장음표시 사용
11쪽
II 0 22 sine dubio derivandum ab adjecti v εικος, , VP qu00 monumenta nobis relicta jam perdiderunt: pron0mina ii, IV, ταυrni et L, quae non ali m0d interpretanda esse satis elucet ex iis locis, ubi adverbia pronominalia cum verbis eundi conjuncta Sunt: An. III, 5, 1 φευγε ιν ι καστος δυναται. An IV, 2, 12 ναβαινε ιν οπιν. An IV, 2, 9 πορευε σθGι Πεθ. Αs V, 3, 114 I00εV0ντ ι ιζ i, Verum ali modo interpretanda est missi vocabuli θος in iis adjectivis, qu0rum natura rem ipsa declarat. - Factum
tantum attribui solet, at, ut abSolute dicerentur sigi res αξιτυς Heli. VII, 4, 23. Pari 0d Di, ore sive u mittitur, cujus ellipSe0 Sall8 exempl0rum libri Xenophontei 0bis praebent:
ii εγαρικη Heli. V, 4, 8. η ξεν ni ReSp. Re 14 4. Sed nulli praecepta firma et stabilia; itaque quamvis multo maj0re et graviore ex parte missio Vocabuli χωο pr0- pendeat, tamen h00 substantivum n0nnunquam additur, ut ῆ ττικη hi ReSp. th. 2, 16. IGκ ωνικὴ ii Heli. VI, 2 9. Forsitan quispiam quaerat, ecquae causa fuerit, gur Xenophon, si diseesseris a l0eis n. III, 2 9 IV, 7, 19 0nnullis in aliis, adjectivis ii quia et i rotisia abSolute utatur, verumtamen ellipsin hujus substantivi nisi in iis adjectivis
quae Supra diXi, rarissime usurpet, non dubitandum St, quin auctor, omissione substantivi non minus consuetudini sermonis conveniente quam orationis perspicuitati resp0ndente, ellipsin ad usum transtulerit. Etenim nobis oeulis loc0 per-luStrantibus, ubi vocabulum χώρα subaudiendum St:
clarum esse videtur, omissionem Substantivi χώ nonnunquam verbis, quasi adem sententia contineantur, non riti notatame88e, immo vero confundi posse eum ellipsi SuhStant lv οικι a. Et8 plerumque continuatio serie Sque rerum Omnem SubStantiVisupplendi dubitationem uollit. tamen, ne ratio b8 cura sint,e0nsuetudo sernionis insui i0rum sei horum elliptic' cert0s sine terminosque constituit, ut suum quidque regi0nem habent Ab exiguus est iumerus l0eorum, ubi articulus feminini generis voeabulo in misso clam genetiV0 0SSeSSIVO 0njungitur Cujus rei causa mihi esse videtur qu0d ellipsi 0nstituenda quid ex verbis ejusdem sententiae gere l08 simus. rarissime Rhemus quo laetum est substantivum omitteretur, quum in eo nemo errare p0sset, quid supplendum
12쪽
Secundum ea, quae supra dixi, mirum 88 n0n 0test, quod vocabulum ἐκια Semel tantum εν ῆ ro ν Τυνδα νι)έων
Heli. VI, 5, 31 per ellipsin omittitur. Apparet enim con Sue ludinem sermonis, ne scrupulus verbi supplendi injiciatur legentibus, effecisse, ut rarissime idque in certis quibusdam l0euti0nibus omitteretur. Quodsi loci nobis ccurrunt ut Com. III,
8, 9 οὐκ Ουν λ ὁ κεν θερους νυχεινὴν χειν, λ δ δε ει uouνος αλεε ὶν caVendum est, ne confundatur igura ellipse08 cum breviloquentia nam hoc loc vocabulum tini Sumendum Ste antecedentibus verbis. Huc etiam pertinent nonnulli alii loci, ubi non iκία Supplendum est, sed Graecorum animo generale qu0ddam nomen loci observabatur. Quarum l0euti0num forma grammatica est prapositio i aut ἐν articulo omisso cum genitivo Se quenti siuis Αιδου Oec. 21 12. δους οἶνον ἐς δε ὁ των διακόνων Heli. V, 4, 6. Iroon λ νον i I ι&όχου Heli. VI, 5, 30. Antequam ad alteram partem hujus dissertationis transe0, accommodatum mihi esse videtur, etiam nonnulla de natura ellipseos dicere, quae quum in priore parte non desiderarentur, in hunc locum distuli. magna enim est controversia inter doctissimos viros, ubi missio vocabuli cujusdam ex cogitatione
