De epilepsia dissertatio inauguralis quam ad medicinae lauream assequendam in celeberrimo ac pervetusto ... Joannes Martinano

2쪽

Inter nevroses Epilepsia sat terribilis est, ac frequenter incurabilis, quod plerumque vel arcana sit causa proxima seu conditio palliologica, in qua radicatur, vel si nota est, amoveri nequaquam possit. Qui hoc morbo corripitur procumbit plerumque Subito humi veluti sulgure percussus, se se vehementer agitat et contorquet ac sine sensu consistiti Quare optime definita ab omnibus veteribus atque recentioribus practicis suit Epilepsia veluti nempe: - u Subitanea

a abolitio sensuum internorum externorumque; una cuma alterna contractione et relaxatione omnium muscua lorum voluntati subjectorum, plus minusve perdurans, i donec tandem infirmus ad pristinam redit tranquillia talem, atque integritatem operationum, reSurgens pe- et ne a εomuo prolaudo, persecteque inscius eorum

si quae evenere. v

Epilepsia ut ut de repente saepius iuvadat, quandoque praenuntiatur quibusdam signis quae tauquam praeludia haberi possunt. Sunt Dilepsiae prodromi memoria debilior, vertigo, temulentia, cephalea, SeuSus mo testus oculorum, intuitus diversae sigurae, spectrorum, diversique modi splendoris; ita terdum praecedunt accessum fremitus interni, aurium tinnitus, asperi dissimilesque sonitus, vel sensus aquae veluti irruentis, vel strepitus procellae et tonitruum: Praedicunt etiam nonnullis in casibus epilepsiam animi maestitia, proclivitas ad iram, pervigilium, insomnia terrifica , anxietas in

3쪽

praecordiis, anorexia, vomit uritio, vel Se usus vacui, aesames immoderata. Ingrediente accessu, convulsiones vix inceptae, atque mutua intermissio sensuum, pluribus in casibus, illico ad culmen evectae videntur, Saepius vero aegrotufi mittit quosdam gemitus mutulos, aegre voces articulat, veluti balbutiens, vel loqui contendit, et nullum sequitur verbum; pectoris angustia eo crescit tamquam si gravi obrueretur saxo, vel serrea manus urgendo illud constringeret, ac eliam veli eme utes accusat cordis palpitationes quae oculis apparet.

Accedit saepissime quod epileplici, accessus ingressu, prosilire sentia ut ab aliquo corporis puncto id, quod Aura Dilmtica nuncupatur; quae quasi a periiseria

protendetis ad aliquod centrum sIs lematis nervosi, est veluti flum ductor vel scintilla, ex qua crepitus pendet. Haec aura exprimitur tamquam sensatio frigoris, aut venti, nunc veluti fremitus, aut formicatio, nunc quasi tensio dolorosa, quae oritur ab una digitorum extremitate, et saepius a digito minimo manus atque a pollice pedis, decurrensque per partes intermedias pervenit ad scrobiculum cordis et ad caput, refertque hinc vel ad nervum intercostalem, vel ad cerebrum, arcanam illam concussionem aut perturbationem per quam emergit accessus; interdum visa est fluere aura Epileptica a Stomacho, a venire, ab utero, ab inguine, a tumoribus, ab ulceribus, aut a cicatrice nondum persecte, vel jam obducta. Praeter haec symptomata observandus venit interdum subitaneus in aegroto pallor vultus, qui colorem et lineamenta induit hominis perterrefacti. Multiformes sunt, coactaeque ac vehementes Singu

