643 8. multis partibus locupletior in licet idem initivin e multa eadem habeat synopsis de septem synodis oecumenicis, quam iri ex codice Antonii Eparebi graece et latine edidit Stephanti is a Una tom. I. Variorum sacrorum, Lugd. Bat. 68s. 694. 4. p. 8I-H8. Consessionem autem fidei, quam idem p. 118--Iay lio, vi videtur, auelare subiunxit, hoe etiam loco exhibere iuuat. . Credo in unum Deum patrem omnipotem Πιμύο εις λαι Θεον πατέρα παντ-ertem, creatorem coeli et terrae, etc. Si sem ορα. ποππην ρανῶ Η τῆρς' ἔμω φρονῶν tiens et confessus immutabiliter fidem in em κω διομολογῶν ἄπαρατρέ-τους τήν ἐν τη-sia catholica et apostolis aedificatam et καΘολικῆ M. Ἀποτολικῆ ἐκκ-- ἐφιδρυ- adnunciata septem sanctas et generales syn- μένην τε κω κηρυσσομέiην πιπιν, τας γι s

Primam, quae Arium et ili consentientes Τιεν ἐν πρώτην, io δη Λρειον sm οὐ eum abominanda eorum doctrina, quae ομιοφρονας αυτ αρια-e βδελυκτλαυτῶν docet creaturam adorationem, uertit et κτισμιατολοι ἰοι καθελουσαν ηπι διν ἡ 'aeringit. ξασαν. Secundam, quae meate aptum Macedo vi δὲ δευτέραν. άις τον φρενοβλαβMnium ab ecclesiastica eommunione et flavone 'Mακεδονιον της ἐκκλησιας ς χοροτασι ς remouit et abscidi qui adhaereret insaniae εο ακίσασαν is , , ποτεμ-αν 'Amo ad Arianam proxime a Ment in 'uum παραπλησιαν si αυτο μανίαν μεμην inordinem creaturarum cogeret sanctissimum τα ἐν κτωμα νωγαμ - ἔτος το παναγιον et omnipotes tem Spiritum, a creaturae ad. - παντουργον τιΘεις LIνευμα κτισματολα

satione non cohibebatur. τρῶν ἐκχνέσχετο

Tertiam vero, quae tollat et euertat Την δὴ τρίτην, χος καλ-μιν ἔσαν haeresin impii Nestorii nouam ubique et Deo δυ-ιβῆς Noraesit - τῆς αὐτῶ καμνοπφ' aduersam. Nam totum hominem Deo Verbo M- Θεοπυγῆς ουνέσεως ἔτος γαρ τον

sebat et monstrum istud doctrinae dissemi τασἡως ιδιουπλατο αυτιν ἐτερατολόθ' nabat Quapropter filium et Verbum Dei, - ἐφανταζετο ast 1 - ιιλο ανθρωπον quod in carne adparuit, merum ess homi τον σαρκὶ ἐπιψ ανεντα siον , Λογον τῆ Θεῶnem somnians exper consequentiam. ββ ὀνειρώξας, 4ικολέθως ο τρισαΘλιος κωλῆν miserrimus, sanctissimam virginem Dei, - , παναγίαν Θεοτοκον, χρι τοτοκον

Quartam, quae infelicissimul Eutychem Την δε τεταρτην, iso τον λ χματον et superbum Dioscorum anathematigauit et in i is Διοσκορον λατορα κατα ἡ 'deturbauit, cum omni eoruin societate et ξασαν κών ἀναΘεματ σασαν μετὰ τῆς φανineptis eorum mentis Nam Domin car- τασιωδους αντῶν φρενοβλάβεέας γυμ πά εnem nostrai non esse similem nec consub ἀυτῶν τῆς συμυιοιρίας την ἀ τῆ πω

Corale

368쪽

rum naturarum, post uniouem vero in naua κλα - φυσεων ἡ Ἀρεσιν συι-αλα μην consumi et conustari naturaria, nulla natura μσιν, μιηδετέρας ἀποσωμης σῶα τα ἰλώ

cum, nec diuina nec humana, servante sar μαντα μηνε τῆς Θῶ- -τ σης ἀνθρωπ-M.tas tectas suas proprietates Quintam, , rescindentem et in moeres a1 δὲ πὲμπτρον - - ἐκσεμων τε κα blane redigentena, ea, quae diu ante a tertia αποτεφρώqασαν τέλεον τοι - πρ- μενynodo fuerunt exstino a. Insupor et dete- ας τὸν τώ ς συνοδ σεισειννα. - δὲ danda dogmata impii Nestorii in urbe re ἀναε μι -κ παλιν μιιοκαι δογματω τε gia impie sicca administrantis, et linodori δυσσεβῶς μορω τῶ της Aασιλὶδος α)εως Mopsuestiae iniquissimi episcopi, quae herum οραρχησαντα, - Θεοδώίρου τῶ μι-τιὰς fuerant quasi flatu suscitata. sicut et omne. Θεώμον ἐπι-σπησαντος ' ἀλοῦμεν

alios. qui istis ineptiis correpu labor tanti αυτῶ παντας τους τὴν τοιαυτην uino o-