Stius . . usu est 1 ξενη ξενι ν αε ελν Hier 1, 28), καλλυνλαβεὶν Com. I, 1, 8, iam L λεὶαι Resp. Lae. 1, 4 attinet, non dubium est, quin nulluni vocabulum subaudiendum Sit, nam Graeca lingua, cujus rei satis similitudinum nostra praebet, Si adjectiva omnino per80nam gerunt masculini et feminini generis, substantiva mittere Solet qu0dsi interdum adduntur,
nihil liud ex ejusm0di 0ei. intelligendunt est quam ut res
iis additis certius deseribatur ). Item articulus masculini et feminini generis cum genetivo sequenti id modo ignificat, ii jus aliud quid necessorium sit. Itaque εοὐ μ λ Ἀλκ acto vl n. 1 9 IIoc κλῆς ὁ de re eq. idem Valent quod Peri-b0ea Aleathi, Hercules ovis neque alius cujuspiam. Ε0dem modo interpretandi sunt loci, ubi articulus eum praepositi0ne aut adverbi - substantivo ut ajunt, omisso 0nitur, ut in his l0cutionibus:
πολεων, οι ἐκ της γορας in multisque aliis exemplis. Quid enim impedit, quominus, quum praep08iti0ne et adverbio idem his l0eis declaretur, quod alia genitivo, illa exempla luinterpretemur, ut ellipsi carere possimus Nos quoque dicimus in sermone quotidiano die in Hause di voti derBilrgerschast ubi dedita opera SuhStantivum omittitur neque
cuiquam in mentem veniet, vocabulum Sive Leute ' sive Menschen subaudire.
scribere, ubi Sub Stantiu posito res accuratius Xplicatur, ut vis verborum de industris mutetur. Sed mihi Hermannus hanc regulam non constanter servasse videtur quiani dicit, ' sul, stantivum is loci in adjectivis hξιόν et ὁ εἴ ut Duor quo
1 Hermann l. c. p. 155.2 Hermann l. c. p. 163. 3 Hermanii l. c. p. 163. 4 Hermann l. c. p. 155.5, Hermanii l. c. p. 162.
13쪽
Xenophon utitur pro adjectiv kωστ υς Subaudiendum 88e. Ut enim:
το πολιτιοκόν Heli. V, 3, 25. i. res tap g. 1, 1 et Q . . . universitatem certae cujusdam hominum multitudinis, quorum cuique aliquid attribuitur, complectitur, quin etiam τα σκευο- tuo et re iχuc Dura nunc ad pers0na nunc ad re reseruntur,
rem ob rem, si quid suppleas, multum disse uitalis attuleris rei explieandae ita etiam hae adjectiva interpretanda sunt Quodsi saepius oeabulum κεινας additur, inde nihil aliud c0lligi 0test quam ut ex opini0ne auct0ri utraque 10rma idem signis det et varietatis ausa ommutetur id quod satis probabile est Ad hoc si c0nsideramu8 0cum Aia. I, 2, 15 ιχε
quum Graeci lingua generis meutrius inleetivorum '0 eum quendam igniscantium pro appellatione utendi a natura ad jumenta habeat. Quod omnino ad ellipseos in Graeca lingua Sum per- Sequaris ejus originem et progre88ionem, quarum ratione habita facile e0gnosces, tibi in ellipsi e0nstituenda quaerendum esse, utrum imissi Graecae clinguae matura an arte propria sit. Itaque formula optandi γενοιτο, deinde illud J0merieum αλὰ cit με δώθσουσι γερας inmoL Ἀ δε κε ν δωσέωσιν, ubi