4쪽

lae musculorum contra tiones. Contrahuntur enim musculi capitis, et frons corrugatur, elevantur criues et supercilia incurvantur, atque ph7siognomia, maxime iuquodam numero infirmorum , indignationem et iram praesesert. Porro oculi protuberantes, immobiles sunt et truces, palpebrae modo apertae modo sere clausae se se vicissim percutiunt, et saepe iam stricte contra hucitur ut frustra conamur easdem adaperire. Oculus sua in orbita velociter convertitur, ab axe recedit, et se se talitat. Multifarie ac vehementissime moventur maxillae ita ut dentes interdum frangantur, et persaepe accidat luxatio; non raro sanguis eruitur ex ore, horribilisque

spuma fluit cruenta, vel obtruncatur lingua. Caput uudequaque versatur, motus clonici sibi succeduut incredibili celeritate, et tauta vehementia, ut periculosissimus esset eos praepedire; tali pacto sunt

omnia obstacula amovetida ad quae aegri concidere pos- fiucit, omnia vestimenta auferenda, et praesertim cir ouendum est caput stragulis mollioribus; artus quoque alternas agunt sortes contractiones cum relaxatione, manus interdum tam compressa videtur ut saepius ungolae perfodiant cutim; lacerti ac crura coticuli untur molibus tam variantibus ut impossibile sit ne generice quidem eos describere. Respiratio tarda, profunda et dissicilis evadit, plerumque vero sterior adest vel ron-cus, veluti aegroti in extremis pneumonitidis angustiis collocati. Pulsus plerumque inaequales, parvi freque u tioresque, ac si febriles essent, interdum lenti, vel etiam perditi atque suspensi videntur. Si lux candelae oculis admoveatur miseri, pupilla minime contrahitur, vel ad summum aliquo temporis puncto Oxillat; retina suam

5쪽

amittit sensibilitatem, vel impressio quam ipsa transmi tit minime percipitur. Si vel licetur, pungatur, lacer tur vel uratur aegri cutis, nullum sensibilitatis indicium exhibet; odores non persentit, quamVis olfactus sensus sit qui imperfecte suspenditur. Colutoria sere omnia adaperta jacent; sudor copiosus, laetidus infirmum plerumque operit; Sphynteres relaxantur, qua de re sae-ces, urinae ipsumque Semen in voluntarie saepe saepius

suunt. - Beseri Wan-Sinisten se nonnullos vidissoepi lepticos sanguinem mittentes per anum; interdum lacies, teste Tinoi, rubris spargitur maculis, verisque echymosi huS. Accessus plerumque ad breve tempus durat, interdum ad quiaque vel sex horae momenta, modo ad duas, tres ac quatuor horas extenditur. Insuper et Symplomata ipsa diversimmode diversis tu casibus variant; conjuncta plerumque sunt et gravissima et violenta, qui umorbus idcirco gravior admodum sit, laevia interdum

quamvis morbus non minus sit timendus Epilepticus a paroxismo, veluti a gravi Somno, exu git, raro ea celeritate et alacritate, ut integrum mentalium lanctionum exercitium illico recuperet; ut plurimum caput dolet, et hebetudinis se usus motusque superest, a quo aeger pede leutim excutitur.

Si morbus ad prosperum deflectat exitum accessus paulatim rariores fiunt, atque in intervallis infirmi aspe-Ctus eos characteres amittit, e quibus epilepticus plus minusve distinguitur.

Quod si conditio idiopathica, utcumque sit, cui accessuum reproduclio annectitur, ad exitum progredia- ur tu faustum, tunc non modo paroxismi graviores frequeutioresque sunt, verum etiam in intervallis epilepti-

6쪽

eorum ph7siognomia stupiditatis lineamenta exhibet; et reapse hic morbus male deflectens, plerumque in maniam, in paralrsim; in amaurosim, in apoplexiam vertitur.

Dissicile est assignare quinam sint instinus, qui ad

accessuum reproductionem magis concurrant. Observatum fuit saepe inquere atmospherae vicissitudines, ventum furentem, electricitatem aeris alteratam, morales perturbationes, at pluries etsi nullus ex hujusmodi in illuxibus sit, Epilepsia reproducitur. Tinoi commemorat epilepsiam menstruam in mulieribus, in quibus,

redeunte luna, accessuum reproductio constanter lincum habebat. Legimus de Iuvene qui singulis mensibus, statuta die, eademque hora ab accessu corripiebatur; de Adolescentula, quae quotidie hora decima praecise regulariter ab epileptico vexabatur accessu λde muliere, in qua quo latinis bis reproducebantur ac

cessus.