Us et euellentem et demetentem doctrinas φροσυνην νοσησαντας ἔτι δὲ μ ως λα- origenis, Didymi, Euagrii, gentilium do σώσασα, τε - ἐκειρίσασαν 's1ρογένην, gmatibus incoctorum, qui imprudςnt - Δίδυμον κών E--μι- λην φρονι λον τι- inepta sententia, in ultimum impietati bar' - αισυνήτω γνωμη - ἔσχατον βυθον intum delapsi sunt Nam diuinitati gradu αθεοτητος ἐμιαν-τωκοτας βαθμους et inferiora subsellia fingebam et excogit - - υποβασεις Θεοτητος αναπλάσαντες ην bant, animarum prae istentiam, et illarum, νυχῶν ας ουπαρ- ην της προς το Θῶον seeundum diuinitatem nutus sui. Offluuiis t αυτῶν νευ - απορθιας τεκμ αποπτωτεις l,psus, fit in se ipsis substituente et admit ἐν ἔαυτοῖς ποπησαντες εἰς διαφορα-τε Η

tentea, illas ad diuersa et varia corpora cce πολυειδῆ σώριατα μετεγγιδεντες ταυτασdere, et in illa detrudi volebant, et suppli- - μιεταβαλοντες, Ἀω τελος κολασεως; eiorum finem, et daemonum restitutionς - δαμιονοον αποκαταποι-ς, απο κοιλίας in priorem flatum et ventriloquium eru um του λεγομενον Ἀρε ηaενοι Ῥιθυροτομως etes, ire' aperto sabulabantur, cinanitorquo haυΘολιγησαν τε κω δέ α φ -σαν. iactabant et decautabant. QSextam ero ut reiicientem et auellen em I ἡ εγιτην δι ως απο ἡψασαν τε - κα-- Honorii. Sergii, Macarii socios uepto et πιασπασασα τὰς αμφὶ 'Oνώριον, ην Σιρ- monstra loquentes, simul et eos, qui illorum γιον, γρον ἄκαιριον, τους τερατολογους ηαimpietatem impotenter repraesentabant, cum πωραφρονας αμια δε ηνν τως την πυτῶ eorum peregrinis et alienis fignaent si VNam δυσσεβειαν ακροτοῖς ἐναποριαεαμένους μετὰ quippe voluntatem, et unam perationem. τῆς ἐκφυλα. αλ-στου αυτῶν κλασμιατ Christo Deo nostro, ex duabus immutobili λογίας εν γαρ Θελημια iam ἐνέργεια bus naturis emergenti, cisti miseri pessime τῶ ἐν δυο παρα-πτων ψυMων πεΦυκοτι

Cum his vero sanctam magnam septimam LIρος ταυτα δε-m H A Fδικαίοι το λυ- synodum Nicaenam secundam, ' Osist imagi τερον ωρος - μεγαλην ἐβδίμην συνοδενός num is ipsius Clitisti hostes, et sanctorum τους εικονομαχους - διαμμο ριτομαχους