αλλα per breviloquentiam dicitur, tum omnes Xclamationes τί τι oi mi aliaeque ejusmodi locuti0nes, denique magnu numerus locorum, qui specie quidem ab usu linguae abhorrent, sed tamen a natura linguae ducendi sunt, ut omissi omnium particularum αν in verbi obgελε, δει, χρην praep0Siti0numque, Verborum ρειν et σκοπεiν,δ quum ad Sententiam locutionum op δρα o δε ih δ πισιρ τοιδε οπως δε λὶδεν εῖπνςs i δεν aliarumque similium intelligendam n0 necessaria sint, praetermitti possunt, quoniam ad ellipsin nequaquam reserendi unt. - Quae quum ita sint, etiamsi quod Verbum ad sententiam intelligendam ex nostra cogitati0ne neceSSarium St, Sententiam illorum, qui arbitrantur, difficultates orationis ellipsi Verb0rum χειν γε γνεσθαι, γιγνωσκειν, πιττειν Sive ποιεῖν in0nnunquam tollendax eS8e, 0 probo, Sed 40tius breviloquentiae regi0ni, qu0d Saepi8Sime motiones ceultiores atque rec0nditiores ex antecedentibus Vel Sequentibu verbis 'upplenda es sunt, attribuenda aut Graecae linguae natura propria, quae in multis rebu8 a natura n0Strae discrepat, deela
ἐς ν ρor, i ολεθρον, qua per Se intelligenda esse usus praepositionis i ipse arguit Quum enim Graeei παρεiναιεὶς qua Verborum compositione et motus et finis motus indicatur, dicant, Vere0r, ne, quae ellipsis es8 putatur, nulla ellipsis Sit.
14쪽
Verum omnes l0quendi modi 0 minandi sunt elliptici, hi aliquod vocabulum, quod quum e verb0 misS pendeat legibus grammaticis obnoXium est, absolute ponitur. Cujusm0di sunt: μη που si γονατ υν c. κε τε ι ω, in Κυρος Κυαξαρνχαιοειν e. λέγει Cyri IV, 5, 27 in formula salutandi initio literarum sitatissima aliaeque locutiones, quarum numerus consuetudine sermonis satis definitur. Quod ad 0eutiones. quae ex articulo cum adjectivo aut adverbio aut Domine numerali composita sunt, certi minimeque dubii sunt fines ellipseos. Ellipsis enim est, ubicunque in iis, quae Mescribendae rei causa posita Sunt, neceSSaria descriptionis pars deest. Dieesse autem talem descriptionis partem, nunc re ipsa demonstrat, ut in his τα αργυρε ue e. ιετ&λλα de ecl. 4, 1. - τα δεκα Heli. III, 4, 23 V, 4 40. - τα πεντεκαίδεκα re si 'in Heli. IV, 6 10. t περ εσσαρακοντα re 'ii Heli. V, 4 13 c. rii quia hoc c0gnito nondum constat, quae res ita describatur nunc genu semininum, quod adhibitum est, certum intelligi sub stantivum idque generis seminini, indicat.
1 Hormam t. c. p. 158. 2 Herniann l. c. p. 155
Additum quoque est Oec. 11, 6 ν αυριον s/έog, mi88um n. VI, 2, 15 ν υριον usitatius 8 αυριον articulo omi880). - Larissime Xplieatur di προτεραi pluribus verbis, ut ἐπειδὴ δε στεραία uέρα ἐγίνετο An. VI, 2 9; μίκα orεραία ἐκ Cyr. VIII, , , ubi articulo posito 3 μεοα omittitur, misso ponitur. Ad hoc alii loci in libris en0phonteis se offerunt, quibus Vocabulum iis ερ mente substituendum St, cujus omissi0nem ab usu elliptie adjectivorum στεραὶος et προτεραio pr0fectam esse perspicuum est; nam rarissime missum est nisi iis docis, ibi vocabulo addito irationis concinnitas violata
Quibus si adjeceris Cyr. II, 1 16 εορον ἐν ν αριστερ*, μάλα re ἐν di δερι
15쪽
Cyr. II, 1 9 iob ον ἐς νην res ιστεράν et δε μιν nonnullosque alios a δεξιά et i Ἀριστεινή de re eq. 6, 7 7, 12 12 6, 7, quorum omnium id commune St, ut χεί proprie intelligatur; deinde ἐν ε ια εχειν An. I, 5, 1 5; Ι, 2, 13 - Heli. VI, 5, 2 ad dextram ἐν oιστεο εχειν ad sinistram An. II, 4, 27 V, 9, 14; Heli. IV, 4, 11. - ἐν Λοιστευ παραπλεi Heli. I, 6, 2. ἐν ριστερV, ἐν δεξιμ πορευεσθαι Cyr. III, 2, 5.