Plerumque accessus epileptici de die contingunt; Cum noctu eveniant, aeger levem patitur perturbationem quae partim eum excitat, inde sui conscientiam amittit et delabitur in somnum, ubi vero expergesa clus fuerit, generalis tantum lassitudinis sensus de eo, quod passus est, eum admonet. Epilepsia illis adhaeret silis apparatus nerveO-muscularis, qui sensorium, organa sensuum voluntariOrumque contractionum comprehendit, ita ut illis subjaceat habitualis periodice reproductio uis legibus, quibus apparatus iste parat. Plures conditiones huic apparatus extraneae concurrere possunt ad epilepsias evolutionem. t Iinc intelligitur quomodo status pleto rae vel congestionis, vasorum nervorumque uteriuO-

7쪽

rum distensio ob dissicilem menstruationem, extraneorum corporum tu aliqua corporis parte praesentia, acida in stomacho insantum, et velicatio et irritatio vermium epilepsiam gignant serventque. Hinc epilepticorum Convulsionum sanatio per remedia apta ad hujusmodi morbosas conditiones tollendas, consecuta. Sed

id quod epilepsiam omni altera convulsione graviorem reddit, est singularitas, speciscum sui generis hujus

convulsionum formae. Lex Pathologica est, phaenomena morboSa, utcunque Bint, quo magis typum peculiarem et constantem habent, eo magis e communium gradationum scala abire, et alia phaenomena maiora vel minora tantum in gradibus, eo dissicilius lolli posse, majoremque alicujus organicae assectionis, vel innormalis

structurae suspicionem asserre.

Iu hystericarum convulsionibus, ac in perturbationibus hypocondriacorum, morbum non tam dissicilis eSse curae observatur, et a superscialibus morbosis conditionibus dependentem quo phaenomena magis vaga apparent atque irregularia, proximaque Sympto-malibus aliis infrmitatibus communibus, e contra dissicilioris esse curae quo magis phaenomena constantia

anni ac singularia. Si Epilepticorum physiognomia

quae semper per aliquos habet sui generis characte res, sensui magis quam descriptioni saciles observetur, videre est, epilepsiam saepius quam aliae convulsiones organicam esse. Insuper nemo est qui nesciat quod ubi de systemate nerveo agatur organicae alteratiouis character ex cranii, cerebrique visibilibus mutationibus desumi non possit.

Mirae epilepsiae singularitates medicum philosophum ad non agendum quasi adigunt, cum non ba

8쪽

beat quo haereat, ut eam utilis diagnoseos criteriis firmisque experimentis subjiciat. Phaenomenon est pathologica Epilepsiae conditio;

Phaenomena sunt, magis quam in alia quocumque convulsione, morbosa epileptici accessus symptomata. Beapse epilepsia armorum veluti ictum repraesentat, et epileplicus de repente jacet convulsus; convulsiones musculares sive sortes sint sive debiles, ab absoluta sensuum abolitione non disjunguntur, nec in te rumpuntur sensus, quiu simultanea adsit evolutio convulsionis; quae simultauea conjunctio actionis cessatae in nervis sentientibus, actionisque auctae tu nervis moventibns, m Isterium eSt. Be quidem vera phaenomenon est valde considerandum ille plus minusve sortis gradus habitudinis, quae in epileplicis observatur, in quibus modo quo

gravior sit morbus, externi sensus ordinariis impressionibus lentiores fiunt, tardiorque meus est ad per ceptionis, memoriaeque operationes, quia debilior sit musculorum vis sub paroxismo, vel mitiores minusve, diuturnae ac violentae convulsiones fiant. Arcanum denique est in epilepsia aura epileplica, quae saepius est primum flum quod movetur in extricalione paro-xismi, erumpens ab aliquo extremo corporis puncto atque decurrens usque ad aliqua nervet systematis centra, ubi videtur a damussim illam organismi rotam tangere, unde nervet motus reproductio pendet, existimatur punctum illud extremum centrum esse veluti morbosae irritationis, quae per continua nervea sta se Seextendens ad sensorium in ipso gignat, iamque parat mperturbationem perficiat. Nam aura epileptica non raro exurgit a vulnere, aut ulcere, a fibris aut mem