Corale

369쪽

3M tem et remouentem et eum illis abominabi mi καταβαλῶσαν. os crin αὀτου vi την tim Mantina orum haeresim mam Donata βδελυκτὸν 1ανιχακην αυτῶν ρυρεσιν auosri Iesu Chris sanctum eorpus, et nobis γαρ τλ eis ἡμιῶν 'Iησῶ Xρι--γιον σω consubstantiale, rimagine repraesentare - a M. ομοώτιον vis γραφ--ον3πῶς. κυσα horrebant, illud nec figurari ne circumseribi τοντα το αγραπτο - αἰ- ίγραπτω posse debaceliantes, ac propterea nec nobis τῶ -ταβακχάοντες, - δια τῖτο μιηλα esla consubstantiale, impotenter et furiose μ ομούσιον, -νικῶς συμπερ νοντες. αυ- concludentes. Mas ergo septem sanctas syn- τοις ἔν τοι διγίας - οἰ-μιενικῶς -τω συν-odo generales recipio, anathematizans eos, δους αποδόχηέα ἀναειμιαστίζων μεν, squos illae anathemate se percusserunt, et ἐκεινοι δεΘεματισαν, Ἀατασπαζομενος δε amplexu et osculo excipiens, iterumquc ce' μιπαλιν κών ριεγαλυνων. ος Breυφημησα lebrans eos, quos illae laudibus et testimonio αὐτη μου ἡ τῆς πίποις - τῶν - ταυτην iaci sua prosequut e. Haec est acie meae et ινηκοντων ω -- αιυτην φιτωικόνων μιμ-ru quae ad illam pertinent et ab illa λογιοι. ἐν ταυτ νισι η ἐλπίς, αδ- dependent, consessio. In ea spes mea col- - ίλοις ποιον, σεις εὐσεβῶν ἀεικελέτη lacata si, sicut et omnium aliorum, quibu3 τα κα τῆς καθαρας κοφακιβώλου δίεις apietas curae est, et quibus innatus est diuinu Xρπαγῶν Θῶος ωως προσπέφυκεν. amor purae et sincerae Christianorum do inrinae. Non omittensis e sam Ion amitatur amemmius 'aetus cire a r38o defunctas, qui in protheoria epitomes sacrorum canonum hon pluribus, quam septem synodis unis versalibus testimonmm perhibet his verbis r. Priina synodus Oecumenic Nicaeae sub Constantini Magno, aduersus Arium, qui ematuram si dicebat Dei filium, conuenit,ae omnino CCCXVIII. diuis sanctisque patribus congressu, Arium anathemati subiecit. Secunda L. patres habuit, coacta Coussanistinopoli sub Theodosio Magno, contra

tii cod. Matrii. ad vol. XI. l. et memor tu, eoque pleniore, urit sol. 86. Harmenop. de diversi eationibus, st. II. lib. Π tit. III. cap. I. sol. I93. auerso Harmenop. narrathiticilla de tribus to-- synodieis sub-unre, Conmmino Porphyros. Mari Comneno et Michael PHReologo, ια etiam exstat in eod. Vindobon. XII. r. i. see. Nesset eatal. Ss caesar pari. H. p. aro et -

eum vers lati eurisgarunt consectores an codd gr. Taur. p. 38o R. sed emendatior quoniam rein peritur in cod. Matritensi, inde eam Diarte a..3so iterum typis exprimendam curauit in eod. cod. fol. m. sqq. sunt Harmenopu epitome diuinorum Liactorum auonum, praemia. Indice illorum canonum, in epitomen redaciorum,

aliaque Harmenopuli scripta. Ham

e In Freheri iure graec - romano lib. I. p. I.

370쪽

Tertia sol, Theodosio minore coiit Ephesi κοντα ἀγών ουσα πατέρω, res contra mestorium, qui Christum tradebat μάτι- n τρίτη Ψοφω---οhris

actas dicebant ideoque a DCXXX patribus συγκροωῆνων, , εἰς μυων φ - ἀποπελ ibidem anathemati subiecti sueriant. Quinta AE κακοσιοι προακοντα γω ἔσω sub Iustiniano I. Constantinopoli collecta, πατέρων ἔς - ανου πισο AEn πέρι Iuum CLX. studii patres adessent, Quartae mi επι γεπινιανῶ - πρώτου ἐν Νωνπαντινεροynodi decreta confirmauit, eique resistente , πόλει -ναιθροισΘεισοι, λοιπον ἐξηκοντα Me inter hos rigenem atque omnes haereti πέντε αγέων - πατέρων, τὼ της τετο eos in iliemat mulctauit Sexta ridem σης παυρωσε δογματα, ἡ τ ῶως- Constantinopoli habita, Nongressis CLXX. μου ταυτ ἀνεΘvaώτισε - - αὐτοῖς sanctis patribus. sub imperio Constantini 1ριγένην - τους αἱρεπικους et ντας Barbati, anathemas sententiam tulit in em, δὲ lis' ἐν Κοννταντινουπόλε . mino a qui nam in Christo voluntatem et nam Θροι Qῶσα, κατον ἐβδοριηκοντα αγ- ἔσω agendi vim tradebanti Canones et ipsa nul- πατιμ. - Κων-ντώου- Πωγωνοιτε los exposuit, uti nec quinta secerat. ideo τες μίαν Θέληπιν - μιαν ἐνέργειαν ἐπὶ nonun duntaxat ex ponendorum caussa Θροί- η - Ino πεν-τη, ut vocat .apropter et isthae lexis dicitur, uti quae Theodori Balsamo initi t. . Iur Graeco suppleuerit, quod sextae deerat, monum Romani λοορώνη, - κωνω την Κοννταπι scilicet expositionem. Aέπολιν ἐν τῶ Πέλω συνγ ο-η τῶ Πιμ