ἐκ δεξιῆς Ἀριστεοῆς ἐπιφαινεσθαι Cyr. VIII, 5, 15 -
οἱ ἐν δεξια σχατοι Heli HV, 4, 11. τι. δεξιῆς ἄπτεσθαι Cyr. VIII, 8, 26. λαμβάνεσθαι τῆς δεξιῆς Cyr. , 5 7 Heli. IV, 1, 38 δεξιουσθαι Cyr. VI, 1, 48. δεξιὰν λαι βάνειν An. I, 6 6 Cyr. V, 2, 14. δεξιὰς διδοναι An. II, 2, 28 II, 4, 1 Cyr. IV, 2, 7. τὰς δεξιῶς διδονα καὶ ἐυπελυν Cyr. V, 1, 22. τὰς εξιὰς ιδονα καὶ λαι βάνειν Heli. IV, 1, 29. τὴν δεξιὰν ἐπαινεi Cyr. VI, 1, 11. tibi persuadebis, Xenophontem vocabulo χε io proprie dicto ad Suum arbitrium. translato contra usu linguae eoactum sine ulla exceptione adhibuisse figuram ellip8e08. Non minus in usum recepta est mi 8Si vocabuli τεχν ii in adjectivis in κός, i , ν Xeuntibus h μιν τικ/ C0m. I, 4 2 IV, 3, 12.
in adjectivis 3 πε PriὶκυProo0 An V, 1, 15 VI, 4, 6. - τριακοντορ0 ΑΚ V, 1, 16. Attingamus nunc aliud genus ellipseos idque in libris Xenophonteis usitatissimum, omissionem subjecti in quibusdam verbis dico, quibus Graeci impersonaliter uti solent. Quae quum munu8, quo Subjectum fungitur, significent ideoque, qu0d substantivum subaudiendum sit, facile intelligendum est, harum ellipseon sons dubius 88 non poteSt. Huc pertinent:
16쪽
item An IV, 2, 1 V, 2, 12 VII, 5, 34 Cyr. 3, 45 te
Nomenia αλπιγκτλὶς in verbo Giluat vera SV splendum SSe, elucet i locis n. IV, 3, 29. 32 multisque aliis, ubi illud additum St. Eodem m0do elliptice diei Xen0ph0n οντος πολυυ Heli. I, 1, 16, qu0 de J0ve Κyn. H0 νίνει et ἐπινέ Ili est intelligendum; neque Solum υ δεος subaudiendum St, verum itiam substantivum ετ is in hac locutione missum esse videmuS. Quum usu ellipseos id spectetur, ut aliquod oeuhulum, quod saepissime idque in certa quadam Verb0rum compositione dicitur, imittatur, n0n mirandum St, fu0 passim iunc in una iunes in altera inuntiati0ni parte adhibetur Itaque invenimus in libris Xenophontei magnunt numerum Verborum, quae objecto omisso partim in numertim intransitivorum transierunt, partim, etSi faciendi modum e0n Servant, praegnanterposita Sunt. Quorum verb0rum usus elliptici nusquam in libris doctissimorum vir0rum te illipsi ieriptis, quos supra c0mmemoravi, mentionem saetam S Se mirum mihi esse videtur atque eo magis, qu0d Hermannus inter locutiones ellipticas verba Dει et si r6 Berni, ardy' Verba νει βουν TV, iτει,
illis objectum mente suhstituendum Sit eandem SSecausam illipseos manifestum est. Immo vero, Si qui historiam ellipse0 Seribere velit, nullam aptiorem ad allidiendos quaerentium in imos utilioremque isse missi gradus qua Si pr0eessus ellipSe08 0gnoscend0s quam usum e0rum Verborum ellipticum puto. Nam i iis inprimis mon mod0. linguam Graecam Sui progressionibus continenter augeri, Sed etiam, quatenu auctor quiSque Secundum ea, quae libro contineantur, linguam coluerit, apparet. Huc referri possunt
usitatissima est ellipsis, cujus innumerabilia exempla a libris hist0riei sumi 0SSunt. Lar additur; sic An. VII, 2, 0 15 - etc.