9쪽

branis aliquo extraneo corpore irritatis; ast ingetis etiam epilepticorum numerus est, in quibus aura haec venit ab extremo, a digito, a puncto, ubi nullum adest vitium, neque aliqua morbosa distensio existi LSi aura epileptica constanter vel frequenter ab exintremis veniret, tu quibus suspicamur morbosam distentionem et quidem accessus epilepticus non gigneretur, tu ue phaenomenon explicari poterit per mutationes perceptibilitatis in cerebro, quae pluribus causis tribui possunt. Verum quare aura epileptica ex puncto non provenit in quo ulcus vel corpus distendens

est semper, et non tum, quum jam est extricaturus accessus p Huius aurae se se moventis conditio conjungi videtur cum ea sensorii conditione quae convulsionum evolutionem parat et videtur centrum systematis nervosi ad se attrahere aliquid ab extremis partibus, nee non ex silis, unde potest perfici illud ex quo accessus venit. Si prodesset aliquem singero iaepileptico apparatum electro- animalem, poSSemus Su spicari in cerebro adesse polum, ut ita dicam, quasi negativum alicujus apparatus qui per conditionem,

quaecumque sit, quae accessum paret, actionem exeret cum silis poli oppositi longinquioribus. Ast sub tanta rerum caligine quis credet illorum opinioni, qui idiopathicas tantum illas epilepsias dicunt, quas ex organico cerebri vitio originem ducunt, et putant nullam pathologicam cerebralem conditionem inesse in illis epilepsi is quae simpathicae vocantur PSi in hysterismo et brpocondriasi nequit ex aliquo nervosi systematis peculiari typo praescindi, aut eA particulari morbosa perceptibilitate, ut intelligatur quomodo communes causae producere possiut tam peculia- Diqiligod by Corale

10쪽

res essectus; multo magis necesse est, ut ad productionem phaenome uorum epilepsiae explicandam singularis lypus admittatur. Sint causae tamen occasionales ac moventes hujus morbi, modo pathemata vehementiora, ac vicissitudines atmospherae, modo autem errores diaetetici, vel saburrae aut vermes in intestinis nidulantes, aut calculi et irritationes quomodocumque in aliqua corporis parte; altamen ni fallor, Epilepsia nunquam gigneretur absque tali conditione in occultis cerebri aut seu-sorii fibris, quae hujus morbi productioni neces

Nimia hystericarum , et hypocoudriacorum morbosa sensibilitas ad phaenomenorum epilepticorum explicationem per se minime sufficeret ; haec enim sensibilitas est tantum conditio talis, qua sit, ut disponatur systema nerveum ad plurima giguenda phaenomena Seu-Sationis, ac contractionis vividioris , diversa relate adsormam et gradum ita ut minori gradu reducantur adsensibilitatem solummodo adauctam.

In Epilepsiae contra sermae habentur convulsionum tam peculiares et suis generis; habentur oppositionestam singulares inter sensum abolitum, et musculorum vehementer incitatam contractionem; reproductio ac-CeSSuum tam neceAsaria, etiam post longa persectae quietis intervalla, tam inevitabilium, ac morbosae Cerebri conditioni inhaerentium; ut sola mobilitas nimia ad epilepsiae explicationem minime sufficiat.

In hJsterismo, phaenomena quae per novas OccaSi nes reproducuntur saepe saepius tam diversa sunt, ut Singulis accessibus morbus hic novus videatur: Ia Epi-lepsia e contra morbus est semper uniformis, et Parin