Heli. VII, 5, 23 An. IV, 8, 1 6, 2 l.
17쪽
λελαυνε ιν Oec. 4, 8 An. I, 5, 12 etc. - ἐπελαυνειν equo vehi contra aliquem Hipp. 3, 12 Heli. VII, 1. 21 V, 4, 39. - ἐπελαυνε ιν υν ππον de re eq. 8. 11 idem valet quod ἐλαυνειν τον ἱππον i. e. equum incitare. παοελαυνειν Hipp. 8, 18, 21 An L 8, 2; 4 2, 16:III, 5, 48 te saepissime elliptice dicitur. Quum securru vehi significat, Xen0ph0im et o renu et ἐφαι ματος addit. ε ἐσελαυνε ιν An. I, 2, 26. δεπελαυνε ιν n. I, 4 5 I, 7; VII, 3, 1 7, 2 Cyr. VIII 3, 32 etc. - ἐπελαυνε ιν n. Ι 8, 15 e tu vehi et equum n0nnihil incitare. 3οελαυνε ιν equo pr0 vehi An. Ι, 10, 6 VI, 1, 4. ἐξελαυνε ιν n. I, 2, 5 6, 10. D βάλλειν c. τὸ στρατευμα vel rei τους de impetu in regionem hostilem vel in hostes saeto).Ag. 1, 16 29, 31. Hipp. 7, 2, 4. Κyn. 6, 25. An ΙΙΙ, 4, 24 Cyr. V, 3, 26 30 etc.
absolute m0do ponitur. O mi SSO o dc0 aut pronomine reciproco de fluviis di
citur sese effundere on. I, 2 8 IV, Heli. VII, 4, 29; item inhia ' λλειν Heli. IV, 2, 13. προ i βύλλειν de impetu aggredi An. IV, 2, it 6, 13 V, 2 4 Heli. IV, 6, 12 etc. eodem modo quo λλειν sine ulla excepti0ne intransitive
2, 23 3, 12 Sed se conjungere Cyr. VII, 4, 11 Heli. ΙΙΙ, , 6 20 V, 1, 6 VI, 5, 15 16 22 VII, 1, 18 2, 5: n. IV, 2, 6 VI, i, 24 VII, 8, 24 pronomine reciproco omiSSO
βαινε ιν g. 2, 17 An. VII, 5, 1 Heli. V, 4, 38 41 48 49 et: συνεισβάλλειν de irrupti0ne in regionem h0stilem vel in h0stes una saeta Cyr. VII, 1, 30 Heli. VI, 5, 2. 1 ἐσβάλλειν de fluvio effundi on. I, 7, 2. - εὶ σβάλλειν hostiliter ingredi An. I, 2, 21 V, 4, 10. Usum omittendi bjecti in verbis tu ' λλειν, πεοβάλλειν, συsεβάλλειν, ε σαλλειν jam perdiu usitatum fuisse, inde c0lligi potest, quod substantiva derivata ex iis facta sunt, ad quaevis intransitiva verb0rum translata est, ut ει ouis πεο DAσνιι λλὶ ἐμ D . Saepissime elliptice p0nitur τελευτῶν Se τον σιον
τελευτῶν similiter ac verba παυεσθαι et D γειν , cum accuSR-tiv τον 'ior Com. IV, 8, 1. 6, sed rarissime accusativus additur. Pari modo dicitur ἡ τελευrii m0rs praegnanter Heli. IV, 4, 6 Ap0l. 7 plerumque tamen genetivo του 'o addito, ut
17 5, 16 6 11 bis; I. 4, 14 5, 31; ΙΙ, 4, 22 sine ulla
18쪽
VIII, 3, 40 suspicari SaepiuSque. - ελύζειν pronomine recipr0e imi880 necedere Cyr. VII, 1, 8 etc. - ανατ λλειν Sc. ἐαυroa ,,oriri de sole dicitur An. 1, 3, 1 Cyr. VIII, 3, 2. Idem signiscat civi σχ ιν Sive ανέχειν c. ἐαυτον An. ΙΙ, , 3 V, 7, 6; ' Piχοντι Ἐyn 6, 13 i in se, λειο ανίσχοντι Heli. Ii 1, 33. Pari modo rogas νενν ponitur illucescere on. IV, 3 9 ως πε- φαινεν vocabulo Liμεο addito n. III, 2, 1 IV, 2, 7 meli V, 1, 21 Cyr. IV, 5, 14; inire de vere ποταίνοντος τουῆ ος Heli. V, 4, 8; ἐπει εα υπέφαινε V, 4. 59 III, 4, 6; IV, 1, 41. - αναστρεφειν de iis digitur, qui signi circumactis aciem firmatum eunt Sc. τον rod vel pronomen reciprocum Sic Ag. 2 3. 4, an I, 4 5, 10, 8; HV, 3, 29 8, 28 aliasque Saepissime: αναστ νε φεσθαι de iis, qui fuga desistunt. Idem interest non modo inter ἐπαναστιγενειν Heli. VI, 2, 21 et παναστρεφεύγαι, sed interi ποσro εφειν g. 2, 19; n. II, 1, 19; VI, 4, 8 VII, 4. 18 Heli. IV, 3. . . . 22 4, 20 5, 15 8 7 etc. et υποστ οε τε Ιθαι Heli. V, 4 54 Κyn. 5, 32. - στιν ετ ιν se recipere Heli. III, 4, 15 IV, 3, 5 etc.
κα Tar ει νειν pertinere meli. IV, 4, 17. -- contendere on. II, 5, 30. - αντιπαDαταττειν Se 'o στρατευsta Vel ἐαυτον aciem instruere contra hostium opias g. 2 6. σν Psii γνυναι cum infestis ignis on eurrere Ag. 2, 12.
κατέχειν g. ναυς nave appellere on. VI, 1, 33; V, 9. 33 etc. Etiam multa alia verba intransitive p0nuntur, quae quum notiora sint, breviter perstringi 08Sunt Qu pertinent εχειν quum adverbii conjungitur Se habere et 0mps sita αντέχειν repugnare impetum rauStinere' ueli. VII, 4. 23
dit ἐχειν abesse ab n. II, 4, 12 III, 2, 24. Mem.
19쪽
βαλλ. ιν Sc. oi ii' οις An. I, 3, 1; 0nitur An b, 7, 20. ανατέθλημι e. ναθwce, qu0 Graeei adversarii Victis consecrare solebant pol. 30. κατα hoo νεiν Superbia Se efferre convertendum est Cyr. II, 4, 22 ubi των ανδ oωπων aut Simile vocabulum mente substituendum St.
Quum omnia haec verba et transitive et intransitive p0nantur, hoc loco quaestio exsi8tit, qu0 modo actum sit, ut tam divers0s intellectus haberent. - Atque is mihi recte judicare videtur, qui usum eorum verborum ellipticum appellat. Quodsi exempla asseras ex nostra lingua, quae verbi movendi, ut saliren, sturgen et . sine ellipsi et transitive et intransitive utatur, id tibi opp0n0, apud n08 in his verbis objecti omissionem, si reseratur ad subjectum, usitatam esse; '0ntra frae cam linguam multa verba uti υνειν, γειν etc. intransitive p0 nere, qu0rumibjectum, quod mente substituendum est, ne minima quidem ratione cum subjecto cohaereat; deinde Graecam linguam, etsi genus Medium cloe modi Taciendi praegnanterdicti saepissime adhibere poterat, multis verbi pronomine reciproco omisso vim immutabilem subjecisses στρέφειν, ἐγκU- νειν α); tum verbum ἐλαυνε ιν Significare et equitare c. in rose et navigare c. ναυν. sormam rigitur eandem 'u-jus verbi illipticam in rutramque rem valere . denique sive sorma elliptica sive non elliptica p0natur αγε ιν ποοσέχειν etc.)nusquam vim verborum mutari, Sed ubique eandem esse. Quocirca haec Verba in numero l0cutionum ellipticarum rep0nere non dubitavi. Quum autem his maximam tartem jam perdiu elliptice uterentur. mirum AESS 0m J0test, Nu0 saepius, qui Supplendum sit, ita in dubi relinquitur, mi subaudiendi vocabuli arbitrium permittatur sit M. Hειν te ). Etsi non raro
nihil latius nisi ironomen reciproculii Supplendum St, lu0d
n0nnunquam etiam modo sudiendi ve rhorum transitivorum progenere medio relationis subjecti ad se ipsum amplificandae causa c0njungitur. Sic Oec. 20, 15 υδεὶς τουτ αντος αυτ νπε io εM, An. I, 2, 7 Κυρος ἐθνὶρευεν, ποτε γυμνασαι βουλοιτο ἐαυτον τε καὶ Ους ππους , nonne igitur Verisimile St, pr0- nomen reciprocum eadem de causa per ellipsin missum 88e 3 Venio nunc ad ellipsin verbi εἰναι, quod et omnium Ver-h0rum maxime necessarium est et in omni alio verbo latet. )Etsi universe dici potest, quod ad copulam εστ attinet, in sententiis primis eam omittere, in secundariis ponere usitatum esse, tamen in rei natura itum est, ut haec lex saepissime non servetur. Quum enim ubique omitti soleat, nisi exstare significat . . nisi premitur, facile intelligendum est, n0 rar0 auctori pro arbitrio ior ponere aut omittere licuisse. Tamen in hac re incerta magnus numerus Oe0rum X- stat, ubi vis copulae tam deminuta est, ut pauci excepti80mi teretur idilue in iis locuti0nibus, quae impersonaliter di
Ag. 1, 1 7, 36 Hipp. 1, 3. 5; de re eq. 2, 3 3, 4 Ap0l. 27 Resp. ad 5 7 7, 3, 4 9, 5; Cyr. II, 1, 7 28 III, 3, 14 37 60 IV, 2, 20 36, 40 V, 2 13. 5 VI, 2, 22 etc. ;An. II, 2, 12 HI, I, 18 2, 23 IV, 7, 3 V, 6 6 Vl 2, 2;3, 19 Heli. II, 3, 44 III, 2, 18 VI, 4 5 et:
20쪽
28 20 4, 25 V, 1 12 Heli. II, 2, 55 4, 18 24 III, 4, 10 14
ῆλον is τι Cyr. II 3, 2 12 4, 24 29 III, , 6 32;3 19 IV, 2, 10 5, 22 23 V, 3 7 30 An. II, 4, 19 5, i IlI, 1', 16 35 2, 27 34 VII, 6 16 17 Heli. VI, 1, 6 eico Ioi τε Kyn. 5, 25 ran. II, 2, 3 4 6. III, 3 15 VII
7, 51. Heli. VII, 1 3 etc. Itemque in nominibus quibusdam, quae suum ImperS0naliter dicantur, s0la pro nunciatione Onuutur.
V, 2 8 VI, 1, 12 etc. te. in sententiis relativis
Con 8 3 Oec. 1, 2 8, 10 C0m. IV, 2, 31 3 8, 14 Oec. 16 7 17, 15 Hipp. 4, 16; de re eq. 3, 3 8, 10 Κyn. 5, 27 9, 2 11 1 13 8 Ath resp. 1, 3 10. 11. 18 2, 7 12;3, 13 Cyr. II, 1, 7 28 3, 4 III, 3, 37 60 2, 20 36 40 V, 2, 13 5, 13 15 VI, 2, 2. 22 An. II, 4, 7 III, 1, 13 2, 13. 20 IV, 5, 9 V, 3 8 12 Heli. I, 7, 22 ΙΙ, 3, 33 3 etc. in sententiis condicionalibus Oee. 1, 8 3, 2, 3 Hier i, Cyr V l. 2. 4 2 8 3l; An. II l. 19. 4, 6 IV, 6, 10. VII, 6, 22 Heli. II, 4 40 IV, 1, 13 VI, 3 7 VII, 1, 14 2, 20 etc. in sententiis causalibus et temporalibusC0m. IV, 2, 12. C0uv. 2, 7. 8, 3. de ecl. 2 6. de re eq.8. 1. 12. 2. 12 Hieres i. 12. Ath. resp. I. 2 Cyr. I,
6, 2 etc. N0ii minus rasitatum est. in sententiis, quain particula reo sententiae antecedenti adjunguntur, Gri 0nere.